Urinewegproblemen komen vaak voor bij mensen met diabetes type 2 en hebben invloed op alles, van de frequentie en urgentie van urineren tot seksuele functie en de gezondheid van de nieren. De belangrijkste oorzaken zijn onder meer schade aan zenuwen (autonome neuropathie) die de structuren van de urinewegen ondersteunen en de effecten van hoge glucosespiegels (suiker) in het bloed.
Vanwege verschillen in anatomie kunnen de manieren waarop diabetes type 2 het urinestelsel beïnvloedt, verschillen tussen mannen en vrouwen, maar ongeacht iemands geslacht kunnen diabetesgerelateerde urinewegproblemen hun kwaliteit van leven op dagelijkse basis dramatisch beïnvloeden.
Bovendien kan de constellatie van mogelijke complicaties van de urinewegen die verband houden met diabetes, gecompliceerd zijn. Er kunnen onderling veel overlappingen zijn in termen van oorzaken en symptomen. Een manier om ze te begrijpen, is door ze in vier categorieën te groeperen: blaasdisfunctie, urineweginfecties, seksuele disfunctie en nierziekte.
Joshua Seong
Blaasdisfunctie
Meer dan de helft van de volwassenen met diabetes type 2 heeft blaasproblemen. Studies hebben aangetoond dat de meest voorkomende hiervan, die vaak met elkaar samenhangen, zijn:
- Overactieve blaas - wanneer de blaasspieren krampen of samentrekken, zelfs als ze heel weinig urine bevatten. Dit leidt tot urgentie om te plassen - het gevoel nodig te hebben om te plassennu.
- Polyurie - de overmatige productie van urine, doorgaans meer dan 2,5 tot 3,0 liter per dag
- Nocturie - 's nachts vaak wakker worden met de behoefte om te plassen
- Incontinentie - urineverlies
Er zijn twee veelvoorkomende oorzaken van blaasdisfunctie als gevolg van diabetes. De eerste is zenuwbeschadiging - niet alleen van de blaas zelf, maar ook van de urethrale sluitspier. Deze structuur, bestaande uit twee spieren, opent en sluit om ervoor te zorgen dat urine de blaas verlaat en in de urethra stroomt, de buis waardoor urine het lichaam verlaat. Als deze spier niet goed functioneert, kan urine onvrijwillig weglekken.
Verhoogde bloedsuikerspiegels kunnen verantwoordelijk zijn voor een cascade van problemen die uiteindelijk bijdragen aan polyurie.Als er extra suiker in het bloed zit, haalt het lichaam vloeistof uit weefsels in het lichaam om het te helpen verwijderen. De overtollige suiker wordt gefilterd door de nieren, die er water mee in de urine trekken, wat leidt tot polyurie.
Behandelingsopties voor blaasdisfunctie omvatten medicatie, blaastrainingmethoden zoals getimede plassen, elektrische stimulatie, Kegel-oefeningen en chirurgie. Een andere optie, injecties met Botox (onabotulinumtoxine A), die vaak worden voorgeschreven om een overactieve blaas te behandelen bij mensen met multiple sclerose, zijn nuttig gebleken voor mensen met blaasproblemen als gevolg van diabetes. Het medicijn is voor dit gebruik goedgekeurd door de Amerikaanse Food and Drug Administration.
Urineweginfecties
Aan diabetes gerelateerde urineweginfecties (UTI's) kunnen de urethra, blaas of nieren aantasten. Onderzoek toont aan dat deze infecties ernstiger zijn, vaker voorkomen en slechtere gevolgen hebben voor mensen met diabetes type 2. Ze kunnen ook worden veroorzaakt door bacteriën die bijzonder resistent zijn tegen behandeling.
Symptomen van dergelijke infecties zijn onder meer vaak moeten plassen, pijn of een branderig gevoel bij het plassen en urine die roodachtig of troebel is. Vrouwen kunnen een gevoel van druk ervaren boven het schaambeen. Mannen kunnen een vol gevoel in het rectum voelen. Als de nieren erbij betrokken zijn, kunnen aanvullende symptomen optreden, waaronder misselijkheid, rug- of zijpijn en koorts.
Een urineweginfectie kan pijnlijk urineren veroorzaken.Autonome neuropathie kan een rol spelen bij UTI's die verband houden met diabetes. Zoals uitgelegd door de American Diabetes Association: "Verlamming van de blaas is een veel voorkomend symptoom van dit type neuropathie. Wanneer dit gebeurt, reageren de zenuwen van de blaas niet langer normaal op druk terwijl de blaas zich vult met urine. blijft in de blaas, wat leidt tot urineweginfecties. "
Hoge bloedsuikerspiegels kunnen ook een vruchtbare voedingsbodem voor bacteriën creëren en leiden tot urineweginfecties. Om een UTI te genezen, is een antibioticakuur nodig.
Seksuele disfunctie
De urinewegen en de organen en structuren die seksuele prestaties en begeerte ondersteunen, zijn nauw met elkaar verbonden, en dus wanneer diabetes zijn tol eist van de eerste, worden de laatste vaak ook beïnvloed. Dit geldt voor beide geslachten, maar op enigszins verschillende manieren.
Deze problemen houden verband met schade aan zenuwen en bloedvaten die de voortplantingsorganen en / of omliggende structuren voeden, volgens het National Institute of Diabetes and Digestive and Kidney Diseases (NIDDK).
De behandeling van seksuele disfunctie veroorzaakt door diabetes type 2 zal grotendeels afhangen van de aard van het probleem. Een vrouw die pijn ervaart tijdens seks kan bijvoorbeeld verlichting krijgen door een glijmiddel te gebruiken, terwijl een man die met ED worstelt, baat kan hebben bij medicatie.
Nierziekte (diabetische nefropathie)
Naast hypertensie is diabetes een van de belangrijkste oorzaken van chronische nierziekte (CKD). Volgens de NIDDK ontwikkelt ongeveer een op de vier mensen met diabetes een nierziekte, ook wel diabetische nefropathie genoemd.
Diabetische nefropathie ontwikkelt zich over een lange periode als gevolg van progressieve schade aan de functionele structuren van de nier, de nefronen. Er zijn meer dan een miljoen nefronen in elke nier, elk met een cluster van bloedvaten, glomeruli genaamd, waarin bloed stroomt en wordt ontdaan van afval en vloeistoffen. Wanneer de nefronen dit niet goed kunnen doen, hopen de afvalstoffen en vloeistoffen zich op in het bloed in plaats van het lichaam te verlaten.
CKD veroorzaakt weinig (of geen) duidelijke symptomen totdat het is gevorderd tot het punt van bijna nierfalen - een mogelijk fatale complicatie. Volgens de National Kidney Foundation zijn diabetes type 2 en hoge bloeddruk de belangrijkste oorzaken van nierfalen in de Verenigde Staten.
Om deze reden is het van vitaal belang dat mensen met diabetes type 2 regelmatig worden getest op tekenen van nierstoornissen. De gebruikte tests zijn de ACR (albumine tot creatinineverhouding) en de GFR (glomerulaire filtratiesnelheid) -tests. ACR is een urinetest om te zien hoeveel albumine (een soort eiwit) in uw urine zit: hoge concentraties zijn een vroeg teken van nierbeschadiging. GFR is een maat voor de nierfunctie op basis van een bloedtest. Uw GFR bepaalt welke van de vijf stadia van nierziekte u heeft.
Hoe chronische nierziekte wordt vastgesteldOmgaan met diabetische nefropathie begint met het beheersen van de ziekte die het veroorzaakt. Dit omvat het beheersen van de bloedglucose en bloeddruk, het verminderen van voedingseiwitten en het innemen van medicatie zoals voorgeschreven door uw arts. In feite kunnen het nemen van deze maatregelen, evenals het aanbrengen van andere belangrijke veranderingen in levensstijl, zoals afvallen, meer activiteit en stoppen met roken, helpen bij het voorkomen en / of behandelen van alle urinewegproblemen die kunnen worden veroorzaakt door diabetes type 2.
