Overzicht van de huidaandoening van Lichen Sclerosus

Huidveranderingen in het genitale gebied kunnen alarmerend zijn, vooral als u seksueel actief bent. Maar jeukende plekken of vreemd uitziende plekken op de huid zijn niet altijd tekenen van een besmettelijke infectie. Er zijn tal van dermatologische ziekten die dergelijke symptomen veroorzaken. Een daarvan is een aandoening die lichen sclerosus wordt genoemd. Het treft vooral vrouwen, vooral na de menopauze, maar ook mannen en zelfs kinderen kunnen het ontwikkelen.

Lichen sclerosus is zelden ernstig, maar het is de moeite waard om hiervan op de hoogte te zijn - in ieder geval zodat u, als u het ontwikkelt, niet in paniek raakt of het bezoeken van een arts niet uitstelt uit angst dat u een seksueel overdraagbare aandoening heeft. De oorzaak is onbekend, hoewel een overactief immuunsysteem een ​​rol kan spelen.Sommige wetenschappers denken bijvoorbeeld dat een besmettelijke bacterie, een spirocheet genaamd, de veranderingen in het immuunsysteem kan veroorzaken die tot lichen sclerosus leiden.

Het is ook mogelijk dat bepaalde mensen een genetische aanleg hebben voor de ziekte, en studies suggereren dat abnormale hormoonspiegels ook een rol kunnen spelen. Hier is wat het nuttig is om te weten over deze relatief zeldzame huidziekte.

Symptomen

Milde gevallen beginnen meestal als glanzende witte vlekken op de huid van de vulva bij vrouwen of op de voorhuid van onbesneden mannen. Het heeft soms ook invloed op het gebied rond de anus. Bij vrouwen kan het voorkomen op andere delen van het lichaam, met name het bovenlichaam, de borsten en de bovenarmen, maar dit is zeldzaam: minder dan 1 op de 20 vrouwen die dit hebben vulvaire lichen sclerosus hebben de ziekte op een ander huidoppervlak.

Als de ziekte verergert, is jeuk het meest voorkomende symptoom, dat in zeldzame gevallen extreem genoeg kan zijn om de slaap en dagelijkse activiteiten te verstoren. Wrijven of krabben om de jeuk te verlichten kan bloedingen, tranen, pijnlijke zweren, blaren of blauwe plekken veroorzaken - zo erg zelfs dat het een goed idee is om geen seks te hebben, strakke kleding of tampons te dragen, fietsen of enige andere activiteit te vermijden die druk of wrijving op de getroffen gebieden kan veroorzaken.

In ernstige gevallen bij vrouwen kan lichen sclerosus leiden tot littekens waardoor de binnenste lippen van de vulva krimpen en verdwijnen, de clitoris bedekt raakt met littekenweefsel en de opening van de vagina vernauwt.

Bij mannen met ernstige lichen sclerosus kan de voorhuid over het hoofd van de penis littekens vormen, strakker worden en krimpen, waardoor het moeilijk wordt om de voorhuid terug te trekken en het gevoel in de punt van de penis afneemt. Af en toe zijn erecties pijnlijk en kan de urethra (de buis waardoor urine stroomt) smal of verstopt raken, wat leidt tot branderigheid of pijn tijdens het urineren en zelfs tot bloeden tijdens geslachtsgemeenschap. Wanneer lichen sclerosus zich rond de anus ontwikkelt, kan het ongemak tot constipatie leiden. Dit komt vooral veel voor bij kinderen.

Behandeling

Wanneer lichen sclerosus de huid aantast in andere delen van het lichaam dan de geslachtsorganen, hoeft het zelden te worden behandeld. De symptomen zijn meestal erg mild en zullen gewoonlijk na verloop van tijd verdwijnen.

Echter, lichen sclerosus van de genitale huid moet worden behandeld, zelfs als het geen jeuk of pijn veroorzaakt, om littekens te voorkomen die het urineren of geslachtsgemeenschap of beide kunnen verstoren. De ziekte is ook in verband gebracht met bepaalde kankers. Het veroorzaakt geen kanker, maar een huid met littekens door lichen sclerosus heeft meer kans op kanker. Ongeveer 1 op de 20 vrouwen met onbehandelde vulvaire lichen sclerosus ontwikkelt huidkanker. Het is belangrijk om de juiste behandeling te krijgen en om de 6 tot 12 maanden naar uw arts te gaan om eventuele veranderingen die op huidkanker kunnen duiden, te controleren en te behandelen.

Topische corticosteroïden zijn meestal de eerste verdedigingslinie tegen lichen sclerosus om zowel de ziekte te genezen als om de normale textuur en sterkte van de huid te herstellen. Steroïden zullen echter eventuele littekens die al zijn opgetreden, niet ongedaan maken. En omdat ze erg sterk zijn, is het belangrijk om regelmatig een arts te raadplegen om de huid te controleren op bijwerkingen wanneer de medicatie elke dag wordt gebruikt.

Als de symptomen eenmaal verdwenen zijn en de huid zijn kracht heeft herwonnen, kan het medicijn minder vaak worden gebruikt, maar het kan nog steeds een paar keer per week nodig zijn om lichen sclerosus in remissie te houden.

Als de ziekte niet verdwijnt na een paar maanden gebruik van een lokale steroïde crème of zalf, kan een arts doorgaan met het voorschrijven van een medicijn dat het immuunsysteem moduleert, zoals Protopic (tacrolimus) of Elidel (pimecrolimus). En voor mensen die andere medicijnen niet kunnen verdragen, kunnen retinoïden nuttig zijn. Soms kunnen ook andere factoren, zoals lage oestrogeenspiegels die vaginale droogheid en pijn veroorzaken, een huidinfectie of irritatie of allergie voor de medicatie, voorkomen dat de symptomen verdwijnen.

Voor mannen bij wie lichen sclerosus niet met medicatie zal verdwijnen, is besnijdenis bijna altijd effectief. Zodra de voorhuid is verwijderd, komt de ziekte meestal niet meer terug. Dit is echter niet het geval voor vrouwen, en daarom wordt een operatie in het genitale gebied of rond de anus over het algemeen niet aanbevolen. Maar meestal zal medicatie het werk doen om voor eens en voor altijd van lichen sclerosus af te komen.