Gewichtstoename is een veel voorkomende zorg bij mensen met hypothyreoïdie, en het grapefruitdieet - een plan voor gewichtsverlies dat in de jaren dertig begon als het zogenaamde "Hollywood-dieet" - is een benadering die door velen werd omarmd. Helaas kunnen alle voordelen van een op grapefruit gebaseerd dieet u meer kwaad dan goed doen.
Arda Mutlu / Eye Em / Getty ImagesOver het grapefruitdieet
Het Grapefruit Dieet is een van de meest populaire "quick-fix" diëten. Hoewel het gebruik ervan teruggaat tot de gouden eeuw van Hollywood, heeft het dieet de afgelopen jaren opnieuw aan populariteit gewonnen. Hoewel er veel variaties op het dieet zijn, zijn ze uiteindelijk allemaal gebaseerd op de overtuiging dat grapefruit "vetverbrandende enzymen" bevat of op de een of andere manier het natuurlijke metabolisme van het lichaam "versnelt".
In de jaren zeventig en begin jaren tachtig werd grapefruit opnieuw omarmd in zogenaamde '10-dagen, 10 pond-off'-diëten waarvoor het fruit bij elke maaltijd moest worden gegeten (en meestal zonder de noodzaak van lichaamsbeweging of enig ander dieet) interventie).
Ondanks beweringen dat grapefruit een natuurlijke 'vetverbrander' was, werd het gewichtsverlies bijna volledig bereikt door de inname van minder calorieën in plaats van enige specifieke eigenschap met betrekking tot grapefruit.
Begin jaren 2000 leidde een hernieuwde interesse in grapefruit om de glykemische controle te behouden bij mensen met insulineresistentie echter tot bevindingen die het fruit opnieuw in de schijnwerpers van het gewichtsverlies plaatsten.
In 2006 publiceerden endocrinoloog Ken Fujioka en zijn collega's van de Scripps Clinic een onderzoek waarin zwaarlijvige mensen die 12 weken lang driemaal daags een glas grapefruitsap dronken, gemiddeld 1,6 kilo verloren vergeleken met mensen die dronken 7 - ons appelsap dat slechts 0,3 kilo (0,66 pond) verloor. Van sommige deelnemers werd gemeld dat ze maar liefst 10 kilogram (ongeveer 22 pond) waren afgevallen.
Ondanks het feit dat de studie klein was (slechts 91 deelnemers) en de onderzoekers geen wetenschappelijke verklaring konden bieden voor het gewichtsverlies, waren de resultaten voldoende om grapefruit te laten stollen als hoofdvoedsel van veel dieetplannen.
Het probleem is natuurlijk dat dieetplannen nooit zo eenvoudig zijn als voorstanders beweren. Dit geldt met name voor mensen die een vervangende therapie voor schildklierhormoon krijgen, voor wie grapefruit meer kwaad dan goed kan veroorzaken.
Interacties met schildkliergeneesmiddelen
Het lijdt geen twijfel dat grapefruit een heerlijke en voedzame aanvulling is op elk dieet. Het is de derde meest geconsumeerde citrusvrucht in de Verenigde Staten, na sinaasappels en citroenen, en biedt een glycemische index van 6 (wat betekent dat het minder waarschijnlijk is dat het je insulineniveau beïnvloedt). Bovendien is het rijk aan vitamine C, vitamine A, foliumzuur, kalium, vezels en flavonoïden.
Maar grapefruit vormt een potentieel risico voor mensen die schildklierhormoonvervangende therapie gebruiken. Dit komt omdat grapefruit interfereert met een enzym dat bekend staat als CYP3A4, dat de darmen gebruiken om bepaalde verbindingen af te breken, zodat ze kunnen worden opgenomen. Veel schildkliermedicijnen, waaronder levothyroxine, vertrouwen op CYP3A4 voor metabolisatie en absorptie.
Als CYP3A4 wordt geremd door de consumptie van grapefruit, kan de biologische beschikbaarheid van een schildkliermedicijn (de hoeveelheid die in de bloedbaan terechtkomt) aanzienlijk worden verminderd, waardoor de voordelen van therapie worden ondermijnd.
Hoewel af en toe een grapefruit of een glas sap u waarschijnlijk weinig schade berokkent, kan routinematige of overmatige consumptie problematisch zijn. Een casestudy gepubliceerd in hetBritish Journal of Clinical Pharmacologydetailleerde een incidentie waarbij de zware consumptie van grapefruit bij een 36-jarige vrouw die levothyroxine gebruikte, haar schildklierhormoonspiegels verlaagde tot onder de therapeutische waarden Een simpele verlaging van de grapefruitinname normaliseerde de waarden.
Schildkliermedicijnen zijn niet de enige middelen die door grapefruit worden beïnvloed. Anderen zijn onder meer:
- Sommige middelen tegen angst, zoals buspiron
- Sommige geneesmiddelen tegen aritmie zoals Pacerone (amiodaron)
- Sommige antihistaminica zoals Allegra (fexofenadine)
- Sommige corticosteroïden zoals Entocort EC (budesonide)
- Sommige medicijnen tegen hoge bloeddruk zoals Procardia (nifedipine)
- Sommige statinegeneesmiddelen zoals Zocor (simvastatine) en Lipitor (atorvastatine)
- Sommige geneesmiddelen voor het afstoten van orgaantransplantaten zoals Sandimmune (cyclosporine)
Grapefruit veilig consumeren
De belangrijkste uitdaging van een grapefruitdieet is niet dat het niet zo goed werkt als de voorstanders beweren; het is dat je doorlopend aanzienlijke hoeveelheden grapefruit moet consumeren. Hoewel er geen vaste hoeveelheid is die als veilig of onveilig wordt beschouwd, concludeerden de Britse onderzoekers dat het driemaal daags consumeren van 7 ons grapefruitsap gedurende slechts twee dagen zich vertaalde in een afname van 10% in de opname van levothyroxine.
Met dat gezegd zijnde, drongen ze er ook op aan dat de vertraagde opname van levothyroxine als gevolg van grapefruitconsumptie niet inherent de biologische beschikbaarheid van het medicijn beïnvloedt. Andere variabelen, zoals gewicht en de ernst van de hypothyreoïdie, kunnen ook bijdragen aan het risico.
Het is belangrijk om met uw arts te praten om te bespreken of grapefruit voor u geschikt is. In de meeste gevallen zal uw arts u adviseren overconsumptie te voorkomen en uw dosis levothyroxine en grapefruitinname met vier uur te scheiden en uw schildklierniveaus regelmatig te controleren om er zeker van te zijn dat ze binnen een veilig bereik blijven. Bovendien, als uw gewicht met meer dan 10 tot 15 pond schommelt, moet uw schildklierdosis mogelijk worden aangepast.
Een woord van Verywell
Wat gewichtsverlies betreft, zijn er naast het grapefruitdieet veel andere opties om te overwegen. Hoewel grapefruit een aantrekkelijke manier lijkt om snel af te vallen, is het belangrijk om te onthouden dat er niet zoiets bestaat als een snelle oplossing. Een gezond, uitgebalanceerd dieet dat aan uw caloriebehoeften voldoet, is de beste optie.
Als u worstelt met uw gewicht, vraag dan uw arts om een verwijzing naar een voedingsdeskundige die ervaring heeft met schildklieraandoeningen, die de verschillende opties kan bespreken en u kan helpen bij het starten van een duurzaam trainingsprogramma dat is afgestemd op uw fitnessniveau. Dit, samen met een optimale therapietrouw van de schildklier, zal u op weg helpen naar geleidelijk en duurzaam gewichtsverlies.
