Als je knie het begeeft

Het gevoel van instabiliteit van de knie of zwakke knieën, dat door velen wordt omschreven als de knie die 'uitdijt', kan plotseling optreden of zich geleidelijk ontwikkelen in de loop van de tijd. Het kan het enige symptoom van een probleem zijn of gepaard gaan met tekenen zoals knallen, vergrendelen, pijn, blauwe plekken of zwelling. Mogelijke oorzaken zijn schade aan een van de kniebanden, een meniscusscheur, artritis, patellaire (knieschijf) instabiliteit of zelfs zenuwbeschadiging. Als uw knie onstabiel aanvoelt, moet u uw arts raadplegen, die dan een onderzoek kan doen en bestel beeldvormende onderzoeken.

Anatomie van de knie

Om eventuele kniesymptomen die u mogelijk ervaart en de mogelijke oorzaken te begrijpen, is het nuttig om kort de anatomie van de knie te bekijken en hoe deze functioneert. De knie is een scharniergewricht met rollen die beperkt zijn tot flexie en extensie van de knie en verbindt het grote dijbeen (het dijbeen) met de onderbeenbeenderen (het scheenbeen en kuitbeen).

Ligamenten verbinden botten met botten en spelen een grote rol bij het stabiliseren van de knie en het op één lijn houden van de botten. Een verwonding aan een van deze ligamenten kan tot instabiliteit leiden. Er zijn vier grote ligamenten in de knie, evenals enkele kleine. Er zijn twee collaterale ligamenten, een voorste kruisband en het achterste kruisband.

• De collaterale ligamenten bevinden zich aan weerszijden van de knie en beperken zijwaartse buiging. Het mediale collaterale ligament (MCL) bevindt zich aan de binnenkant van uw knie en het laterale collaterale ligament (LCL) aan de buitenkant van uw knie.
• Het voorste kruisband (ACL) verbindt de bovenkant van het scheenbeen nabij de voorkant (anterieur) met het dijbeen in het midden van de knie. Het beperkt zowel de rotatie als de voorwaartse beweging van het scheenbeen.
• Het achterste kruisband (PCL) verbindt met de boven- en achterkant van het scheenbeen met het dijbeen en beperkt de achterwaartse beweging van het scheenbeen.

De kraakbeenkussens, bekend als menisci, zijn de "schokdempers" van de knie en bevinden zich tussen de femorale en tibiale componenten. Elke meniscus dempt het kniegewricht en speelt ook een rol bij het stabiliseren ervan. Letsel aan een of beide meniscus verhoogt de instabiliteit.

Andere structuren in de knie zijn het gemakkelijkst voor te stellen door naar afbeeldingen van de knie te kijken.

Tekenen en symptomen

Het kan zijn dat u merkt dat uw knie plotseling helemaal naar buiten gaat, of u ervaart het gevoel dat het kan gaan knikken, dat zich geleidelijk ontwikkelt in de loop van de tijd.

Onder sommige omstandigheden kan het enige symptoom een ​​gevoel van onstabiele knieën zijn. Maar bij anderen kan het gevoel van een uitgaande knie gepaard gaan met de volgende tekenen en symptomen:

• Knallen
• Klikken
• Vergrendelen (een gevoel dat het kniegewricht "vastzit")
• Plakken
• Malen
• Pijn
• Blauwe plekken
• Gewrichts-stijfheid
• Beperk het bewegingsbereik

Complicaties

Als uw knie uitgaat, kan dit op zichzelf complicaties veroorzaken (zoals een val of de noodzaak om een ​​operatie te ondergaan voor een gescheurd ligament), maar langdurige instabiliteit die minder dramatisch is (zodat het kan worden genegeerd en onbehandeld blijft) kan leiden ook op complicaties.

Een onderzoek uit 2016 wees uit dat oudere volwassenen met artritis die onbehandelde knie-instabiliteit hadden, meer kans hadden op terugkerende valpartijen, valgerelateerde verwondingen oplopen en een aanzienlijk slechter evenwicht hadden dan vergelijkbare volwassenen die werden behandeld voor hun knieaandoening.

Wanneer moet je een dokter zien?

Als u het gevoel heeft dat uw knie het opgeeft, moet u uw arts raadplegen. U dient onmiddellijk medische hulp in te roepen als u ernstige pijn heeft, als uw knie er gekneusd uitziet, als u een blokkerend of knallend gevoel in uw knie ervaart, als u een aanzienlijke zwelling heeft of als u koorts krijgt.

Oorzaken

Omdat de knie zo'n complex gewricht is, zijn er meerdere redenen waarom het kan uitgaan of het gevoel heeft dat het op het punt staat te gebeuren, waaronder:

Ligament tranen

Schade (gedeeltelijk of volledig scheuren) aan een of meer van de vier ligamenten in de knie is een veelvoorkomende oorzaak van knie-instabiliteit. Sommige, zoals volledige ACL-tranen, treden vaak plotseling op met het gevoel dat de knie volledig uitgeeft. Bij PCL-tranen 'bezwijkt' de knie meestal niet per se, maar het voelt alsof het zou kunnen.

• ACL-scheur: Een ACL-scheur treedt meestal op bij plotselinge bewegingen, zoals een verandering van richting tijdens het sporten. Het is vaker een contactloze verwonding, waarbij een persoon een plop kan horen tijdens het draaien of landen na een val. Het kan ook voorkomen bij een ongeval met een motorvoertuig. Het gevoel van uitgeven wordt vaak gevolgd door een snelle ontwikkeling van pijn en zwelling. ACL-tranen komen veel vaker voor bij vrouwelijke atleten dan bij mannelijke atleten.
• PCL-scheur: PCL-tranen kunnen optreden tijdens een val waarbij een persoon direct op de voorkant van de knie landt. Ze kunnen ook optreden wanneer het scheenbeen krachtig van voren wordt geraakt. Deze tranen zijn bedacht "dashboardletsel", verwijzend naar het raken van de voorkant van het onderbeen op het dashboard van een auto bij een auto-ongeluk. Een PCL-scheur wordt vaak geassocieerd met verwondingen aan andere ligamenten en / of meniscus.
• MCL-scheuring: MCL-scheuren treden meestal op bij laterale krachten - wanneer de buitenkant van de knie wordt geraakt, zoals bij clipping in voetbal. Als er sprake is van knie-instabiliteit, betekent dit meestal dat er een significante MCL-scheur aanwezig is. Pijn, blauwe plekken, zwelling en moeite met het buigen van de knie komen vaak voor.
• LCL-scheur: Een LCL-scheur treedt meestal op bij overmatige druk aan de binnenkant van de knie of overmatig naar binnen buigen van de knie, zoals bij snelle stops (bijvoorbeeld bij skiën of voetbal) of botsingen (bij hockey en voetbal). Net als bij MCL-tranen, impliceert een gevoel dat de knie het begeeft vaak een aanzienlijke blessure.

Meniscus tranen

Een meniscusscheur kan optreden bij activiteiten, zoals draaien, draaien, draaien. Symptomen, zoals stijfheid en pijn, ontwikkelen zich gewoonlijk snel en kunnen gepaard gaan met een plof- en vergrendelingsgevoel. Ongeveer een derde van de meniscusscheuren wordt geassocieerd met ACL-tranen, die veel voorkomen bij jongere atleten. Degeneratieve meniscustranen komen vaker voor bij mensen ouder dan 40, omdat de meniscus veerkrachtiger is bij jongere mensen. Bij een gescheurde meniscus houdt het gevoel van een knielende knie vaak meer verband met pijn dan met echte instabiliteit van het gewricht.

Er zijn vele gradaties en patronen van tranen die van verschillende betekenis zijn met betrekking tot symptomen en behandeling.

Patellaire instabiliteit, dislocatie of subluxatie

De patella (knieschijf) is bevestigd aan ligamenten en pezen die dienen om deze te stabiliseren. Specifiek ligt het in de quadricepspees, die de quadriceps-spier verankert aan het bovenste scheenbeen (scheenbeen). Normaal glijdt de knieschijf door de patellofemorale groef, een spoor aan de voorkant van het dijbeen (dijbeen) bij de knie. Patellofemorale ligamenten werken als secundaire ligamentstabilisatoren vanaf de zijkanten van de patella.

Een directe klap op de knieschijf, meestal door een ongeval of sportblessure, kan de knieschijf ontwrichten uit deze groef - een aandoening die bekend staat als patellaire instabiliteit.

Een onnatuurlijke draaiende beweging van de knie kan leiden tot patellaire dislocatie (gedeeltelijk of volledig), waardoor de instabiliteit toeneemt.

Plica-syndroom

Plica-syndroom is een aandoening die het gevolg is van een ontsteking van de binnenbekleding (synoviaal weefsel) van het kniegewricht. Het kan plotseling optreden bij bewegingen, zoals buigen, of het kan geleidelijker optreden als onderdeel van het overbelastingsyndroom. Plica kan symptomen veroorzaken die lijken op een meniscusletsel, inclusief het gevoel dat een knie op het punt staat uit te geven.

Artritis

Versleten en oneffen kraakbeen als gevolg van artrose van de knie wordt ook in verband gebracht met instabiliteit. Dit kan te wijten zijn aan de verschillende problemen die verband houden met artrose, zoals losse kraakbeenlichamen in het gewricht, degeneratieve meniscus en ligamentscheuren.

Losse lichamen zijn kleine fragmenten van verkalkt kraakbeen die vastzitten tussen de botten van de knie, in de gewrichtsruimte, waardoor plotselinge pijn ontstaat en mogelijk de knie bezwijkt. Bovendien kunnen losse lichamen in de knie vergrendeling veroorzaken of het rechttrekken van het been verstoren.

Zelfs als de losse lichamen zijn gedetecteerd in beeldvormingsonderzoeken - röntgenstralen, magnetische resonantiebeeldvorming (MRI) of computertomografie (CT-scan) - is de instabiliteit die ze kunnen veroorzaken enigszins onvoorspelbaar.

Knieartritis veroorzaakt vaak pijn bij beweging, stijfheid van de gewrichten, verminderde bewegingsvrijheid en een klevend of knarsend gevoel tijdens het lopen.

Ontstekingsartritis kan ook knie-instabiliteit veroorzaken.

Zenuwschade

Neuropathie in de dijbeenzenuw kan normale sensaties verstoren, waardoor het lijkt alsof uw knie het begeeft of het begeeft. Er zijn een aantal aandoeningen die verband houden met zenuwbeschadiging, waaronder diabetes, chronisch alcoholgebruik en multiple sclerose. Naast veranderingen in gevoel of gevoelloosheid kan femorale neuropathie een tintelende of brandende pijn in het gebied rond de knie veroorzaken.

Risicofactoren

Risicofactoren voor knieblessures die tot instabiliteit kunnen leiden, zijn onder meer:

• Degeneratieve artritis
• Inflammatoire artritis (zoals reumatoïde artritis)
• Een eerdere knievervanging
• Geschiedenis van lichte verwondingen die secundair zijn aan sport
• Het hele jaar door sporten
• Knie-instabiliteit negeren en geen behandeling krijgen
• Een geschiedenis van een operatie voor een gescheurd ligament

Diagnose

Een zorgvuldige geschiedenis is een eerste stap bij het evalueren van een knie die uitgaat. Dit omvat het noteren van wat er gebeurde toen de symptomen begonnen en eventuele voorgeschiedenis of risicofactoren voor knieproblemen.

Fysiek examen

Bij een knieonderzoek wordt eerst gezocht naar algemene bevindingen, zoals:

• Blauwe plekken
• Tederheid in het algemeen, maar ook langs de gezamenlijke lijn
• Crepitus (een knapperig geluid bij het duwen op de knieschijf)
• Elke misvorming
• Bewegingsbereik

Speciale tests (zoals de McMurray-test en de Ege-test) worden vervolgens gedaan om te onderzoeken op meniscusscheuren en om de ligamenten te evalueren. Er worden bijvoorbeeld zijwaartse bewegingen uitgevoerd om de stabiliteit van het collaterale ligament te testen, en een anterieure en posterieure ladetest en Lachman-test worden uitgevoerd om de ACL en PCL te evalueren.

Imaging Studies

De keuze van beeldvormende tests hangt af van het vermoedelijke probleem. Röntgenfoto's kunnen nuttig zijn (bijvoorbeeld het vinden van calciumafzettingen in de MCL), maar een knie-MRI is vaak de test bij uitstek voor het identificeren van verwondingen aan zacht weefsel, zoals ligament- en kraakbeenletsel.

Behandeling

De behandeling van knie-instabiliteit en het gevoel dat een knie uitgeeft, hangt sterk af van de specifieke oorzaak van de symptomen. Het algemene doel is om pijn te behandelen en de kracht en de functie van het gewricht te herstellen.

Behandelingen kunnen RIJST (rust, ijs, compressie en hoogte) en niet-steroïde ontstekingsremmende medicijnen tegen pijn omvatten.

Aandoeningen, zoals een gescheurde ACL of gescheurde meniscus, vereisen vaak een knieoperatie, maar andere aandoeningen kunnen meer baat hebben bij fysiotherapie en knie-revalidatieoefeningen. In sommige gevallen kan ook een kniebrace of startonderbreker worden gebruikt.

Preventie

Knieaandoeningen die niet zijn aangepakt, verhogen het risico op de aandoeningen die tot instabiliteit leiden, dus het is belangrijk om uw arts te raadplegen als u knieklachten heeft.

Bij atleten wordt nu meer aandacht besteed aan ACL-traanpreventie, vooral bij vrouwelijke atleten. Het ACL-preventieprogramma van 15 minuten, dat plyometrische oefeningen en balansoefeningen omvat, is ontworpen om het risico op deze tranen bij tieners te verminderen.

Atleten moeten ook nadenken over sporten het hele jaar door en vermijden om te spelen als ze ziek zijn of niet voldoende uitgerust zijn. In sommige gevallen, en bij sommige sporten, kan het dragen van een kniebrace het risico op knieblessures verminderen.

Voor degenen met spierzwakte in de benen, kan een versterkingsprogramma het risico verminderen, en het vermijden van overbelastingsblessures is voor iedereen belangrijk.

Ten slotte is het dragen van een veiligheidsgordel een gemakkelijke manier om het risico op dashboardletsel (PCL) te verkleinen als u een auto-ongeluk krijgt.

Een woord van Verywell

Het gevoel dat uw knie het begeeft, kan een uitdaging zijn om een ​​diagnose te stellen, aangezien er veel mogelijke oorzaken zijn. Gelukkig zijn er ook veel verschillende behandelingsopties die de functie kunnen herstellen en pijn kunnen verminderen. Het is niet ongebruikelijk dat mensen dit symptoom negeren of afdoen als een normaal onderdeel van veroudering. Dit kan echter uw risico op andere problemen in de loop van de tijd vergroten.Zorg ervoor dat u uw arts bezoekt voor een nauwkeurige diagnose en behandelplan.