Wat is hyperinsulinemie?

Hyperinsulinemie wordt gekenmerkt door abnormaal hoge insulinespiegels in het bloed en is een aandoening die verband houdt met diabetes type 2, maar op zich is het technisch gezien geen vorm van diabetes. Hyperinsulinemie is ook een factor bij insulineresistentie, obesitas en metabool syndroom. Het kan moeilijk zijn om hyperinsulinemie te diagnosticeren, omdat de symptomen vaak niet waarneembaar zijn. Het wordt meestal gediagnosticeerd door middel van een bloedtest bij het controleren op andere aandoeningen, zoals diabetes.

Hyperinsulinemie Symptomen

Een teveel aan insuline kan ertoe leiden dat er een lage bloedsuikerspiegel door het lichaam circuleert, en hypoglykemie (of de toestand van een lage bloedsuikerspiegel) kan een aanwijzing zijn voor de aanwezigheid ervan. Dit wordt vooral opgemerkt bij zuigelingen van moeders met ongecontroleerde diabetes.

Hyperinsulinemie is over het algemeen asymptomatisch, wat betekent dat de symptomen van de aandoening mogelijk niet merkbaar zijn. Obesitas kan echter soms een aanwijzing zijn voor onderliggende hyperinsulinemie.

In sommige omstandigheden, zoals wanneer een tumor (insulinoom) een lage bloedsuikerspiegel of hypoglykemie veroorzaakt, kunnen de volgende symptomen optreden:

• Verhoogde trek in suiker en koolhydraten
• Vermoeidheid
• Moeite met afvallen
• Regelmatige honger of extreme honger

Bij zuigelingen en jonge kinderen kan hyperinsulinemie zich voordoen als:

• Vermoeidheid of lusteloosheid
• Moeilijkheden met voeren
• Extreme onrust of prikkelbaarheid

Oorzaken

Insuline is een hormoon dat door de alvleesklier wordt aangemaakt en dat veel functies heeft. Een van de belangrijkste functies van insuline is om glucose (suiker) uit de bloedbaan naar de cellen te transporteren, waar het kan worden gebruikt voor energie. Bij sommige mensen werkt insuline niet goed omdat celreceptoren een resistentie tegen insuline hebben ontwikkeld, wat betekent dat insuline niet effectief is in het verwijderen van glucose uit de bloedbaan. Deze aandoening wordt insulineresistentie genoemd.

Bijgevolg bouwt glucose zich op in de bloedbaan. Omdat het lichaam geen toegang heeft tot de glucose als brandstof, raken de cellen uitgehongerd en kunt u zich overmatig hongerig of dorstig voelen. Het lichaam probeert de bloedsuikerspiegel te verlagen door nog meer insuline in de bloedbaan af te geven. Als gevolg hiervan krijgt het lichaam zowel hoge bloedsuikerspiegels als hoge insulinespiegels.

Sommige deskundigen denken dat hyperinsulinemie wordt veroorzaakt door insulineresistentie, terwijl anderen beweren dat insulineresistentie hyperinsulinemie veroorzaakt.Ongeacht de onderliggende etiologie zijn de twee toestanden nauw met elkaar verweven. Wanneer de bloedsuikerspiegel stijgt, reageren de bètacellen van de alvleesklier door meer insuline te produceren en af ​​te geven in de bloedbaan om te proberen de bloedglucose op een normaal niveau te houden. Naarmate cellen insulineresistent worden, blijft het insulinegehalte stijgen.

De manier waarop insuline in uw lichaam wordt gemetaboliseerd, kan afhankelijk zijn van uw ras, geslacht, leeftijd en omgevingsfactoren, evenals van dieet en activiteitenniveau. Al deze afzonderlijke factoren kunnen verband houden met uw insulinegevoeligheid - er is meer onderzoek nodig om alle oorzakelijke factoren volledig te begrijpen.

Hyperinsulinemie kan ook optreden als een bijwerking van Roux-en-Y maagbypassoperaties, die verband kan houden met een veranderde doorvoer van voedingsstoffen als gevolg van het nieuw gecreëerde maagzakje en het omzeilen van het maagdarmkanaal. Dit kan echter tijdelijk zijn. Onderzoekers hebben ontdekt dat dit effect omkeerbaar kan zijn door het plaatsen van een gastronomische buis in de oorspronkelijke maag.

In zeldzame gevallen kan hyperinsulinemie worden veroorzaakt door een tumor van de bètacellen van de alvleesklier (insulinoom) of door overmatige groei van de bètacellen, een aandoening die nesidioblastose wordt genoemd.

Complicaties

Er kunnen verschillende complicaties optreden als gevolg van hyperinsulinemie, waardoor het probleem schijnbaar meer wijdverbreid lijkt dan ooit werd aangenomen.Door alleen te focussen op bloedglucosemetingen, mis je misschien het feit dat hoge insulinespiegels 'normale' markers van glucosetolerantie kunnen maskeren en mogelijk een slechte insulinerespons verbergen.

Hyperinsulinemie wordt zelfs beschouwd als een vroege indicator van een grotere metabole disfunctie en is in verband gebracht met de volgende complicaties:

• Cardiovasculaire ziekte
• Type 2 diabetes
• Ziekte van Alzheimer
• Hyperglykemie of hoge bloedsuikerspiegel door insulineresistentie
• Sommige soorten kanker, door de stimulatie van insuline-achtige groeifactor 1 (IGF-1)

Zwangerschap en hyperinsulinemie

Bij zwangere vrouwen met een ongecontroleerde bloedsuikerspiegel wordt de foetus blootgesteld aan hoge suikerspiegels. Als reactie hierop ondergaat de alvleesklier van de foetus veranderingen om meer insuline te produceren. Na de geboorte zal de baby te veel insuline of hyperinsulinemie blijven ervaren en zal de bloedsuikerspiegel plotseling dalen. De baby wordt na de bevalling met glucose behandeld en het insulinegehalte wordt meestal binnen twee dagen weer normaal.

Diagnose

Hyperinsulinemie kan worden vastgesteld door uw bloedinsuline- en glucosespiegels te testen. Het kan ook worden gediagnosticeerd door routinematige bloedonderzoeken bij het ondergaan van tests voor diabetes of andere aandoeningen, zoals een hoog cholesterolgehalte.

De primaire test voor het bepalen van het insulinegehalte is een "insuline in bloed" -test. Dit is een nuchtere test waarbij een klein bloedmonster uit een ader in uw arm wordt genomen en uw insulinegehalte wordt bepaald. Uw zorgverlener zal waarschijnlijk ook een nuchtere bloedglucosetest en mogelijk een hemoglobine A1c vragen om ook grip te krijgen op uw bloedglucoseregulatie.

Uw insulinespiegels worden als normaal beschouwd als ze tijdens een vastentest lager zijn dan 25 mIU / L. Een uur na een glucosetoediening kunnen ze overal stijgen van 18-276 mIU / L.Als uw insulinespiegels constant zo hoog of zelfs meer verhoogd zijn, zelfs tijdens het vasten, zou u de diagnose hyperinsulinemie kunnen krijgen.

Behandeling

De ideale behandeling voor hyperinsulinemie hangt af van het eerst identificeren van de hoofdoorzaak, of dat nu zwaarlijvigheid, insulineresistentie of iets anders kan zijn, zoals gerelateerd aan een insulinoom of nesidioblastose, of het resultaat van een maagbypass.

Behandelingsopties omvatten voornamelijk medicatie en veranderingen in levensstijl die vergelijkbaar zijn met die voor diabetes type 2.

Medicatie

De medicijnen die worden gebruikt om hyperinsulinemie te behandelen, zijn over het algemeen dezelfde als die welke worden gebruikt om diabetes type 2 te behandelen. Medicatie moet echter ondergeschikt zijn aan veranderingen in voeding en levensstijl.

Bovendien verhogen sommige diabetesmedicijnen het insulinegehalte terwijl ze werken om de bloedsuikerspiegel te verlagen. Een medicijn dat met succes zowel de bloedsuikerspiegel als het insulinegehalte verlaagt en werkt om de werking van insuline te versterken, is metformine.

Naast metformine omvatten andere medicatieklassen die zijn goedgekeurd als aanvulling op dieet en lichaamsbeweging om de glykemische controle bij mensen met diabetes te verbeteren: sulfonylureumderivaten, thiazolidinedionen, DPP-4-remmers, SGLT2-remmers, GLP-1 RA en basale insuline.

Werk samen met uw arts om diabetesmedicatie te vinden die het glucosegehalte verlaagt en tegelijkertijd het insulinegehalte verlaagt - niet zoals sommigen dat doen.

Oefening

Aangezien is aangetoond dat lichaamsbeweging de insulineresistentie verbetert, kan het volgen van een regime van fysieke activiteit nuttig zijn als behandeling voor hyperinsulinemie. Oefening kan ook helpen om obesitas te verminderen. Zorg er wel voor dat u met uw arts praat voordat u een nieuw trainingsprogramma begint.

Er zijn drie soorten oefeningen die nuttig kunnen zijn om de insulinegevoeligheid te verbeteren:

• Weerstandsoefening: dit type oefening omvat gewichtheffen of oefeningen waarbij uw eigen lichaamsgewicht wordt gebruikt om één set spieren tegelijk te trainen, meestal met veel herhalingen en lange rusttijden tussen de sets. Weerstandstraining kan de spiermassa vergroten, wat kan helpen bij de opname van glucose en de afhankelijkheid van insuline kan verminderen.
• Aërobe oefening: dit type oefening conditioneert het cardiovasculaire systeem en traint meerdere spiergroepen tegelijk. Aërobe trainingen met een lage tot gemiddelde intensiteit kunnen bestaan ​​uit wandelen, joggen, zwemmen, fietsen of dansen. Aërobe training of cardio kunnen op dezelfde manier nuttig zijn bij het verhogen van de glucoseopname en het verlagen van insuline.
• Intervaltraining met hoge intensiteit (HIIT): dit type training omvat korte uitbarstingen van krachtige activiteit, gevolgd door periodes met een lagere intensiteit om te helpen bij het uithoudingsvermogen en snel herstel. Van HIIT is aangetoond dat het de insulinegevoeligheid verbetert en sommige HIIT-trainingssessies kunnen in slechts zeven minuten worden voltooid - wat ideaal is als je niet veel tijd hebt om te trainen.

Dieet en voeding

Gezond eten, vooral een dieet met weinig koolhydraten, kan vooral nuttig zijn bij het verbeteren van de insulinegevoeligheid, het verlagen van de bloedglucosespiegels en het onder controle houden van het gewicht. Drie diëten zijn goed bestudeerd vanwege hun voordelen op de bloedglucoseregulatie en hyperinsulinemie:

• Het mediterrane dieet: richt zich op magere eiwitten, weinig rood vlees, veel groenten en vezels uit volle granen en plantaardige vetten, zoals olijfolie en olijven.
• Een vetarm dieet: richt zich op het laag houden van vet (ongeveer 20 tot 35% van de calorieën), relatief hoge koolhydraten (ongeveer 45 tot 65% van de calorieën) en matig eiwit (10 tot 35% van de calorieën).
• Een koolhydraatarm dieet: richt zich op het zeer laag houden van het aantal koolhydraten (ergens tussen de 10 en 40% van het totale aantal calorieën), terwijl de vetopname wordt verhoogd, maar het eiwit gematigd blijft.

Het maakt niet uit welk dieet u kiest of hoe u uiteindelijk uw verhouding van macronutriënten (uw verhouding koolhydraten / proteïne / vet) in evenwicht brengt, streef ernaar om voornamelijk volledig, ongeraffineerd voedsel te eten; inclusief veel groenten, fruit, magere eiwitten, volle granen en vezelrijke zetmelen, terwijl bewerkte voedingsmiddelen en voedingsmiddelen met toegevoegde suiker of kunstmatige zoetstoffen worden beperkt.

Bovendien kan een dieet met een zeer hoog eiwitgehalte ervoor zorgen dat de insuline toeneemt, dus overtollige hoeveelheden eiwit moeten ook worden vermeden.

Werk samen met een voedingsdeskundige, uw arts of een gecertificeerde diabetes-opvoeder om een ​​dieetplan op te stellen dat past bij uw levensstijl en behoeften.

Een woord van Verywell

Met de hulp van uw zorgverlener kan hyperinsulinemie goed worden beheerd en onder controle worden gehouden dankzij zowel medicatie als veranderingen in levensstijl, zoals het eten van een uitgebalanceerd dieet en meer lichaamsbeweging. Er is echter een toename in recent onderzoek naar het verband tussen hyperinsulinemie, diabetes type 2 en obesitas, dat verder zou kunnen toenemen als de aandoening niet wordt gecontroleerd. Zorg ervoor dat u jaarlijks bloedtesten bijhoudt via uw arts en let op eventuele nieuwe symptomen die zich voordoen.