Wat is een vitamine D-tekort?

Vitamine D wordt vaak de "zonnevitamine" genoemd, omdat het door uw lichaam wordt aangemaakt wanneer uw huid wordt blootgesteld aan de zon. Omdat vitamine D helpt om uw botten sterk te houden, kan een tekort leiden tot verzachting van het bot en daaropvolgende botpijn en botbreuken.

Wat heeft vitamine D te maken met MS?

Hoewel vitamine D-tekort helaas heel vaak voorkomt, is het goede nieuws dat deze gezondheidstoestand kan worden gediagnosticeerd met een eenvoudige bloedtest en kan worden behandeld met receptplichtige en / of vrij verkrijgbare supplementen.

Symptomen van vitamine D-tekort

De meeste mensen met vitamine D-tekort zijn asymptomatisch. Alleen bij een ernstig en langdurig tekort treden symptomen op.

De belangrijkste rol van vitamine D is het opnemen van calcium en fosfor uit de darmen om zo botmassa op te bouwen en in stand te houden Bij een tekort aan vitamine D kan dit niet voldoende gebeuren. Bij een ernstig tekort kan botverzwakking optreden (een aandoening die osteomalacie bij volwassenen en rachitis bij kinderen wordt genoemd).

Bij osteomalacie en rachitis kan een persoon een kloppend botongemak en spierzwakte en pijn ervaren. Osteomalacie verhoogt ook de kans op botbreuken, vallen en loopproblemen.

Naast bot- en spiersymptomen worden vermoeidheid en depressie ook in verband gebracht met vitamine D-tekort.

Oorzaken

Aangezien u blootstelling aan de zon nodig heeft om vitamine D aan te maken, zijn de meest risicovolle populaties voor vitamine D-tekort iedereen die veel tijd binnenshuis doorbrengt (bijvoorbeeld ouderen en aan huis gebonden) en mensen met een donkere huid (omdat het minder zonlicht absorbeert). dan een lichtere huid).

Andere populaties die risico lopen op vitamine D-tekort zijn onder meer:

• Degenen die niet genoeg vitamine D-bevattend voedsel consumeren (bijvoorbeeld tonijn in blik en verrijkte koemelk)
• Mensen met ziekten die de opname van vitamine D in de darmen beïnvloeden (bijvoorbeeld coeliakie en de ziekte van Crohn)
• Degenen met ziekten die het metabolisme van vitamine D in zijn actieve vorm beïnvloeden (bijvoorbeeld chronische nier- of leverziekte)
• Degenen die zwaarlijvig zijn (extra vetweefsel verbergt vitamine D in plaats van het in de bloedbaan af te geven)
• Degenen die medicijnen gebruiken die de afbraak van vitamine D versterken (bijv. Antiseizure medicijnen en medicijnen die worden gebruikt om hiv te behandelen)

Interessante verenigingen

Naast zijn primaire functie in het calciummetabolisme, kan vitamine D een rol spelen bij het verminderen van ontstekingen en het modereren van de immuunfunctie in het lichaam. Dit is misschien de reden waarom onderzoek verbanden heeft gevonden tussen vitamine D-tekort en verschillende auto-immuunziekten zoals multiple sclerose, reumatoïde artritis en type 1 diabetes.

Hartaandoeningen en kanker zijn ook in verband gebracht met vitamine D-tekort. Sterker nog, uit onderzoek is gebleken dat er in de winter meer hartaanvallen optreden (wanneer mensen minder naar buiten gaan en daardoor lagere vitamine D-spiegels hebben), en dat mensen kanker beter overleven in de zomer (wanneer hun vitamine D-spiegels hoger zijn). Het is een feit dat u zich geen zorgen hoeft te maken.

Diagnose

Als u een of meer risicofactoren voor vitamine D-tekort heeft - bijvoorbeeld als u zwaarlijvig bent, of als u een chronische nierziekte of een darmmalabsorptiesyndroom heeft - moet uw arts u screenen op vitamine D-tekort.

Bepaalde symptomen kunnen uw arts ertoe aanzetten om te testen op vitamine D-tekort, zoals een verhoogd aantal valpartijen, vooral als u op leeftijd bent.

Screening op vitamine D-tekort bij een persoon zonder risicofactoren wordt niet aanbevolen.

Een eenvoudige bloedtest genaamd 25-hydroxyvitamine D of 25 (OH) D kan worden gebruikt om vitamine D-tekort te diagnosticeren.

Hoewel er geen definitieve consensus bestaat over wat een normaal, gezond vitamine D-gehalte is, definieert het Institute of Medicine (IOM) het als volgt:

• Normaal: 25 (OH) D-niveau hoger dan 20 ng / ml
• Onvoldoende: 25 (OH) D-niveau tussen 12 en 20 ng / ml
• Gebrek aan: 25 (OH) D-niveau minder dan 12 ng / ml

Behandeling

De behandeling van vitamine D-tekort is afhankelijk van een aantal factoren, zoals de ernst van het tekort en of er bepaalde onderliggende gezondheidsproblemen zijn.

Dat gezegd hebbende, wordt in de overgrote meerderheid van de gevallen vitamine D-tekort behandeld met een supplement.

Supplementen

Er zijn twee belangrijke vormen van vitamine D: vitamine D2 (ergocalciferol) en vitamine D3 (cholecalciferol), waarvan de laatste in de meeste supplementen wordt gebruikt.

Tot op heden is er geen standaardregime voor de behandeling van vitamine D-tekort. Een typisch plan kan echter bestaan ​​uit het nemen van 50.000 internationale eenheden (IU's) vitamine D2 of D3 via de mond één of meer keren per week gedurende acht weken, gevolgd door dagelijks 1.500 tot 2.000 IU's vitamine D3.

Houd er rekening mee dat hogere doses nodig zijn voor de behandeling van mensen met medische aandoeningen die de opname van vitamine D in de darmen beïnvloeden, en voor degenen die medicijnen gebruiken die het vitamine D-metabolisme beïnvloeden.

Vitamine D-toxiciteit

Overtollige vitamine D kan symptomen veroorzaken die verband houden met de resulterende hoge calciumspiegels in het bloed, zoals spierkrampen, obstipatie, hartritmestoornissen en nierstenen. Daarom is het belangrijk om alleen een vitamine D-supplement in te nemen zoals voorgeschreven door uw arts.

Eten

Voeding is een aanvullende, zij het niet robuuste, bron van vitamine D en wordt daarom meestal niet aanbevolen voor de behandeling van een tekort. Dat gezegd hebbende, kan het nuttig zijn om een ​​gezond vitamine D-gehalte te behouden.

Voedingsmiddelen die vitamine D bevatten, zijn onder meer:

• Vette vis (bijv. Zalm en zwaardvis)
• Levertraan
• Noten
• Granen en zuivelproducten verrijkt met vitamine D
• Kaas
• Eieren
• Paddestoelen
• Runderlever

Zonlicht

Zonlicht is de derde bron van vitamine D. Net als bij voeding wordt het meestal niet aanbevolen als behandeling voor vitamine D-tekort. Dit komt door het verhoogde risico op huidkanker.

Preventie

Hoewel de hoeveelheid vitamine D die een persoon nodig heeft, varieert op basis van factoren zoals huidskleur en blootstelling aan de zon, stellen algemene aanbevelingen van de IOM dat personen van 1 tot 70 jaar dagelijks een supplement met 600 IE vitamine D moeten nemen. Na de leeftijd van 70 jaar moet een persoon dagelijks 800 IE vitamine D innemen.

Deze preventieve aanbevelingen voor vitamine D zijn voor de algemene bevolking:nietvoor mensen met een gediagnosticeerd vitamine D-tekort. Mensen met een tekort aan vitamine D hebben therapeutische doses vitamine D nodig.

Naast of in plaats van het nemen van een supplement, kan uw arts u aanraden om voedsel te eten of te drinken dat vitamine D bevat en / of dat u wat zonneschijn krijgt (maar niet te veel).

Een woord van Verywell

De behandeling van vitamine D-tekort is belangrijk om uw botten sterk te houden, en het kan de gezondheid van andere systemen en weefsels in uw lichaam, zoals uw immuunsysteem en hart, verbeteren.

Voordat u echter grote veranderingen aanbrengt, dient u met uw arts te overleggen om eerst uw vitamine D-spiegel te laten controleren. Op basis van uw niveau en risicofactoren kunnen u en uw arts beslissen wat het beste behandelplan voor u is.