Audisme is een term die wordt gebruikt om een negatieve houding ten opzichte van dove of slechthorende mensen te beschrijven. Het wordt doorgaans gezien als een vorm van discriminatie, vooroordelen of een algemeen gebrek aan bereidheid om tegemoet te komen aan degenen die niet kunnen horen. Degenen die deze standpunten vasthouden, worden audisten genoemd en de onderdrukkende houding kan verschillende vormen aannemen.
Handicapafbeeldingen / Getty-afbeeldingenAudisme begrijpen
De voorwaardeaudisme werd voor het eerst bedacht door Tom Humphries in zijn doctoraal proefschrift uit 1977 getiteld "Communicating Across Cultures (Deaf-Hearing) and Language Learning." Daarin definieert Humphries het als: "Het idee dat iemand superieur is, gebaseerd op zijn vermogen om te horen of zich te gedragen zoals iemand die hoort".
Audisme is door de jaren heen op veel andere momenten opgepikt. Onder degenen die deze houding diepgaand hebben onderzocht, was Harlan Lane. Zijn boek, het "Masker van welwillendheid: de dovengemeenschap uitschakelen", gaat in de eerste plaats over audisme. Terwijl Humphries het idee van het horen van privileges op een individuele manier benaderde, keek Lane naar de bredere reikwijdte van gemeenschappen en de samenleving als geheel.
Een aangrijpende citaat van Lane zegt: "Kortom, audisme is de manier om de dovengemeenschap te domineren, te herstructureren en autoriteit uit te oefenen."
Vormen van audisme
Audisme is in veel verschillende vormen te vinden in verschillende delen van de samenleving. Het kan iemands werk, opleiding of leefomstandigheden beïnvloeden, of gewoon doordringen in een informeel gesprek. Toch wordt er ook vaak op gewezen dat zowel horende als dove mensen een auditieve houding kunnen hebben.
Onder de manieren waarop audisme kan worden gezien, zijn:
- Het weigeren of niet gebruiken van gebarentaal in aanwezigheid van een gebarentaalafhankelijke persoon, ook al weet je hoe je moet gebarentaal.
- Een dove of een horende persoon kleineren voor een zwakte in verbale taal, zelfs als ze sterk zijn in gebarentaal.
- Er op aandringen dat dove en slechthorende mensen zich conformeren aan de horende gemeenschap.
- Een onwil om in iemands auditieve behoeften te voorzien.
- Verlagen van verwachtingen met betrekking tot opleiding of werkvaardigheden omdat ze niet kunnen horen.
Het is ook belangrijk op te merken dat audisme niet noodzakelijkerwijs verwijst naar mensen die misschien niet bekend zijn met de dovencultuur. Zoals de auteurs van de Deaf Choice-website aangeven, wordt van u verwacht dat u, als u niet bekend bent met de dovengemeenschap, alle fijnere "regels" kent die erin zijn vastgelegd om als beleefd te worden beschouwd.
In plaats daarvan wordt het audistlabel het meest gebruikt voor degenen die wel kennis hebben van de dovencultuur, maar er om de een of andere reden voor kiezen om het te negeren of te trotseren. Zoals bij elke vorm van discriminatie, moet bij het bespreken van audisme rekening worden gehouden met de intentie.
Audisme en dovencultuur
De dovengemeenschap heeft een zekere trots die vaak wordt bepaald door de dovencultuur. Het is begrijpelijk dat audisme vaak zijn weg vindt naar de gesprekken van die gemeenschap. Net zoals je thema's van racisme of seksisme in cultuur kunt vinden, kun je audisthema's vinden binnen de dovencultuur.
Een aantal mensen die de houding van een audist hebben ervaren, hebben er bijvoorbeeld over geschreven in boeken, toneelstukken, poëzie en andere locaties. Het is ook een veel voorkomend onderwerp voor dove studentenkranten en onderzoekers die geïnteresseerd zijn in de maatschappelijke en culturele aspecten van de gemeenschap.
Evenzo nemen organisaties die pleiten namens de dovengemeenschap vaak deel aan de strijd tegen audisme. De Canadian Association of the Deaf merkt op dat audisme op alle niveaus van de samenleving voorkomt en vindt het even onaanvaardbaar als elke andere vorm van onverdraagzaamheid. De National Association of the Deaf in de VS vermeldt ook "de uitbanning van audisme, taalgebruik, racisme en andere vormen van discriminatie" in hun verklaring over gemeenschapswaarden.
Een woord van Verywell
Audisme is net zo echt als elke andere vorm van discriminatie en de impact ervan kan net zo diep worden gevoeld door dove en slechthorende mensen. Het is een goed idee dat iedereen zijn best doet om gevoelig te blijven voor het probleem. Jezelf leren over de dovencultuur is een manier waarop je kunt helpen.
