Is HPV erfelijk?

Humaan papillomavirus (HPV) wordt niet als erfelijk beschouwd, hoewel het op het eerste gezicht soms lijkt. Het simpele antwoord is dat HPV dat isnietovergedragen als onderdeel van de genen die een baby van elke ouder verwerft en daarom niet als erfelijk wordt beschouwd. Dat gezegd hebbende, er zijn momenten waarop HPV kan voorkomen bij jonge kinderen of cluster in gezinnen.

Het complexere antwoord is dat hoewel HPV niet in het genoom wordt doorgegeven, de genen die een persoon erft, hun vatbaarheid voor infectie kunnen vergroten als ze worden blootgesteld, of voor de aanleg om HPV-gerelateerde kanker te ontwikkelen als ze geïnfecteerd zijn. Bovendien kunnen veel voorkomende risicofactoren leiden tot HPV-clustering in gezinnen.

Bovendien, hoewel het virus zelf niet wordt overgedragen als onderdeel van het genoom, kan het tijdens de zwangerschap rechtstreeks via het bloed van een moeder op een baby worden overgedragen (soms), door directe blootstelling tijdens de bevalling, door direct contact (zoals het verschonen van luiers). na levering, en zelden door contact met een object dat het virus bevat. Hoewel HPV is geclassificeerd als een seksueel overdraagbare aandoening, is seksueel contact niet nodig om de infectie over te dragen.

Genetische gevoeligheid

Genetische gevoeligheid, of een genetische aanleg om een ​​aandoening te ontwikkelen als gevolg van de specifieke genetische samenstelling van een persoon, kan enkele keren verklaren dat HPV-infectie in families lijkt te clusteren. We leren dat de genetica van een persoon van invloed kan zijn op de kans dat ze bij blootstelling bepaalde infecties ontwikkelen.Er zijn een aantal gedetailleerde redenen waarom dit kan zijn, maar het komt neer op genetische kenmerken van de immuunfunctie van een persoon.

Het is op dit moment duidelijker dat sommige specifieke genetische kenmerken het waarschijnlijker maken dat iemand, wanneer hij wordt geïnfecteerd met een kankerverwekkende HPV-stam, kanker krijgt. Zo bleek uit een onderzoek uit 2016 dat een bepaalde genetische variatie (polymorfisme) leidde tot gevoeligheid voor HPV-infectie en baarmoederhalskanker. (Als je het over kanker hebt, is het belangrijk op te merken dat er honderden HPV-stammen zijn, en slechts ongeveer 15 geassocieerd met kanker.)

Gemeenschappelijke risicofactoren

Het concept van "natuur vs. opvoeding" komt vaak naar voren als we naar medische aandoeningen kijken. De natuur verwijst naar de impact van erfelijkheid, terwijl opvoeding verwijst naar de impact van de omgeving, en het kan soms moeilijk zijn om de twee te scheiden. Een aandoening die volledig erfelijk is, kan bijvoorbeeld worden toegeschreven aan vergelijkbare levensstijlpraktijken, zoals voeding, en een aandoening die volledig omgevingsfactoren is, lijkt van genetische oorsprong te zijn, zoals het geval is bij een HPV-infectie.

Hoewel twee broers en zussen bijvoorbeeld gemeenschappelijke genen kunnen delen, kunnen ze allebei een infectie ontwikkelen vanwege het delen van gemeenschappelijke risicofactoren voor het krijgen van HPV. Of, zoals hieronder vermeld, beide kunnen mogelijk de infectie oplopen van een andere bron, zoals een ouder tijdens de kindertijd.

Verticale transmissie

De meest voorkomende reden waarom mensen zich afvragen of HPV erfelijk is, is wanneer de infectie optreedt bij baby's en jonge kinderen. Het is niet ongehoord dat een baby wratten (papillomen) ontwikkelt in zijn of haar mond, longen of op de stembanden die verband houden met HPV, en het is goed gedocumenteerd dat het virus soms van moeder op kind kan worden overgedragen. Er zijn vier mogelijke manieren waarop dit gebeurt, waarbij sommige veel vaker voorkomen dan andere. (Er is ook recent bewijs dat suggereert dat het virus ook via sperma kan worden overgedragen, maar het onderzoek is erg jong.)

Prenatale overdracht (transplacentaal)

Hoewel het uiterst ongebruikelijk is, is er een kleine kans dat HPV tijdens de zwangerschap van het lichaam van de moeder op de baby wordt overgedragen. HPV-DNA is geïsoleerd uit vruchtwater, de placenta en de navelstreng.

Perinatale transmissie (via het geboortekanaal)

Vaker kan een baby HPV van een moeder krijgen terwijl deze tijdens de bevalling door het geboortekanaal gaat. Wanneer overdracht plaatsvindt, kunnen papillomen optreden op het mond- en neusslijmvlies, in de keel, in de longen of soms zelfs in het genitale gebied. Hoewel overdracht kan optreden, wordt het niet als normaal genoeg beschouwd om keizersneden aan te bevelen in plaats van vaginale geboorten voor moeders die geïnfecteerd zijn.

Het is belangrijk op te merken dat de stammen die HPV-wratten of papillomen veroorzaken, niet de stammen zijn die tot kanker kunnen leiden.

Postnatale transmissie (direct contact)

HPV wordt overgedragen door direct (huid-op-huid) contact in plaats van alleen seksueel contact. Dit kan gebeuren tijdens luierwissels, bijvoorbeeld als een ouder zijn of haar geslachtsdelen aanraakt en vervolgens een luier verwisselt zonder zijn of haar handen te wassen.

Fomite-transmissie

Veel minder vaak kan HPV worden overgedragen via contact met het virus op een object (fomite-transmissie). Een persoon kan bijvoorbeeld het geïnfecteerde gebied op zichzelf aanraken en vervolgens met een handdoek afnemen.Als de handdoek vochtig is en relatief snel op de baby wordt gebruikt, kan de overdracht mogelijk plaatsvinden.

Een woord van Verywell

Hoewel het niet erfelijk is, is het moeilijk om HPV-infectie te voorkomen, omdat penetratie niet nodig is om het virus over te brengen. Bovendien komen deze virussen veel voor en worden ze momenteel beschouwd als de meest voorkomende seksueel overdraagbare aandoening. Zeker, veilige sekspraktijken en zorgvuldig handen wassen zijn belangrijk.

De beste manier om verticale overdracht van moeder op baby te voorkomen, is dat alle vrouwtjes tussen de 9 en 26 jaar of zelfs later een van de verschillende HPV-vaccins krijgen. De FDA heeft onlangs de leeftijd van vrouwen die in aanmerking komen voor de injectie verlengd tot 45 jaar. De vaccins dekken niet alleen de stammen die het meest waarschijnlijk tot kanker leiden (zoals baarmoederhalskanker, anale kanker, hoofd- en nekkanker, peniskanker en meer) , maar zijn effectief tegen de spanningen die het meest waarschijnlijk genitale wratten veroorzaken - of papillomen in de mond of keel van baby's.