Symptomen van koolmonoxidevergiftiging

Koolmonoxidevergiftiging is een kameleon in de medische wereld. De symptomen bootsen vele andere aandoeningen na en er is geen enkel symptoom dat de gouden standaard is van alle koolmonoxidevergiftigingen. Met andere woorden, het is erg moeilijk te identificeren, maar er zijn een paar veranderingen waar u op moet letten.

Veel voorkomende symptomen

De meest voorkomende symptomen van koolmonoxidevergiftiging zijn vaag en houden verband met veel aandoeningen.

Vroege symptomen

Koolmonoxide bindt zich aan het hemoglobine om een ​​molecuul te creëren dat carboxyhemoglobine (COHb) wordt genoemd en dat het vermogen van het lichaam om zuurstof te transporteren en te gebruiken, vooral in de hersenen, verstoort. Daarom zijn de symptomen vergelijkbaar met die van andere aandoeningen die de hersenen aantasten en een afname van de zuurstofvoorziening veroorzaken (bekend als hypoxie):

• Hoofdpijn
• Misselijkheid
• Duizeligheid
• Vermoeidheid

Omdat het een gas is en gewoonlijk iedereen die eraan wordt blootgesteld, treft, is koolmonoxide gemakkelijker te herkennen wanneer de symptomen meerdere mensen tegelijk treffen. Vanwege zijn kameleonachtige aard is het nog steeds geen gemakkelijke taak. Afzonderlijke hoofdpijn en misselijkheid zorgen er zelden voor dat iemand koolmonoxidevergiftiging als de meest waarschijnlijke boosdoener beschouwt.

Maar als koolmonoxide meerdere patiënten tegelijk treft, wordt het vaak afgedaan als een infectie of slecht voedsel in plaats van als blootstelling aan koolmonoxide.

Gevorderde symptomen

Naarmate koolmonoxidevergiftiging voortschrijdt, worden de symptomen ernstiger, maar ze zijn nog steeds extreem vaag en moeilijk te identificeren als specifiek voor blootstelling aan koolmonoxide:

• Verwarring
• Kortademigheid
• Pijn op de borst
• Braken
• Wazig of dubbel zien
• Verlies van bewustzijn

Er is geen duidelijke tijdlijn om te laten zien hoe lang het duurt om van hoofdpijn naar bewustzijnsverlies te evolueren.

Blootstelling aan koolmonoxide is tijd- en concentratieafhankelijk, wat betekent dat de hoeveelheid koolmonoxide in de lucht net zo belangrijk is als hoelang de patiënt eraan wordt blootgesteld.

Zeldzame symptomen

Een dieprode, rode huidskleur (kersenrood) is de enige veelbetekenende indicator van koolmonoxidevergiftiging. Het is afkomstig van hoge concentraties carboxyhemoglobine in het bloed.

Helaas is het vaak een postmortaal onderzoek dat zo'n felrode kleur onthult. Het gehalte aan koolmonoxide in het bloed dat nodig is om de huid die kleur te geven, is zo hoog dat het bijna altijd dodelijk is.

Een extreem rode huid is dus een te laat teken om te kunnen bepalen of een patiënt aan koolmonoxidevergiftiging lijdt.

Om met succes te worden behandeld, moet koolmonoxidevergiftiging worden herkend lang voordat de patiënt helderrood wordt.

Complicaties op lange termijn

Hoe vaak koolmonoxidevergiftiging ook voorkomt, er is nog veel dat we niet weten over deze aandoening. Langdurige blootstelling aan verhoogde niveaus van koolmonoxide - zelfs als de niveaus niet zo hoog zijn, maar de blootstelling vele dagen of weken aanhoudt - kan leiden tot perifere aderziekte, cardiomyopathie en langdurige, slecht begrepen neurologische problemen.

Schade aan de hersenen is een aanzienlijke verwonding die veel patiënten met koolmonoxidevergiftiging oplopen. Patiënten kunnen neurologische complicaties krijgen (concentratiestoornissen, geheugenverlies, tremoren, spraakproblemen, enz.) Op hetzelfde moment als de koolmonoxidevergiftiging of op een later tijdstip. Wanneer de neurologische tekenen en symptomen later optreden, staat dit bekend als vertraagde neurologische gevolgen (DNS).

Er wordt verder onderzoek gedaan naar waarom dit gebeurt en hoe het potentieel voor symptomen op de lange termijn kan worden geïdentificeerd. Vernauwing van de pupil in het oog kan bijvoorbeeld voorspellen hoe de hersenen meer dan 30 dagen na blootstelling zullen reageren. Een studie die patiënten jarenlang volgde nadat ze waren blootgesteld, ontdekte dat deze patiënten meer kans hadden om perifere aderziekte te ontwikkelen dan degenen zonder een voorgeschiedenis van koolmonoxidevergiftiging.

Er is zeer weinig evidence-based behandeling voor koolmonoxidevergiftiging. De meeste opties zijn gericht op het zo snel mogelijk verwijderen van koolmonoxide. Deze behandelingen variëren van basale zuurstoftoevoer met een hoog debiet (15-25 liter per minuut) bij normale atmosferische druk tot verlichting die in de longen wordt geplaatst om koolmonoxide van de hemoglobine te scheiden, of hyperbare zuurstoftherapie die wordt afgegeven bij hogere dan normale atmosferische druk.

Wanneer moet je een dokter zien?

Koolmonoxidevergiftiging is zeer ernstig en vereist altijd een bezoek aan de dokter. Het koolmonoxide komt vast te zitten in de bloedbaan en het duurt enkele uren om het te verwijderen.

Telkens wanneer u vermoedt dat koolmonoxidevergiftiging plaatsvindt, bel dan 911. Wacht niet op hulp. Ga onmiddellijk naar frisse lucht. Meestal kunt u het beste naar buiten gaan terwijl u op de ambulance wacht.

Houd er rekening mee dat de geschiedenis belangrijker is dan de symptomen als u naar de dokter gaat. De belangrijkste manier om koolmonoxidevergiftiging te herkennen, is door de gevaarlijke tekenen van gedrag te herkennen in de aanloop naar het moment waarop de symptomen begonnen te verschijnen.

Defecte kachels, open haarden of houtgestookte apparaten zijn meestal de oorzaak van koolmonoxidevergiftiging in huis. Auto's en vrachtwagens zijn veelvoorkomende boosdoeners in de zakelijke omgeving, evenals verschillende andere bronnen van koolmonoxidevergiftiging.

Uw arts kan u vragen te beschrijven hoe lang het duurde voordat de symptomen erg genoeg werden om hulp te zoeken. Wat gebeurde er in die tijd? Is het koel weer en had een deel van de familie besloten om de barbecue onder de patio te starten? Deze informatie kan helpen bevestigen dat uw symptomen echt worden veroorzaakt door koolmonoxidevergiftiging.