De landengte is een weefselbrug die de twee lobben van de schildklier verbindt, aan weerszijden van de luchtpijp aan de voorkant van de nek. Slechts 2 tot 9% van de kankers wordt gevonden in de landengte, maar kankers in dit gebied verspreiden zich eerder buiten de schildklier.
Een schildklierknobbeltje is een knobbel die in of op de schildklier wordt aangetroffen. Knobbeltjes worden aangetroffen bij ongeveer 6% van de vrouwen en 1 tot 2% van de mannen.
Wanneer een knobbel in de schildklier wordt ontdekt, moeten artsen rekening houden met de mogelijkheid van kanker (maligniteit). In 95% van de gevallen blijken schildklierknobbeltjes goedaardig (niet-kankerachtig) te zijn.
PORNCHAI SODA / Getty-afbeeldingen
Wat is de landengte van de schildklier?
De schildklier bevindt zich aan de voorkant van het onderste deel van de nek. De klier heeft de vorm van een vlinder, met "vleugels" of lobben aan weerszijden van de luchtpijp. Deze lobben zijn verbonden door een weefselbrug die bekend staat als de landengte, die zich uitstrekt over de luchtpijp.
De schildklier maakt hormonen aan die in het bloed naar weefsels door het hele lichaam gaan.
De hormonen die door de schildklier worden geproduceerd, helpen het lichaam met energie, blijven warm en zorgen ervoor dat vitale organen, zoals het hart en de hersenen, effectief blijven werken.
Schildklierkanker
Het kankerrisico kan verschillen op basis van het feit of er knobbeltjes worden gevonden in de landengte of lobaire delen van de schildklier.
Recent onderzoek wees uit dat knobbeltjes in de schildklierlandengte een groter risico op maligniteit vormen in vergelijking met knobbeltjes in de lobben. Aangenomen wordt dat knobbeltjes in het onderste gedeelte van de lobben op zijn minst het risico op kanker vormen.
Kwaadaardige knobbeltjes komen voor in ongeveer 10% van alle knobbeltjes.
De locatie waar knobbeltjes worden gevonden, is belangrijk voor het bepalen van het kankerrisico. Het risico op schildklierkanker is het hoogst voor de landengte, gevolgd door de bovenste en vervolgens de middelste schildklier.
Kankers in de landengte verspreiden zich waarschijnlijk
Hoewel de meeste schildklierkankers in de lobben worden aangetroffen, is de kans groter dat degenen die in de landengte worden aangetroffen, zich verspreiden naar andere delen van het lichaam. De prognose voor kanker die zich buiten de schildklier uitbreidt, is minder gunstig dan kanker die in de schildklier blijft.
Risicofactoren
Er zijn een aantal risicofactoren voor schildklierkanker. Sommige hiervan - zoals gewicht - zijn aanpasbare risicofactoren, terwijl andere - zoals leeftijd - niet kunnen worden veranderd.
Risicofactoren die niet kunnen worden gewijzigd, zijn onder meer:
Leeftijd en geslacht
Hoewel schildklierkanker op elke leeftijd kan voorkomen, treedt het risico op schildklierkanker eerder op bij vrouwen, vaak tussen de 40 en 50 jaar op het moment van diagnose. Bij mannen komt de diagnose vaak voor tussen de 60 en 70 jaar.
Knobbeltjes komen tien keer meer voor bij ouderen dan bij jongere mensen Schildklierkanker is over het algemeen agressiever bij ouderen.
Schildklierkanker komt vaker voor bij vrouwen dan bij mannen. Het percentage schildklierkanker bij vrouwen is ongeveer drie keer zo hoog als bij mannen. De redenen hiervoor zijn onbekend.
Familiegeschiedenis
Het hebben van een lid van uw naaste familie (ouder, broer of zus of kind) met schildklierkanker verhoogt uw risico. De reden voor deze genetische link is momenteel niet bekend.
Aanpasbare risicofactoren voor schildklierkanker zijn onder meer:
Blootstelling aan straling
Blootstelling aan straling is een bewezen risicofactor voor kanker in de schildklier. Blootstelling aan straling kan het gevolg zijn van ongelukken in elektriciteitscentrales, fall-out van het gebruik van kernwapens of bepaalde medische behandelingen.
Degenen die als kind bestralingsbehandelingen hebben gehad waarbij de nek of het hoofd is betrokken, lopen een groter risico op schildklierkanker. Dit risico neemt doorgaans toe naarmate de dosis hoger is of hoe jonger de persoon op het moment van de behandeling.
Stralingsbehandelingen voor kanker bij kinderen verhogen ook het risico.
Schildklierkanker komt vaker voor bij degenen die zijn blootgesteld aan radioactieve neerslag van ongelukken in een elektriciteitscentrale. Dit werd gezien bij kinderen en volwassenen die in de buurt van Tsjernobyl woonden. In 1986 werden miljoenen mensen blootgesteld aan radioactiviteit bij een ongeval in de centrale in Tsjernobyl.
Hoewel tests zoals röntgenfoto's en CT-scans mensen blootstellen aan straling met een lage dosis, is niet bekend hoe significant dit het risico op schildklierkanker verhoogt. Aangenomen wordt dat de dosis zo laag is dat het risico waarschijnlijk ook laag is, maar gezien het geringe risico moeten dergelijke tests bij kinderen worden vermeden, tenzij absoluut noodzakelijk.
Blootstelling aan straling als volwassene levert minder risico op schildklierkanker op dan bij kinderen.
Gewicht
Degenen met overgewicht of obesitas hebben een hoger risico op het ontwikkelen van schildklierkanker dan degenen die dat niet zijn. Dit risico neemt toe naarmate de BMI toeneemt.
Jodium in voeding
Een dieet met weinig jodium is een risicofactor voor schildklierkanker. Een dieet met een te hoog jodiumgehalte kan echter ook het risico op schildklierkanker verhogen.
Jodiumtekort is meestal geen probleem in de VS, omdat jodium wordt toegevoegd aan zaken als keukenzout.
Symptomen
Symptomen en tekenen van schildklierkanker kunnen zijn:
- Een brok in de nek die snel kan groeien
- Pijn aan de voorkant van de nek die zich uitstrekt naar de oren
- Zwelling van de nek
- Stemveranderingen of heesheid die aanhoudt
- Moeite met slikken
- Moeilijkheden met ademhalen
- Een aanhoudende hoest die niet te wijten is aan verkoudheid
Knobbels in de schildklier komen vaak voor en zijn vaak niet kankerachtig. Elk van deze symptomen kan ook worden veroorzaakt door andere aandoeningen dan schildklierkanker. Maar als u een van deze symptomen heeft, dient u uw arts te raadplegen.
In veel gevallen veroorzaken schildklierknobbeltjes geen symptomen en worden de knobbeltjes gevonden tijdens een routineonderzoek of tijdens scans voor niet-gerelateerde aandoeningen.
Soms kunnen mensen met knobbeltjes in de schildklier een knobbel in hun nek zien of voelen. In zeldzame gevallen kan er ook pijn in de nek, oren of kaak zijn. Als een knobbel groot is, kan dit problemen met slikken of ademen veroorzaken en kan het een gevoel van "kriebel in de keel" geven.
In zeldzame gevallen kunnen schildklierknobbeltjes een schorre stem veroorzaken, maar dit komt meestal door schildklierkanker.
Erg goed
Diagnose
Zodra een schildklierknobbeltje is gevonden, zullen tests worden uitgevoerd om te bepalen of knobbeltjes kwaadaardig of goedaardig zijn.
In eerste instantie zal een lichamelijk onderzoek van de schildklier worden gedaan, waarbij een arts de nek zal voelen om te zien of de hele schildklier is vergroot en om te bepalen of er meerdere knobbeltjes zijn.
Emily Roberts / Verywell
Bloedonderzoeken kunnen worden besteld om te bepalen of de schildklier normaal functioneert.
Het is vaak niet mogelijk om te bepalen of een knobbel kanker is, alleen door middel van fysieke onderzoeken en bloedonderzoeken, dus verdere tests zijn meestal nodig.
Schildklier Scan
Bij een schildklierscan wordt een foto van de schildklier gemaakt nadat een kleine hoeveelheid radioactieve isotoop is ingeslikt of geïnjecteerd. Deze test kan bepalen of een knobbel als hyperfunctionerend wordt beschouwd (ook wel een "hete knobbel" genoemd).
Kanker wordt zelden gevonden in hete knobbeltjes, dus een schildklierscan die een resultaat geeft van een hete knobbel, kan de noodzaak van een fijne naaldaspiratiebiopsie overbodig maken. Bij zwangere vrouwen mag geen schildklierscan worden uitgevoerd.
Echografie
Echo's van de schildklier gebruiken hoogfrequente geluidsgolven om een beeld van de schildklier te krijgen.
Met behulp van echografie kunnen artsen de exacte grootte van een knobbel bepalen, evenals of deze vast is of vol vloeistof.
Echo's kunnen ook worden gebruikt om verdachte kenmerken van knobbeltjes te identificeren die vaker voorkomen bij schildklierkanker dan bij goedaardige knobbeltjes. Een schildklier-echografie is pijnloos.
Wat moet ik verwachten van een schildklierechografie?Fijne naaldaanzuiging
Deze test, ook wel een fijne naaldaspiratiebiopsie (FNA of FNAB) genoemd, omvat het gebruik van een fijne naald om een biopsie uit de schildklierknobbel te nemen.
Deze procedure kan worden gedaan in een spreekkamer.Tijdens deze test gebruikt een arts een fijne naald om een monster cellen uit de knobbel te nemen. Meestal worden meerdere celmonsters genomen uit verschillende delen van de knobbel om de kans op het vinden van kankercellen te vergroten als ze in de knobbel aanwezig zijn. Deze cellen worden vervolgens met een microscoop onderzocht.
Schildklierbiopsieën kunnen verschillende resultaten opleveren:
- In 80% van de schildklierbiopsieën is de knobbel niet-kwaadaardig (goedaardig).
- In 15 tot 20% van de gevallen is de knobbel onbepaald.
- In ongeveer 5% van de gevallen is de knobbel kwaadaardig.
Goedaardige knobbeltjes kunnen zijn:
- Multinodulaire struma (ook wel niet-toxische struma genoemd): dit verwijst naar de schildklier die te groot wordt. Dit gebeurt meestal wanneer de hersenen te veel schildklierstimulerend hormoon produceren. Als de struma groot is, kan een operatie nodig zijn, hoewel de knobbel goedaardig is.
- Goedaardige folliculaire adenomen: folliculair verwijst naar cellen die in kleine cirkelvormige groepen onder een microscoop verschijnen. Als dergelijke cellen in de knobbel blijven, wordt het als niet-kankerachtig beschouwd, maar als ze zich naar de omliggende gebieden verspreiden, is het kankerachtig.
- Schildkliercysten: dit zijn met vloeistof gevulde knobbeltjes. Knobbeltjes die zowel vloeibare als vaste delen hebben, worden complexe knobbeltjes genoemd. Hoewel deze knobbeltjes goedaardig zijn, moeten ze operatief worden verwijderd als ze pijn in de nek of slikproblemen veroorzaken.
Behandeling
De behandelingsopties zullen variëren afhankelijk van het feit of schildklierknobbeltjes goedaardig of kwaadaardig blijken te zijn.
Goedaardige knobbeltjes
De meeste gevallen van goedaardige modules vereisen geen specifieke behandelingen.
Schildklierknobbeltjes die goedaardig blijken te zijn door een fijne naaldaspiratiebiopsie, of voor knobbeltjes die te klein zijn voor biopsie, worden elke zes tot twaalf maanden nauwlettend gevolgd met behulp van schildklier-echografie. Jaarlijks lichamelijk onderzoek moet ook plaatsvinden.
In sommige gevallen, zoals bij multinodulair struma, kunnen schildkliermedicijnen zoals het hormoon levothyroxine worden geadviseerd om de groei van het struma te stoppen. Medicijnen zoals radioactief jodium kunnen ook worden voorgeschreven om "hete knobbeltjes" te behandelen.
Voor goedaardige modules die blijven groeien of zich ontwikkelen met betrekking tot kenmerken die zijn ontdekt tijdens een follow-up-echografie, kan een operatie worden aanbevolen, zelfs als er geen kanker is.
Kwaadaardige knobbeltjes
Alle knobbeltjes die kwaadaardig (kankerachtig) blijken te zijn, of die zeer wantrouwend zijn omdat ze kankerachtig zijn, moeten chirurgisch worden verwijderd.
Afhankelijk van de kenmerken van de knobbel wordt soms de hele schildklier verwijderd tijdens een operatie. Deze procedure wordt een totale thyreoïdectomie genoemd. Lymfeklieren kunnen ook operatief worden verwijderd om de verspreiding van kanker te bepalen.
De therapieën na een operatie zijn afhankelijk van wat er tijdens chirurgische procedures wordt gevonden. In sommige gevallen omvat de behandeling schildklierhormonen en monitoring door middel van bloedonderzoek en echografie. In andere gevallen wordt radioactief jodium gebruikt om eventuele resterende zorgen weg te nemen, die vervolgens wordt gevolgd door bloedonderzoeken en echo's.
Het gebruik van deze therapieën zal de meeste kankers genezen of beheersen. Minder dan 20% komt terug.
Outlook
Jaarlijks zullen naar schatting 52.890 volwassenen in de Verenigde Staten de diagnose schildklierkanker krijgen. Iets meer dan 40.000 daarvan zullen vrouwen zijn en iets minder dan 13.000 mannen.
Elk jaar zullen naar schatting 2.180 sterfgevallen als gevolg van schildklierkanker plaatsvinden. Hoewel vrouwen drie keer meer kans hebben dan mannen om schildklierkanker te krijgen, sterven mannen en vrouwen in dezelfde mate aan de ziekte. Dit suggereert dat de prognose voor mannen slechter is dan de prognose voor vrouwen.
Over het algemeen is het overlevingspercentage na 5 jaar voor schildklierkanker 98%. Maar dit varieert afhankelijk van het type en het stadium van schildklierkanker. Als de kanker alleen in de schildklier is gelokaliseerd, is de 5-jaarsoverleving bijna 100%. Ongeveer tweederde van de schildklierkankers wordt gediagnosticeerd in het lokale stadium.
Een woord van Verywell
Knobbeltjes kunnen om verschillende redenen in de schildklier groeien. Kanker is de belangrijkste zorg wanneer knobbeltjes verschijnen, maar in de overgrote meerderheid van de gevallen zijn knobbeltjes in de schildklier goedaardig. Slechts een klein percentage van de knobbeltjes in de landengte blijkt kanker te zijn. Maar kankerachtige knobbeltjes in dit gebied verspreiden zich eerder buiten de schildklier. Alleen omdat u een knobbel in de schildklier heeft, betekent niet dat u kanker heeft. Maar als u ongebruikelijke symptomen ervaart, of knobbels in uw nek opmerkt, dient u uw arts te raadplegen.
.jpg)
