Wat is een hematoom?

Een hematoom is een abnormale bloedophoping die het gevolg is van een gebroken of gescheurd bloedvat. Hematomen zijn ernstiger dan simpele kneuzingen. Ze kunnen overal in het lichaam voorkomen en variëren in ernst, afhankelijk van de aard van het letsel. De meest voorkomende symptomen zijn pijn en zwelling.

Een kleine impact kan verkleuring van de huid veroorzaken, terwijl een hardere impact kan leiden tot een opeenhoping van gestold bloed diep in een spier, orgaan of de schedel die onmiddellijke medische aandacht kan vereisen en levensbedreigend kan zijn. De behandeling kan variëren van eenvoudige eerste hulp tot een spoedoperatie. Hoofdstoten zijn bijzonder zorgwekkend vanwege het risico op traumatisch hersenletsel.

Laura Porter / Verywell

Soorten hematoom

Hematomen in specifieke delen van het lichaam hebben hun eigen complicerende factoren. Ze bevatten:

• Buik: deze hematomen kunnen voorkomen in de buik (intrabdominaal) of in de buikwand (meestal door bloeding van de buikspieren). Deze hematomen kunnen ook bloedophoping veroorzaken in organen zoals de nieren en de lever.
• Auriculair: een hematoom in het oor kan de bloedtoevoer beïnvloeden en ervoor zorgen dat weefsels van het oor afsterven. Het kan ook misvorming veroorzaken, ook wel 'bloemkooloor' genoemd.
• Intracraniaal: deze categorie hematomen van het hoofd heeft zijn eigen subtypen.
• Intramusculair: dit is een hematoom in spierweefsel en kan pijnlijk zijn door ontsteking, zwelling en irritatie. Wanneer de bloedtoevoer naar de spier wordt aangetast, kunnen zenuwen worden beschadigd. Dit type wordt vaak gezien in de onderbenen en onderarmen.
• Septum: Bloed verzamelt zich in het septum, het gebied van de neus tussen de neusgaten. Het mucoperichondrium, dat het septumkraakbeen bedekt, scheidt zich af van het kraakbeen, waardoor het bloed zich verzamelt.Dit type hematoom is meestal gerelateerd aan een gebroken neus of als een complicatie van een septumoperatie.
• Subunguaal: hematomen die zich onder een teennagel of vingernagel verzamelen, kunnen druk en pijn veroorzaken.
• Subcutaan: deze komen onder de huid voor en tasten de ondiepe aderen aan. Mensen die bloedverdunnende medicijnen gebruiken, zijn het meest vatbaar voor onderhuidse hematomen.

Intracraniële hematomen

Een hematoom in het hoofd is waarschijnlijk aanzienlijk ernstiger dan een ander deel van het lichaam, aangezien het wordt geassocieerd met traumatisch hersenletsel. Intracraniële hematomen kunnen langzaam of snel groeien, maar ongeacht de groeisnelheid kunnen ze druk uitoefenen op de hersenen die, als ze niet onmiddellijk worden behandeld, kunnen leiden tot coma of overlijden.

De soorten intracraniële hematomen zijn:

• Intracerebrale: bloed verzamelt zich in de hersenen als gevolg van letsel.
• Epiduraal: dit type wordt ook wel een extraduraal hematoom genoemd, waarbij bloedingen optreden tussen de schedel en de beschermende omhulling van de hersenen (de dura). Het wordt gezien bij schedelfracturen bij kinderen en adolescenten omdat hun dura niet zo stevig aan de huid vastzit. schedel.
• Subduraal: de bloeding vindt plaats vanuit de aderen op het oppervlak van de hersenen en verzamelt zich tussen het oppervlak van de hersenen en de dura die de hersenen bedekt.

Hematoom Symptomen

Hematomen nabij de huid resulteren in een grote vlek met huidverkleuring (meestal donkerrood of zwart en blauw) die het gevolg is van trauma aan het zachte weefsel. Hematomen veroorzaken pijn, zwelling en gevoeligheid op het gebied van huidverkleuring of diep in het lichaam.

Tekenen van intracraniële hematomen zijn onder meer hoofdpijn, braken, slaperigheid, duizeligheid, verwarring, onduidelijke spraak en ongelijke pupilgrootte. Symptomen van intracerebrale hematoom kunnen ook verlamming omvatten aan de kant van het lichaam tegenover het hematoom.

De meeste intracraniële hematomen ontwikkelen zich snel na een blessure en veroorzaken binnen enkele minuten symptomen. Ze kunnen echter ook uren tot dagen of zelfs weken later verschijnen.

Subdurale hematomen kunnen acuut of chronisch zijn. Acute subdurale hematomen ontstaan ​​door een traumatisch letsel en zijn over het algemeen snel aanwezig. Chronische subdurale hematomen, die klein zijn en in de loop van de tijd herhaaldelijk voorkomen, komen vaker voor bij oudere volwassenen, mensen die anticoagulantia gebruiken en mensen die alcohol misbruiken.

Tegen de tijd dat de symptomen merkbaar zijn, kan een chronisch subduraal hematoom erg groot zijn. Chronische hematomen veroorzaken minder snel dan acute hematomen een snelle toename van de druk in de schedel.

Oorzaken

Hematomen worden veroorzaakt door een lichamelijk letsel, meestal een harde klap, waardoor de bloedvaten voldoende worden beschadigd om bloed in het gebied te laten verzamelen.

Intracraniële hematomen kunnen optreden bij ernstig hoofdletsel, maar kunnen ook optreden bij licht hoofdletsel bij mensen met stollingsproblemen of verzwakte bloedvaten door ouderdom en / of overmatig alcoholgebruik.

Hoofdletsel bij sport moet altijd onmiddellijk worden behandeld vanwege mogelijk traumatisch hersenletsel. Elk bewustzijnsverlies, hoe kort ook, moet worden opgevolgd door een zorgverlener.

Diagnose

Minder ernstige hematomen kunnen worden gediagnosticeerd door lichamelijk onderzoek, hoewel ze over het algemeen geen zorg van een arts nodig hebben. Hematomen nabij belangrijke organen, met name intracraniële hematomen, vereisen beeldvormingstechnologie om te worden gediagnosticeerd.

Hoofdhematomen worden meestal gediagnosticeerd door middel van computertomografie (CT) -scan of magnetische resonantie beeldvorming (MRI).

Behandeling

Het behandelen van een oppervlakkig hematoom is vergelijkbaar met het behandelen van andere verwondingen aan zacht weefsel.Het gebruik van de R.I.C.E-methode (rust, ijs, compressie, hoogte) wordt aanbevolen. Breng meerdere keren per dag gedurende 15 minuten ijs aan op het gebied.

Milde hematomen en kneuzingen genezen doorgaans binnen ongeveer vijf dagen. Een groot hematoom kan weken tot maanden aanhouden en naarmate het geneest, zal het van kleur veranderen en langzaam kleiner worden.

Hematoompijn en zwelling kunnen worden behandeld met vrij verkrijgbare pijnstillers. Aspirine mag niet worden gebruikt, omdat dit de bloeding kan versterken.

De behandeling van ernstigere hematomen hangt af van de grootte van het hematoom, of de bloeding nog steeds een probleem is en van andere problemen die het hematoom kan veroorzaken. De behandeling kan variëren van eerste hulp tot een grote operatie.

Indien groot genoeg, kunnen intracraniële hematomen worden behandeld door gaten in de schedel te boren om het bloed te laten wegvloeien. Een ernstigere operatie kan nodig zijn als de bloeding moet worden aangepakt.

Een woord van Verywell

Hematomen kunnen variëren van onschadelijk tot levensbedreigend. Mensen die het meeste risico lopen op hematomen, moeten waakzaam zijn. Dit geldt ook voor oudere volwassenen, iedereen die een lichamelijk trauma heeft opgelopen en mensen die bloedverdunners hebben voorgeschreven.

Vooral hoofdletsel is zorgwekkend. Het juiste gebruik van helmen bij sport- en recreatieactiviteiten zoals skiën en fietsen is bedoeld om dit soort verwondingen te voorkomen.