Hoe een implanteerbare defibrillator uw levensstijl beïnvloedt

Wanneer iemand een implanteerbare cardioverter-defibrillator (ICD) krijgt, is het doel altijd om de patiënt zo snel mogelijk terug te laten keren naar een normale levensstijl. Toch zijn er een aantal levensstijlkwesties waar u rekening mee moet houden als u een ICD overweegt.

De postoperatieve periode

Gedurende de eerste maand volgend op de ICD-implantatiechirurgie, moet u zware oefeningen vermijden, en in het bijzonder activiteiten die een aanzienlijke beweging van de armen vereisen. Deze activiteiten kunnen golf, tennis, zwemmen, stofzuigen en meer dan een paar kilo tillen omvatten.

Nadat u volledig genezen bent

Na de eerste maand kunt u grotendeels terugkeren naar uw normale bezigheden. Er zijn echter nog steeds enkele voorzorgsmaatregelen nodig, zoals die met betrekking tot:

• Contactsporten: U zult contactsporten, zoals voetbal en zeer competitief basketbal, moeten vermijden.
• Mobiele telefoons: u kunt uw mobiele telefoon gebruiken, maar u moet proberen de telefoon meer dan vijftien centimeter van uw ICD te houden. (Dit betekent bijvoorbeeld dat u het uit uw borstzak houdt.) Deze voorzorgsmaatregel wordt aangeraden omdat de radiogolven die door mobiele telefoons worden gegenereerd de ICD soms kunnen "verwarren", aangezien deze continu uw hartritme analyseert.
• Medische apparatuur: Er moeten speciale voorzorgsmaatregelen worden genomen om de ICD te beschermen voordat u een MRI-scan, lithotripsie (een geluidsgolfmachine die wordt gebruikt om nierstenen te behandelen) of een operatie waarbij brandwonden kan optreden, ondergaat. De veiligste manier van handelen is dus om de arts er simpelweg aan te herinneren dat u een ICD heeft voordat u een medische procedure ondergaat.
• Magneten: Magneten die in de buurt van een ICD zijn geplaatst (binnen vijftien centimeter) kunnen de ICD ervan weerhouden therapie af te geven (mocht dat nodig worden); in sommige gevallen kunnen magneten die 20 tot 30 seconden tegen een ICD worden gehouden, het apparaat zelfs helemaal uitschakelen. Dus magneten moeten worden vermeden. Magneten zijn op veel plaatsen in onze omgeving te vinden en er is gemeld dat ICD's worden beïnvloed door zaken als bingo-toverstokken, koelkastmagneten en het optillen van stereoluidsprekers tegen de borst. Dus als u een ICD heeft, moet u op de hoogte zijn van magneten in uw omgeving en deze op enkele centimeters afstand van uw apparaat houden.
• Beveiligingsapparatuur: Omdat een ICD de doorloopbeveiligingsscanners op luchthavens kan laten afgaan, krijgt u een kaart waarmee u identificeert dat u een AICD heeft en die u aan het beveiligingspersoneel kunt laten zien. Bovendien bevatten de draagbare metaaldetectoren die ze gebruiken om uw lichaam te scannen magneten, dus herinner het beveiligingspersoneel eraan om de scanstaaf niet langer dan 20 tot 30 seconden boven uw ICD te plaatsen. (Het is geen probleem om de toverstaf snel over uw ICD te halen.)
• Lassers en andere stroomgeneratoren: Lasapparatuur, gemotoriseerde generatoren en hoogspanningstransformatoren genereren krachtige elektromagnetische velden die uw ICD kunnen beïnvloeden. U moet voorkomen dat u in nauw contact komt (dat wil zeggen, binnen enkele meters) met dat soort apparatuur.

Hoe zit het met autorijden?

Er is veel verwarring onder patiënten en artsen over de juiste rijadviezen voor patiënten met ICD's.

De meeste mensen met ICD's krijgen deze omdat ze een verhoogd risico hebben op een plotselinge hartstilstand, een aandoening die een plotseling bewustzijnsverlies veroorzaakt. Plotseling bewustzijnsverlies zou natuurlijk een probleem zijn als u in een auto reed. Maar hoe beïnvloedt een ICD uw risico om het bewustzijn te verliezen? Over deze vraag is heftig gediscussieerd.

Het is voor een groot deel het verhoogde risico op hartstilstand (en niet de aanwezigheid van een ICD) die de meeste invloed heeft op het risico om achter het stuur te kruipen. Veel experts zijn van mening dat ICD's - door therapie af te geven binnen een paar seconden na het begin van een hartstilstand - bewustzijnsverlies kunnen veroorzakenminderwaarschijnlijk. Anderzijds wordt aangevoerd dat mensen die tijdens het rijden plotseling een schok krijgen, de controle over hun auto kunnen verliezen, zelfs als ze niet flauwvallen. Ook kan in zeldzame gevallen de eerste poging die een ICD doet om een ​​aritmie te behandelen, de aritmie versnellen in plaats van beëindigen, en bij snellere aritmieën is de kans groter dat u flauwvalt. Dus het debat gaat maar door.

De huidige richtlijnen over wat artsen hun patiënten met ICD's moeten vertellen over autorijden, maken een onderscheid tussen mensen die hun ICD's hebben gekregen omdat ze eerder een hartstilstand hebben gehad of een episode van ventrikeltachycardie (VT) of ventrikelfibrillatie (VF), en degenen die ICD's hebben gekregen, simpelweg omdat hun risico is hoog (maar die nog nooit een hartstilstand hebben gehad).

Als u in de laatste categorie valt (geen eerdere hartstilstand of VT of VF), zullen de meeste artsen u toestaan ​​te rijden zodra u hersteld bent van een operatie.

Maar als u eerder een hartstilstand of VT of VF heeft gehad, raadt de American Heart Association aan om zes maanden na ICD-implantatie of binnen zes maanden na het ontvangen van een schok niet te rijden. Maar zodra zes maanden zijn verstreken na implantatie of een schok (welke van de twee recenter is), is autorijden over het algemeen toegestaan.

Omdat er meer meningen dan gegevens zijn over het rijden met een ICD, zijn de rijadviezen uiteindelijk vaak geïndividualiseerd. Bovendien hebben verschillende staten verschillende voorschriften voor het rijden met ICD's die al dan niet in overeenstemming zijn met de huidige medische richtlijnen. U zult dus met uw arts willen praten over zijn / haar beleid met betrekking tot autorijden met een ICD.