Inzicht in de verschillende soorten kanker

Kanker is niet een enkele ziekte, maar eerder een verzameling van meer dan 200 verschillende. Als zodanig is het moeilijk om over kanker te praten zonder het specifieke type kanker te begrijpen dat iemand heeft. Er zijn verschillende manieren waarop kankers worden genoemd en gecategoriseerd, inclusief op basis van hun punt van oorsprong (cel, weefsel, gebied), tumorgraad, stadium, DNA-profiel en meer. Als u er meer over weet, kunt u het type kanker dat u heeft beter begrijpen en wat dit betekent voor uw verdere weg.

Primair versus gemetastaseerd

Een vaak verwarrend punt bij het bespreken van kankertypes is wanneer een kanker zich verspreidt (metastaseert) naar een ander deel van het lichaam. Wanneer een kanker zich verspreidt, wordt het genoemd naar het type kankercel of -orgaan waarin het is begonnen, niet naar het gebied van het lichaam waar het zich verspreidt. Dit is de primaire kanker.

Als borstkanker bijvoorbeeld in de borst begint en zich later uitbreidt naar de longen, wordt het geen longkanker genoemd. In plaats daarvan zou het primaire borstkanker metastatisch naar de longen worden genoemd.

Zelden kunnen artsen niet bepalen waar een kanker is begonnen, maar vinden ze alleen bewijs van kanker waar het zich heeft verspreid: dit wordt een onbekende primaire kanker of kanker van onbekende oorsprong genoemd met uitzaaiingen naar de locatie waar de kanker is ontdekt.

Op cel- of weefseltype

De naam voor veel kankers is afgeleid van het type cel waarin de kanker begint. Er is u bijvoorbeeld verteld dat u nierkanker heeft, maar nierkanker kan aanzienlijk verschillen op basis van het type niercel waarin deze tumoren beginnen. Er zijn zes belangrijke soorten kanker, gebaseerd op het celtype:

• Carcinomen
• Sarcomen
• Myelomen
• Leukemieën
• Lymfomen
• Gemengde typen (inclusief blastomen)

Kankers kunnen ook "vaste" of bloedgerelateerde kankers worden genoemd. Bloedgerelateerde kankers omvatten leukemieën, lymfomen en myelomen, terwijl vaste kankers alle andere kankers omvatten.

Carcinomen

Carcinomen zijn het meest voorkomende celtype van kanker, goed voor 80% tot 90% van de kankers. Deze kankers ontstaan ​​in cellen die epitheelcellen worden genoemd, waaronder de cellen van de huid en de cellen die lichaamsholten bekleden en organen bedekken.

Carcinomen kunnen verder worden onderverdeeld in:

• Adenocarcinomen: Adenocarcinomen beginnen in kliercellen die vloeistoffen produceren, zoals moedermelk.
• Plaveiselcelcarcinomen: voorbeelden van plaveiselcellen zijn die in de bovenste laag van de huid, het bovenste deel van de slokdarm en luchtwegen en het onderste deel van de baarmoederhals en vagina.
• Basaalcelcarcinomen: Basale cellen zijn alleen aanwezig in de huid en vormen de diepste laag huidcellen.
• Overgangscelcarcinomen: Overgangscellen zijn epitheelcellen die "rekbaar" zijn en aanwezig zijn in de blaas en delen van de nier.

Naast deze meer specifieke celtypen kunnen carcinomen worden genoemd op basis van hun locatie. Borstcarcinomen die in de melkkanalen ontstaan, worden bijvoorbeeld ductale carcinomen genoemd, terwijl die in de lobben worden beschouwd als lobulaire carcinomen.

Carcinomen zijn het enige kankerceltype met een niet-invasieve fase en zijn daarom de enige kankers waarvoor routinematig wordt gescreend. Kankers die nog steeds "ingeperkt" zijn en zich niet door het basismembraan hebben verspreid, worden carcinoma in situ of CIN genoemd. Kanker die in dit vroege, pre-invasieve stadium wordt ontdekt, moet theoretisch volledig worden genezen door verwijdering.

Sarcomen

Sarcomen zijn kankers van het bot en de zachte weefsels van het lichaam die bestaan ​​uit cellen die mesenchymale cellen worden genoemd. Deze omvatten kankers van het bot, spieren (zowel skelet- als gladde spieren), pezen, ligamenten, kraakbeen, bloedvaten, zenuwen , synoviale weefsels (gewrichtsweefsels) en vetweefsels. Voorbeelden van sarcomen zijn:

• Osteosarcoom (botkanker)
• Chondrosarcoom (kraakbeenkanker)
• Liposarcoom (vetweefselkankers)
• Rabdomyosarcoom (skeletspierkanker)
• Leiomyosarcoom (gladde spierkankers)
• Angiosarcoom (kankers van bloedvaten)
• Mesothelioom (kankers van het mesothelium, de weefsels die de borstkas en buikholte bekleden)
• Fibrosarcoom (kankers van bindweefsel)
• Glioom en astrocytoom (cellen van het bindweefsel in de hersenen)

Myelomen

Myeloom, ook wel multipel myeloom genoemd, is een kanker van cellen in het immuunsysteem die bekend staat als plasmacellen. Plasmacellen zijn de cellen die antilichamen produceren.

Leukemieën

Leukemieën zijn kankers van de bloedcellen en ontstaan ​​in het beenmerg. Onder bloedgerelateerde kankers worden leukemieën beschouwd als "vloeibare kankers", in tegenstelling tot myelomen en lymfomen. Aangezien bij deze kankers cellen betrokken zijn die in de bloedbaan circuleren, worden ze vaak behandeld als vaste kankers die zich hebben verspreid. Voorbeelden zijn:

• Lymfatische leukemie: dit zijn kankers van witte bloedcellen die bekend staan ​​als lymfocyten.
• Myelocytische leukemieën: dit zijn kankers van volwassen of onrijpe cellen die bekend staan ​​als myelocyten, zoals neutrofielen.

Zowel lymfatische als myelocytische leukemie hebben vormen die snel voortschrijden (acuut) en vormen die langer duren om zich te ontwikkelen (chronisch).

Lymfomen

Lymfomen zijn kankers die ontstaan ​​uit cellen van het immuunsysteem. Deze kankers kunnen ontstaan ​​in lymfeklieren of van extranodale plaatsen zoals de milt, maag of testikels. Deze zijn onderverdeeld in:

• Hodgkin-lymfoom
• Non-Hodgkin lymfoom

Gemengde soorten

Het is niet ongebruikelijk dat een kanker kenmerken heeft van meer dan één type weefsel. Kankercellen verschillen in veel opzichten van normale cellen, waarvan er één differentiatie wordt genoemd.

Sommige kankers kunnen erg lijken op de normale cellen waarin ze ontstaan ​​(deze wordengoed gedifferentieerde tumoren), maar anderen lijken misschien weinig op hen (misschien ziet u de termongedifferentieerdop een pathologieverslag).

Bovendien zijn de meeste tumoren heterogeen. Dit betekent dat de cellen in een deel van een tumor er heel anders uit kunnen zien dan cellen in een ander deel van een tumor. Een longkanker kan bijvoorbeeld sommige cellen hebben die op adenocarcinoom lijken en andere op plaveiselcelcarcinoom. Dit zou in een pathologierapport worden beschreven als hebbendadenosquamousKenmerken.

Blastomen zijn een type dat soms van de rest wordt gescheiden. Dit zijn kankers die voorkomen in embryonale cellen - cellen die nog geen pad hebben gekozen om epitheelcellen of mesenchymale cellen te worden.

Wat zit er in een naam?

Over het algemeen bevatten kankertumoren meestal de naam van het specifieke celtype waarin ze zijn begonnen, gevolgd door 'sarcoom'. Een goedaardige bottumor kan bijvoorbeeld een oste worden genoemdoma, maar een kwaadaardige tumor, een osteosarcoom.

Op lichaamsdeel / systeem

Kankers worden ook vaak gescheiden door de organen of orgaansystemen waarin ze ontstaan.

Kankers van het centrale zenuwstelsel

Kankers van het centrale zenuwstelsel omvatten kankers die hun oorsprong hebben in weefsels van de hersenen of het ruggenmerg. Kankers die zich naar de hersenen verspreiden, worden niet als hersenkankers beschouwd, maar eerder als hersenmetastasen, en komen veel vaker voor dan primaire hersenkankers.

Kankers die zich vaak naar de hersenen verspreiden, zijn onder meer longkanker, borstkanker en melanoom. In tegenstelling tot tumoren in andere delen van het lichaam, verspreiden hersenkankers zich niet vaak buiten de hersenen.

Over het algemeen is de incidentie van hersenkanker de afgelopen jaren toegenomen.

Hoofd- en nekkanker

Hoofd-halskankers kunnen elk deel van het hoofd en de nek aantasten, van de tong tot de stembanden. In het verleden werden deze kankers het meest gezien bij mensen die zowel zware drinkers als rokers waren. In de afgelopen jaren is het humaan papillomavirus (HPV) echter een belangrijke oorzaak van deze kankers geworden, met bijna 10.000 mensen die HPV ontwikkelden. alleen al in de Verenigde Staten elk jaar gerelateerde hoofd- en nekkanker.

Twee van dergelijke kankers zijn:

• Orale kanker: Ongeveer 60-70% van alle hoofd-halskankers zijn orale kankers, waaronder de mond, tong, amandelen, keel (keelholte) en de neusgangen.
• Larynxkanker (kanker van de stembanden)

Borstkanker

Veel mensen zijn zich ervan bewust dat borstkanker een maar al te vaak voorkomende vorm van kanker is bij vrouwen, maar het is belangrijk erop te wijzen dat mannen ook borstkanker krijgen. Bij mannen komt ongeveer 1 op de 100 gevallen van borstkanker voor De meest voorkomende vorm van borstkanker is ductaal carcinoom.

Aangezien de meeste borstkankers carcinomen zijn, kunnen ze soms worden ontdekt voordat ze invasief zijn geworden. Dit wordt beschouwd als carcinoom in situ, of stadium 0 borstkanker. Borstkanker stadia 1 tot en met 4 zijn invasieve stadia van de ziekte. Mogelijk hoort u deze meer specifieke namen:

• Ductaal carcinoom in situ van de borst (DCIS) en lobulair carcinoom in situ (LCIS): Carcinoma in situ is het vroegste stadium waarin borstkanker kan worden opgespoord en wordt beschouwd als stadium 0. Deze kankers zijn nog niet door het basismembraan gepenetreerd en worden als niet-invasief beschouwd. Ze worden meestal gedetecteerd wanneer een biopsie wordt uitgevoerd voor een afwijking op een screeningmammogram.
• Invasieve (infiltrerende) borstkanker (zowel ductaal als lobulair): zodra een borstkanker door het basismembraan dringt, wordt deze als invasief beschouwd.
• Inflammatoire borstkanker: Inflammatoire borstkanker, in tegenstelling tot andere borstkankers, komt meestal niet voor als een knobbel. De vroege stadia van de ziekte zien er eerder uit als roodheid en uitslag op de borst.
• Borstkanker bij mannen: Wanneer borstkanker bij mannen voorkomt, is de kans groter dat er een genetische component is. Een familiegeschiedenis van borstkanker zou tot een gesprek met uw arts moeten leiden.

Het kan beangstigend zijn om te horen dat u een ‘invasieve’ kanker heeft, maar dat doet het welnietbetekent dat uw kanker zich heeft verspreid. Zelfs stadium 1 wordt op deze manier aangeduid op basis van het uiterlijk van de tumor onder een microscoop.

Kankers van de luchtwegen

Kankers van de longen en bronchiën zijn de belangrijkste oorzaak van sterfgevallen door kanker bij zowel mannen als vrouwen in de Verenigde Staten.Hoewel roken een risicofactor is voor deze ziekten, komt longkanker ook voor bij niet-rokers. In feite is longkanker bij deze personen de zesde belangrijkste doodsoorzaak door kanker in de Verenigde Staten.

Longkanker neemt over het algemeen af, waarschijnlijk door een afname van roken. Maar het neemt toe bij jonge volwassenen, vooral jonge, niet-rokende vrouwen. De reden wordt op dit moment niet begrepen. Soorten die u mogelijk hoort, zijn onder meer:

• Niet-kleincellige longkanker: Subtypen van niet-kleincellige longkanker (verantwoordelijk voor ongeveer 80-85% van de longkankers) omvatten longadenocarcinoom, plaveiselcelcarcinoom van de longen en grootcellige longkanker.
• Kleincellige longkanker: Kleincellige longkanker is verantwoordelijk voor ongeveer 15% van de longkankers en komt vaker voor bij mensen die hebben gerookt.
• Mesothelioom: Mesothelioom is een vorm van kanker van het pleurale mesothelium, de bekleding rond de longen. Het is sterk verbonden met blootstelling aan asbest.

Kankers van het spijsverteringsstelsel

Kankers in het spijsverteringskanaal kunnen overal voorkomen, van de mond tot de anus. De meeste van deze kankers zijn adenocarcinomen, waarbij plaveiselcelcarcinomen voorkomen in de bovenste slokdarm en het meest afgelegen deel van de anus. Typen zijn onder meer:

• Slokdarmkanker: De meest voorkomende vorm van slokdarmkanker is de afgelopen jaren veranderd. Terwijl plaveiselcel-slokdarmkanker (vaak gerelateerd aan roken en drinken) ooit de meest voorkomende vorm van de ziekte was, werd het overtroffen door oesofageale adenocarcinoom (vaak gerelateerd aan langdurige zure reflux).
• Maagkanker: Maagkanker is ongebruikelijk in de Verenigde Staten, maar is wereldwijd een veel voorkomende vorm van kanker.
• Alvleesklierkanker: Alvleesklierkanker komt minder vaak voor dan sommige andere kankers, maar is de vierde meest voorkomende oorzaak van aan kanker gerelateerde sterfgevallen bij zowel mannen als vrouwen. Het wordt meestal gediagnosticeerd in de latere stadia van de ziekte, wanneer een operatie helaas plaatsvindt. niet meer mogelijk.
• Leverkanker: kanker uitgezaaid naar de lever komt veel vaker voor dan primaire leverkanker. Risicofactoren voor leverkanker zijn onder meer alcoholmisbruik en chronische infecties met hepatitis B of C.
• Colonkanker: Colonkanker wordt vaak dikkedarmkanker genoemd en omvat zowel kankers van het rectum als het bovenste deel van het colon. Het is de derde belangrijkste doodsoorzaak door kanker bij zowel mannen als vrouwen.
• Anale kanker: Anale kanker verschilt van colonkanker zowel in behandelingen als oorzaken. Infectie met HPV veroorzaakt nu de meeste anale kankers.

Urinewegkanker

Het urogenitale systeem omvat de nieren, de blaas, de buizen die de nieren en de blaas verbinden (de urineleiders genoemd) en de urethra (de doorgang uit de blaas). Dit systeem omvat ook structuren zoals de prostaatklier. Typen zijn onder meer:

• Nierkanker: De meest voorkomende vormen van nierkanker zijn onder meer niercelcarcinoom (ongeveer 90% van de gevallen), transitioneel celcarcinoom en Wilms-tumor bij kinderen.
• Blaaskanker: Ongeveer de helft van de blaaskankers wordt veroorzaakt door blootstelling aan tabak. Ook degenen die met kleurstoffen en verf werken, lopen een groter risico.
• Prostaatkanker: Prostaat is de tweede belangrijkste doodsoorzaak door kanker bij mannen, maar heeft nu een zeer hoge overlevingskans na vijf jaar.

Kankers van het voortplantingssysteem

Kankers in de voortplantingsorganen kunnen voorkomen bij mannen en vrouwen. Eierstokkanker is de vijfde meest voorkomende doodsoorzaak door kanker bij vrouwen, en hoewel het in de vroege stadia te genezen is, wordt het vaak gediagnosticeerd als het al is uitgezaaid. Typen zijn onder meer:

• Testiculaire kanker
• Eierstokkanker (inclusief kiemceltumoren)
• Baarmoederkanker (ook wel endometriumkanker genoemd)
• Eileider kanker
• Baarmoederhalskanker

Endocriene kankers

Het endocriene systeem is een reeks klieren die hormonen produceren en als zodanig symptomen kunnen hebben van een over- of onderproductie van deze hormonen. De meeste endocriene kankers, met uitzondering van schildklierkanker, zijn tamelijk zeldzaam. Een combinatie van verschillende endocriene kankers kan in families voorkomen en wordt aangeduid als multiple endocriene neoplasie of MEN.

De incidentie van schildklierkanker neemt in de Verenigde Staten meer toe dan bij welke andere kanker dan ook. Gelukkig is het overlevingspercentage voor veel van deze kankers hoog.

Bot- en zachte weefselkankers

In tegenstelling tot primaire bot- en weke delen kankers, die ongebruikelijk zijn, komt kanker die uitgezaaid is naar het bot veel voor. Botkanker, primair of gemetastaseerd, vertoont vaak symptomen van pijn of van een pathologische fractuur - een fractuur die optreedt in een bot dat verzwakt is door de aanwezigheid van een tumor. Typen zijn onder meer:

• Osteosarcoom
• Kaposi-sarcoom: Kaposi-sarcoom is een kanker van de weke delen die vaak wordt gezien bij mensen met hiv / aids.
• Ewing-sarcoom: Ewing-sarcoom is een botkanker die voornamelijk kinderen treft.

Bloedgerelateerde kankers

Bloedgerelateerde kankers omvatten zowel kankers waarbij bloedcellen betrokken zijn als kankers waarbij vast weefsel van het immuunsysteem betrokken is, zoals lymfeklieren. De risicofactoren voor bloedgerelateerde kankers verschillen enigszins van vaste kankers doordat zowel blootstelling aan het milieu als virussen (zoals het Epstein-Barr-virus, dat mononucleosis veroorzaakt) een belangrijke rol spelen. Dit zijn de meest voorkomende vormen van kanker bij kinderen.

Bloedgerelateerde kankers zijn onder meer:

• Hodgkin-lymfoom
• Non-Hodgkin lymfoom
• Acute lymfatische leukemie
• Chronische lymfatische leukemie
• Acute myelogene leukemie
• Chronische myelogene leukemie
• Myeloom

Huidkanker

Huidkankers worden vaak onderverdeeld in twee hoofdgroepen: melanoom en niet-melanoom. Hoewel niet-melanome huidkankers veel vaker voorkomen, zijn melanomen verantwoordelijk voor de meeste sterfgevallen door huidkanker.

Voorbeelden van huidkanker zijn:

• Basaalcelcarcinoom
• Plaveiselcelcarcinoom van de huid

Andere classificatiemethoden

Naast het groeperen van kankers op de bovenstaande manieren, worden tumoren vaak geclassificeerd op basis van:

• Tumorgraad: Graad is een maat voor de agressiviteit van een tumor. Een tumor van graad 1 is minder agressief en de cellen kunnen sterk lijken op de normale cellen waarin de kanker is begonnen. Een tumor van graad 3 is daarentegen meestal agressiever en de cellen zien er heel anders uit dan normale cellen.
• Tumorstadium: Tumoren worden op verschillende manieren opgevoerd, maar velen krijgen een getal tussen 1 en 4, waarbij 4 het meest gevorderde stadium van de kanker is.
• Niet-erfelijke kanker versus erfelijke kanker: sommige kankers worden erfelijke kankers genoemd. Zo wordt ongeveer 5-10% van de borstkankers als zodanig aangeduid, er is veel overlap en bij veel kankers speelt genetica een rol.
• DNA / moleculaire profielen: naarmate ons begrip van genetica verbetert, worden tumoren vaker geclassificeerd in termen van genetisch profiel. Sommige longkankers hebben bijvoorbeeld EGFR-mutaties, terwijl andere ALK-herrangschikkingen hebben.

Als u wordt gediagnosticeerd met een zeldzame vorm van kanker, kan het de moeite waard zijn om een ​​second opinion te vragen bij een van de door het National Cancer Institute aangewezen kankercentra. Bij deze grotere centra is de kans groter dat oncologen in dienst zijn die speciale belangstelling hebben voor minder vaak voorkomende - maar daarom niet minder belangrijke - kankers.

Een woord van Verywell

Er zijn naast de hier genoemde kankers nog veel meer, en, zoals opgemerkt, is er soms een aanzienlijke overlap tussen beide. Met een beter begrip van genetica, is het waarschijnlijk dat de classificatie van kankers het komende decennium aanzienlijk zal verbeteren. Het is belangrijk om te begrijpen dat het zelfs met hetzelfde type en subtype kanker moeilijk is om precies te weten hoe iemand met de behandeling zal doen. Leer uzelf zo goed mogelijk over het type kanker dat u heeft en onthoud dat zelfs als een kanker niet te genezen is, het bijna altijd te behandelen is, en dat zowel de behandelingen voor als de overleving van kanker de afgelopen jaren zijn verbeterd.