Schouderdislocaties zijn verwondingen die optreden wanneer de bal van het schoudergewricht met kogelgewricht uit positie komt. Meestal treedt een schouderdislocatie op na een sportblessure of trauma, zoals een val. Schouderdislocaties zijn pijnlijk en onmiddellijke behandeling is noodzakelijk. Zodra de schouder weer in de juiste positie is, kunnen managementopties worden overwogen.
Het bepalen van de juiste behandeling hangt af van een aantal factoren, waaronder precies wat er in de schouder is beschadigd, hoeveel dislocaties er zijn opgetreden, de leeftijd van de patiënt, activiteiten of sporten die worden uitgevoerd en andere factoren. U moet met uw arts bespreken wat de meest geschikte behandeling voor uw situatie is.
DNY59 / Getty-afbeeldingenHerpositionering
Het herpositioneren van een schouder in de juiste positie is een procedure die "schouder verkleinen" wordt genoemd. Er zijn verschillende manoeuvres die kunnen worden gebruikt om een schouderdislocatie te verplaatsen - meestal heeft elke arts een favoriete reductiemanoeuvre. Over het algemeen is het doel om het gewricht te manipuleren om de bal terug in positie te laten glijden zonder verdere schade aan het schoudergewricht te veroorzaken.
Zodra de dislocatie weer op zijn plaats is, worden herhaalde röntgenfoto's gemaakt om er zeker van te zijn dat deze zich inderdaad in de juiste positie bevindt en om andere verwondingen, zoals breuken, te evalueren. Patiënten worden in een mitella geplaatst om de schouder te laten rusten en voor verder beheer doorverwezen naar hun orthopedisch chirurg.
Sling
De onmiddellijke behandeling van een schouderdislocatie is om de patiënt in een mitella te plaatsen om de zwelling en ontsteking rond de schouder te laten afnemen. Daarna worden progressieve oefeningen gestart totdat de patiënt zijn normale activiteiten kan hervatten. Er zijn geen onderzoeken gedaan om aan te tonen dat het gebruik van de tilband gedurende een bepaalde periode het beste is.
De tilband die wordt gebruikt om de meeste schouderdislocaties te behandelen, houdt de schouder in interne rotatie. Dit betekent dat de schouder naar binnen wordt gedraaid en de onderarm tegen het lichaam wordt gehouden. Wanneer de schouder in interne rotatie wordt gehouden, wordt het ligament dat gewoonlijk wordt gescheurd (de Bankart-scheur) wanneer de schouder ontwricht, in een abnormale positie gehouden. Wanneer het ligament geneest, heeft het de neiging om te genezen in deze onjuiste positie. Bij sommige patiënten, vooral jongere atleten, kan genezing van het ligament in deze positie leiden tot herhaalde schouderdislocaties.
Immobilisatie in externe rotatie
Onderzoek uit Japan heeft de behandeling van schouderdislocaties onderzocht met de schouder in uitwendige rotatie. Wanneer de schouder in uitwendige rotatie wordt gehouden, wordt het gescheurde ligament in een meer normale positie gebracht en kan het genezen in deze juiste uitlijning. Het idee achter immobilisatie in externe rotatie is dat als het ligament in de juiste positie geneest, het minder waarschijnlijk is dat herhaalde schouderdislocaties optreden.
Immobilisatie in externe rotatie is omslachtig en moeilijk uit te voeren. Het is belangrijk dat de externe rotatiebeugel correct is geconfigureerd - de bovenarm moet strak tegen de zijkant worden gehouden en de onderarm moet van het lichaam af wijzen. Veel patiënten (en sommige artsen) verwarren immobilisatiesystemen voor abductie (schouderimmobilisatie met een kussen in de oksel) met een immobilisatiesysteem voor externe rotatie. Deze zijn niet hetzelfde en vergelijkbare resultaten van de behandeling zijn niet te verwachten. Hoewel deze behandeling qua concept opwindend is, kunnen de meeste patiënten de brace niet gebruiken, en daarom wordt deze behandeling zelden gebruikt.
Fysiotherapie
Fysiotherapie kan een gewonde helpen zijn kracht en mobiliteit terug te krijgen na een schouderdislocatie. Wanneer de dislocatie optreedt, kan schade leiden tot de neiging tot herhaalde dislocaties. Therapie kan worden gebruikt om de spieren te versterken die helpen om de schouder in een positie te houden om beschadigde ligamenten als gevolg van de dislocatieletsel te compenseren.
Nogmaals, hoewel fysiotherapie vaak wordt gebruikt en buitengewoon nuttig is bij het terugwinnen van kracht en mobiliteit, is niet aangetoond dat dit de kans op een tweede dislocatie verkleint. De meest gebruikelijke behandelingsaanbeveling is om de therapie uit te proberen na een eerste dislocatie, en als er een tweede dislocatie optreedt, om door te gaan met een operatie.
Beugel
Bracing wordt soms overwogen voor patiënten met een schouderdislocatie. Een brace wordt meestal gebruikt voor een atleet in het seizoen die deze blessure oploopt. In dit scenario zou een operatie voor de behandeling van de schouderdislocatie het seizoen eindigen. Daarom kan een brace worden gebruikt om een schouderdislocatie te helpen voorkomen.
Beugels kunnen helpen voorkomen dat de schouder in een positie komt waarin een ontwrichting mogelijk is. Hoewel ze niet alle schouderdislocaties kunnen voorkomen, kunnen deze beugels de algehele kans op schouderdislocaties bij atleten verminderen.
Het grootste probleem met bracing is dat sporters die aan sport doen vaak moeite hebben met het dragen van de brace en effectief concurreren. Bretels zijn vooral lastig bij atleten van wie de functie boven het hoofd (zoals gooien) cruciaal is voor hun effectiviteit. Daarom kunnen de meeste atleten niet terugkeren naar hun sport terwijl ze een schouderbeugel dragen.
Chirurgie
Chirurgische behandeling van een schouderdislocatie wordt meestal aanbevolen voor patiënten met terugkerende of herhaalde schouderdislocaties. Bij sommige patiënten kan een operatie worden aanbevolen na een eerste schouderdislocatie. Chirurgie wordt vaker overwogen als een eerste behandeling, vooral bij jonge atleten die aan contactsporten deelnemen. Omdat deze atleten zo'n grote kans hebben op herhaalde dislocatie, wordt een operatie vaak als eerstelijnsbehandeling ingezet.
Er wordt een operatie uitgevoerd om de structuren te repareren die de schouder normaal op zijn plaats houden. De meest voorkomende schade is aan de ligamenten aan de voorkant van het schoudergewricht. Een operatie om deze ligamenten te herstellen, wordt een Bankart-reparatie genoemd.
