Macula-oedeem is zwelling of vochtophoping in een gespecialiseerd deel van het netvlies, de macula genaamd. De macula bevindt zich achter in het oog en geeft ons een duidelijk, centraal zicht. Het is het deel van het netvlies dat we gebruiken wanneer we onze visie "richten" om naar een doelwit te kijken. Vloeistof kan zich in de macula ophopen door abnormale, lekkende bloedvaten. Wanneer macula-oedeem optreedt, wordt het centrale zicht vervormd of verminderd.
Anthony Lee / Getty ImagesOorzaken
Macula-oedeem kan een teken of symptoom zijn van veel andere aandoeningen. Diabetes is de meest voorkomende oorzaak van macula-oedeem. Macula-oedeem komt ook veel voor bij mensen met een ongecontroleerde hoge bloeddruk. Bepaalde oogziekten, zoals retinitis pigmentosa en uveïtis, kunnen ook macula-oedeem veroorzaken. Macula-oedeem kan ook een complicatie zijn van oogchirurgie. Van bepaalde medicijnen die worden gebruikt om glaucoom te behandelen, zoals latanoprost (Xalatan), is ook bekend dat ze in zeldzame gevallen macula-oedeem veroorzaken.
Diagnose
De arts zal eerst naar uw klachten luisteren en een medische voorgeschiedenis uitlokken, zoals diabetes of een recente oogoperatie. Vervolgens meten ze uw gezichtsscherpte door u één oog te laten bedekken en letters op een oogkaart te lezen. Typisch zorgt macula-oedeem ervoor dat het zicht wazig wordt. Artsen kunnen u ook een test geven, een Amsler Grid genaamd, om te zien of uw zicht niet alleen wazig maar ook vervormd is. Er worden speciale oogdruppels toegediend om uw pupil te verwijden, zodat de binnenkant van het oog zichtbaar kan worden gemaakt.
Macula-oedeem kan in veel gevallen worden gezien door gewoon naar uw macula te kijken met een spleetlampmicroscoop. Meer subtiele gevallen zijn echter moeilijk te zien. In dit geval wordt een OCT uitgevoerd. Een afbeelding van een LGO kan artsen in staat stellen om afzonderlijke lagen van het netvlies te bekijken. Optische coherentietomografie is een niet-invasieve test waarbij licht wordt gebruikt om beelden te verkrijgen waarop macula-oedeem heel gemakkelijk te zien is. Soms kunnen artsen ook een kleurstofinjectietest gebruiken, zodat de bloedstroom door de macula kan worden geanalyseerd.
Behandeling
Macula-oedeem wordt anders behandeld, afhankelijk van de onderliggende oorzaak. Als bijvoorbeeld ongecontroleerde diabetes of hoge bloeddruk de oorzaak is, kan de behandeling gericht zijn op het eerst onder controle houden van die aandoeningen. Als de symptomen echter ernstig zijn of als de arts bang is dat het oedeem gezichtsverlies of beschadiging kan veroorzaken, wordt het behandeld met medicijnen of injecties.
Vaak wordt een niet-steroïde ontstekingsremmer (NSAID) voorgeschreven in de vorm van een oogdruppel. Dit moet mogelijk enkele weken en soms maanden worden ingenomen om het oedeem onder controle te houden. Artsen zullen ook corticosteroïden voorschrijven in de vorm van een plaatselijke oogdruppel of orale pillen. Corticosteroïden kunnen ook in of rond het oog worden geïnjecteerd.
Een andere klasse van geneesmiddelen, anti-VEGF-geneesmiddelen (vasculaire endotheliale groeifactor), wordt rechtstreeks in het oog geïnjecteerd. Deze vrij nieuwe klasse geneesmiddelen werkt om bestaande abnormale bloedvaten te verkleinen en de groei van nieuwe lekkende bloedvaten te voorkomen.
