Bugleweed (Lycopus virginicus) is een bitter, scherp smakend, aromatisch kruid met adstringerende eigenschappen, dat gewoonlijk wordt gebruikt om schildklierproblemen (zoals de ziekte van Grave) te behandelen. Het is ontstaan in Europa, maar is inheems in Noord-Amerika, gevonden in gebieden ten oosten van de rivier de Mississippi. De plant is een meerjarige bloeiende soort, die behoort tot het muntgenus - de familie van Lamiaceae - maar mist de muntachtige geur van andere muntsoorten. De diep paarsachtig blauw gekleurde bloemen bloeien van mei tot september (afhankelijk van de geografische locatie) en de zaden rijpen van juli tot september.
Judith Haeusler / Getty ImagesAndere veel voorkomende namen voor bugelweed zijn ajuga, ashangee, chanvre d'eau, groene wolfspoot, zigeunerkruid, hoarhound, menta de lobo, Paul's betonie, zoete bugel, waterbugel en waterhond.
Gezondheidsvoordelen
Historisch gezien werd bugleweed gebruikt als een onderdeel van de volksgeneeskunde van het oude Europa en later door de vroege Amerikaanse kruidendokters als een remedie tegen hoest, een kalmerend middel en als een remedie tegen hartkloppingen. In de 14e eeuw werd bugleweed gebruikt bij de behandeling van een aandoening die consumptie werd genoemd. Consumptie werd gebruikt om een vernietigende ziekte te beschrijven die werd veroorzaakt door uithongering door longtuberculose.
Andere veel voorkomende traditionele toepassingen van bugleweed zijn het bevorderen van wondgenezing, het behandelen van koorts en mondzweren, het stoppen van bloeden en het behandelen van symptomen van alcoholontwenning, zoals angst en snelle polsslag. Het reguleren van hormonale aandoeningen - zoals matiging van oestrogeen en verlaging van de niveaus van thyroïdstimulerend hormoon (TSH) - werd gewoonlijk bereikt door het toedienen van bugleweed.
Hoewel er veel oudere onderzoeken naar bugleweed zijn geweest, zijn er niet genoeg klinische onderzoeksgegevens om de bewering te ondersteunen dat bugleweed effectief is om veel kwalen te behandelen.
Verwante soorten die ook onder de algemene naam bugleweed vallen, zijn onder meerLycopus americanus,Lycopus europaeus, enLycopus lucidus"Ze worden allemaal op vergelijkbare manieren medicinaal gebruikt voor hyperthyroid-achtige symptomen, waaronder hartkloppingen en tachycardie (snelle hartslag), beklemming op de borst, tremor, angst en slapeloosheid", aldus Restorative Medicine.
Bugleweed voor schildklieraandoeningen
Veel van de medische onderzoeken naar bugleweed zijn gericht op het evalueren van de impact op de schildklierfunctie. Hoewel veel van de onderzoeken gunstige resultaten ontdekten voor het gebruik van bugleweed om de symptomen van schildklieraandoeningen (zoals hyperthyreoïdie) te verbeteren, zijn de meeste onderzoeken uitgevoerd op dieren, niet op mensen.
Voorlopige studies tonen aan dat bugleweed effectief kan zijn bij de behandeling van schildklierproblemen, zoals de ziekte van Grave.
De ziekte van Grave is een veel voorkomende vorm van hyperthyreoïdie (overactieve schildklier). Het wordt beschouwd als een auto-immuunziekte, gekenmerkt door onder andere struma (vergrote schildklier), hartkloppingen en gewichtsverlies.
Een cohortonderzoek uit 2012 bij mensen identificeerde gegevens ter ondersteuning van verbetering van symptomen van milde hyperthyreoïdie, geïdentificeerd na gebruik van een extract van wolfstraw (Lycopus europaeus) in een kruidenmengsel dat in de traditionele Chinese geneeskunde wordt gebruikt.
Andere condities
Een dierstudie uit 2013 wees uit dat bugleweed significante hoestremmende (hoestverminderende) eigenschappen heeft.
Een dierstudie wees uit dat extracten van bugleweed sterke pijnstillende (pijnstillende) en depressieve eigenschappen van het centrale zenuwstelsel bezaten, waardoor ze goed konden slapen en ontspannen.
Hoewel veel voorlopige studies aantonen dat bugleweed nuttig kan zijn bij de behandeling van verschillende aandoeningen, zijn er meer klinische onderzoeksgegevens nodig om een veilig en effectief gebruik van het kruid te ondersteunen.
Hoe het werkt
Bugleweed en andere verwante plantensoorten uit de Lamiaceae-familie bevatten verbindingen - rozemarijnzuur, lithosperminezuur en chlorogene zuren genaamd - die een schildklierwerend effect kunnen hebben bij mensen met hyperthyreoïdie. Het extract van de hele Lycopus kan overmatige schildklierstimulatie kalmeren bij de ziekte van Grave en andere schildklieraandoeningen.
Selectie, voorbereiding en opslag
Idealiter is het het beste om bugleweed te kopen die in mei of begin juni is geoogst (wanneer de bladeren op hun hoogtepunt zijn). Na de oogst wordt bugleweed gedroogd voor verpakking.
Koop in het wild geoogste bugleweed, gecertificeerd door een derde partij, om de sterkte en kwaliteit van het product te garanderen.
Wees voorzichtig bij het kopen van bugleweed (of een ander kruidensupplement) op internet. Kruiden en andere natuurlijke supplementen worden niet gereguleerd door de Amerikaanse Food and Drug Administration (FDA) of een andere overheidsinstantie. Fabrikanten zijn niet gebonden aan dezelfde kwaliteitsnormen als voor receptplichtige of vrij verkrijgbare medicijnen.
Dosering
Hoewel de veilige en effectieve dosering van bugleweed niet goed is vastgesteld door klinische onderzoeksstudies, zijn er enkele bronnen (zoals klinische herboristen) die het veilige gebruik ervan aanbevelen.
Volgens de American Academy of Restorative Medicine is Lycopus "over het algemeen veilig", in doseringen van 100 tot 400 milligram, twee tot drie keer per dag. Restorative Medicine voegt er ook aan toe dat "hogere doses van twee gram of meer per dag goed worden verdragen."
Voor hyperthyreoïdie (onder toezicht van een arts of andere zorgverlener) steekt u een tot twee theelepels bugleweed-bladeren in een kop heet water gedurende 10 minuten. Zeef en drink één keer per dag gedurende twee tot drie weken.
De juiste dosering van bugleweed (of een ander kruidensupplement) hangt af van iemands leeftijd, algemene gezondheidstoestand en andere factoren. Volg altijd de aanwijzingen op de productverpakking en zorg ervoor dat u een arts of andere zorgverlener raadpleegt over de juiste dosis voordat u het kruidensupplement inneemt.
Voorbereiding
Een extract gemaakt van de stengels, bladeren en bloemen van bugleweed wordt gebruikt voor medicinale doeleinden. De bladeren van de plant worden gebruikt om op de huid aan te brengen voor wondgenezing. Bugleweed-zalf en medicinale oliën worden gebruikt in plaatselijke preparaten.
Mogelijke bijwerkingen
Er zijn weinig bijwerkingen van bugleweed bekend, hoewel elk kruidensupplement kan leiden tot een allergische reactie. Symptomen van een allergische reactie kunnen licht tot ernstig zijn en kunnen zijn:
- Netelroos of striemen
- Zwelling van de lippen, het gezicht of de ogen
- Tintelingen in de mond
- Hoofdpijn
- Buikpijn, misselijkheid en braken
Iedereen die allergische symptomen ervaart na het nemen van bugleweed, moet onmiddellijk stoppen met het gebruik van het kruid en contact opnemen met een arts of andere zorgverlener.
Symptomen van anafylactische shock (een ernstige allergische reactie) kunnen zijn:
- Problemen met ademhalen of luidruchtige ademgeluiden
- Zwelling van de tong of keel
- Vernauwing van de keel
- Problemen met praten (schorre stem)
- Piepende ademhaling of hoesten
- Duizeligheid die niet afneemt of instort
Een persoon die symptomen van anafylactische shock ervaart, moet onmiddellijk medische hulp inroepen.
Contra-indicaties
Contra-indicaties zijn aandoeningen of omstandigheden waarin een specifieke behandeling, medicatie of supplement (in dit geval bugleweed) niet gebruikt mag worden. Waaronder:
Zwangerschap of borstvoeding: Bugleweed is mogelijk niet veilig omdat het de normale hormonen kan verstoren die nodig zijn voor een veilige zwangerschap of voor voldoende melkproductie bij het geven van borstvoeding. Er zijn geen klinische onderzoeken die erop wijzen dat bugleweed veilig of effectief is voor een baby om via moedermelk in te nemen.
Diabetes: er wordt gedacht dat bugleweed de bloedsuikerspiegel kan verlagen, daarom moeten mensen met diabetes bugleweed vermijden tenzij het is goedgekeurd door een arts of andere zorgverlener. De dosering van insuline of orale (via de mond) diabetische medicatie moet mogelijk worden aangepast door uw arts voordat een diabetespatiënt bugleweed gaat gebruiken.
Vergrote schildklier of mensen met schildklierhypofunctie moeten het gebruik van bugleweed vermijden, omdat dit de schildklierhormoonspiegels kan verlagen en vervolgens de schildklierfunctie kan verslechteren.
Endocriene aandoeningen: mensen met aandoeningen zoals hypopituïtarisme, hypofyse-adenoom, hypogonadisme of andere endocriene aandoeningen moeten het gebruik van bugleweed vermijden.
Bugleweed mag niet worden ingenomen met sommige medicijnen, waaronder:
- Chemotherapie (bugleweed kan interageren met radioactieve isotopen, wat ernstige symptomen veroorzaakt)
- Kalmerende middelen (bugleweed kan de werking van kalmerende middelen versterken of versterken)
- Hormoonsupplementen of -producten (inclusief orale producten zoals oestrogeen of actuele producten zoals progesteroncrème)
- Orale hypoglycemische medicatie
- Insuline
- Schildkliermedicatie
- Orale anticonceptiva of vruchtbaarheidsmedicijnen
Speciale voorzorgsmaatregelen
Hoewel bugleweed naar verluidt mogelijk veilig is voor de meeste mensen, mag een schildklieraandoening nooit zelf worden behandeld. Bij een vermoeden van schildklierproblemen moet een arts of andere zorgverlener op de hoogte worden gebracht.
Langdurig gebruik van bugleweed en abrupt stoppen kan resulteren in hoge niveaus van schildklierhormonen (die symptomen kunnen veroorzaken zoals slapeloosheid, hartkloppingen, een versnelde hartslag en meer).
Mensen die voor een operatie zijn gepland, moeten ten minste twee weken voor de operatiedatum stoppen met het gebruik van bugleweed. Dit komt omdat bugleweed de bloedsuikerspiegel kan beïnvloeden; het kruidensupplement kan de normale bloedsuikerspiegel tijdens en na een chirurgische ingreep verstoren.
Feiten over Bugleweed
Omdat bugleweed niet je gewone kruid is, zoals oregano of salie, heb je misschien vragen over het gebruik ervan. Hier is wat u moet weten:
Bugleweed is eetbaar. Bugleweed-scheuten kunnen rauw in salades worden gegeten of worden gebakken. De bladeren kunnen in thee worden gedrenkt, in salades worden gegeten of aan stoofschotels worden toegevoegd. Traditioneel aten indianenstammen de wortels van de bugleweed-plant. Wanneer ze worden gekookt, zouden de wortels naar Chinese artisjokken smaken.
Bugleweed kan op de huid worden gebruikt. Bugleweed heeft een lange geschiedenis van gebruik in zalven en medicinale oliën om de huid te helpen genezen.
Kinderen mogen geen bugleweed gebruiken. Het veilige gebruik van bugleweed is niet goed vastgesteld bij zuigelingen of kinderen.
Een woord van Verywell
Bugleweed wordt niet ondersteund door voldoende gerandomiseerde gecontroleerde klinische onderzoeken (de gouden standaard van medische onderzoeken) en cohortonderzoeken (een specifiek type observationeel onderzoek) bij mensen.
Als u overweegt bugleweed te gebruiken, is het belangrijk om eerst uw arts, natuurgeneeskundige arts of een andere zorgverlener te raadplegen, vooral als u een medische aandoening heeft, of medicijnen op recept of vrij verkrijgbare medicijnen of andere supplementen gebruikt.
