Stel je voor: je loopt van de keuken naar de slaapkamer, misschien loopt je door de woonkamer. De ramen staan open en er staat een zacht briesje dat de stilte van de plek verstoort. De gordijnen, de kroonluchter, de bladeren van je kamerplanten en misschien zelfs je haar bewegen allemaal tegelijk. Plots, als je op het punt staat de gang in te stappen, valt er een schaduw in je ooghoek en draai je je om. De wind is gaan liggen; alles is volkomen onbeweeglijk. Maar aan de andere kant van de kamer, waar zojuist niets dan wind was, speelt een meisje in een groene trui met een rode ballon. De aanblik is onverwacht en toch schijnt u niet verrast te zijn. Ze lacht zelfs naar je voordat ze haar recreatieve taak hervat. Je lacht en blijft naar je slaapkamer lopen. Drie honden, een kat en twee kolibries passeren je voordat je je bestemming bereikt. Zojuist had je geen huisdieren.
Fabio Pagani / EyeEm / Getty-afbeeldingen
Als u zeventig jaar oud was en gediagnosticeerd met een type dementie dat Lewy-body wordt genoemd, zou dit bij u kunnen gebeuren Een hallucinatie is de ervaring van een gewaarwording zonder een provocerende prikkel. Het hallucinerende gevoel kan visueel, auditief, tactiel en soms olfactorisch of smaakvol zijn. Een tactiele hallucinatie is bijvoorbeeld wanneer je iets op je huid voelt kruipen maar er niets is. Dit is niet te verwarren met een illusie, namelijk de vervorming of verkeerde interpretatie van een echte perceptie: als je bijvoorbeeld dacht dat de plant in je woonkamer een meisje in een groene trui was. Een hallucinatie is meestal erg levendig en voelt echt aan, bijna als een droom die plaatsvindt terwijl je wakker bent. Hoewel sommige hallucinaties aangenaam kunnen zijn, kunnen andere erg beangstigend en storend zijn.
Hallucinaties kunnen optreden in drie belangrijke situaties:
- Ziekten van het oog
- Ziekten van de hersenen
- Bijwerking van medicijnen
Ziekten van het oog
In 1760 beschreef Charles Bonnet, een Zwitserse natuuronderzoeker en filosoof, voor het eerst het intrigerende geval van zijn 87-jarige grootvader die leed aan ernstige cataracten. Zijn vader had nog steeds zijn volledige mentale capaciteiten, maar hij zag mensen, vogels, dieren en gebouwen terwijl hij aan beide ogen bijna blind was! Hij gaf zijn naam aan het syndroom van Charles Bonnet-syndroom, dat de aanwezigheid van visuele hallucinaties beschrijft (en alleen visueel zonder andere zintuiglijke modaliteit aangetast) bij ouderen met verschillende oogaandoeningen: netvliesloslating, maculaire degeneratie, cataract en schade aan de oogzenuw en paden. Het mechanisme is niet goed begrepen. Sommige wetenschappers hebben voorgesteld dat er een "vrijlating" is van de hersengebieden die normaal gesproken beelden verwerken. De visuele stimuli die van ons netvlies naar onze hersenen worden gestuurd, verhinderen ons brein gewoonlijk om een ander beeld te verwerken dan het beeld dat zich momenteel voor onze ogen bevindt. Als je je bijvoorbeeld verveelt en dagdroomt op het werk, zou je nog steeds het scherm van je computer voor je zien, in tegenstelling tot het strand dat je alleen kunt proberen te visualiseren. Wanneer het oog ziek is, is visuele stimulatie afwezig en gaat deze controle verloren, waardoor de hersenen worden 'bevrijd' van de opsluiting van de werkelijkheid.
Ziekten van de hersenen
Hallucinaties zijn de manifestaties van vele hersenziekten (en de geest, als je er Cartesiaans over bent), hoewel hun mechanisme slecht wordt begrepen:
- Psychiatrische aandoeningen, in het bijzonder schizofrenie, zijn waarschijnlijk een van de aandoeningen die het meest worden geassocieerd met hallucinaties in het algemeen.De hallucinaties van schizofrenie zijn meestal van het auditieve type, hoewel visuele hallucinaties zeker kunnen voorkomen.
- Delirium is een constellatie van symptomen die wordt gedefinieerd als het onvermogen om de aandacht vast te houden, vergezeld van veranderingen in het bewustzijn. Het kan voorkomen bij verschillende medische aandoeningen, waaronder uw alledaagse infectie. Terugtrekking van alcohol kan ook leiden tot delirium vergezeld van abnormale bewegingen (delirium tremens). Ongeveer een derde van de mensen met een delier kan visuele hallucinaties hebben.
- Lewy-body-ziekte is een type dementie dat wordt gedefinieerd als cognitief verlies dat gepaard gaat met bewegingssymptomen die lijken op die van de ziekte van Parkinson, visuele hallucinaties en een fluctuerend beloop. In dit geval blijft het inzicht meestal behouden en zijn de hallucinaties complex en kleurrijk, maar over het algemeen niet eng. Hallucinaties kunnen ook optreden bij andere vormen van dementie, waaronder de ziekte van Alzheimer.
- Visuele hallucinaties kunnen het gevolg zijn van beroertes die optreden in de visuele centra van de hersenen in de occipitale (Latijn voor 'achterkant van het hoofd') lobben of in de hersenstam. Het mechanisme van de laatste is gerelateerd aan een 'release' fenomeen dat lijkt op het fenomeen dat wordt gepostuleerd voor het Charles Bonnet-syndroom. Auditieve hallucinaties kunnen ook optreden bij beroertes die de auditieve centra in de hersenen in de slaapkwabben aantasten.
- Migraine kan gepaard gaan met hallucinaties, zoals flikkerende zigzaglijnen in hun eenvoudigste vorm. Deze kunnen optreden vóór hoofdpijn, of vanzelf, zonder bijkomende pijn. Een meer verfijnde manifestatie van migraine-hallucinaties is het Alice-in-Wonderland-syndroom, zo genoemd omdat het de perceptie van grootte beïnvloedt. Objecten, mensen, gebouwen of je eigen ledematen lijken te krimpen of te vergroten, net als het effect van de drank, cake en paddenstoelen die de heldin van Carroll opneemt in zijn negentiende-eeuwse meesterwerk.
- Hypnagogisch (hypnos: slaap enagogos: inducerend) en hypnopompic (pompe: wegsturen) hallucinaties kunnen optreden tijdens respectievelijk het begin van de slaap of het ontwaken, visueel of auditief en meestal bizar. Ze kunnen worden geassocieerd met slaapstoornissen zoals narcolepsie.
- Epileptische aanvallen kunnen verschillende hallucinaties tot gevolg hebben (inclusief reuk en smaak), afhankelijk van hun locatie in de hersenen. Ze zijn meestal van korte duur en kunnen worden gevolgd door bewustzijnsverlies door een meer algemene aanval. Als ze olfactorisch zijn, roepen ze een onaangename geur op, vaak omschreven als brandend rubber.
Bijwerking van medicijnen
Hallucinogene geneesmiddelen, waaronder LSD (lyserginezuurdiethylamide) en PCP (fencyclidine), werken op een chemische receptor in de hersenen om veranderde waarnemingen en soms openhartige hallucinaties te induceren. Bovendien hebben veel medicijnen die op de markt verkrijgbaar zijn, bijwerkingen zoals hallucinaties. Deze medicijnen kunnen verschillende chemische systemen in de hersenen beïnvloeden, waaronder de regulatie van serotonine, dopamine of acetylcholine (alle drie zijn cruciale chemicaliën voor een normale hersenfunctie). Geneesmiddelen die worden gebruikt om de ziekte van Parkinson te behandelen, zijn bijvoorbeeld bedoeld om het dopaminerge netwerk te versterken, waardoor men het risico loopt op hallucinaties. Interessant is dat medicijnen om hallucinaties te behandelen vaak werken door het effect van dopamine te verminderen.
Of een beeld, een geluid of een stem nu echt of onwerkelijk is, het is belangrijk om te begrijpen dat al deze sensaties, die we als vanzelfsprekend beschouwen als waarheid, in feite worden vervaardigd door onze eigen natuurlijke hersenbedrading. We 'zien' alleen omdat we een heel hersennetwerk hebben dat gespecialiseerd is in het verwerken van lichtsignalen. De geringste verandering aan deze vooraf bepaalde machinerie en onze hele wereld van "waarheid" zou afbrokkelen. Stel je voor dat het de bedoeling was dat je brein licht zou verwerken als resulterend in geuren en vice versa: dan ken je schilderijen als parfums en deodorants als lichtstralen. En dat zou dan "waarheid" zijn.
