Risicofactoren voor lymfoom: leeftijd, infecties, blootstelling

Hoewel we niet zeker weten wat de oorzaak van de ziekten is, hebben we wel enige informatie over wat mensen een verhoogd risico lijkt te geven om de ziekte te ontwikkelen.

Universal Images Group / Getty Images

Houd er rekening mee dat iedereen lymfoom kan krijgen. Sommige mensen ontwikkelen de ziekte die geen risicofactoren hebben, en anderen hebben veel risicofactoren, maar ontwikkelen nooit een lymfoom.

Er zijn twee hoofdtypen lymfoom en sommige risicofactoren zijn verschillend voor deze twee typen. De onderstaande lijst behandelt voornamelijk risicofactoren voor non-Hodgkin-lymfoom, met een sectie onderaan dit artikel met risicofactoren die uniek kunnen zijn voor Hodgkin-lymfoom.

Risicofactoren voor lymfoom

Leeftijd. Lymfoom kan zich ontwikkelen bij zowel kinderen als volwassenen, maar de meerderheid van de gediagnosticeerde mensen is meestal ouder dan 60 jaar. Wanneer non-Hodgkin-lymfoom optreedt bij jonge kinderen, is dit vaak gerelateerd aan een immuundeficiëntiestoornis.

Seks. Mannen zijn iets meer vatbaar voor lymfoom dan vrouwen, maar sommige individuele soorten lymfoom komen vaker voor bij vrouwen.

Ras. Lymfoom komt vaker voor bij blanke mensen in de Verenigde Staten dan bij Afro-Amerikanen of Aziatisch-Amerikanen.

Verzwakt immuunsysteem. Mensen met immuundeficiëntieziekten, met hiv / aids of die immunosuppressiva gebruiken voor een orgaantransplantatie, zijn vatbaarder voor lymfoom.

Infecties. Infectieziekten die het risico op lymfoom kunnen verhogen, zijn onder meer hepatitis C, Epstein-Barr-infecties (Burkitt-lymfoom), H. pylori (de bacterie die maagzweren kan veroorzaken en die het risico op MALT-lymfoom van de maag verhoogt), Chlamydia psittaci (die maagzweren kan veroorzaken), veroorzaakt psittacose), humaan herpesvirus 8 (dat onder andere het risico op Kaposi-lymfoom verhoogt), HTLV-1 (dat verband houdt met T-cellymfoom maar ongebruikelijk is in de Verenigde Staten).

Auto-immuunziekten. Lymfoom komt vaker voor bij mensen met reumatoïde artritis, lupus, het syndroom van Sjögren, hemolytische anemie en coeliakie. Mensen met coeliakie die hun dieet goed onder controle hebben, lijken een lager risico te lopen dan mensen die minder voorzichtig zijn met hun dieet.

Straling. Mensen die worden blootgesteld aan hoge niveaus van straling, zoals overlevenden van ongelukken met kernreactoren en atoombommen, lopen een verhoogd risico op het ontwikkelen van non-Hodgkin-lymfoom.

Kankerbehandelingen. Zowel chemotherapie als bestralingstherapie voor kanker kunnen de kans op het ontwikkelen van lymfoom vergroten.

Blootstelling aan chemicaliën / omgevingsfactoren. Blootstelling aan pesticiden, herbiciden en sommige organische oplosmiddelen kan het risico vergroten.

Borstimplantaten. Hoewel zeldzaam, worden borstimplantaten geassocieerd met anaplastisch grootcellig lymfoom in littekenweefsel.

Vaccinaties. De relatie tussen vaccinaties en lymfoom blijft onduidelijk en controversieel. Hoewel eerdere onderzoeken aangaven dat BCG-vaccinatie mogelijk verband houdt met een hoger risico op het ontwikkelen van lymfoom, vond een onderzoek uit 2020 dit verband onduidelijk. Andere vaccins (mazelen, griep) kunnen ook het risico op het ontwikkelen van lymfoom verhogen en andere (tetanus, polio, pokken) kunnen het risico op lymfoom verminderen, maar de epidemiologische gegevens die deze associaties ondersteunen, zijn nog niet rijp.

Familiegeschiedenis. Hoewel sommige patiënten met lymfoom beweren familieleden te hebben die ook aan de ziekte lijden, is er geen bewijs bekend dat lymfoom erfelijk is. In sommige gevallen kunnen aandoeningen die het immuunsysteem aantasten in families voorkomen, waardoor de kans op het ontwikkelen van lymfoom binnen families toeneemt.