Welke landen hebben het hoogste percentage longkanker?

Volgens de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) is longkanker wereldwijd de meest voorkomende vorm van kanker met naar schatting 2,09 miljoen nieuwe diagnoses en 1,76 miljoen sterfgevallen in 2018. Longkanker is ook de meest voorkomende doodsoorzaak door kanker wereldwijd, verantwoordelijk voor bijna een op de vijf aan kanker gerelateerde sterfgevallen.

Westend61 / Getty-afbeeldingen

De ziekte blijft de meest voorkomende vorm van kanker bij mannen over de hele wereld, vooral in Centraal-Europa, Oost-Europa en Oost-Azië, waar de incidentie hoog is. Bij vrouwen zijn de percentages over het algemeen lager, voornamelijk als gevolg van verschillen in rookgewoonten tussen de twee geslachten.

Er zijn tal van factoren die de snelheid van longkanker in een populatie kunnen beïnvloeden. Hoewel het roken van tabak over het algemeen de belangrijkste risicofactor blijft, kunnen andere factoren, zoals luchtverontreiniging en het gebruik van vaste brandstoffen voor verwarming en koken, het risico vergroten, zelfs bij mensen die niet roken.

Deze en andere factoren zijn van invloed op de incidentie van longkanker in verschillende landen. In een poging om deze statistieken bij te houden (en idealiter te verbeteren), werd in 1990 het samenwerkingsproject Global Burden of Disease (GBD) gelanceerd om te bepalen welke landen de hoogste en laagste last van deze en andere ziekten hebben. De laatste gegevens zijn in 2017 gepubliceerd.

Belangrijkste factoren

Bij het beoordelen in welke landen de hoogste percentages longkanker voorkomen - en waarom - kijken epidemiologen met het GBD-project naar verschillende sleutelfactoren.

Incidentie van longkanker

Incidentie verwijst naar het percentage mensen dat een aandoening ontwikkelt gedurende een bepaalde periode, meestal een kalenderjaar. De incidentie wordt doorgaans uitgedrukt in het aantal gevallen per 100.000. Daarom betekent een incidentie van longkanker van 50 per 100.000 dat in dat kalenderjaar bij 50 van de 100.000 mensen longkanker werd vastgesteld.

Voor statistische doeleinden kijken epidemiologen naar de algemene incidentie van longkanker om te bepalen welke landen de hoogste percentages hebben. Ze zullen ook incidentiecijfers voor vrouwen en mannen bieden, gedeeltelijk om te zien of er een consistent patroon is tussen het aantal rokers en de diagnoses van longkanker.

Prevalentie van roken

Prevalentie vertegenwoordigt het percentage mensen met een aandoening gedurende een bepaalde periode. Bij longkanker kijken epidemiologen naar het aandeel vrouwen en mannen dat rookt en vertegenwoordigen de prevalentie in een percentage (%) waarde. Daarom betekent een rookprevalentie van 20% simpelweg dat 20% van de bevolking rookt.

Hoewel het percentage rokers bij mannen in de meeste landen over het algemeen hoger is dan bij vrouwen, is er in plaatsen als Denemarken en Nederland bijna gelijkheid in de percentages tussen de twee geslachten.

In de meeste gevallen zal de prevalentie van roken bij vrouwen en mannen nauw aansluiten bij de incidentie van longkanker bij vrouwen en mannen in dat land. In landen als China, waar mannen 22 keer zo vaak roken als bij vrouwen, is de incidentie van longkanker bij mannen slechts tweemaal zo hoog als bij vrouwen.

Dit suggereert dat andere factoren, zoals armoede, gebrek aan gezondheidszorg, tweedehands roken en luchtvervuiling, ook de incidentie van longkanker van het ene land naar het andere kunnen beïnvloeden.

Vervuiling buitenshuis

Luchtverontreiniging levert een belangrijke bijdrage aan de ontwikkeling van longkanker. Deze omvatten uitlaatgassen van dieselmotoren, oplosmiddelen, metalen en stof die het Internationaal Agentschap voor Kankeronderzoek heeft geclassificeerd als kankerverwekkend (kankerverwekkend).

Luchtverontreiniging wordt gemeten in waarden die bekend staan als fijnstof 2.5 (PM2.5) en beschreven in microgram per metrische kubus (μg / m3). PM2.5 beschrijft deeltjes in de lucht met een diameter van 2,5 micrometer of minder die diep in de longen kunnen doordringen. Hogere waarden vertalen zich in slechtere luchtverontreiniging.

De PM2,5-waarde voor China is ongeveer acht keer die van de Verenigde Staten en verklaart mogelijk waarom het aantal gevallen van longkanker hoog is bij Chinese vrouwen en mannen, ongeacht hun rookgeschiedenis.

Vervuiling binnenshuis

Volgens de WHO kan ongeveer 17% van de longkankers wereldwijd worden toegeschreven aan ingeademde kankerverwekkende stoffen die worden veroorzaakt door koken of verhitten met kerosine of vaste brandstoffen zoals hout, steenkool of houtskool.

Dit wijst op een andere manier waarop armoede bijdraagt aan het risico op longkanker. Epidemiologen meten het risico in het percentage van de bevolking dat afhankelijk is van vaste brandstoffen voor koken en verwarmen. Het risico voor vrouwen is vooral hoog vanwege hun rol bij de bereiding van voedsel.

Ongeveer drie miljard mensen over de hele wereld gebruiken open haarden en eenvoudige fornuizen die worden aangedreven door vaste brandstoffen of kerosine om te koken of om te verwarmen.

Beperkingen

Bij het bepalen van de hoogste percentages longkanker wereldwijd, gebruiken epidemiologen de incidentie van overlijden, ook wel het sterftecijfer genoemd, meestal niet om te bepalen in welke landen de hoogste percentages longkanker voorkomen.

Dit komt omdat het sterftecijfer door veel dingen wordt beïnvloed, waaronder de gezondheidsinfrastructuur van een land en de algemene gezondheidstoestand van de bevolking. Ontwikkelde landen zoals de Verenigde Staten, het Verenigd Koninkrijk en Frankrijk hebben daarom lagere sterftecijfers voor longkanker in vergelijking met minder rijke landen zoals Montenegro, Servië en Bosnië-Herzegovina.

Tegelijkertijd is het sterftecijfer van minder waarde wanneer de populaties klein zijn. Dat is het geval met een land als Samoa met minder dan 200.000 inwoners. In sommige jaren kan het sterftecijfer in Samoa naar de top van de lijst schieten als bijvoorbeeld 80 mensen aan longkanker overlijden en de daling naar de bodem als het aantal onder de 10 ligt (zoals in het GBD-onderzoek van 2017). Het is een feit dat u zich geen zorgen hoeft te maken.

Dit wil niet zeggen dat sterfte onbeduidend is voor het karakteriseren van de ziektelast van een land. Het sterftecijfer kan epidemiologen helpen begrijpenwaarommensen sterven in het tempo dat ze zijn - of de oorzaak nu verband houdt met de gezondheidszorginfrastructuur, veel voorkomende vormen van een ziekte of zelfs genetica - en biedt regeringen de middelen om eventuele veranderlijke factoren aan te pakken (en idealiter te verzachten).

Voor de toepassing van dit artikel werden landen met ontbrekende prevalentie- of incidentie-gegevens uitgesloten van de top 20-lijst. Dit omvat Nieuw-Caledonië (# 3), Frans-Polynesië (# 5), Guam (# 8) en Noord-Korea (# 12).