Als u systemische lupus erythematosus (lupus) en reumatoïde artritis (RA) heeft, weet u waarschijnlijk al goed hoe de aanval van uw immuunsysteem op gezonde weefsels uw lichaam negatief kan beïnvloeden. Het mag dan ook geen verrassing zijn dat u als "hoog risico" wordt beschouwd als u zwanger wordt.
Zwangere vrouwen met lupus of RA hebben meer zwangerschapscomplicaties (bijv.Hypertensie, vroeggeboorte) en langere ziekenhuisverblijven in verband met de bevalling dan andere vrouwen. En het hebben van beide ziekten kan de zaken alleen maar ingewikkelder maken.
Gelukkig hebben de meeste vrouwen met deze ziekten een succesvolle zwangerschap met planning, de juiste behandeling en zorgvuldige monitoring.
Adam Hester / Getty Images
Ziekteactiviteit tijdens de zwangerschap
Hoe deze ziekten u tijdens de zwangerschap zullen beïnvloeden, is moeilijk te voorspellen, aangezien de ervaringen van vrouwen aanzienlijk variëren.
Zwangerschap kan een verandering in de ziekteactiviteit veroorzaken die kan leiden tot een verhoogd risico op complicaties voor zowel u als uw ongeboren kind. En als uw lupus of RA in deze periode niet goed wordt beheerd, is de bezorgdheid nog groter.
Een zekerheid? Een lage ziekteactiviteit vóór de conceptie zorgt voor een gezondere zwangerschap en betere resultaten.
Het plannen van een zwangerschap met de hulp van uw reumatoloog kan helpen. Ze kunnen u helpen bij het opstellen van een tijdschema om zwanger te worden en u adviseren over hoe u uw ziekten het beste onder controle kunt krijgen voordat u zwanger wordt.
Als u dan toch zwanger wordt, moet uw reumatoloog - in samenwerking met een perinatoloog, een verloskundige / gynaecoloog die speciaal is opgeleid in risicovolle zwangerschappen - samenwerken om uw zorg te beheren.
Lupus-activiteit
De meeste lupusfakkels worden niet als een bedreiging voor u of uw baby beschouwd. Een uitbarsting maakt uw lichaam echter gevoeliger voor schade door de ziekte en geeft u een groter risico op complicaties die u en uw baby kunnen treffen.
Met dit in gedachten is de beste tijd om zwanger te worden wanneer uw ziekte volledig onder controle is, vooral als u een nieraandoening heeft.
Onderzoek is verdeeld over de vraag of zwangerschap de lupusactiviteit daadwerkelijk verandert of dat fakkels vaker voorkomen, maar er zijn aanwijzingen dat het het risico daarop in de eerste twee trimesters en in de drie maanden na de bevalling kan verhogen. Degenen met een actieve ziekte bij de conceptie zijn zelfs nog vatbaarder voor fakkels.
Daarentegen, en volgens onderzoek gepubliceerd in 2020, leidt lupus die stabiel en mild is bij de conceptie tot minder significante uitbarstingen tijdens de zwangerschap, waarvan de frequentie niet groter is dan bij niet-zwangere vrouwen met lupus.
Behandeling met Plaquenil (hydroxychloroquine) lijkt het risico op een opflakkering tijdens de zwangerschap en de postpartumperiode significant te verlagen.
RA-activiteit
Onderzoek uit 2019 suggereert dat bij 60% van de vrouwen met RA symptomen optredenverbeterentijdens de zwangerschap, hoogstwaarschijnlijk als gevolg van zwangerschapsgerelateerde veranderingen in het immuunsysteem die voorkomen dat het lichaam de baby afstoot.
Artsen kunnen niet voorspellen welke vrouwen een verbetering van de symptomen zullen zien tijdens de zwangerschap. Uw ziekteactiviteit kan hetzelfde blijven of u kunt opflakkeringen en remissies krijgen.
Net als bij lupus komt een postpartum RA-uitbarsting vrij vaak voor, ongeveer 47% van de tijd, omdat het immuunsysteem op dat moment terugkeert naar zijn normale functie.
Planning voor zwangerschap
Artsen raden vrouwen met lupus vaak aan om pas zwanger te worden als ze zes maanden geen lupusactiviteit hebben gehad.
Met reumatoïde artritis lijken de resultaten voor zowel moeders als baby's beter te zijn bij degenen die tussen drie en zes maanden een goed gecontroleerde ziekte hebben gehad voordat ze probeerden zwanger te raken.
Mogelijke complicaties
Er is een tweerichtingsverkeer om te overwegen: lupus en RA - en, in sommige gevallen, hun behandeling - hebben het potentieel om uw lichaam en uw zwangerschap te beïnvloeden, en zwangerschap zelf kan uw ziekte beïnvloeden.
Beide spelen in op het algemene potentieel voor complicaties, waaronder:
- Hypertensie (hoge bloeddruk)
- Voortijdige levering
- Pasgeboren gezondheidsproblemen
- Een verhoogd risico op een miskraam
U loopt verder risico op deze complicaties als u een voorgeschiedenis heeft van pre-eclampsie bij andere zwangerschappen, een voorgeschiedenis van bloedstolsels of lage bloedplaatjes, of als uit tests de aanwezigheid van antifosfolipidenantistoffen blijkt.
Deze complicaties kunnen leiden tot frequentere ziekenhuisopnames tijdens de zwangerschap, frequentere keizersnede bevallingen en langere ziekenhuisopnames na de bevalling.
De sleutel om deze te vermijden als u eenmaal zwanger bent, is om uw ziekte goed te behandelen en op een manier die veilig is voor uw zich ontwikkelende baby.
Het kan moeilijk zijn om zwangerschapssymptomen te onderscheiden van de vroege waarschuwingssignalen van een RA- of lupusaanval. Neem onmiddellijk contact op met uw arts als u vermoedt dat er een uitbarsting optreedt, zodat u deze kunt beheersen en de risico's kunt minimaliseren.
Hoge bloeddruk
Hoge bloeddruk is een veelvoorkomend probleem bij lupus, zelfs zonder zwangerschap, omdat het een bijwerking is van langdurige behandeling met steroïden en / of niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID's). Nierziekte geassocieerd met sommige gevallen van lupus kan ook de bloeddruk verhogen.
Hoge bloeddruk tijdens de zwangerschap is zorgwekkend omdat het kan worden geassocieerd met pre-eclampsie / eclampsie en placenta-abruptie.
Pre-eclampsie / eclampsie
Gekenmerkt door hoge bloeddruk, verhoogd eiwit in de urine en ontsteking, kan onbehandelde pre-eclampsie en de meer ernstige versie, eclampsie, fataal zijn voor zowel moeder als kind.
Het risico op pre-eclampsie is 14% hoger bij vrouwen met lupus en is vooral een punt van zorg voor mensen met een actieve ziekte of een reeds bestaande nierziekte. een tweevoudige toename.
Hoe de tekenen van pre-eclampsie te herkennenEclampsie heeft meer kans op aanvallen en kan tot coma leiden. Deze aandoening werd vroeger beschouwd als een progressie van pre-eclampsie, maar artsen erkennen nu dat sommige mensen eclampsie ontwikkelen zonder ooit andere pre-eclampsiesymptomen dan hoge bloeddruk te hebben.
Bij baby's is pre-eclampsie / eclampsie een belangrijke oorzaak van vroeggeboorte.De aandoening vermindert de hoeveelheid bloed die door de placenta stroomt, wat leidt tot ondervoeding, slechte groei en, minder vaak, doodgeboorte.
Als het laat genoeg is in de zwangerschap om dit veilig te doen, kunnen artsen weeën opwekken, omdat de aandoening verdwijnt zodra u niet langer zwanger bent. Als het te vroeg is voor de baby, krijgt u mogelijk corticosteroïden om de longontwikkeling te versnellen en een vroege bevalling veiliger te maken.
Andere behandelingen omvatten vaak:
- Bedrust of ziekenhuisopname
- Bloeddrukmedicijnen
- Medicijnen tegen epilepsie, als voorzorgsmaatregel
Regelmatige controles en thuismonitoring kunnen u en uw arts helpen vroegtijdig pre-eclampsie of eclampsie op te vangen, zodat het kan worden behandeld en complicaties kunnen worden voorkomen.
Eclampsie begrijpenPlacenta-abruptie
Bij een placenta-abruptie trekt de hele of een deel van de placenta zich na de twintigste week van de zwangerschap uit de baarmoeder. Pre-eclampsie / eclampsie kan dit veroorzaken, maar sommige onderzoekers geloven ook dat uw immuunsysteem - en vooral antifosfolipidenantistoffen - het functioneren van de placenta kan verstoren.
Placenta-abruptie kan leiden tot doodgeboorte of vroeggeboorte.Symptomen van placenta-abruptie kunnen zijn:
- Vaginale bloeding
- Frequente weeën
- Buikpijn of gevoeligheid
Bij een ernstige abruptie, waarbij meer dan 50% van de placenta betrokken is, kan het bloedverlies ernstig zijn en moet de baby mogelijk via een spoedafdeling worden afgeleverd. In minder ernstige gevallen, wanneer er geen onmiddellijk risico is, kan de moeder in het ziekenhuis worden opgenomen of in bed worden gelegd en nauwlettend worden gevolgd.
Net als bij pre-eclampsie, kunt u steroïden krijgen om de longen van de baby sneller te laten rijpen en de overlevingskans te vergroten als een vroege bevalling noodzakelijk wordt.
Vaginale bloeding is niet altijd aanwezig bij placenta-abrupties, dus bel voor de zekerheid onmiddellijk uw arts over een van de symptomen. Elke vaginale bloeding in het tweede of derde trimester vereist een onmiddellijke oproep aan uw verloskundige.
Herkennen en voorkomen van placenta-abruptiePrematuriteit
Naast de bovenstaande aandoeningen die het risico op vroeggeboorte bij vrouwen met lupus en RA verhogen, suggereert enig onderzoek dat de ziekten zelf een statistisch grotere kans op vroeggeboorte kunnen veroorzaken.
Lupus kan vroeggeboorte veroorzaken doordat het water breekt voordat u de volledige termijn bereikt - wat wordt genoemd voortijdige breuk van de vliezen.
Bij RA vermoeden artsen dat dit te wijten is aan ontstekingschemicaliën die bij de ziekte zijn betrokken en die samentrekking van de baarmoeder kunnen bevorderen.
Tot dusverre was RA-onderzoek echter inconsistent, waarbij sommige onderzoeken minder risico lieten zien dan andere en andere helemaal geen verhoogd risico. Het risico kan groter zijn voor vrouwen met een actieve ziekte of die corticosteroïden gebruiken.
Wat het betekent om een premature baby te krijgenPasgeboren gezondheidsproblemen
RA is gekoppeld aan voldragen of bijna voldragen baby's met een laag geboortegewicht of die klein zijn voor hun zwangerschapsduur. Onderzoekers denken dat dit te wijten kan zijn aan problemen met de placentafunctie die het gevolg kunnen zijn van afwijkingen van het immuunsysteem en / of behandeling met prednison.
Sommige kleine of te vroeg geboren baby's zijn gezond en hebben weinig extra zorg nodig, maar andere kunnen met complicaties te maken krijgen. Deze mogelijke gezondheidsproblemen zijn onder meer:
- Onvermogen om zelfstandig te ademen
- Geelzucht
- Ademhalingsnoodsyndroom
- Intraventriculaire bloeding
- Bronchopulmonale dysplasie
- Sepsis
- Reflux
Afhankelijk van hun ontwikkelingsniveau, zwangerschapsduur en specifieke behoeften, moet de baby mogelijk tijd doorbrengen op de neonatale intensive care (NICU) met zuurstof en / of een voedingssonde. Uw baby moet mogelijk nauwlettender worden gecontroleerd, zowel in het ziekenhuis als nadat u bent ontslagen.
Hoe eerder uw baby wordt geboren, hoe groter de kans dat hij de NICU nodig heeft en hoe langer hij daar waarschijnlijk zal zijn.
Misschien vindt u het geruststellend om te weten dat er geen bewijs is dat lupus of RA wordt geassocieerd met een verhoogd risico op geboorteafwijkingen.
Risico's waarmee een baby met een laag geboortegewicht wordt geconfronteerdMiskraam
Van lupus is al lang bekend dat het het risico op een miskraam verhoogt. In feite adviseerden artsen vrouwen met lupus helemaal niet zwanger te worden. Dat is niet langer het geval - dankzij verbeterde zorg is het aantal miskramen bij vrouwen met lupus aanzienlijk gedaald.
Het risico op een miskraam wordt toegeschreven aan de gezondheidsproblemen die lupus kan veroorzaken, waaronder hoge bloeddruk, nierproblemen en een type antifosfolipide-antilichaam, lupus-anticoagulans genaamd, dat de eiwitten aanvalt die betrokken zijn bij de bloedstolling. Onregelmatigheden in de bloedstolling kunnen de goede ontwikkeling en functie van de placenta verstoren.
Positief testen op anticoagulantia in het eerste trimester van de zwangerschap is een risicofactor voor een miskraam.
Tussen 1960 en 2000 is het miskraampercentage voor vrouwen met lupus volgens onderzoek gedaald van 40% naar 17%. Meer recente onderzoeken hebben percentages tussen 10% en 25% gerapporteerd, wat redelijk in overeenstemming is met het algemene risico op een miskraam bij een bevestigde zwangerschap (10% tot 20%).
Sommige onderzoeken hebben historisch gezien een verhoogd risico op miskramen bij vrouwen met RA gevonden, maar nieuwere onderzoeken hebben aangetoond dat het percentage hetzelfde is als bij de algemene bevolking. Onder degenen die een miskraam hebben, krijgen de meesten succesvolle volgende zwangerschappen.
Er is geen onderzoek gedaan naar de risico's voor vrouwen met beide aandoeningen.
Medicijngebruik
Sommige, maar niet alle, geneesmiddelen die worden gebruikt om RA en lupus te behandelen, worden geschikt geacht voor zwangere vrouwen en vrouwen die borstvoeding geven.
Als u van plan bent zwanger te worden, kan uw arts u adviseren te wachten tot uw medicatie is aangepast en u een lage ziekteactiviteit of remissie heeft bereikt om het te proberen. Mogelijk hebt u een "wash-out" -periode of -procedure nodig nadat u met een medicijn bent gestopt om veilig zwanger te kunnen worden.
Zwangerschap komt natuurlijk soms als een verrassing. Als u deze aandoeningen heeft en plotseling merkt dat u in verwachting bent, neem dan onmiddellijk contact op met uw reumatoloog, vraag of u van medicatie moet veranderen en ga zo snel mogelijk naar een verloskundige.
Zwangere vrouwen met lupus of RA hebben mogelijk een aanpassing van hun medicatie nodig tijdens de zwangerschap en opnieuw na de bevalling. Geneesmiddelen die als verboden worden beschouwd, kunnen weer veilige opties worden, sommige zelfs als u borstvoeding geeft.
Stop nooit met het innemen van uw huidige lupus- of RA-medicijnen zonder met uw reumatoloog en verloskundige te overleggen.
Geneesmiddelenveiligheid tijdens / na de zwangerschap
Wat voor u het meest geschikt is, is persoonlijk, en u moet een open gesprek hebben met uw artsen over wat wordt aanbevolen en de voor- en nadelen in uw geval.
Een onderzoek uit 2021 kan enige behandelrichtlijnen bieden. Onderzoekers ontdekten dat Plaquenil plus lage doses aspirine, heparine en corticosteroïden veilig leken voor moeder en baby en effectief bleken bij de behandeling van lupus, RA en andere auto-immuunziekten tijdens de zwangerschap.
Momenteel zijn de onderzoeken en meningen over anti-TNF-middelen tijdens de zwangerschap gemengd, maar sommige onderzoeken wijzen op bemoedigende gegevens over deze nieuwere klasse geneesmiddelen. Uw arts kan aanbevelen om vroeg in de zwangerschap op een TNF-blokker te blijven. en later spenen.
Sommige lupus- en RA-geneesmiddelen kunnen een negatieve invloed hebben op de vaccins die aan pasgeborenen worden gegeven. Als u een van deze medicijnen gebruikt, kan het zijn dat uw baby moet wachten op vaccinatie.
Enkele aanvullende geneesmiddelen en medicijnklassen die over het algemeen als veilig worden beschouwd tijdens het geven van borstvoeding, zijn onder meer:
- ACE-remmers
- Anti-TNF-middelen
- Aspirine, in lage doses
- Benlysta (belimumab)
Postpartum fakkels
Ongeacht hoe licht of ernstig uw symptomen zijn tijdens de zwangerschap, u kunt kort na de bevalling een uitbarsting van de ziekte krijgen.
Soms kan dit meteen toeslaan, en soms kan het tot wel drie maanden worden vertraagd bij lupus en wel zes maanden bij RA. Symptomen van opvlamming zijn over het algemeen identiek aan de symptomen die onafhankelijk van de zwangerschap optreden.
Bij lupus zijn de redenen voor een postpartumaanval niet goed begrepen, maar sommige onderzoeken suggereren dat dit te wijten kan zijn aan verhoogde niveaus van de hormonen prolactine en estradiol De meeste postpartum-lupusaanvallen zijn mild tot matig.
Bij RA wordt aangenomen dat dit gebeurt omdat veranderingen in het immuunsysteem die de symptomen tijdens de zwangerschap verlichtten, teruggaan naar hun toestand vóór de zwangerschap.
Het risico op opvlamming voor vrouwen met lupus wordt geschat tussen 35% en 70%, terwijl dit voor vrouwen met RA tot 50% is.
Bepaalde risicofactoren kunnen een postpartum-uitbarsting waarschijnlijker maken.
- Lupus: actieve ziekte in de zes maanden vóór de conceptie
- RA: Positieve anti-CCP-antilichaam- en RF-tests; te vroeg stoppen met de anti-TNF-therapie
- Beide: hogere ziekteactiviteit in het tweede en derde trimester
Laat uw arts weten of u een postpartum-uitbarsting heeft, zodat zij u kunnen helpen ermee om te gaan. Het beheer omvat dezelfde medicijnen als voor elke andere uitbarsting, maar het kan zijn dat u bepaalde medicijnen moet vermijden als u borstvoeding geeft.
Een woord van Verywell
Een zorgvuldige planning vóór de conceptie kan u helpen een succesvolle zwangerschap te hebben en mogelijke complicaties te voorkomen die uw gezondheid en die van uw baby in gevaar brengen. Praat met uw arts over preconceptie-counseling voordat u probeert zwanger te worden - het kan een groot verschil maken bij het verlagen van risico's en het verbeteren van de resultaten.
Het gebruik van anticonceptie totdat uw ziekteactiviteit gedurende zes maanden vóór de conceptie stabiel en minimaal is, het selecteren van de veiligste medicijnen en het samenwerken met uw arts om uw risico's te minimaliseren, zijn allemaal belangrijke factoren.
-and-advil-(ibuprofen).jpg)
.jpg)
.jpg)
