Een overzicht van Cecal Volvulus

Cecal volvulus is een type malrotatie van de darm die optreedt in het onderste deel van de darm. Het kan de blindedarm, het terminale ileum of de dikke darm omvatten. Cecal volvulus komt niet zo vaak voor als andere soorten darmtorsie, maar ze kunnen allemaal leiden tot mogelijk ernstige darmobstructies. Soms hebben mensen terugkerende, chronische symptomen voordat een acute torsie optreedt. Een acute blokkering of verdraaiing van de darm is een medisch noodgeval dat meestal een operatie vereist.

Symptomen

Tijdens de allerlaatste fase van de ontwikkeling van de foetus vindt een van de belangrijkste veranderingen die plaatsvinden in het embryo plaats in de darmen. Gedurende deze tijd worden de darmen door het mesenterium aan de buikwand verankerd. De darmen verplaatsen zich om voedsel te verteren (peristaltiek), maar het is deze cruciale verbinding die ervoor zorgt dat ze niet wiebelen en draaien of vouwen op een manier die de darm zou kunnen beschadigen.

In sommige gevallen hecht het onderste deel van de blindedarm zich niet stevig (of helemaal niet) tijdens deze periode van foetale ontwikkeling. Hierdoor kan de blindedarm vrij bewegen (mobiel blindedarmsyndroom). Soms wordt de aandoening gediagnosticeerd tijdens een operatie of op een radiologiefilm.

Veel mensen zouden nooit beseffen dat ze een beweegbare blindedarm hadden, omdat ze geen symptomen of problemen ervaren.

Sommige omstandigheden of aandoeningen kunnen het waarschijnlijker maken dat een persoon met aanleg een probleem zal ervaren dat verband houdt met mobiele blindedarm, zoals zwanger worden, een buikoperatie ondergaan of een infectie krijgen. Andere factoren, zoals een vezelrijk dieet, kunnen ook een rol spelen.

Als een persoon symptomen van cecal volvulus heeft, kunnen deze in eerste instantie intermitterend, terugkerend en chronisch zijn. Uiteindelijk kunnen ze uitmonden in een acute - en mogelijk ernstige - darmobstructie. Veel mensen ontwikkelen een acute obstructie zonder vooraf symptomen te hebben die wijzen op een gedeeltelijke obstructie.

De symptomen lijken op veel andere gastro-intestinale aandoeningen, waardoor de diagnose moeilijk kan zijn. Artsen zien niet vaak gevallen van cecale volvulus, vooral in vergelijking met een ander type darmtorsie dat de sigmoïde colon (sigmoid volvulus) aantast. Daarom kan een diagnose van cecale volvulus worden gemist of vertraagd.

Wanneer een deel van de darm verdraaid raakt, blijft het gedeelte boven het gedeelte functioneren. Terwijl voedsel, vloeistof, gas en ontlasting door de darm bewegen en het gevouwen of verwrongen deel bereiken, zal een persoon zich onwel gaan voelen.

Symptomen van cecal volvulus zijn onder meer:

• Buikpijn: wanneer de aandoening chronisch / recidiverend is, kan de pijn vaag en met tussenpozen zijn en zal een persoon zich over het algemeen beter gaan voelen zodra hij gas kan passeren of een stoelgang heeft. Wanneer de pijn ernstig en constant is, geeft dit meestal aan dat de aandoening acuut is of dat er complicaties, zoals gangreen, zijn opgetreden.
• Uitzetting van de buik
• Hoge darmgeluiden
• Onvermogen om gas te passeren of een stoelgang te hebben
• Misselijkheid en gebrek aan eetlust
• Braken
• Zwart, teerachtig, ontlasting
• Chronische constipatie en / of diarree

Wanneer de torsie niet heeft geleid tot een volledige darmobstructie, kunnen mensen verlichting voelen zodra ze gas kunnen passeren - een indicatie dat de volvulus vanzelf is verdwenen. Wanneer de obstructie zichzelf niet kan oplossen of er complicaties zijn opgetreden, zullen de pijn en andere symptomen verergeren.

Als een persoon terugkerende episodes van cecal volvulus blijft ervaren, kunnen complicaties optreden, zelfs als er geen acute obstructie optreedt. Wanneer de darm verdraait, wordt de bloedtoevoer afgesneden. Na verloop van tijd kunnen herhaalde onderbrekingen van de normale bloedstroom naar hetzelfde deel van de darm ervoor zorgen dat de darm niet meer werkt.

Onbehandelde cecal volvulus kan ook leiden tot mogelijk levensbedreigende infecties, zoals sepsis of gangreen, omdat het weefsel sterft (necrose). Naarmate het patroon zich voortzet, kunnen de symptomen langzaam erger worden omdat de darm zijn vermogen om correct te functioneren verliest. Mensen kunnen ook een verslechterende gezondheid ervaren als gevolg van ondervoeding en slechte opname.

Hoewel cecale volvulus niet vaak wordt gezien bij kinderen, is de kans groter dat ze algemene symptomen vertonen zoals vermoeidheid, weinig energie, onwil om te eten en vage buikpijn.

Intestinale malrotatie kan ook optreden bij pasgeborenen - meestal binnen de eerste maand na de geboorte. In deze gevallen is de kans groter dat mannelijke baby's symptomen vertonen (die in eerste instantie verward kunnen worden met koliek). Gevallen die zich later in het leven voordoen, lijken in gelijke mate voor te komen tussen mannen en vrouwen.

Oorzaken

Cecal volvulus is vrij zeldzaam, maar er zijn bepaalde aandoeningen waardoor de kans groter is dat iemand het ontwikkelt. Zoals hierboven vermeld, is het hebben van een mobiele blindedarm in sommige gevallen een bekende predisponerende factor. Naar schatting heeft ongeveer 10 procent van de bevolking een blindedarm die niet goed is vastgemaakt, hoewel dit aantal mogelijk laag is.

Veel mensen hebben nooit symptomen en de aandoening wordt tijdens hun leven slechts incidenteel of helemaal niet opgemerkt. In feite worden veel gevallen pas opgemerkt nadat een persoon is overleden en een autopsie is uitgevoerd.

Andere ziekten en aandoeningen die tot intestinale torsie kunnen leiden, zijn onder meer:

• Chronische constipatie
• Laesies veroorzaakt door aandoeningen zoals diverticulitis
• Massa's of tumor in het bekken of de buik
• Ziekte van Hirschsprung en andere ziekten van de darm (vooral die welke vergroting van de dikke darm veroorzaken)
• Verklevingen in de darm door een operatie, ontsteking, infectie of letsel
• Een aandoening die ileus wordt genoemd en die kan optreden na een operatie of procedures waarbij de darmen 'tot rust komen' door de effecten van anesthesie en sedatie
• Verschuivende organen als gevolg van zwangerschap

De meeste gevallen worden gediagnosticeerd bij oudere volwassen patiënten die acuut ziek zijn of in het ziekenhuis zijn opgenomen - hoewel in eerste instantie niet noodzakelijkerwijs darmklachten hebben. Mensen die bejaard, chronisch ziek of acuut ziek zijn met een andere aandoening die ziekenhuisopname vereist, lopen meer risico op complicaties als ze cecale volvulus ontwikkelen, waaronder wurging of perforatie van de darm.

Diagnose

Cecal volvulus wordt meestal gezien bij volwassenen van beide geslachten en alle raciale achtergronden die tussen de 30 en 60 jaar oud zijn. De symptomen van cecal volvulus kunnen vergelijkbaar zijn met andere gastro-intestinale aandoeningen, zoals appendicitis, prikkelbare darmsyndroom, inflammatoire darmziekte en gastro-enteritis (buikgriep).

Als de symptomen van een persoon recidiverend zijn, met tussenpozen optreden en spontaan verdwijnen, in plaats van acuut, kan het langer duren voordat ze worden gediagnosticeerd. Wanneer de aandoening acuut wordt, kunnen verschillende soorten beeldvormende tests worden gebruikt om de oorzaak te achterhalen.

Op de eerste hulp zal een arts meestal eerst een gewone röntgenfoto van de buik bestellen om te zoeken naar een darmobstructie. Soms kan een contrastklysma worden toegediend, zodat verschillende delen van de darm beter zichtbaar zijn op röntgenfoto's of andere beeldvorming, zoals een CT-scan. Dit kan artsen helpen te zien waar de obstructie is en erachter te komen wat de oorzaak kan zijn.

Als een persoon de symptomen eerder heeft gehad, kunnen ze ook zoeken naar tekenen van schade of infectie veroorzaakt door een eerdere aflevering van cecal volvulus die vanzelf beter werd. Als er bezorgdheid is over een infectie of als een persoon erg ziek is, kan een arts andere tests bestellen om deze te beoordelen.

Andere tests die kunnen worden besteld als een arts vermoedt dat een persoon cecal volvulus heeft, zijn onder meer:

• bloedonderzoeken om te kijken naar het aantal witte bloedcellen in hun bloed, wat op een infectie kan duiden
• een uitgebreid metabool panel om hun algehele gezondheidstoestand te beoordelen, wat belangrijk kan zijn om te weten of ze een operatie nodig hebben
• een sigmoïdoscopie of colonoscopie om in het onderste gedeelte van de darm te kijken

Behandeling

Een operatie is noodzakelijk voor de meeste gevallen van cecale volvulus. De procedure die een chirurg kiest, hangt echter af van de reden voor de volvulus en de gezondheidstoestand van de persoon. In sommige gevallen willen artsen misschien andere methoden proberen om de volvulus te verminderen die geen operatie vereisen.

Het behandelen van cecale volvulus kan moeilijk zijn - zelfs bij een operatie is het een probleem dat de neiging heeft terug te komen (terugkomt) en na verloop van tijd erger kan worden. Een persoon die cecal volvulus ervaart als gevolg van het hebben van een mobiele blindedarm, zal waarschijnlijk herhaalde episodes van volvulus hebben, tenzij het gedeelte van de niet-gehechte darm wordt gerepareerd.

Als een deel van de darm niet meer werkt of het weefsel is gewurgd, moet het mogelijk volledig worden verwijderd om infectie te voorkomen en de darmfunctie te helpen herstellen.

Er zijn verschillende chirurgische procedures die kunnen worden uitgevoerd om cecale volvulus te behandelen. Een chirurg zal voor elk individu de procedure kiezen waarvan hij denkt dat deze de beste resultaten en het laagste risico zal hebben. Wanneer een persoon naar het ziekenhuis gaat en de diagnose acute cecale volvulus wordt gesteld, kan een electieve operatie meestal die dag of zeer kort na het bezoek worden uitgevoerd.

Chirurgische procedures die kunnen worden gebruikt om cecale volvulus te behandelen, zijn onder meer:

• Cecoplexy: als de darm van een persoon niet correct is bevestigd (mobiele of slappe blindedarm), kan deze mogelijk aan de buikwand worden vastgemaakt of opnieuw worden bevestigd. De darm moet nog steeds gezond zijn en werken om deze procedure uit te voeren.
• Colonresectie en stoma: als een deel van de darm niet meer werkt of necrotisch is geworden, moet de chirurg deze mogelijk volledig verwijderen. Een manier waarop ze dit kunnen doen, is door de dikke darm weg te snijden en een stoma te vormen, een kunstmatige opening in de buik. De ontlasting kan door de stoma gaan en worden verzameld in een zak die buiten het lichaam wordt gedragen, een zogenaamde stoma.

Soms zijn stoma's slechts tijdelijk en kan later nog een operatie worden uitgevoerd om de darm weer aan te sluiten. Als dit lukt, kan de stoma worden gesloten. Als de darm niet opnieuw kan worden aangesloten, moet een persoon de stoma houden en een stomazakje dragen om ervoor te zorgen dat de ontlasting zijn lichaam kan verlaten.

De chirurg zal deze procedures meestal proberen uit te voeren met minimaal invasieve technieken zoals laparoscopie. In meer complexe gevallen moeten ze mogelijk een meer invasieve (open) techniek gebruiken of overschakelen. De kans op complicaties en de hoeveelheid hersteltijd die een persoon nodig heeft, hangt af van het type operatie dat wordt uitgevoerd.

In sommige gevallen wil een arts misschien een conservatievere behandeling proberen voor de operatie. Deze optie is alleen mogelijk bij patiënten die medisch stabiel worden geacht en die geen tekenen van darmperforatie of infectie hebben.

Niet-chirurgische opties om te proberen cecale volvulus te behandelen, zijn onder meer de decompressie van de darm via colonoscopie. Deze methode slaagt erin de darm in ongeveer 30 procent van de gevallen los te draaien; het is echter slechts een tijdelijke maatregel en de darm zal gewoonlijk weer draaien of vouwen.

Cecal volvulus is geen veel voorkomende aandoening en chirurgen zien in hun loopbaan misschien maar een paar gevallen. Daarom zijn er geen definitieve richtlijnen of behandelingsaanbevelingen voor alle gevallen. Medische professionals nemen behandelbeslissingen van geval tot geval en houden rekening met iemands gezondheid en medische geschiedenis, hun eigen ervaring, evenals de chirurgische expertise en de capaciteiten van het ziekenhuis waar ze actief zijn.

Een woord van Verywell

Cecal volvulus is een ongebruikelijke oorzaak van darmobstructie die het vaakst voorkomt bij volwassenen. Gevallen van cecale volvulus kunnen recidiverend zijn (komen en gaan) en spontaan vanzelf verdwijnen, maar ze kunnen ook acuut zijn of worden en leiden tot een gedeeltelijke of volledige darmobstructie.

Hoewel er geen definitieve behandelingskuur is, zullen de meeste patiënten een operatie moeten ondergaan, vooral als een deel van hun darm is beschadigd als gevolg van herhaalde episodes van cecale volvulus. Bespreek uw opties met uw arts, die de beste opties voor u zou moeten kunnen beoordelen op basis van uw individuele behoeften.