Progressie en stadia van artritis psoriatica

Artritis psoriatica (PsA) is een type inflammatoire artritis dat vaak voorkomt bij mensen die al psoriasis hebben. PsA zal na verloop van tijd erger worden en een persoon kan periodes van remissie hebben, waarin ze geen symptomen zullen hebben, en periodes van opflakkeringen, waarbij huid- en / of gewrichtssymptomen actief en progressief zijn.

Wanneer u voor het eerst wordt gediagnosticeerd, zal uw reumatoloog het stadium van de ziekte willen bepalen: licht, matig of ernstig. Door de ernst van PsA te bepalen, kan uw arts de beste behandelingskuur bepalen en de voortgang het beste volgen.

Milde PsA, vaak gezien bij vroege PsA, veroorzaakt pijn en stijfheid, maar heeft geen invloed op uw vermogen om dagelijkse activiteiten uit te voeren. Matige PsA, waargenomen binnen een paar jaar na diagnose, zal uw kwaliteit van leven beïnvloeden, aangezien pijn en een beperkt bewegingsbereik kan het moeilijker maken om sommige dagelijkse activiteiten uit te voeren. Ten slotte zal ernstige PsA, waargenomen bij mensen die al lange tijd met PsA leven, de grootste impact hebben op uw kwaliteit van leven, aangezien het de dagelijkse activiteiten drastisch zal beperken.

Hoe snel iemand door deze stadia vordert, verschilt van persoon tot persoon. Sommige mensen blijven vele jaren in milde tot matige stadia, terwijl anderen al vroeg aan ernstige ziekteactiviteit lijden, dus de progressie wordt niet altijd bepaald door een specifiek aantal jaren.

Vroege PsA

Het merendeel van de tijd begint PsA jaren na de presentatie van psoriasissymptomen. Tot 40 procent van de mensen met psoriasis ontwikkelt uiteindelijk PsA.

Er zijn verschillende risicofactoren die het voor een persoon met psoriasis waarschijnlijker maken om PsA te ontwikkelen. Waaronder:

• Psoriasis op vingernagels
• Een familiegeschiedenis van PsA
• Tussen de 30 en 50 jaar oud zijn
• Psoriasis van de hoofdhuid hebben

Net als andere soorten inflammatoire artritis, begint PsA meestal met pijn en zwelling in een of meer gewrichten, meestal de kleinere gewrichten, zoals de vingers en tenen. U kunt ook zwelling hebben in grotere gewrichten, waaronder de knieën, enkels en schouders. PsA kan ook een aandoening veroorzaken die dactylitis wordt genoemd, waarbij een vinger of teen zo opgezwollen is dat het op een worst lijkt.

Bijkomende tekenen die een persoon kan ervaren in de vroege fasen van PsA zijn onder meer:

• Ontpit nagels of spijkerscheiding
• Onder rug pijn
• Oogontsteking
• Voetpijn
• Elleboog pijn
• Verminderd bewegingsbereik
• Vermoeidheid

Ziekteprogressie

PsA zal voor elke persoon anders verlopen. Zonder de juiste behandeling zal de ziekte verergeren en meer gewrichten aan beide zijden van het lichaam aantasten. Naarmate de ziekte voortschrijdt, zult u periodiek opflakkeringen van ziektesymptomen ervaren.

Langdurige perioden van ontsteking kunnen uiteindelijk bot-erosie veroorzaken (verlies van bot) De gewrichtsruimte kan ook smaller worden, waardoor het moeilijker wordt om te bewegen. In de kleine gewrichten van de vingers en tenen is duidelijk gewrichtsschade te zien.

Gewrichtsschade maakt het moeilijker om van activiteiten te genieten, dagelijkse taken uit te voeren en veroorzaakt pijn. Bovendien kunnen gewrichten zonder fysieke activiteit stijf worden en spieren verzwakken.

Latere stadia van PsA

Gewrichtsproblemen zijn niet de enige symptomen die verband houden met progressieve PsA. Naarmate de ziekte voortschrijdt, kan PsA uw dagelijkse leven gaan beïnvloeden en ernstige vermoeidheid en slopende huidsymptomen veroorzaken. Bovendien wordt PsA geassocieerd met een aantal complicaties die allemaal verband houden met ontsteking.

Vermoeidheid: tot 50 procent van de mensen met PsA leeft met enige vermoeidheid en ten minste 30 procent klaagt over ernstige vermoeidheid die hen dagelijks treft.

Huidsymptomen: PsA-uitslag presenteert zich als dikke, rode, zilverachtige plekken op de huid. Pleisters zijn meestal droog, jeuken en pijnlijk en kunnen overal op het lichaam ontstaan, maar de knieën, ellebogen, lage rug, handen en voeten zijn meestal de meest getroffen.

Symptomen van de wervelkolom: maar liefst 40 procent van de mensen met PsA heeft betrokkenheid van de wervelkolom, dit volgens een studie uit 2017 gerapporteerd in het medische tijdschrift,Annalen van de reumatische aandoeningenPijn ontstaat wanneer er een ontsteking is van de gewrichten tussen de wervels, een aandoening die psoriatische spondylitis wordt genoemd. Ontsteking kan ook de gewrichten tussen de wervelkolom en het bekken aantasten, sacroiliitis genaamd.

Oogontsteking: een aandoening die uveïtis wordt genoemd en die de middelste laag van het oog aantast, kan pijn, drijvers (donkere stippen of touwtjes die over de ogen drijven) en wazig zicht veroorzaken door langdurige PsA-ontsteking. Volgens de Arthritis Foundation heeft 7 procent van de mensen met PsA uveïtis.

Artritis mutilans: tot 5 procent van de mensen zal artritis mutilans ontwikkelen, een ernstige vorm van de ziekte die de gewrichten van de handen en voeten aantast. De aandoening zorgt ervoor dat de gewrichten eroderen en korter worden en de huid rond die gewrichten samentrekt en blijvende schade veroorzaken. Biologische medicamenteuze behandeling kan dit soort gewrichtsschade voorkomen.

Gehoorverlies: onderzoek gerapporteerd inThe Journal of Rheumatologyvindt sterk bewijs voor schade aan het binnenoor bij mensen met PsA. Uit het onderzoek onder voornamelijk mannen PsA-patiënten uit 2017 bleek dat 60 procent van de patiënten gehoorverlies had als gevolg van schade aan het binnenoor en / of de gehoorzenuw. Dergelijke schade leidt uiteindelijk tot gehoorverlies en evenwichtsproblemen.

PsA vertragen

PsA kan niet worden genezen en gewrichtsschade kan niet worden teruggedraaid, maar de ziekte kan worden vertraagd en de behandeling werkt het beste wanneer deze in de vroege stadia van de ziekte wordt gestart.

De eerste stap om de voortgang van de ziekte te vertragen, is door ontstekingen onder controle te houden. Verschillende medicijnen kunnen helpen, waaronder:

• Niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID's): NSAID's, zoals Advil (ibuprofen) en Aleve (naproxen), zijn vrij verkrijgbare NSAID's die ontstekingen door het hele lichaam kunnen verminderen. Ze helpen ook bij het beheersen van gewrichtspijn. Als OTC NSAID's niet helpen, kan uw arts sterkere NSAID's voorschrijven, zoals Voltaren-XR (diclofenac) en Celebrex (celecoxib).
• Cortison-injecties: Cortison-injecties kunnen ontstekingen in een enkel gewricht aanpakken om pijn en zwelling snel te verminderen.
• Disease-Modifying Antirheumatic Drugs (DMARD's): DMARD's, zoals Trexall (methotrexaat) en Azulfidine (sulfasalazine), werken om de progressie van PsA te vertragen. Deze medicijnen zijn nuttig bij het voorkomen van gewrichtsschade, maar ze staan ​​bekend om hun ernstige bijwerkingen, waaronder de mogelijkheid van lever- en bloedproblemen en verhoogde vatbaarheid voor infecties.
• Biologische geneesmiddelen: biologische geneesmiddelen gebruiken genetisch gemanipuleerde eiwitten die afkomstig zijn van menselijke genen om zich op specifieke delen van het immuunsysteem te richten om de voortgang van de ziekte te vertragen en gewrichtsschade te voorkomen.

Naast medicamenteuze behandeling, wilt u voorkomen dat u de gewrichten belast. De volgende dingen kunnen helpen:

• Afvallen: Afvallen kan de belasting van uw gewrichten verminderen.
• Oefening: oefeningen met weinig impact, zoals fietsen, zwemmen en yoga, kunnen helpen bij het afvallen, de spieren versterken en het bewegingsbereik vergroten.
• Warmte- en koudetherapie: een verwarmingskussen kan helpen om gespannen spieren te ontspannen, waardoor de gewrichtsspanning wordt verminderd. IJstherapie kan ontstekingen, zwellingen en pijn in aangetaste gewrichten verminderen. Breng ijs niet rechtstreeks op de huid aan. Wikkel een ijspak in een handdoek voordat je het op de huid aanbrengt.

Een woord van Verywell

Pijn en ontsteking kunnen moeilijk te beheersen zijn en het samenleven met beide kan een effect hebben op uw emotionele gezondheid. Wanneer emotionele gezondheid niet wordt gecontroleerd, leidt PsA uiteindelijk tot depressie, angstgevoelens en moeilijkheden bij het omgaan met het dagelijkse leven. Vraag uw arts naar het vinden van een PsA-steungroep of een therapeut die u kan helpen copingvaardigheden te leren, vooral als u merkt dat u worstelt met de emotionele uitdagingen van uw gezondheid.