De anatomie van het binnenoor

Het binnenoor is het binnenste deel van het oor dat een belangrijke rol speelt bij het horen en evenwicht. Het binnenoor bestaat uit kleine botstructuren gevuld met vloeistof. Terwijl geluidsgolven van het buitenoor naar het binnenoor gaan, creëren ze golven in de vloeistof van het binnenoor, die op hun beurt de kleine haartjes in het oor bewegen die geluids- of bewegingssignalen naar de hersenen sturen.

Problemen met dit deel van het oor kunnen gehoorverlies en evenwichtsproblemen veroorzaken. Problemen met het binnenoor zijn een van de belangrijkste oorzaken van duizeligheid.

LEONELLO CALVETTI / Getty Images

Anatomie

Structuur

Het oor bestaat uit het buitenoor, het middenoor en het binnenoor. Het binnenoor bestaat uit het benige labyrint en het vliezige labyrint. Het benige labyrint bestaat uit drie componenten:

• Cochlea: Het slakkenhuis is gemaakt van een hol bot in de vorm van een slak en door een membraan in twee kamers verdeeld. De kamers zitten vol met vloeistof, die trilt als er geluid binnenkomt en ervoor zorgt dat de 30.000 kleine haartjes langs het membraan trillen en elektrische impulsen (geluidssignalen) naar de hersenen sturen. Het slakkenhuis is ongeveer 9 millimeter breed op het breedste punt en ongeveer 5 millimeter hoog. Als het kan worden afgewikkeld, zou het slakkenhuis ongeveer 30 millimeter lang zijn.
• Halfcirkelvormige kanalen: Ook bekend als het labyrint, rusten de halfcirkelvormige kanalen bovenop het slakkenhuis, verbonden door de vestibule. Er zijn er drie, en ze staan ​​onder een hoek van 90 graden ten opzichte van elkaar, waardoor de hersenen weten in welke richting het hoofd beweegt. Net als het slakkenhuis zijn deze kanalen gevuld met vloeistof. Ze bevatten ook kleine calciumkristallen en kleine haartjes die de beweging van de vloeistof waarnemen. De grootte van de kanalen is moeilijk te meten omdat ze omgeven zijn door botten
• Vestibule: De vestibule is het centrale deel van het benige labyrint. Het is gescheiden van het middenoor door het ovale venster en communiceert anterieur met het slakkenhuis en posterieur met de halfcirkelvormige kanalen

Binnen het benige labyrint ligt het vliezige labyrint, dat ook uit drie delen bestaat:

• Cochleair kanaal: dit driehoekige kanaal bevindt zich in het benige labyrint en creëert twee kanalen die erboven en eronder zitten. Deze twee kanalen - de scala vestibuli boven het kanaal en de scala tympani eronder - zijn door membranen gescheiden van het hoofdkanaal. Het membraan tussen het slakkenhuis en de scala tympani - ook bekend als het basilaire membraan - is waar het primaire gehoororgaan, het orgel van Corti, zich bevindt. Het bovenste membraan wordt het membraan van Reissner genoemd, dat helpt bij het regelen van de vloeistofstroom van het kanaal naar de scala vestibuli
• Halfcirkelvormige kanalen: hier verandert vloeistof, endolymfe genaamd, van snelheid en richting wanneer u uw hoofd beweegt. Sensorische receptoren in deze kanalen detecteren deze verandering en sturen informatie naar uw hersenen om u te helpen het evenwicht te bewaren
• Utricle en saccule: deze zakjes bevinden zich in het vliezige labyrint en werken om verticale en horizontale positionering te detecteren. Endolymfe komt in en verlaat deze zakjes

De laatste structurele delen van het binnenoor zijn de zevende en achtste hersenzenuwen, die informatie over geluid en balans naar de hersenen brengen:

• Hersenzenuw 7: ook wel de aangezichtszenuw genoemd, deze zenuw geeft informatie aan de hersenen over sensorische en motorische functies. Een deel van de zenuw regelt de motorische functie van een deel van het gezicht en een ander regelt sensorische informatie met betrekking tot smaak en gehoor. In het bijzonder draagt ​​deze zenuw informatie naar de hersenen vanaf het trommelvlies.
• Hersenzenuw 8: Een andere hersenzenuw, de achtste hersenzenuw, wordt ook wel de vestibulocochleaire zenuw genoemd. Het combineert vestibulaire en cochleaire zenuwvezels. De vestibulaire zenuwvezels geven informatie over het evenwicht aan de hersenen, terwijl de cochleaire zenuwvezels informatie over geluid bevatten. Beide zijn sensorische zenuwvezels. Schade aan deze zenuw kan zowel het gehoor als het evenwicht beïnvloeden

Plaats

Het binnenoor ligt direct naast het middenoor. Het wordt omhuld door het slaapbeen, of het deel van de schedel dat het oor aan weerszijden van het hoofd omgeeft. Het deel van het slaapbeen dat de binnenste gehoorgang herbergt, is het dichtste deel van dit bot.

Boven het binnenoor, ook gehuisvest in het slaapbeen, bevindt zich de slaapkwab van de hersenen. Dit is het deel van de hersenen dat geluid en spraak verwerkt, evenals wat visie, emotie en geheugen.

Anatomische variaties

Sommige problemen met het binnenoor zijn aangeboren afwijkingen, problemen bij de geboorte. Ongeveer 80% van het aangeboren gehoorverlies wordt veroorzaakt door problemen met de vorming van membranen in het binnenoor, meestal met betrekking tot de kleine haartjes langs het slakkenhuis. Een kleiner aantal aangeboren gehoorverlies wordt veroorzaakt door misvormingen van het benige labyrint in het binnenoor.

Functie

Het doel van het binnenoor is om informatie over geluid en balans te voelen en te verwerken, en die informatie naar de hersenen te sturen. Elk deel van het binnenoor heeft een specifieke functie.

• Cochlea: Het slakkenhuis is verantwoordelijk voor het gehoor. Het is opgebouwd uit verschillende lagen, met het orgel van Corti in het midden. Dit is het deel van het slakkenhuis dat is bekleed met kleine haartjes die trilharen worden genoemd. Trilharen bewegen als geluidsgolven door de vloeistof in het slakkenhuis gaan, en deze beweging wordt vertaald in een elektrische impuls die van het binnenoor naar de hersenen gaat via de achtste hersenzenuw.
• Halfcirkelvormige kanalen: de halfcirkelvormige kanalen zijn een systeem met drie lussen dat de verschuiving van vloeistof gebruikt om de hersenen informatie te geven over balans, beweging en hoe het hoofd ten opzichte van de omgeving is gepositioneerd. Het eerste kanaal is verantwoordelijk voor het waarnemen van op-en-neergaande bewegingen. Het tweede kanaal detecteert zij-aan-zij bewegingen, en het derde kanaal signaleert naar de hersenen wanneer het hoofd wordt gekanteld. Elk kanaal bevat vloeistof en kleine haartjes. Terwijl vloeistof door de kanalen beweegt met beweging van het hoofd, sturen deze kleine haartjes berichten naar de hersenen via de zevende hersenzenuw
• Vestibule: De belangrijkste functie van de vestibule is het detecteren van veranderingen in de zwaartekracht en op- en neergaande bewegingen. Het is bijvoorbeeld verantwoordelijk voor het voelen of u rechtop of ondersteboven staat

Hoe werkt het oor?

Verschillende delen van het oor werken samen om geluid en beweging op te vangen en naar de hersenen over te brengen. Geluidsgolven komen het oor binnen via de gehoorgang, of het opgerolde deel van het oor dat u aan de buitenkant van het hoofd kunt zien. In dit kanaal worden golven opgevangen en raken het trommelvlies, dat trillingen naar het middenoor stuurt. Zodra de geluidsgolven het trommelvlies raken, zorgt de kracht ervoor dat kleine botten, gehoorbeentjes genaamd, in het middenoor gaan trillen. Terwijl de gehoorbeentjes trillen, wordt een vloeistofgolf naar het aangrenzende binnenoor gestuurd. Hier wordt de vloeistofbeweging gemeten en worden signalen via de hersenzenuwen naar de hersenen gestuurd. Het binnenoor is ingebed in het slaapbeen, of de delen van de schedel aan de zijkanten van elke tempel.

Bijbehorende voorwaarden

Een aantal aandoeningen kan het gevolg zijn van problemen in het middenoor. Bij de meeste van deze problemen gaat het om gehoorverlies of een verstoring van het evenwicht.

Als gehoorverlies het probleem is, moeten de symptomen duidelijk zijn. Het gehoor kan worden verminderd of zelfs helemaal verdwijnen. Wanneer problemen met het binnenoor evenwichtsproblemen veroorzaken, kunnen de symptomen zijn:

• Duizeligheid
• Duizeligheid
• Bewegingsziekte
• Misselijkheid of braken
• Onvastheid of veelvuldig vallen
• Duizeligheid
• Hoofdpijn

Specifieke aandoeningen die het gevolg kunnen zijn van problemen in het binnenoor zijn:

• Akoestisch neuroom: een akoestisch neuroom is een langzaam groeiende, niet-kankerachtige tumor die zich vormt op de zenuw die van het binnenoor naar de hersenen loopt. In sommige gevallen kan de tumor zo groot worden dat hij druk uitoefent op de zenuw en symptomen veroorzaakt zoals duizeligheid, gehoorverlies, evenwichtsproblemen of tinnitus (oorsuizen). Omdat deze tumoren meestal langzaam groeien en zich niet naar andere organen verspreiden, kan uw arts de groei en uw symptomen gewoon controleren. Als de tumor problemen begint te veroorzaken, kan bestraling en chirurgische verwijdering van de tumor worden aanbevolen.
• Goedaardige paroxismale positieduizeligheid (BPPV): deze aandoening staat ook bekend als positieduizeligheid. Het is de meest voorkomende vorm van duizeligheid en kan leiden tot intense duizeligheid bij een verandering in de positie van het hoofd. Er is geen echte bekende oorzaak voor deze aandoening buiten een hoofdletsel. Symptomen worden zelden ernstig en zijn vervelender of ongemakkelijker. Uw arts kan herpositioneringstechnieken gebruiken, genaamd canalith-herpositionering, om uw symptomen te verminderen, of er kan operatief een plug worden geplaatst om de vloeistofstroom in het gebied dat het probleem veroorzaakt, te blokkeren. Chirurgische pluggen zijn ongeveer 90% effectief bij het behandelen van deze aandoening.
• Gehoorverlies: Over het algemeen kunnen problemen met de functie of structuur van het binnenoor gehoorverlies of -vermindering veroorzaken. Als het probleem in de structuur van het slakkenhuis ligt, kan een cochleair implantaat misschien helpen. In andere gevallen van gehoorverlies variëren de behandelingen, maar hoortoestellen kunnen de impact van het probleem helpen verminderen.

• Ziekte van Ménière: de ziekte van Ménière omvat de druk van de vloeistof in het binnenoor. Hoewel de exacte oorzaak van deze ziekte niet bekend is, is de ontwikkeling van de ziekte van Ménière in verband gebracht met een slechte vochtafvoer, een abnormale immuunrespons, familiegeschiedenis of virale infecties. De ziekte van Ménière begint meestal in één oor, maar kan zich soms naar beide oren verspreiden. Symptomen zijn onder meer vertigo en duizeligheid, gehoorverlies, oorsuizen en intense gevoelens van druk of volheid in het oor. Behandelingen concentreren zich op symptoombeheer, zoals het gebruik van medicijnen om misselijkheid of duizeligheid onder controle te houden. Uw arts kan ook fysiotherapie, gehoorapparaten, diuretica of positieve druktherapie gebruiken om uw symptomen te helpen corrigeren. In ernstige gevallen kan een operatie worden gebruikt om het vloeistofniveau in het binnenoor te verlagen en de druk te verlichten.
• Vestibulaire neuritis en labyrintitis: deze aandoening treedt op wanneer de zenuw die signalen naar de hersenen stuurt over beweging en evenwicht, ontstoken of opgezwollen raakt. Deze zwelling en ontsteking, vermoedelijk afkomstig van virale infecties in het oor of andere lichaamsdelen, maken het moeilijk om informatie over het evenwicht naar de hersenen te sturen. Symptomen zijn onder meer evenwichtsproblemen, duizeligheid en concentratie. Behandeling voor dit probleem omvat het behandelen van de onderliggende virale oorzaak, als die er is, het behandelen van symptomen zoals misselijkheid of duizeligheid, en fysiotherapie om het evenwicht te herstellen.
• Superieure halfcirkelvormige kanaaldehiscentie (SSCD): dit is een zeldzame aandoening waarbij het benige gebied dat het halfcirkelvormige kanaal bedekt, verminderd of helemaal afwezig is. Symptomen van deze aandoening zijn onder meer duizeligheid, gehoorverlies, een gevoel van druk in de oren en zelfs problemen met knipperen of ademhalen. Deze aandoening kan worden gerepareerd met een operatie om het gebied met ontbrekend bot te vullen en weer boven water te krijgen.

Wanneer om hulp te zoeken

Gehoorproblemen kunnen ernstig of gevaarlijk worden als u dingen niet kunt horen als:

• Veiligheidsinformatie
• Tegenliggers
• Noodsignalen

Evenwichtsproblemen komen vaak vaker voor, omdat problemen met uw vestibulaire systeem valpartijen kunnen veroorzaken en tot letsel kunnen leiden.

Als u een van deze symptomen ervaart, moet u een arts raadplegen.

Tests

Testen op problemen met het binnenoor zal zich richten op het controleren op structurele problemen, gehoorverlies of evenwichtsproblemen. Wanneer wordt vermoed dat de structuur van het binnenoor een probleem veroorzaakt, zijn beeldvormende tests zoals computertomografie (CT) of magnetische resonantie beeldvorming (MRI) het meest effectief om de oorzaak van het probleem te achterhalen.

Een audioloog kan een reeks onderzoeken uitvoeren met verschillende geluiden en tonen om uw gehoor te testen, waaronder:

• Pure-tone-test: deze test wordt ook wel een audiometrietest genoemd. U hoort een verscheidenheid aan geluiden die via een hoofdtelefoon worden afgespeeld. Deze test helpt bij het vinden van de zachtste geluiden die je op verschillende toonhoogtes kunt horen
• Stemvorktests: een metalen vork met twee tanden wordt achter uw oor of bovenop het hoofd geplaatst. De provider die de test uitvoert, slaat op de vork om een ​​toon te maken. Deze test kan uitwijzen of er gehoorverlies is in een of beide oren. Het kan ook laten zien welk type gehoorverlies u heeft

Voor de balans is testen een beetje anders en omvat meestal een reeks tests. U kunt een van de volgende examens ondergaan:

• Vestibulaire tests: dit omvat een reeks onderzoeken om te testen hoe goed uw vestibulaire systeem werkt, inclusief elektronystagmografie of videonystagmografie. Beide tests registreren oogbewegingen in verschillende situaties en deze bewegingen kunnen aanwijzingen geven over de functie van het binnenoor. De meeste vormen van vestibulaire tests kunnen uw duizeligheid of duizeligheid verergeren. Het is een goed idee om iemand mee te nemen om u na de test naar huis te brengen
• Geautomatiseerde dynamische posturografie: deze test evalueert drie zintuigen: vestibulair, somatosensorisch en gezichtsvermogen. Als deze zintuigen goed samenwerken, heb je een goede balans. Deze test, gecombineerd met de resultaten van andere tests, stelt uw arts in staat om te beoordelen welk zintuig niet functioneert en de behandeling te richten. Tijdens deze test sta je blootsvoets op een platform, vastgezet met een veiligheidsharnas. Uw evenwicht wordt dan in verschillende situaties getest
• Vestibulair opgewekt myogeen potentieel: elektroden worden op uw voorhoofd, onder uw ogen, in uw nek en op uw sleutelbeen geplaatst. Koptelefoons worden in uw oor geplaatst en er klinkt een hard klikgeluid terwijl u omhoog of over uw schouder kijkt. Hoe sterk u op het geluid reageert, geeft aan hoe goed uw vestibulaire hersenzenuwen werken
• Videokopimpulstesten: er wordt een speciale bril op uw gezicht geplaatst en u wordt gevraagd om doelen met uw ogen te volgen. Een audioloog zal dan bepaalde bewegingen produceren om verschillende delen van het binnenoor te stimuleren, uw reactie op de verschillende bewegingen te meten en te vergelijken.

Als u zich zorgen maakt over uw gehoor of evenwicht, neem dan contact op met uw arts. Deze tests kunnen uw arts informatie geven om te bepalen wat uw volgende stappen zouden moeten zijn.