Effectieve bloeddrukregeling is een belangrijk doel voor diabetespatiënten. De gevaren van hoge bloeddruk bij diabetici zijn zo ernstig dat sommige onderzoeken hebben gesuggereerd dat een goed gecontroleerde bloeddruk bij diabetespatiënten een grotere invloed heeft op de gezondheid op lange termijn (kwaliteit van leven, aantal complicaties, uiteindelijke levensduur) dan strak bloed. suiker controle. Hoewel dat niet betekent dat u uw bloedsuikerdoelen moet negeren, versterkt het wel het idee dat het beheersen van de bloeddruk een essentieel doel is.
Huntstock / Getty-afbeeldingenBehandelingsdoelen
Bij diabetes is de streefbloeddruk lager dan 130/80. Het onderwerp van de beoogde bloeddruk is goed onderzocht en verschillende grote onderzoeken hebben consequent aangetoond dat significante verbeteringen in de cardiovasculaire en niergezondheid op de lange termijn pas duidelijk worden als de bloeddruk tot dit niveau is verlaagd. Om deze reden zijn artsen over het algemeen erg agressief bij het opstellen van behandelplannen voor diabetespatiënten.
Sommige onderzoeken hebben gesuggereerd dat bepaalde groepen diabetespatiënten - zoals diegenen met reeds bestaande nierproblemen - het meeste baat hebben bij een bloeddruk van minder dan 120/80. Gegevens hebben aangetoond dat het risico op cardiovasculaire problemen en verdere nierbeschadiging de laagste meetbare waarden binnen dit bereik benadert. Omdat het moeilijk is om de bloeddruk tot dit niveau te verlagen, is het een aanbeveling die meestal alleen voor specifieke patiënten is gereserveerd.
Niet-medicamenteuze therapie
De officiële richtlijnen van zowel de American Heart Association als de American Diabetes Association stellen dat bloeddruk in het bereik van 130-139 / 80-89 eerst moet worden behandeld met "niet-farmacologische" (geen medicinale) opties. Deze opties zijn onder meer:
- Gewichtsverlies
- Zoutbeperking
- Veranderingen in het dieet
- Stoppen met roken
- Alcoholgebruik beperken
Bij patiënten zonder diabetes leidt strikte naleving van deze regels vaak tot aanzienlijke bloeddrukdalingen, voldoende zodat medicamenteuze behandeling misschien niet nodig is. Hoewel hetzelfde kan voorkomen bij diabetespatiënten, komt het minder vaak voor en is medicamenteuze behandeling meestal nodig. Deze veranderingen zijn echter nog steeds de moeite waard, omdat ze de effectiviteit van medicamenteuze therapie verhogen en uiteindelijk leiden tot een betere bloeddrukcontrole.
Drugs therapie
Medicamenteuze therapie is voor de meeste patiënten op een bepaald moment tijdens de behandeling een noodzakelijke stap. Er zijn enorme hoeveelheden onderzoek gedaan om te bepalen welke medicijn of medicijncombinatie het "beste" is voor de behandeling van hoge bloeddruk bij patiënten met diabetes. Hoewel de studieresultaten enigszins variëren, is er een bijna universele consensus dat de beste medicijnen om te gebruiken bij diabetes zijn:
- Angiotensine-receptorblokkers (ARB's)
- Diuretica (thiaziden)
Deze medicijnen pakken specifiek verschillende problemen aan die verband houden met hoge bloeddruk bij diabetes, waaronder volumevergroting, stijfheid van bloedvaten en nierbeschadiging. Hoewel sommige artsen de therapie aanvankelijk beginnen door zelf een diureticum te proberen, is het gebruikelijker om te beginnen met een ACE-remmer. Uiteindelijk is een combinatie van ACE-remmer / ARB meestal de voorkeursbehandeling, met indien nodig een diureticum toegevoegd. Hoewel dit het meest voorkomende type medicamenteuze behandeling is, kunnen andere medicijnen worden toegevoegd, afhankelijk van specifieke patiëntfactoren.
Als uw arts ervoor kiest om de behandeling met een diureticum te starten, moet u zich ervan bewust zijn dat dit geen slechte keuze is en dat er aanwijzingen zijn om deze beslissing bij bepaalde typen patiënten te ondersteunen. Het zal heel snel duidelijk zijn of de behandeling werkt of niet, en indien nodig zullen aanpassingen worden doorgevoerd.
Nazorg
Ongeacht de specifieke behandeling die wordt toegediend, goede nazorg is essentieel om het succes van uw therapie op de lange termijn te beheren. In het begin zult u uw arts waarschijnlijk maandelijks of zelfs tweewekelijks bezoeken, totdat er een effectief plan is. Veel doktoren zullen u dan vragen om het eerste jaar elke drie maanden terug te komen. Deze nauwkeurige follow-up wordt gebruikt om veranderingen in de bloeddruk te volgen en een basislijn vast te stellen voor bepaalde fysieke parameters zoals elektrolytniveaus (kalium en natrium in het bloed) en nierfunctie.
Na het eerste jaar kan uw arts ervoor kiezen om over te schakelen naar afspraken van zes maanden, of wil hij misschien dat u doorgaat met het schema van drie maanden. Als u wordt gevraagd om het schema van drie maanden voort te zetten, is dit geen reden tot ongerustheid, het betekent alleen dat er meer tijd nodig is om ervoor te zorgen dat alles verloopt zoals gepland. Een groeiend aantal artsen vraagt alle diabetespatiënten met hoge bloeddruk om de drie maanden binnen te komen. Het nakomen van deze afspraken is belangrijk. De behandeling is het meest effectief in combinatie met een schema van goede nazorg.
