Hoe humaan papillomavirus (HPV) wordt behandeld

In de meeste gevallen zal het immuunsysteem het humaan papillomavirus (HPV) zelfstandig kunnen verwijderen binnen 18 tot 24 maanden, meestal zonder gevolgen op de lange termijn, hoewel dat niet altijd het geval is.

Omdat er geen geneesmiddelen beschikbaar zijn om een ​​actieve HPV-infectie te behandelen, omvat HPV-behandeling het oplossen van HPV-symptomen en het controleren op eventuele veranderingen in de huid- of slijmvliescellen; Naast het veroorzaken van genitale wratten, zijn meer dan 30 van de ongeveer 150 virussen waaruit HPV bestaat, gekoppeld aan baarmoederhalskanker, anale kankers en andere kankers.

HPV-behandelingsopties zijn grotendeels gebaseerd op het feit of een persoon een of meer van de volgende kenmerken heeft:

• Asymptomatische infectie
• Genitale wratten
• Abnormale veranderingen in cellen (dysplasie) van de baarmoederhals, vagina, vulva, anus, penis, mond of keel

Illustratie door Verywell

Asymptomatische infectie

Als een HPV-infectie asymptomatisch is (zonder symptomen), wordt geen specifieke behandeling aanbevolen Deze infecties worden vaak vastgesteld als de seksuele partner van een persoon genitale wratten heeft ontwikkeld.

Als een vrouw positief test op cervicale HPV-infectie maar een normaal uitstrijkje heeft, kan de arts een van de volgende twee dingen doen:

• Plan over 12 maanden nog een testronde. Als de resultaten normaal zijn, kunt u terugkeren naar de normale screening. Als dat niet het geval is, zijn aanvullende tests nodig.
• Voer een HPV-test uit om de twee HPV-stammen met een hoog risico (HPV 16 en HPV 18) te identificeren die verantwoordelijk zijn voor 70% van alle baarmoederhalskanker. Als de resultaten negatief zijn (wat betekent dat u niet bent geïnfecteerd met deze specifieke virussen), u kunt als voorzorgsmaatregel binnen 12 maanden opnieuw worden getest. Als de resultaten positief zijn, zijn aanvullende tests nodig.

Hoewel er geen specifieke aanbevelingen of HPV-tests beschikbaar zijn voor mannen, kunnen degenen die als een hoog risico worden beschouwd - namelijk mannen die seks hebben met mannen (MSM) die zich bezighouden met receptieve anale seks - een anaal uitstrijkje ondergaan om te controleren op dysplasie. Dit geldt vooral voor MSM met hiv.

Als is bevestigd dat u HPV heeft maar geen symptomen heeft, kan u worden geadviseerd om een ​​HPV-vaccinatie te krijgen om u te beschermen tegen de meest voorkomende risicovolle stammen van HPV. Vaccinatie wordt aanbevolen tot 26 jaar voor vrouwen en tot 21 jaar voor mannen.

Mensen met een hoog risico kunnen zich op elk moment laten vaccineren. Seksuele partners moeten ook overwegen om zich te laten vaccineren.

Genitale wratten

Hoewel ze onooglijk en ongemakkelijk zijn, zijn genitale wratten over het algemeen niet ernstiggezondheidsrisico. De meeste worden veroorzaakt door twee soorten met een laag risico, bekend als HPV 6 en HPV 11, die goed zijn voor ongeveer 90% van alle uitbraken van genitale wratten.

Sommige genitale wratten verdwijnen vanzelf, meestal binnen een jaar. Anderen moeten mogelijk thuis worden behandeld met actuele crèmes die zijn voorgeschreven door een arts.

Andere methoden voor de behandeling van genitale wratten zijn:

• Cryotherapie (bevriezing van wratten met vloeibare stikstof)
• Elektrocauterisatie (elektriciteit gebruiken om wratten weg te branden)
• Chirurgie
• Lasertherapie
• Trichloorazijnzuur (plaatselijk aangebracht om een ​​wrat geleidelijk te verwijderen)

Genitale wratten mogen nooit als normaal worden beschouwd en u mag ze niet thuis behandelen zonder eerst een arts te raadplegen. Hoewel de meeste wratten goedaardig blijken te zijn, moet voor andere wratten nader onderzoek nodig zijn, vooral als ze bloeden, ontstoken zijn, zich verspreiden, resistent zijn tegen behandeling of een atypisch uiterlijk hebben.

HPV Doctor Discussiegids

Download onze afdrukbare gids voor uw volgende doktersafspraak om u te helpen de juiste vragen te stellen.

Stuur naar uzelf of een geliefde.

Deze Doctor Discussion Guide is verzonden naar {{form.email}}.

Er is een fout opgetreden. Probeer het alstublieft opnieuw.

Dysplasie

Infectie met bepaalde HPV-stammen met een hoog risico kan leiden tot abnormale veranderingen in de weefsels van de geslachtsorganen of de anus. Deze veranderingen, bekend als dysplasie, kunnen in ernst variëren van mild (laaggradig) tot ernstig (hooggradig).

Hoewel milde dysplasie gewoonlijk vanzelf verdwijnt, kan matige tot ernstige dysplasie zich ontwikkelen tot een vroege vorm van kanker die bekend staat als carcinoma in situ (CIS).

De diagnose kan worden gesteld door een biopsie uit te voeren en de weefsels in het laboratorium te analyseren.

• Voor personen met laaggradige dysplasie zullen artsen doorgaans een afwachtende houding aannemen.
• Voor personen met matige tot hooggradige dysplasie zou de behandeling het verwijderen van aangetast weefsel omvatten met behulp van een elektrochirurgische excisieprocedure (LEEP), kegelbiopsie, cryotherapie of andere chirurgische technieken.

Het is belangrijk om te onthouden dat dysplasie geen kanker is. Het verwijderen van weefsel is eenvoudigweg om het risico te verkleinen dat dysplastische cellen neoplastisch (kankerachtig) worden.

Het behandelen van dysplasie (of het nu gaat om de baarmoederhals, de anus, de penis of het strottenhoofd) behandelt alleen de symptomen van de infectie, niet de infectie zelf. Mensen bij wie de diagnose dysplasie is gesteld, moeten nauwlettend worden gecontroleerd op herhaling, vooral als een HPV-infectie langer dan twee jaar aanhoudt.

Overwegingen

Hoewel een HPV-infectie verontrustend kan zijn, biedt het u de mogelijkheid om een ​​probleem op te vangen voordat het ernstig of zelfs levensbedreigend kan worden.

Over het algemeen hebben HPV-behandelingen weinig complicaties. Veel van de behandelingen worden, althans gedeeltelijk, vergoed door een ziektekostenverzekering. Patiëntbijstand en co-pay-programma's zijn beschikbaar om te helpen bij de vaccinatiekosten.

Vrouwen die vaker behandelingen en biopsieën nodig hebben, lopen mogelijk een verhoogd risico op vroegtijdige bevalling of baby's met een laag geboortegewicht. Maar HPV-behandeling op zichzelf heeft geen directe invloed op de kans dat een vrouw zwanger wordt, Bovendien wordt HPV zelden tijdens de zwangerschap van de moeder op haar baby overgedragen.

In het onwaarschijnlijke geval dat kanker wordt gediagnosticeerd, onthoud dan dat een vroege behandeling u de grootste kans geeft op het beste resultaat. Als u uw HPV-diagnose aanpakt, moet u uw dierbaren vertellen over preventiestrategieën die hen kunnen helpen gezond te blijven.