Genetische tests voor longkanker

Genetische tests voor longkanker omvatten laboratoriumtests die worden uitgevoerd op een bloed- of tumorweefselmonster om te bepalen of het DNA van de kankercellen die het bevat genmutaties of andere veranderingen heeft die de ontwikkeling of groei van kanker initiëren. Als behandelbare mutaties worden geïdentificeerd door genetische tests op longkanker, kan uw oncoloog die informatie gebruiken om medicijnen voor te schrijven die specifiek op uw genetische afwijkingen zijn gericht.

Een van de vele voordelen van gerichte therapieën is dat ze, op verschillende manieren, kunnen blokkeren wat in wezen uw kankercellen voedt en ervoor zorgt dat ze zich kunnen vermenigvuldigen - zonder de gezonde cellen te beschadigen. Dit is voor iedereen anders, zelfs voor degenen met dezelfde soort longkanker.

Genetische testen achterhalen wat er achter zituwkanker en het is nu een routinematig onderdeel van de zorg voor longkanker.

De rol van genetica bij longkanker

Longkanker treedt op wanneer cellen in de longen zich ongecontroleerd vermenigvuldigen als gevolg van genetische mutaties. Wanneer een gen wordt blootgesteld aan gifstoffen in de omgeving, of wanneer er een fout optreedt in de celdeling, kan er een mutatie (verandering) optreden.

Alle genen zijn opgebouwd uit variabele sequenties van vier aminozuren (basen genoemd) - adenine, tyrosine, cytosine en guanine. In sommige gevallen betekent een mutatie dat de ene base wordt vervangen door een andere, zoals adenine in plaats van guanine. In andere gevallen kunnen bases op de een of andere manier worden ingevoegd, verwijderd of opnieuw gerangschikt.

De twee belangrijkste soorten mutaties die tot kanker kunnen leiden, zijn mutaties van bestuurders en passagiers. Driver-genen spelen een directe rol in het proces waarmee kanker begint, bekend als oncogenese. Na het initiëren van de kanker, voeden deze gemuteerde genen letterlijk de groei van kankercellen. Bij longkanker kan er meer dan één type driver-gen zijn. Onderzoekers schatten dat 51% van de longkankers positief is voor bekende mutaties van de bestuurder.

Net zoals iemand een passagier in een auto kan zijn, zijn sommige gemuteerde genen aanwezig in een tumor, maar deze stimuleren de groei van kankercellen niet - ze zijn gewoon onderweg. Deze neutrale cellen zijn aanzienlijk groter dan de drivercellen. Ook hier varieert het aantal passagiersgenen van tumor tot tumor, maar sommige tumoren kunnen meer dan 1.000 van deze mutaties hebben.

Belang van genetische tests

Een van de meest opwindende vorderingen bij de behandeling van longkanker is voortgekomen uit een goed begrip van genetische veranderingen bij niet-kleincellige longkanker (NSCLC), die goed is voor ongeveer 80% en 85% van de longkankers. kanker heeft de neiging langzamer te groeien dan kleincellige kanker (SCLC), een agressieve vorm die wordt gecategoriseerd door de kleine omvang van de kankercellen wanneer deze onder een microscoop wordt onderzocht.

Er is minder bekend over mutaties die leiden tot kleincellige longkanker, die goed is voor ongeveer 10% tot 15% van de longkankers en zich vaak heeft verspreid tegen de tijd dat het wordt gediagnosticeerd. Kleincellige kanker wordt meestal behandeld met chemotherapie en bestraling.

Als u onlangs de diagnose niet-kleincellige longkanker heeft gekregen, met name longadenocarcinoom, zijn genetische tests - ook wel bekend als moleculaire profilering of biomarkertests - een manier om specifieke driver-mutaties te identificeren waarop uw artsen zich mogelijk met medicijnen kunnen richten.

Gerichte therapieën zijn een vorm van precisiegeneeskunde, wat betekent dat ze voor u worden geselecteerd op basis van nauwkeurige informatie over uw specifieke ziekte. Bij conventionele chemotherapie krijgt iedereen daarentegen dezelfde medicijnen of wordt de behandeling alleen gepersonaliseerd op basis van gevoeligheid voor bepaalde bijwerkingen.

De voordelen van gerichte therapie zijn talrijk. Onder hen:

• Chemo-medicijnen vallen alle snel delende cellen aan - kanker of niet - en vormen een risico op toxiciteit. Gerichte therapieën vallen alleen een bepaalde afwijking aan die aanwezig is in uw kankercellen, wat resulteert in aanzienlijk minder ongemak en een betere kwaliteit van leven tijdens de behandeling.
• Sommige gerichte therapieën kunnen ook voorkomen dat bloedvaten zich vormen en kankertumoren voeden; angiogenese is het proces waarbij nieuwe bloedvaten worden gevormd.
• Met geneesmiddelen voor chemotherapie reageert tussen 20% en 30% van de patiënten op de behandeling en het progressievrije overlevingspercentage wordt geschat op ongeveer drie tot vijf maanden. Gerichte therapiemedicijnen zorgen voor hogere responspercentages en langere progressievrije overlevingspercentages.

Waar genetische tests naar op zoek zijn

Zoveel er bekend is over genetische afwijkingen achter longkanker, is dit een relatief nieuw gebied van de medische wetenschap. Aangenomen wordt dus dat er meer achter de groei van kankercellen schuilgaat dan nog moet worden ontdekt.

Enkele van de mutaties of veranderingen in signaaleiwitten (biomarkers) bij longkanker die tegenwoordig detecteerbaar zijn met genetische tests, zijn onder meer:

• EGFR-mutaties: Sommige soorten longkanker produceren overproductie van de epidermale groeifactorreceptor (EGFR), een eiwit dat betrokken is bij celgroei en -deling. De gemuteerde cellen groeien te snel. Deze mutatie komt veel voor bij mensen met longkanker die nooit hebben gerookt.
• KRAS-mutaties: een gen dat instructies voor een KRAS-eiwit bevat, kan beschadigd raken. In plaats van het normale eiwit kunnen cellen een ander eiwit maken dat de groei niet goed kan reguleren.
• ALK-herrangschikkingen: ongeveer 5% van de NSCLC's produceert abnormale ALK-eiwitten die ervoor zorgen dat kankercellen groeien en zich verspreiden. De abnormale eiwitten zijn het resultaat van een fusie van twee genen die bekend staan ​​als anaplastisch lymfoomkinase (ALK) en echinoderm-microtubuli-geassocieerd eiwitachtig 4 (EML4).
• ROS1-herrangschikkingen: Ongeveer 1% tot 2% van NSCLC heeft een herrangschikking in een gen genaamd ROS1. Deze mutatie is vergelijkbaar met de ALK-omlegging in die zin dat het een fusie is van ROS1 en een ander gen en een abnormaal eiwit produceert.De ALK- en ROS1-herrangschikkingen zijn zo vergelijkbaar dat sommige gerichte therapieën op beide aandoeningen kunnen werken.
• MET-amplificaties: Sommige kankers hebben betrekking op een mutatie van het mesenchymale epitheliale overgangsgen (MET), waardoor ze abnormale eiwitten produceren en leiden tot groei en verspreiding van kanker.
• BRAF-mutaties: Deze mutatie, die veel voorkomt bij rokers, beïnvloedt B-Raf-eiwitten en kan de verspreiding van kanker vergroten.
• RET-mutaties: een RET-gen op kankercellen verandert en vormt RET-eiwitten die celproliferatie veroorzaken.
• NTRK-mutaties: er vindt een fusie plaats tussen een stuk van het chromosoom dat een NTRK-gen bevat en een gen op een ander chromosoom, waarbij eiwitten worden geproduceerd die TRK-fusie-eiwitten worden genoemd en die abnormale celgroei veroorzaken.

Om een ​​idee te krijgen van de impact van het ontdekken van een dergelijke mutatie, resulteren geneesmiddelen die zich richten op EGFR-mutaties in een responspercentage van 75% en progressievrije overlevingspercentages van negen tot 13 maanden. Met geneesmiddelen die gericht zijn op ALK-herrangschikkingen, is het responspercentage 60% met een progressievrije overleving van negen maanden.

Wie moet worden getest?

Hoewel er erfelijke longkankermutaties zijn (ook wel kiembaanmutaties genoemd) die bij de geboorte deel uitmaken van uw genetische samenstelling en die van ouder op kind kunnen worden overgedragen, waardoor uw risico op het ontwikkelen van longkanker toeneemt, worden bijna alle genmutaties die verband houden met de ziekte verworven. . Dat betekent dat ze ontstaan ​​door blootstelling aan kankerverwekkende stoffen die het cel-DNA beschadigen.

Deze mutaties, of somatische mutaties, zijn niet aanwezig bij de geboorte (en komen niet voor in families), wat betekent dat iedereen ze kan ontwikkelen. Daarom wordt genetisch testen op longkanker voor alle patiënten aanbevolen.

Driver-mutaties die resulteren in de ontwikkeling van kanker worden geschat op maar liefst 70% van de mensen met longadenocarcinoom.

Enkele van de factoren die uw risico op het ontwikkelen van verworven longkankermutaties kunnen verhogen, zijn:

• Tabaksrook (eerste hand en tweede hand)
• Luchtvervuiling
• Radon
• Asbest
• Bepaalde metalen of chemicaliën
• Hormoonvervangende therapie
• Longaandoeningen: tuberculose, astma en COPD behoren tot de ziekten die het risico op longkanker verhogen. Als u bijvoorbeeld COPD heeft, is uw risico op longkanker twee tot vier keer hoger dan bij mensen zonder COPD.

Genetische testmethoden voor longkanker

Als u de diagnose longkanker heeft gesteld, zal uw arts waarschijnlijk tests aanvragen om te controleren op biomarkers.

Er zijn twee basistypen genomische tests voor longkanker. Deze omvatten het nemen van een weefselmonster of een bloedmonster.

Weefselbiopsie

Een weefselbiopsie is de standaardprocedure waarmee artsen een monster nemen voor genetisch onderzoek. Als uw arts echter van plan is om de kanker operatief te verwijderen, ongeacht de genetische samenstelling, wordt na de operatie een monster van de weggesneden tumor bewaard voor analyse.

Veel academische kankercentra bieden tests ter plaatse aan, of uw oncoloog kan uw weefselmonster naar bedrijven en laboratoria sturen voor uitgebreide tests.

Bloedonderzoek

In toenemende mate zullen artsen naast een weefselbiopsie een vloeibare biopsie bestellen. Een vloeibare biopsie is een bloedtest die controleert op kankercellen die in het bloed circuleren en die kan worden gebruikt om genetische mutaties in deze cellen op te sporen.

Er zijn voordelen aan een vloeibare biopsie:

• Vormt geen risico op infectie, pneumothorax (ingeklapte long) of andere complicaties die verband houden met weefselbiopsie
• Biedt een goed alternatief als de tumor zich op een moeilijk toegankelijke plaats bevindt
• Is minder invasief
• Hiermee kunnen artsen gemakkelijk meerdere monsters in de loop van de tijd vergelijken om te zien hoe u op de behandeling reageert

Hoe resultaten behandeling adviseren

Op basis van de geïdentificeerde mutaties, wordt u mogelijk gematcht met een gericht medicijn of gekwalificeerd om deel te nemen aan een klinische proef.

Er zijn verschillende therapieën beschikbaar om specifieke mutaties aan te pakken die mogelijk betrokken zijn bij longkanker, en er is onderzoek gaande om hopelijk meer te ontwikkelen.

Uw arts zal de medicijnopties overwegen die zijn goedgekeurd voor uw specifieke mutatie (indien van toepassing). Hoewel ALK-herrangschikkingen bijvoorbeeld kunnen worden behandeld met een van de vijf verschillende geneesmiddelen die zijn goedgekeurd door de Amerikaanse Food and Drug Administration (FDA), is slechts één medicijn goedgekeurd voor MET-amplificaties.

Het identificeren van mutaties kan uw arts ook aanvullende informatie geven - zoals hoe waarschijnlijk het is dat de kanker terugkeert - die kan helpen bij andere behandelbeslissingen, zoals een operatie.

Of u een gerichte therapie alleen of in combinatie met een andere behandeling krijgt, hangt af van uw geval en type longkanker.

Weerstand tegen behandeling

Het ontdekken van een behandelbare mutatie via genetische tests voor longkanker is bemoedigend in die zin dat het kan helpen bij het opstellen van een meer op maat gemaakt behandelplan. Maar het is belangrijk om te weten dat bijna iedereen na verloop van tijd onvermijdelijk resistent wordt tegen de momenteel beschikbare gerichte behandelingen.Er zijn veel mechanismen waardoor dit gebeurt, waardoor het moeilijk is om één oplossing te vinden. Er is onderzoek gaande in klinische onderzoeken, waarbij zowel het gebruik van vervanging van een tweede medicijn om de mutaties te bestrijden als het combineren van geneesmiddelen die verschillende doelen of mechanismen gebruiken om de kankercel aan te vallen, wordt geëvalueerd.

Een woord van Verywell

Het vermogen om het moleculaire profiel van longtumoren te begrijpen is een buitengewoon opwindend onderzoeksgebied, en het is waarschijnlijk dat nieuwe gerichte therapieën voor nieuw geïdentificeerde mutaties voortdurend beschikbaar zullen worden gesteld naarmate klinische onderzoeken effectievere opties nastreven.

Als bij u longkanker is vastgesteld, met name longadenocarcinoom of plaveiselcel-longkanker, overleg dan met uw arts over genetische tests. Als uw resultaten een genetische biomarker laten zien, onderzoek dan de beschikbare behandelingen en maak contact met anderen die dezelfde diagnose hebben. Er zijn veel hoopvolle kansen voor mensen met deze soorten kanker, inclusief medicijnen waarmee u de kanker gedurende lange tijd kunt behandelen, net als bij een langdurige ziekte zoals diabetes.