De anatomie van het ruggenmerg

Het ruggenmerg maakt deel uit van het centrale zenuwstelsel. Deze lange structuur loopt door het midden van je rug en bemiddelt berichten tussen de hersenen en de perifere zenuwen. Het ruggenmerg bestaat voornamelijk uit zenuwen, die zijn georganiseerd in systematische paden, ook wel aangeduid als kanalen.

De wervelkolom (ruggengraat) omsluit en beschermt het ruggenmerg. Schade aan het ruggenmerg kan optreden als gevolg van problemen zoals traumatische verwondingen, infecties en ziekten. Behandeling voor aandoeningen die het ruggenmerg aantasten, omvat vaak revalidatie en kan ook medicatie en / of chirurgie omvatten.

Anatomie

Het ruggenmerg grenst aan en onder de medulla, het laagste deel van de hersenen. Het bovenste deel van het ruggenmerg strekt zich uit van de medulla helemaal naar de onderrug.

Door het hele ruggenmerg is er een consistente rangschikking van zenuwen. De sensorische zenuwbanen bevinden zich in de richting van de achterkant (achterkant) van het ruggenmerg, terwijl de motorische zenuwbanen langs de laterale (zijkanten) en anterieure (voorkant) gebieden van het ruggenmerg lopen.

Cerebrospinale vloeistof (CSF), met voedingsstoffen en immuuncellen, stroomt rond het ruggenmerg. Meninges, die lagen van beschermend bindweefsel zijn, omringen het ruggenmerg en CSF.

Meninges zijn samengesteld uit drie dunne lagen - de binnenste pia mater, de arachnoïde mater en de buitenste dura mater. Al deze structuren - het ruggenmerg, CSF en hersenvliezen - zijn ingesloten in de ruggengraat, ook wel de wervelkolom en de wervelkolom genoemd.

Structuur en locatie

Van boven naar beneden omvatten de regio's van het ruggenmerg de cervicale, thoracale, lumbale en sacrale niveaus. Elk van deze niveaus komt overeen met spinale zenuwen die vanuit het ruggenmerg naar lichaamsstructuren komen, zoals de armen, benen en romp.

Het diepe, centrale deel van het ruggenmerg wordt grijze stof genoemd en het gedeelte dat zich dichter bij de buitenrand van het ruggenmerg bevindt, wordt witte stof genoemd.

Een coating genaamd myeline (een soort vet) isoleert alle zenuwen. De witte stof heeft de neiging om meer myelinisatie te hebben dan de grijze stof, waardoor deze er witter uitziet wanneer deze met een microscoop wordt bekeken.

De grijze massa van het ruggenmerg heeft de vorm van een vlinder met open vleugels die over het midden van het ruggenmerg ligt. Deze vlindervormige grijze massa bevat zenuwwortels. De witte stof is samengesteld uit verschillende trajecten (paden) die op en neer gaan door het ruggenmerg.

Regio's van het ruggenmerg zijn de volgende.

Anterieure hoorn

Dit gebied is het voorste gedeelte van de grijze massa van het ruggenmerg en bestaat uit zenuwen die motorsignalen naar de ruggenmergzenuwen sturen.

Laterale en voorste traktaten

Deze paden voor witte stof dragen motorische signalen door het ruggenmerg in het corticospinale kanaal. Dit kanaal loopt helemaal door het ruggenmerg aan de voorkant en zijkanten van de witte stofgebieden.

Motorische controle van de vrijwillige (opzettelijke) spieren van het lichaam reist door het ruggenmerg in het corticospinale kanaal. Motorsignalen worden geïnitieerd in de motorstrip, een gebied van de hersenschors van de hersenen.

Deze motorsignalen gaan door de interne capsule en gaan vervolgens over naar de andere kant van het lichaam in de hersenstam. Van daaruit worden deze berichten naar de voorhoorn en de laterale en voorste kanalen van het ruggenmerg gestuurd. De motorische boodschap verlaat het ruggenmerg via de ventrale wortel (het voorste gedeelte) van de spinale zenuwen.

Dorsale Hoorn

Dit gebied is het achterste deel van de grijze massa. De spinale zenuwen geven sensorische berichten zoals lichte aanraking, positiegevoel en trillingen af ​​aan de dorsale hoorns.

Achterste tractus

Dit wordt ook wel het spinothalamische kanaal genoemd en is een lange route van witte stof die zich helemaal door de ruggengraat naar de hersenen uitstrekt. Het ruggenmerg medieert het gevoel dat afkomstig is van de huid, botten en inwendige organen.

Uw huid detecteert deze gewaarwordingen en stuurt berichten van perifere sensorische zenuwen (ingebed in de huid) naar de spinale zenuwen, vervolgens naar de dorsale hoorn en omhoog door de spinothalamuskanalen, die overgaan naar de andere kant van het ruggenmerg voordat ze de hersenen bereiken.

Uiteindelijk bereiken deze berichten de hersenstam, vervolgens de thalamus en vervolgens de sensorische strip, die zich direct achter de motorische strip in de hersenschors van de hersenen bevindt.

Laterale hoorn

De laterale hoorns van het ruggenmerg bevinden zich aan de twee zijden van de grijze massa. Dit gebied is samengesteld uit zenuwen die de autonome functies van het lichaam bemiddelen. Het autonome zenuwstelsel reguleert onvrijwillige (niet opzettelijk gecontroleerde) functies van uw lichaam, zoals spijsvertering en ademhaling.

Functie

De primaire rol van het ruggenmerg is het doorgeven van sensorische, motorische en autonome berichten tussen de hersenen en de rest van het lichaam Gemyeliniseerde zenuwen langs de paden van het ruggenmerg sturen elektrische signalen naar elkaar om deze acties te vergemakkelijken.

Motor

De motorische berichten die door het corticospinale kanaal worden gestuurd, bereiken uiteindelijk de overeenkomstige spier terwijl de spinale zenuw zich vertakt in kleinere perifere motorische zenuwen die zich uitstrekken tot de doelspier. Als resultaat van deze zenuwstimulatie kunt u vrijwillig uw armen, benen, nek, rug en buikspieren bewegen.

Zintuiglijk

Uw ruggenmerg stuurt berichten van uw perifere sensorische zenuwen naar uw hersenen, zodat u sensaties kunt detecteren zoals lichte aanraking, trillingen, pijn, temperatuur en de positie van uw lichaam.

Autonoom

Het ruggenmerg stuurt berichten om de interne organen van het lichaam te reguleren. Dit omvat de controle van gladde spieren, zoals de spieren die de longen, maag, darmen, blaas en baarmoeder bewegen.

Bijbehorende voorwaarden

Er zijn een aantal medische problemen die het ruggenmerg kunnen aantasten. Ziekte van het ruggenmerg wordt vaak omschreven als myelopathie. Deze omstandigheden veroorzaken een aantasting van de motorische, sensorische en / of autonome functie.

Myelopathie veroorzaakt ook vaak spasticiteit, dit is stijfheid van de aangedane arm en / of been. De symptomen van een probleem met het ruggenmerg komen meestal overeen met het gedeelte van het ruggenmerg dat aangetast is. Soms hebben ruggenmergletsels ook invloed op functies die worden gecontroleerd door gebieden onder het niveau van ruggenmergschade als gevolg van verstoring van de ruggenmergkanalen.

Diagnose van een ruggenmergaandoening kan tests omvatten zoals lichamelijk onderzoek, beeldvorming van de wervelkolom, zenuwgeleidingsonderzoeken (NCV) en / of elektromyografie (EMG).

Voorwaarden die van invloed zijn op de wervelkolom zijn onder meer:

Multiple sclerose (MS)

Dit is een demyeliniserende aandoening die de hersenen en / of de wervelkolom kan aantasten. Letsels van multiple sclerose in de wervelkolom kunnen zwakte, sensorisch verlies, tintelingen en pijn veroorzaken en kunnen de darm- en blaasfunctie beïnvloeden.

Ruggenmergcompressie

Wanneer het ruggenmerg onder fysieke druk wordt geplaatst, kunnen zwakte, sensorisch verlies en autonome tekorten optreden. Een ernstige degeneratieve aandoening van het bot of het kraakbeen van de wervelkolom kan ervoor zorgen dat deze structuren op hun plaats vallen - mogelijk resulterend in fysieke botsingen met het ruggenmerg. Gemetastaseerde (verspreidt zich door het lichaam) kanker kan ook compressie van het ruggenmerg veroorzaken.

Trauma

Door een blessure kan de wervelkolom verschuiven en zelfs een wervelfractuur veroorzaken, waardoor het ruggenmerg kan worden verwond. Letsels kunnen ook compressie van het ruggenmerg veroorzaken als gevolg van bloeding, en een blessure kan het ruggenmerg direct beschadigen.

Amyotrofische laterale sclerose (ALS)

Dit is een zeldzame aandoening die wordt gekenmerkt door de geleidelijke degeneratie van de motorneuronen in het ruggenmerg. ALS veroorzaakt progressieve zwakte en uiteindelijk een volledig verlies van spiercontrole. De meeste mensen met ALS hebben een hoog niveau van ondersteunende zorg nodig. Radicava (edaravone), goedgekeurd in 2017, kan worden gebruikt om de aandoening te behandelen.

Meningitis

Een infectie of ontsteking van de hersenvliezen, vaak omschreven als meningitis van de wervelkolom, kan symptomen veroorzaken zoals hoofdpijn, stijve nek, koorts, misselijkheid en braken. Episodes van bacteriële meningitis vereisen antibiotica, en andere soorten meningitis kunnen anti- inflammatoire therapie of andere behandelingen die de oorzaak aanpakken.

Vitamine B12-tekort

Een tekort aan deze vitamine kan veel medische problemen veroorzaken, waaronder bloedarmoede, zenuwbeschadiging en subacute gecombineerde degeneratie van het ruggenmerg, een zeer zeldzame demyeliniserende aandoening die zwakte, sensorisch verlies en stijfheid kan veroorzaken.

Kanker

Ruggenmergkanker komt niet vaak voor, maar tumoren kunnen zich overal in het ruggenmerg ontwikkelen. Kanker in een laat stadium metastaseert vaak naar de wervelkolom en / of het ruggenmerg, wat leidt tot compressie van het ruggenmerg Meningeale carcinomatose is de verspreiding van kankercellen door de hersenvliezen en het liquor.

Ruggenmerg-infarct

Als de bloedtoevoer naar het ruggenmerg wordt onderbroken, is het mogelijk dat een deel van de wervelkolom onvoldoende bloed krijgt. Dit kan tot ernstige schade leiden, met als gevolg verlies van de functie van het ruggenmerg.

Spinale spieratrofie (SMA)

SMA is een erfelijke aandoening die aanzienlijke spierzwakte kan veroorzaken en wordt gekenmerkt door degeneratie van de motorneuronen in het ruggenmerg. Er zijn een paar behandelingen die voor SMA worden gebruikt, waaronder Spinraza (nusinersen) en Zolgensma (onasemnogene abeparvovec).

Polio

Deze besmettelijke virale infectie is meestal te voorkomen met een vaccin. In sommige gevallen heeft de infectie betrekking op een of meer delen van het ruggenmerg, waardoor spierverlamming ontstaat van de gebieden die worden gecontroleerd door de aangetaste delen van het ruggenmerg.

Rehabilitatie

Ziekten en verwondingen van het ruggenmerg vereisen typisch medische en / of chirurgische ingrepen. De behandeling kan steroïden omvatten om ontstekingen te verminderen of antibiotica om bacteriële infecties aan te pakken. Bepaalde neurologische aandoeningen, zoals MS, ALS en SMA, kunnen ook verbeteren met voorgeschreven behandelingen die zijn geïndiceerd voor de specifieke aandoeningen.

Als u compressie van het ruggenmerg heeft, moet u mogelijk een operatie ondergaan om de druk op uw ruggenmerg te verminderen als gevolg van kanker of een botsing met het bot. Kanker kan een behandeling met chemotherapie en bestralingstherapie vereisen.

Therapieën omvatten meestal ook fysiotherapie en revalidatieoefeningen. Sommige mensen moeten mogelijk een stok, rollator of rolstoel gebruiken terwijl ze herstellen van een aandoening waarbij het ruggenmerg betrokken is.