Kent u iemand met de ziekte van Alzheimer? Als u dat niet doet, is het misschien een kwestie van tijd voordat u dat doet. De Alzheimer's Association schat dat ongeveer 5,8 miljoen Amerikanen de ziekte van Alzheimer of een andere vorm van dementie hebben Vroeg of laat zal je pad waarschijnlijk kruisen met iemand die vecht tegen dementie.
Juanmonino / Getty-afbeeldingenHier is onze top 10 "don'ts" als het gaat om interactie met iemand die de ziekte van Alzheimer heeft:
Negeer ze niet
Soms hebben we de neiging de andere kant op te kijken als we met iets ongemakkelijks worden geconfronteerd. Als je niet zeker weet hoe je moet omgaan met iemand die geheugenverlies heeft, is de eerste regel om echt met hem om te gaan en hem niet te negeren. Hun geheugen werkt misschien niet zo goed als het jouwe, maar het zijn mensen die onze aandacht en respect verdienen. Begroet ze en bied een handdruk of een schouderklopje.
Praat niet tegen ze alsof ze een jong kind of een baby zijn
Stel je voor dat iemand naar je toe kwam en tegen je sprak met een zingende stem, waarbij hij zijn gezicht mooi dicht bij het jouwe legde. Wat zou je reactie zijn? Zou het zijn om voor die persoon terug te verschrompelen en je terug te trekken, om hem of haar uit te lachen of gewoonweg niet te reageren? Dit soort interactie wordt ‘oudstenpiek’ genoemd en het moet weg: een persoon met de ziekte van Alzheimer is een volwassene, geen kind. Ze zullen het waarderen om als zodanig behandeld te worden.
Gebruik geen liefdevolle voorwaarden in plaats van namen
Tederheid moet in het algemeen worden voorbehouden aan naaste familieleden en vrienden. (Er is af en toe een persoon die oprecht liefdevolle termen kan gebruiken en daardoor zorg en respect kan uiten, maar over het algemeen moet dit worden vermeden.) Als je een gezondheidswerker bent en je loopt rond en noemt anderen 'lieverd', "lieverd" en "lieverd", je mist vaak een kans. Gebruik de naam van de persoon. Het is een van de meest waardevolle dingen voor mensen, en voor mensen met de ziekte van Alzheimer geeft het aan dat ze belangrijk genoeg zijn om specifiek bij hun naam genoemd te worden.
Ga er niet vanuit dat ze de hele tijd in de war zijn
Ook al heeft iemand de ziekte van Alzheimer of een andere vorm van dementie, het kan zijn dat hij / zij regelmatig duidelijke momenten heeft. Ik werd hier onlangs aan herinnerd toen iemand met Alzheimer in een vroeg stadium me vertelde dat een vriendin van haar had gebeld en zei dat ze langs zou komen. Ik geef toe dat ik in gedachten twijfelde of ze de informatie echt correct had, maar ja hoor, later die dag zag ik dat haar vriendin er was om op bezoek te komen. Dit was in mijn ervaring geen op zichzelf staand voorval, dus vergeet niet alles wat de persoon met dementie zegt, buiten beschouwing te laten.
Overvraag ze niet
'Herinner me je nog? Hoe heet ik? Kom op, je weet het. Wanneer was de laatste keer dat ik hier was? Denk gewoon een beetje beter na. Wat heb je gegeten voor de lunch? Hoe oud ben je, papa? Welke dag is het?' Doe dit alsjeblieft niet. Het verhoogt de angst en heeft geen voordeel.
Stel andere mensen geen vragen over hen terwijl ze daar zijn
Het tegenovergestelde van iemand ondervragen is dit scenario: "Hoi Fred. Dus Sue, hoe gaat het met Fred? Hoe gaat het met zijn geheugen? Heeft hij pijn? Denk je dat hij verdrietig is? Wat wil hij vandaag voor de lunch?"
Beschouw dit als een vriendelijke herinnering om opzettelijk een paar vragen aan de persoon met de ziekte van Alzheimer te stellen. Als ze helemaal niet kunnen antwoorden, kun je op een respectvolle manier contact opnemen met een familielid.
Concentreer u niet op wat ze niet meer kunnen doen
In plaats van iemands verloren baan, desorganisatie of een slecht geheugen te benadrukken, vestig je de aandacht in plaats daarvan op hun vermogen om de puzzel waaraan ze hebben gewerkt, een mooi kapsel of hoe goed ze lopen te voltooien. Rouwen om wat verloren is gegaan is begrijpelijk en belangrijk, maar als je je concentreert op de vaardigheden van de persoon, moedig je hem veel aan en kun je beide perspectieven veranderen.
Ga er niet vanuit dat ze ervoor kiezen om moeilijk te zijn
Dit is een veel voorkomende reactie die vaak wordt gezien bij iemand die heel dicht bij de persoon met de ziekte van Alzheimer staat. Soms kan het onbewust gemakkelijker zijn om te geloven dat uw geliefde opzettelijk dingen doet om u lastig te vallen of te kwetsen, dan te accepteren dat ze hun daden niet kunnen beheersen en dat hun geheugen echt slecht is. Wat hier echter uit voortvloeit, zijn gevoelens van intense frustratie, gekwetstheid en ongeduld, die jullie geen van beiden helpen. Jullie zullen allebei winnen als je de persoon het voordeel van de twijfel geeft en ervan uitgaat (meestal correct) dat zijn keuzes het gevolg zijn van de dementie.
Stop niet met bezoeken alleen omdat u denkt dat ze het zich niet zullen herinneren
Heb je soms het gevoel dat het het niet waard is om tijd te besteden aan het bezoeken van je geliefde? Denk nog eens na. Zelfs als ze zich niet kunnen herinneren dat je haar bezocht, toont onderzoek aan dat de gevoelens die je opwekt veel langer blijven dan de duur van je bezoek. Die gevoelens kunnen de rest van hun dag vormgeven door te beïnvloeden hoe ze op anderen reageren, hoe ze zich voelen en zelfs hoe ze eten. Wees aangemoedigd dat uw bezoek een duurzamere kracht heeft dan u denkt. Bedenk dat er momenten zijn waarop u ook door uw tijd samen zult worden verrijkt.
Vergeet niet hoe u behandeld wilt worden
Als u niet zeker weet hoe u iemand met de ziekte van Alzheimer moet behandelen of wat u moet zeggen, stel dan dit als uw standaardaanpak: "Hoe zou ik behandeld willen worden?" Deze benadering dient goed als leidraad voor het behandelen van anderen met de genade, liefde en respect die ze verdienen, ongeacht hun tekortkomingen of capaciteiten.
.jpg)
