Reumatoïde artritis Leeftijd bij aanvang

Reumatoïde artritis (RA) is een progressieve auto-immuunziekte die verschillende gewrichten in het lichaam aantast. De ziekte wordt veroorzaakt doordat het immuunsysteem zichzelf aanvalt en zich voornamelijk richt op weefsel rond gewrichten.

RA is de meest voorkomende vorm van artritis, met als eerste symptomen gewrichtsstijfheid en zwelling van de handen, voeten, knieën of polsen. Vrouwen hebben drie keer meer kans om RA te ontwikkelen, en in alle demografische categorieën kan het al op 30-jarige leeftijd beginnen.

Waarom Age of RA Onset belangrijk is

De leeftijd waarop reumatoïde artritis begint, is om verschillende redenen van belang. Afhankelijk van de aanvangsleeftijd kunnen de ernst, de progressie en de behandelingsopties voor RA er anders uitzien.

Studies hebben aangetoond dat reumatoïde artritis met late aanvang (LORA), ook wel RA bij ouderen genoemd, geassocieerd is met een grotere ziekteactiviteit, verminderde functie bij aanvang en meer radiologische schade. YORA) resulteert in een lange weg met de ziekte en presenteert zich fysiek en bij bloedonderzoek op een andere manier.

Over het algemeen is het belangrijk om indien mogelijk vroeg gediagnosticeerd en behandeld te worden, gezien de progressieve, systemische aard van RA.

Gemiddeld begin

De meeste mensen hebben symptomen van RA tussen de 30 en 60 jaar, maar het is onwaarschijnlijk dat mannen jonger dan 45 jaar worden gediagnosticeerd. Zowel bij mannen als bij vrouwen is de mediane leeftijd bij aanvang 58.

RA kan worden gecategoriseerd als reumatoïde artritis met jonge aanvang (YORA) en reumatoïde artritis met latere aanvang (LORA). De basissymptomen en mogelijke behandelingen zijn op elke leeftijd hetzelfde, maar een paar dingen onderscheiden deze twee RA-typen van elkaar.

Young-Onset RA

YORA wordt doorgaans overwogen bij mensen tussen de 16 en 40 jaar. Mensen met een type RA hebben de neiging om specifieke fysieke symptomen en positieve laboratoriumtests te vertonen. Hoewel het ongebruikelijk is, krijgen sommige jonge volwassenen de diagnose RA. In feite blijken acht op de 100.000 mensen tussen de 18 en 34 jaar RA te hebben.

Wat lichamelijke symptomen betreft, is gedocumenteerd dat RA op jonge leeftijd de neiging heeft ernstiger te zijn. Hun symptomen omvatten vaak kleine gewrichtsbetrokkenheid zoals de handen en voeten, in plaats van grote gewrichtsbetrokkenheid van schouders.

Het begin van de ziekte is meestal stijfheid en zwelling in deze gewrichten. Het zal geleidelijk opkomen en in de loop van de tijd toenemen in plaats van een acuut of plotseling begin.

Hoe wordt RA gediagnosticeerd?

Om RA te diagnosticeren, zullen bloedtesten worden uitgevoerd om te controleren op een verhoogde erytrocytensedimentatiesnelheid (ESR) of C-reactief proteïne (CRP). Deze tests duiden op een ontsteking in het lichaam.

Een andere veel voorkomende bloedtest is de reumafactor en anticyclische gecitrullineerde peptide (anti-CCP) antilichamen. Deze bloedtesten worden gebruikt om te testen op de aanwezigheid van eiwitten die door uw immuunsysteem worden geproduceerd en die het gezonde weefsel in uw lichaam kunnen aanvallen.

Patiënten met een jong begin zullen vaker seropositieve RA hebben, wat betekent dat deze bloedtesten positief zullen terugkomen. De bloedtest met reumafactor is positief voor ongeveer 70% van de mensen met RA.

Young-onset RA komt vaker voor in bloedonderzoek, wat een signaal is dat de ziekte ernstiger kan zijn en sneller kan vorderen. Hoewel dit waar is, moet worden opgemerkt dat wanneer artsen bloedonderzoeken analyseren, ze naar het hele plaatje kijken en een positieve test niet noodzakelijk betekent dat de persoon RA heeft.

Helaas is er geen remedie voor RA. Voor degenen bij wie op jonge leeftijd RA is vastgesteld, is het van cruciaal belang om onmiddellijk een behandeling te krijgen, vanwege progressie, ernst en waarschijnlijkheid van gewrichtsmisvorming en -beschadiging in de loop van de tijd. . Met als doel remissie, tonen onderzoeken aan dat medicijnen die bekend staan ​​als disease modifying antirheumatic drugs (DMARD's) de beste resultaten opleveren.

Medicijnen

DMARD's worden gebruikt om de progressie van de ziekte te vertragen en worden vaker gebruikt bij YORA en niet bij LORA, waaronder medicijnen zoals methotrexaat, leflunomide, hydroxychloroquine en sulfasalazine. Naast deze medicijnen kunnen ook niet-steroïde ontstekingsremmende medicijnen (NSAID's) worden gebruikt om ontstekingen en pijn te verminderen, inclusief vrij verkrijgbare medicijnen zoals Advil en Aleve.

Steroïden zijn ook een mogelijke behandelingsoptie, maar worden meestal gebruikt voor een acuut begin om de symptomen te verlichten met als doel van deze medicijnen af ​​te komen.

Behandeling

Fysieke en ergotherapie zijn behandelingen die worden gebruikt om het lichaam sterk te houden en mensen met RA te helpen hun dagelijkse taken zelfstandig voort te zetten. Deze therapieën kunnen vaker worden gebruikt bij ouderen, omdat ze minder goed in staat zijn om kwalen te overwinnen en minder kracht hebben dan mensen met RA op jonge leeftijd.

Chirurgie

Als RA voldoende schade heeft aangericht, kan een operatie een mogelijke behandelingsoptie zijn. Er zou een operatie worden uitgevoerd om ontstekingen te verwijderen, pezen te repareren, gewrichten samen te voegen of gewrichten te vervangen. Leeftijd kan een patiënt echter diskwalificeren voor gewrichtsvervanging als deze te jong is.

Gezien de duur van de ziekte, kunnen patiënten met een vroege start in de toekomst na jaren van schade een operatie nodig hebben als medicijnen de ziekte niet onder controle kunnen houden.

Is juveniele artritis RA op jonge leeftijd?

Juveniele artritis (JIA) is de meest voorkomende vorm van artritis bij kinderen onder de 16 jaar. Vroeger heette het juveniele reumatoïde artritis. Hoewel RA en JIA vergelijkbaar zijn en beide symptomen van zwelling en pijn hebben, verschillen ze in prognose. RA is een progressieve, chronische aandoening terwijl JIA meestal ontgroeid is. Daarom valt JIA niet in de groep van jong beginnende RA-patiënten.

Late RA

RA met late aanvang, ook wel RA bij ouderen genoemd, treft doorgaans mensen ouder dan 60 jaar. Er zijn een paar dingen die LORA onderscheiden van EORA.

In termen van fysieke presentatie hebben patiënten met een laat begin meestal een acuut begin. Dit betekent dat in plaats van dat de symptomen na verloop van tijd verschijnen, de symptomen snel kunnen optreden. Bovendien zal hun ziekte bij EORA grote gewrichten zoals schouders aantasten in plaats van kleine gewrichten zoals handen of voeten. Dat gezegd hebbende, is het gebruikelijk dat RA met late aanvang minder ernstig is.

Bovendien hebben mensen met LORA meer kans op systemische symptomen, waaronder koorts, spierpijn en gewichtsverlies.

Bloedonderzoek zal er ook anders uitzien in LORA. Vaak komen de bloedtesten op antilichamen en eiwitten in het bloed negatief uit bij mensen met laat optredende RA.

Opgemerkt moet worden dat de diagnose en behandeling van LORA aanvullende overwegingen vereisen. De arts moet RA onderscheiden van andere veel voorkomende en vergelijkbare aandoeningen zoals osteoporose en hypothyreoïdie die vaak voorkomen op oudere leeftijd. Zodra de diagnose RA is gesteld, krijgt de arts de taak om te bepalen of dit acute of langdurige RA is.

Mensen met RA bij ouderen hebben ook meer comorbiditeit. Alle stadia van RA hebben een hoge mate van comorbiditeit, maar oudere RA-patiënten hebben meer kans op hogere comorbiditeit gerelateerd aan ouderdom.

Behandeling voor LORA is vergelijkbaar met die voor RA met vroege aanvang, met de nadruk op steroïde medicatie om acute symptomen aan te pakken die vaker voorkomen bij patiënten met een late aanvang.

Medicijnen

Medicijnen waaronder DMARD's, NSAID's en steroïden worden ook overwogen voor deze groep RA-patiënten, maar gezien het acute begin dat vaak voorkomt bij deze populatie, worden steroïden vaker gebruikt om ontstekingen snel te verminderen.

Behandeling

Fysieke en ergotherapie worden gebruikt bij patiënten met RA. Ouderen RA-patiënten zullen in een lager tempo ernstige symptomen van RA ervaren, maar kunnen nog steeds baat hebben bij therapie om het dagelijkse leven en de dagelijkse taken beter te beheren.

Chirurgie

Gewrichtsvervangende chirurgie komt veel voor bij volwassenen ouder dan 60 jaar. Hoewel de kwaliteit van leven van een oudere persoon aanzienlijk kan worden verbeterd na een operatie voor RA, is het belangrijk om de risico's af te wegen en na te denken over de revalidatie en zorg die nodig zijn na de operatie.

Een woord van Verywell

Reumatoïde artritis is een belangrijke en levensveranderende diagnose, ongeacht de aanvangsleeftijd. Het is bewezen dat vroege diagnose en behandeling de resultaten en ernst van de ziekte verbeteren. Uw arts zal de beste behandeling voor u bepalen op basis van de aanvangsleeftijd, comorbiditeit en ernst. Hoewel behandeling en vervolgafspraken nodig zijn om RA te behandelen, is het mogelijk om een ​​lang en gelukkig leven met de ziekte te leiden.