Iedereen heeft ooit last gehad van rhinorroe, algemeen bekend als een loopneus. Meestal wordt een loopneus veroorzaakt door allergische rhinitis of verkoudheid.
Andere oorzaken van loopneuzen zijn onder meer smaak-rhinitis veroorzaakt door koud weer of het eten van gekruid voedsel, en vasomotorische rhinitis veroorzaakt door neusirriterende stoffen zoals sterke geuren of weersveranderingen.
Deze veel voorkomende oorzaken van een loopneus duren ofwel kort, zoals bij verkoudheid, of reageren op de behandeling met allergiemedicijnen, zoals orale antihistaminica, nasale corticosteroïdsprays of nasale anticholinergische sprays.
Sommige mensen kunnen de hele tijd last hebben van loopneuzen die niet reageren op allergiemedicatie; deze mensen kunnen een zeldzame aandoening hebben die cerebrospinale vloeistof (CSF) rhinorroe wordt genoemd en die wordt veroorzaakt door lekken van hersenvloeistof uit de neus.
Eugenio Marongiu / Getty Images
Oorzaken
CSF-rhinorroe is een ongebruikelijke aandoening die kan optreden na een traumatisch hoofdletsel, als een complicatie van een sinus- of hersenoperatie, of als gevolg van een tumor of een aangeboren geboorteafwijking. Het kan ook idiopathisch zijn (zonder bekende oorzaak) of als gevolg van verhoogde intracraniale druk.
Symptomen
Mensen met CSF-rhinorroe kunnen klagen over een loopneus die erger wordt met een verandering van houding (zoals opstaan) of met Valsalva-manoeuvre (spannen of tillen van zware voorwerpen).
De vloeistof in CSF-rhinorroe is dun en helder, en een getroffen persoon kan een zoete of zoute smaak opmerken vanwege de verhoogde glucose en elektrolyten die aanwezig zijn in hersenvocht.
Complicaties
Als een persoon CSF-rhinorroe heeft, is het belangrijk dat de aandoening wordt gecorrigeerd omdat er een verhoogd risico is op het ontwikkelen van bacteriële meningitis, een levensbedreigende infectie rond de hersenen.
Bacteriën kunnen zich vanuit de neusholtes en sinussen verspreiden door het gat in de dura (het weefsel dat de hersenen en het ruggenmerg omringt) en in de voering rond de hersenen, wat resulteert in meningitis.
Mensen die meer dan één episode van bacteriële meningitis hebben ontwikkeld, moeten worden beoordeeld op mogelijke CSV-rhinorroe, evenals een evaluatie voor primaire immunodeficiëntie door een klinische immunoloog.
Diagnose
Hoewel CSF-rhinorroe geen veel voorkomende aandoening is, moet deze diagnose worden overwogen bij een persoon met een chronische loopneus, zonder andere symptomen van allergische rhinitis, die niet reageert op typische allergiemedicijnen. Iedereen die herhaalde episodes van bacteriële meningitis heeft gehad, moet ook worden beoordeeld op CSV-rhinorroe.
De meest nauwkeurige manier om CSF-rhinorroe te diagnosticeren, is door de aanwezigheid van bèta-2-transferrine in de loopneus aan te tonen. Zodra CSF-rhinorroe wordt vermoed of bevestigd door de aanwezigheid van bèta-2-transferrine, moet het lek worden gelokaliseerd met het oog op chirurgische correctie.
Er zijn verschillende methoden gebruikt om de liquor-rhinorroe te lokaliseren, meestal een MRI van de hersenen of een scan van nucleaire geneeskunde met Indium 111.
Behandeling
Zodra de site van de liquor is gelokaliseerd, kan deze operatief worden gecorrigeerd met behulp van een aantal verschillende technieken. Meestal wordt het CSF-lek gefixeerd door middel van nasale endoscopie met behulp van een huid- of bottransplantaat om het gat te dichten.
Een woord van Verywell
Als u een loopneus heeft gehad zonder andere allergiesymptomen, of een loopneus die na verloop van tijd niet beter wordt of met allergiemedicatie, vraag dan uw arts of u een CSV-lek zou kunnen hebben. Dit is vooral belangrijk als u hoofdletsel heeft gehad voordat u een loopneus kreeg, of als u ooit meningitis heeft opgelopen.
