Hoe kanker wordt behandeld

Behandelingsopties voor kanker zijn afhankelijk van het specifieke type en stadium van kanker en individuele factoren zoals uw leeftijd, mogelijke bijwerkingen en andere aandoeningen die u mogelijk heeft. Lokale behandelingen omvatten chirurgie en bestralingstherapie, gericht op een specifieke tumor. Systemische behandelingen zijn gericht op kanker die zich heeft verspreid of zich kan verspreiden, en omvat chemotherapie, gerichte therapieën, hormonale therapieën en immunotherapie.

De behandelaanpak wordt gekozen met het oog op uw doelen. Dit kan het uitroeien van de kanker zijn, het verminderen van het risico op herhaling, het verlengen van uw leven of het verbeteren van de kwaliteit van uw leven door middel van palliatieve zorg.

AMELIE-BENOIST / BSIP / Getty-afbeeldingen

Operaties

Op een paar uitzonderingen na, zoals bloedgerelateerde kankers zoals leukemie, biedt een operatie de beste kans om een ​​kanker te genezen of in ieder geval de kans dat het kan terugkeren aanzienlijk te verkleinen.

Hoewel een operatie kan worden gebruikt om kanker te diagnosticeren of te ontwikkelen, kan tijdens de behandeling een operatie worden gebruikt om:

• Kanker genezen: wanneer vaste kankers in een vroeg stadium worden opgemerkt, kan een operatie worden gebruikt in een poging om de kanker te genezen. Dit kan worden gevolgd door andere behandelingen zoals chemotherapie of bestralingstherapie om kankercellen te bereiken die niet werden verwijderd op het moment van de operatie.
• Een tumor debulken: bij de meeste geavanceerde tumoren, zoals borstkanker in stadium IV, wordt een operatie niet aanbevolen, omdat behandelingen zoals chemotherapie effectiever zijn. Er zijn uitzonderingen waarbij "debulking" of cytoreductiechirurgie meer voordelen dan risico's kan hebben. Bij sommige ovariumkankers kan bijvoorbeeld een debulking-operatie de hoeveelheid aanwezige tumor verminderen, waardoor chemotherapie effectiever kan zijn voordat de tumor resistent wordt tegen deze geneesmiddelen.
• Palliatieve kanker: Chirurgie kan ook om palliatieve redenen worden uitgevoerd. Een operatie kan bijvoorbeeld een deel van een tumor verwijderen die pijn of een obstructie veroorzaakt of andere processen in het lichaam verstoort.

Er kan ook een operatie worden uitgevoerd om kanker te voorkomen bij bepaalde personen met sterke risicofactoren en / of aanwijzingen voor een precancereuze aandoening. Sommige mensen met een zeer hoog genetisch risico op het ontwikkelen van borstkanker kunnen er bijvoorbeeld voor kiezen om een ​​preventieve borstamputatie te ondergaan.

Risico's en bijwerkingen

Net als bij andere behandelingen voor kanker, brengt een operatie risico's met zich mee, en het is belangrijk om ervoor te zorgen dat deze risico's niet opwegen tegen de mogelijke voordelen van de behandeling. Deze risico's variëren aanzienlijk, afhankelijk van het type tumor en de locatie, maar kunnen bloeding, infectie en complicaties van anesthesie omvatten.

Speciale chirurgische technieken

Vooruitgang in chirurgische technieken, zoals de optie van lumpectomie versus de radicale borstamputatie uit het verleden, stellen chirurgen in staat tumoren te verwijderen met minder complicaties en een snellere hersteltijd.

De term minimaal invasieve chirurgie wordt gebruikt om technieken te beschrijven die hetzelfde vermogen bieden om een ​​tumor te verwijderen, maar met minder schade aan normaal weefsel. Een voorbeeld is het gebruik van video-ondersteunde thoracoscopische chirurgie om longkanker te verwijderen, in tegenstelling tot de thoracotomieën die in het verleden routinematig werden uitgevoerd.

Robotchirurgie is een ander voorbeeld van een speciale chirurgische techniek die kan worden gebruikt, hoewel er nog veel meer zijn. Laserchirurgie omvat het gebruik van hoogenergetische radiogolven om kanker te behandelen. Elektrochirurgie wordt gedaan met behulp van hoogenergetische elektronenbundels, en cryochirurgie gebruikt een koude bron zoals vloeibare stikstof om tumoren te bevriezen.

Door specialisten aangestuurde procedures en therapieën

Deze opties kunnen alleen of in combinatie met andere behandelingsopties worden gebruikt, afhankelijk van uw geval.

Chemotherapie

Chemotherapie verwijst naar het gebruik van chemicaliën (medicijnen) om het lichaam van kankercellen te ontdoen. Deze medicijnen werken door de reproductie en vermenigvuldiging van snelgroeiende cellen, zoals kankercellen, te verstoren.

Het doel van chemotherapie kan zijn:

• Om kanker te genezen: bij bloedgerelateerde kankers zoals leukemie en lymfomen kan chemotherapie worden gebruikt met de bedoeling de kanker te genezen.
• Neoadjuvante chemotherapie: Neoadjuvante chemotherapie kan voorafgaand aan de operatie worden gegeven. Als een tumor vanwege zijn grootte of locatie niet kan worden geopereerd, kan chemotherapie de grootte van de tumor voldoende verkleinen zodat een operatie mogelijk is.
• Adjuvante chemotherapie: Adjuvante chemotherapie is chemotherapie die na een operatie wordt gegeven om kankercellen op te ruimen die de tumor hebben gepasseerd maar die nog niet kunnen worden gedetecteerd op basis van beschikbare beeldvormende tests. Deze eigenzinnige cellen worden micrometastasen genoemd. Adjuvante chemotherapie is bedoeld om het risico op herhaling van kanker te verlagen.
• Om het leven te verlengen: Chemotherapie kan worden gebruikt om het leven te verlengen.
• Palliatieve chemotherapie: Palliatieve chemotherapie verwijst naar het gebruik van chemotherapie om de symptomen van kanker te verminderen, maar niet om kanker te genezen of het leven te verlengen.

Chemo-medicijnen zijn ontworpen om snelgroeiend te behandelenDe vormen van kanker die historisch het meest agressief en snel fataal waren, zijn nu soms het meest behandelbaar en mogelijk te genezen met behulp van chemotherapie. Daarentegen is chemotherapie minder effectief voor langzaam groeiende of "indolente" tumoren.

Er zijn verschillende soorten chemotherapie-medicatie, die verschillen in zowel hun werkingsmechanisme als het deel van de celcyclus dat ze verstoren. Chemotherapie kan worden toegediend via een ader (intraveneuze chemotherapie), oraal, via een pil of capsule, rechtstreeks in de vloeistof rond de hersenen of in de vloeistof die in de buikholte aanwezig is.

Meestal worden chemotherapiemedicijnen in combinatie gebruikt - iets dat combinatiechemotherapie wordt genoemd. Individuele kankercellen bevinden zich allemaal op verschillende punten in het proces van voortplanting en deling. Het gebruik van meer dan één medicijn helpt kankercellen te behandelen op elk punt in de celcyclus.

Risico's en bijwerkingen van chemotherapie

Verschillende "normale" soorten cellen in het lichaam groeien snel, net als kankercellen. Sinds chemotherapie-aanvalleniedersnelgroeiende cellen (bijv. die in de haarzakjes, het spijsverteringskanaal en het beenmerg), kunnen bijwerkingen optreden.

Deze bijwerkingen variëren afhankelijk van het gebruikte medicijn, de doseringen en uw algemene gezondheidstoestand, maar kunnen zijn:

• Haaruitval
• Misselijkheid en overgeven
• Bloedarmoede (laag aantal rode bloedcellen of hemoglobine)
• Neutropenie (lage neutrofielen, een soort witte bloedcel)
• Trombocytopenie (lage bloedplaatjes)
• Perifere neuropathie
• Zweertjes in de mond
• Smaakveranderingen
• Huidveranderingen en vingernagelveranderingen
• Diarree
• Vermoeidheid

Gelukkig zijn er behandelingen ontwikkeld om veel van de veel voorkomende bijwerkingen van chemotherapie te beheersen. De meeste van deze bijwerkingen verdwijnen kort na uw laatste chemotherapie-sessie, maar er zijn soms langdurige bijwerkingen van chemotherapie. Voorbeelden zijn onder meer hartbeschadiging bij sommige van deze geneesmiddelen en een licht verhoogd risico op secundaire kankers (zoals leukemie) bij andere.

De voordelen van therapie wegen vaak ruimschoots op tegen al deze mogelijke zorgen, maar u moet de voor- en nadelen van al uw opties grondig met uw arts bespreken.

Bestralingstherapie

Stralingstherapie is een behandeling waarbij gebruik wordt gemaakt van hoogenergetische röntgenstralen (of protonenstralen) om kankercellen te vernietigen. Aanzienlijke verbeteringen zijn aangebracht in deze therapieën in de afgelopen jaren, waardoor de schade aan normaal weefsel rond kanker tot een minimum is beperkt.

Straling kan extern worden gegeven, waarbij straling van een buitenkant naar het lichaam wordt afgegeven vergelijkbaar met een röntgenapparaat, of intern (brachytherapie) waarbij radioactief materiaal tijdelijk of permanent in het lichaam wordt geïnjecteerd of geïmplanteerd.

Net als bij andere kankerbehandelingen, wordt bestralingstherapie om verschillende redenen en met verschillende doelen gebruikt. Deze doelen kunnen zijn:

• Om de kanker te genezen: Stereotactische lichaamsradiotherapie (SBRT) kan bijvoorbeeld worden gebruikt om een ​​kleine kanker te genezen die anders niet met een operatie kan worden bereikt, of om een ​​geïsoleerde metastase volledig te verwijderen.
• Als neoadjuvante therapie: bestralingstherapie kan samen met chemotherapie worden gegeven om de grootte van een tumor vóór de operatie te verkleinen. Deze combinatie kan bijvoorbeeld worden gebruikt om de omvang van een niet-operabele longkanker te verkleinen, zodat vervolgens een operatie kan worden uitgevoerd.
• Als adjuvante therapie: Stralingstherapie kan na een operatie worden gebruikt om eventuele cellen te behandelen die overblijven na de operatie. Dit kan zowel extern als intern worden gedaan. Een voorbeeld is het gebruik van bestralingstherapie aan de borstwand na een borstamputatie.
• Preventief: Een voorbeeld van preventieve therapie is het geven van bestralingstherapie aan de hersenen om hersenmetastasen bij mensen met kleincellige longkanker te voorkomen.
• Palliatieve bestralingstherapie: Palliatieve bestralingstherapie verwijst naar het gebruik van straling om de symptomen van kanker aan te pakken, maar niet om kanker te genezen. Het kan worden gebruikt om pijn te verminderen, druk te verminderen of obstructies veroorzaakt door kanker te verlichten.

Stralingstherapie kan ook op verschillende manieren worden gegeven:

• Externe bestralingstherapie: Externe stralingsstraling wordt vaak gebruikt en omvat het lokaal richten van een stralingsbundel op de plaats van een tumor.
• Intensiteitsgemoduleerde stralingstherapie (IMRT): IMRT is een methode om straling nauwkeuriger naar een locatie te richten, waardoor een grotere hoeveelheid straling kan worden gegeven met minder schade aan omliggende cellen.
• Brachytherapie: Brachytherapie, of interne bestraling, is een methode waarbij radioactieve zaden tijdelijk of permanent in het lichaam worden geplaatst.
• Stereotactische lichaamsradiotherapie (SBRT): SBRT, ook bekend als cyberknife of gamma-mes, is geen operatie, maar eigenlijk een methode om een ​​hoge dosis straling op een klein weefselgebied te richten, met de bedoeling om kanker in een vroeg stadium volledig te vernietigen net zoals een operatie dat zou doen. Het kan worden gebruikt om ‘oligometastasen’ te behandelen - geïsoleerde of enkele metastasen naar een gebied zoals de longen, lever of hersenen van een andere kanker.
• Protontherapie: Protontherapie maakt gebruik van protonenbundels - atomaire deeltjes die gemakkelijker te controleren zijn dan röntgenstraling - om onregelmatig gevormde tumoren te behandelen die moeilijk te behandelen zijn met conventionele straling.
• Systemische stralingstherapie: Systemische straling is een methode waarbij straling via de bloedbaan door het hele lichaam wordt afgegeven. Een voorbeeld is het gebruik van radioactief jodium om sommige soorten schildklierkanker te behandelen.

Risico's en bijwerkingen van stralingstherapie

De risico's van bestralingstherapie zijn afhankelijk van het specifieke type straling, de locatie waar het wordt afgegeven en de gebruikte doses. Bijwerkingen op de korte termijn van bestralingstherapie zijn vaak roodheid (zoals zonnebrand), ontsteking van het gebied dat wordt bestraald (zoals stralingspneumonitis met bestraling op de borst) en vermoeidheid. Cognitieve symptomen komen ook vaak voor bij mensen die straling van de hele hersenen.

Bijwerkingen op de lange termijn van bestralingstherapie kunnen littekens in de regio waar het wordt gebruikt en secundaire kankers zijn.

Stamceltransplantaties

Stamceltransplantaties vervangen, in tegenstelling tot een solide orgaantransplantatie zoals een niertransplantatie, stamcellen in het beenmerg. Deze hematopoëtische stamcellen zijn de begincellen die kunnen differentiëren tot alle bloedcellen van het lichaam, inclusief rode bloedcellen, witte bloedcellen en bloedplaatjes.

Bij deze procedure worden hoge doses chemotherapie plus bestraling gegeven om cellen in het beenmerg te vernietigen. Hierna worden stamcellen op twee manieren vervangen.

• Bij een autologe stamceltransplantatie worden de eigen stamcellen van een persoon voorafgaand aan chemotherapie verwijderd en vervolgens vervangen.
• Bij een allogene stamceltransplantatie worden stamcellen van een gematchte donor gebruikt om de cellen in het beenmerg te vervangen. Stamceltransplantaties worden meestal gebruikt voor leukemieën, lymfomen, myelomen en kiemceltumoren.

Voorschriften

Kankertherapie kan veel gespecialiseerde medicijnen omvatten, en dit is een wetenschapsgebied dat veel nieuwe ontwikkelingen doormaakt.

Gerichte therapieën

Gerichte therapieën zijn medicijnen die zijn ontworpen om specifiek op kankercellen te richten. Als zodanig zijn ze vaak minder schadelijk voor normale cellen. Veel van de meer recentelijk goedgekeurde geneesmiddelen voor kanker zijn gerichte therapieën, en er worden er nog meer geëvalueerd in klinische onderzoeken.

Deze behandelingen worden niet alleen gerichte therapieën genoemd, maar kunnen ook "moleculair gerichte medicijnen" of "precisiegeneeskunde" worden genoemd.

Er zijn vier primaire manieren waarop deze gerichte therapieën kanker bestrijden. Zij mogen:

• Interfereren met de groei van nieuwe bloedvaten: deze geneesmiddelen, die angiogenese-remmers worden genoemd, verhongeren in wezen een tumor door de bloedtoevoer te verstoren.
• Blokkeer signalen binnen of buiten de cel die de cel vertellen om te delen en te groeien
• Lever een giftige "lading" aan de tumor
• Stimuleer het immuunsysteem om kankercellen kwijt te raken

Gerichte therapieën verschillen op een paar belangrijke manieren van chemotherapie.

Gerichte therapieën

• Richt je specifiek op kankercellen

• Vaak cytostatisch, wat betekent dat ze de groei van kankercellen stoppen (maar niet doden)

Chemotherapie

• Aanvalleniedersnel delende cellen, normaal of kankerachtig

• Meestal cytotoxisch, wat betekent dat ze cellen doden

Er zijn twee basistypen van gerichte therapieën:

• Geneesmiddelen met kleine moleculen: Geneesmiddelen met kleine moleculen kunnen naar de binnenkant van een kankercel reizen en richten zich op eiwitten die betrokken zijn bij celgroei. Ze zijn dan in staat om de signalen te blokkeren die de cellen vertellen zich te delen en te groeien. Deze medicijnen worden aangeduid met het achtervoegsel "ib", zoals erlotinib.
• Monoklonale antilichamen: Monoklonale antilichamen zijn vergelijkbaar met de antilichamen die uw lichaam aanmaakt als reactie op blootstelling aan virussen en bacteriën. In tegenstelling tot die antilichamen zijn monoklonale antilichamen echter "door de mens gemaakte" antilichamen. In plaats van virussen en bacteriën af te weren, richten ze zich op een specifiek moleculair doelwit (eiwitten) op het oppervlak van kankercellen. Deze medicijnen hebben een achtervoegsel "mab", zoals bevacizumab.

Risico's en bijwerkingen van gerichte therapieën

Hoewel gerichte therapieën vaak minder schadelijk zijn dan geneesmiddelen voor chemotherapie, hebben ze wel bijwerkingen. Veel van de kleine moleculen worden door de lever gemetaboliseerd en kunnen een ontsteking van dat orgaan veroorzaken.

Soms is een eiwit ook in normale cellen aanwezig. Een eiwit dat bekend staat als EGFR wordt bijvoorbeeld bij sommige kankers tot overexpressie gebracht. EGFR wordt ook tot expressie gebracht door sommige huidcellen en cellen van het spijsverteringskanaal. Geneesmiddelen die op EGFR zijn gericht, kunnen de groei van de kankercellen verstoren, maar ook diarree en een acne-achtige uitslag op de huid veroorzaken.

Angiogeneseremmers kunnen, aangezien ze de vorming van nieuwe bloedvaten beperken, de bijwerking van bloeding hebben.

Uw arts kan moleculaire profilering (genprofilering) uitvoeren om te bepalen of een tumor waarschijnlijk zal reageren op een gerichte therapie.

Hormonale therapie

Kankers zoals borstkanker en prostaatkanker worden vaak beïnvloed door het niveau van hormonen in het lichaam. Oestrogeen kan bijvoorbeeld de groei van sommige borstkankers stimuleren (oestrogeenreceptor-positieve borstkanker) en testosteron kan de groei van prostaatkanker stimuleren. Op deze manier werken hormonen als benzine in een vuur om de groei van deze kankers te stimuleren.

Hormoonbehandelingen - ook wel endocriene therapie genoemd - blokkeren dit stimulerende effect van de hormonen om de groei van kanker te stoppen. Dit kan worden gedaan via een orale pil, via een injectie of via een chirurgische ingreep met als doel:

• Behandel kanker zelf: Hormoontherapie kan worden gebruikt om de groei van hormoongevoelige tumoren te stoppen of te vertragen.
• Behandel desymptomenvan kanker
• Verlaag het risico op herhaling (verklein de kans dat kanker terugkomt)

Hormoonbehandelingen kunnen ook worden gebruikt om kanker te voorkomen. Een voorbeeld van kankerpreventie is het gebruik van tamoxifen bij iemand met een hoog risico op het ontwikkelen van borstkanker, in de hoop dat de behandeling het risico op kanker überhaupt verkleint.

Orale medicatie kan worden gebruikt om de productie van een hormoon te blokkeren, of om het vermogen van het hormoon om zich aan kankercellen te hechten, te blokkeren. Maar een operatie kan ook als hormoontherapie worden gebruikt. Chirurgische verwijdering van de testikels kan bijvoorbeeld de productie van testosteron in het lichaam aanzienlijk verminderen en verwijdering van de eierstokken (ovariëctomie) kan de productie van oestrogeen remmen.

Risico's en bijwerkingen van hormonale therapie

Veel van de bijwerkingen van deze behandelingen, zoals anti-oestrogenen, androgeendeprivatietherapie en chirurgie, houden verband met de afwezigheid van de hormonen die gewoonlijk in uw lichaam aanwezig zijn. Het verwijderen van de eierstokken en dus het verminderen van oestrogeen kan bijvoorbeeld leiden tot opvliegers en vaginale droogheid.

Immunotherapie

Immunotherapie is een opwindende nieuwe benadering van de behandeling van kanker en werd in 2016 bestempeld als de Association for Clinical Oncology voorschot van het jaar.

Er zijn veel verschillende soorten immunotherapie, maar de overeenkomst is dat deze medicijnen werken door ofwel het immuunsysteem van het lichaam te veranderen, ofwel door producten van het immuunsysteem te gebruiken om kanker te bestrijden.

Sommige soorten immunotherapie zijn onder meer:

• Monoklonale antilichamen: Monoklonale antilichamen werken als de antilichamen die u maakt om virussen en bacteriën aan te vallen. Maar in plaats van zich te hechten aan deze micro-organismen, hechten monoklonale antilichamen zich aan een specifiek punt (antigenen) op kankercellen. Door dit te doen, kunnen ze een signaal naar de kankercel blokkeren dat hem vertelt te groeien of de kankercel "taggen" zodat andere immuuncellen hem kunnen vinden en aanvallen. Ze kunnen ook worden vastgemaakt aan een ‘lading’ - een medicijn voor chemotherapie of een bestralingsdeeltje dat is ontworpen om de kankercel te doden.
• Immuuncontrolepuntremmers: uw immuunsysteem weet grotendeels hoe het kankercellen moet bestrijden. Immuuncontrolepuntremmers werken door in wezen de remmen van het immuunsysteem te halen, zodat het het werk kan doen waarvoor het bedoeld is - in dit geval kanker bestrijden.
• T-celtherapieën: deze behandelingen werken door het kleine leger van T-cellen dat u beschikbaar heeft om een ​​specifieke kanker te bestrijden, te nemen en ze te vermenigvuldigen.
• Oncolytische virussen: in tegenstelling tot de virussen die het lichaam aanvallen en symptomen veroorzaken zoals verkoudheid, zijn deze virussen ontworpen om kankercellen binnen te dringen en als dynamiet te werken en ze te vernietigen.
• Kankervaccins: in tegenstelling tot de vaccins die u heeft gekregen om tetanus of griep te voorkomen, worden kankervaccins gemaakt met behulp van tumorcellen of stoffen die door tumorcellen zijn gemaakt om een ​​reeds aanwezige kanker te behandelen.
• Cytokines: de eerste immuuntherapiemiddelen die worden gebruikt, cytokines, waaronder interleukines en interferonen, creëren een immuunrespons tegen elke vreemde indringer, inclusief kankercellen.

Risico's en bijwerkingen van immunotherapie

Vaak voorkomende bijwerkingen van immunotherapie zijn vaak wat u zou verwachten van een overactief immuunsysteem. Allergische reacties komen vaak voor bij sommige van deze geneesmiddelen en medicijnen om deze reacties te beperken worden vaak gelijktijdig met een immunotherapie-infusie gebruikt.

Ontsteking komt vaak voor, en er is een gezegde dat de bijwerkingen van immunotherapie medicijnen vaak dingen zijn die eindigen op "itis". Pneumonitis verwijst bijvoorbeeld naar een ontsteking van de longen die verband houdt met deze medicijnen.

Elke kankerbehandeling begon als een klinische proef

In 2015 waren er zes nieuwe geneesmiddelen (gerichte therapieën en immunotherapie-geneesmiddelen) goedgekeurd voor de behandeling van longkanker. Deze medicijnen werden goedgekeurd omdat ze superieur bleken te zijn aan de beste behandelingen die op dat moment beschikbaar waren. Een jaar eerder waren de enige mensen die deze nieuwere en betere behandelingen konden krijgen, degenen die bij klinische onderzoeken waren betrokken.

Terwijl een fase I-studie (wanneer een behandeling voor het eerst bij mensen wordt geprobeerd) vroeger vaak werd beschouwd als een "laatste wanhopige" benadering voor kankerpatiënten, bieden deze zelfde onderzoeken tegenwoordig mogelijk de enige beschikbare effectieve behandeling voor kanker.

Volgens het National Cancer Institute moeten mensen met kanker klinische proeven overwegen bij het nemen van beslissingen over hun kankerzorg.

Over-the-Counter (OTC) therapieën

Uw medisch team kan verschillende vrij verkrijgbare producten aanbevelen om de symptomen of bijwerkingen van uw medicijnen te verlichten. OTC-pijnstillers zouden bijvoorbeeld de eerste keuze zijn voordat pijnstillers op recept verkrijgbaar zijn.

Het is altijd belangrijk dat u vrij verkrijgbare medicijnen, supplementen en kruidengeneesmiddelen aan uw zorgteam meldt. Er bestaat een risico op interacties met uw voorgeschreven medicijnen en andere vormen van behandeling (zoals bloeding als aspirine wordt ingenomen vóór de operatie).

Sommige producten worden ook niet geadviseerd tijdens bestraling of chemotherapie, omdat ze de bijwerkingen kunnen versterken.

Home remedies en levensstijl

Een gezond dieet en matige lichaamsbeweging kunnen het welzijn en soms zelfs de overleving met kanker verbeteren. Helaas kunnen sommige van de beschikbare behandelingen voor kanker bijdragen aan, in plaats van verminderen, uw vermogen om goede voeding te krijgen, en u vindt het misschien moeilijk om gemotiveerd te raken om te oefenen.

Waar voeding in het verleden veel werd genegeerd in de oncologie, beschouwen veel oncologen een goede voeding nu als een onderdeel van de behandeling van kanker.Goede voeding kan mensen helpen behandelingen beter te verdragen en speelt mogelijk een rol bij de uitkomsten. Kankercachexie, een syndroom dat gepaard gaat met gewichtsverlies en spierverspilling, kan verantwoordelijk zijn voor 20% tot 30% van de sterfgevallen door kanker, wat het belang van gezonde voeding nog eens versterkt.

Praat met uw arts over uw voedingsbehoeften tijdens uw behandelingen. Sommige kankercentra hebben voedingsdeskundigen in dienst die u kunnen helpen, en sommige bieden ook lessen over voeding en kanker.

De meeste oncologen raden aan om de voedingsstoffen die u nodig heeft, voornamelijk via voedselbronnen en niet via supplementen binnen te krijgen. Hoewel sommige kankerbehandelingen vitaminetekorten kunnen veroorzaken, bestaat er bezorgdheid dat sommige vitamine- en mineralensupplementen de kankerbehandelingen kunnen verstoren.

Actief blijven terwijl u door de behandeling gaat, kan een uitdaging zijn, maar het heeft in veel omstandigheden aanzienlijke voordelen. Gewoon gaan wandelen, zwemmen of een gemakkelijke fietstocht maken, zal helpen.

Complementaire alternatieve geneeskunde (CAM)

Veel kankercentra bieden integratieve therapieën voor kanker.Er zijn weinig aanwijzingen dat een van deze behandelingen kanker kan genezen of de groei ervan kan vertragen, maar er zijn positieve aanwijzingen dat sommige van deze behandelingen mensen kunnen helpen om te gaan met de symptomen van kanker en kankerbehandelingen.

Enkele van deze integratieve therapieën zijn onder meer:

• Acupunctuur
• Massage therapie
• Meditatie
• Yoga
• Qigong
• Genezende aanraking
• Huisdierentherapie
• Muziektherapie
• Kunst therapie

Opnieuw moet worden opgemerkt dat er geen alternatieve behandelingen zijn die effectief zijn gebleken bij de directe behandeling van kanker.

Een woord van Verywell

Met de veelheid aan opties die nu beschikbaar zijn om kanker te behandelen, kan het een uitdaging zijn om de behandelingen te kiezen die het beste bij u passen. Voer open gesprekken met uw arts over uw opties en overweeg om ondersteuning te zoeken bij anderen die met een vergelijkbare diagnose worden geconfronteerd, hetzij in uw gemeenschap, hetzij online. Ze kunnen hun ervaring delen met verschillende behandelingen.

Het belangrijkste is: blijf hopen. Kankerbehandelingen - en overlevingspercentages - verbeteren. Er wordt geschat dat er alleen al in de Verenigde Staten 15 miljoen overlevenden van kanker zijn, en dat aantal groeit. Niet alleen overleven meer mensen kanker, maar velen bloeien, met een nieuw gevoel van doel en waardering voor het leven na hun ziekte.

Omgaan met en goed leven met kanker