Oorzaken en risicofactoren van schildklieraandoeningen

De schildklier is een vlindervormige klier aan de voorkant van de nek en heeft als primaire functie de productie van de hormonen trijoodthyronine (T3) en thyroxine (T4). Deze hormonen reizen door het lichaam en helpen bij het reguleren van het metabolisme, maar ze helpen ook bij de ontwikkeling van de hersenen, de spijsvertering, spiercontrole en het in evenwicht brengen van de stemming.

Wanneer de schildklier te veel of te weinig van deze hormonen aanmaakt, werkt de klier niet goed, wat leidt tot aandoeningen zoals hyperthyreoïdie en hypothyreoïdie, de twee meest voorkomende soorten schildklieraandoeningen.

Algemene oorzaken

In het geval van hyperthyreoïdie produceert de schildklier te veel schildklierhormonen. Dit kan gebeuren door een ontsteking in de schildklier, thyroiditis genaamd, waardoor de schildklier overtollige hormonen aanmaakt.

Hyperthyreoïdie kan ook worden veroorzaakt door knobbeltjes die bekend staan ​​als toxische adenomen, die zich op de klier ontwikkelen en hormonen gaan afscheiden naast de hormonen die door de schildklier worden geproduceerd. In zeldzame gevallen kan hyperthyreoïdie worden veroorzaakt door een disfunctie van de hypofyse of door kankergroei op de schildklier die de hormonale balans en de productie van T3 en T4 kan verstoren.

Auto-immuunziekten zoals de ziekte van Graves kunnen ook hyperthyreoïdie veroorzaken.

Voor hypothyreoïdie en de daarmee samenhangende ziekten produceert de schildklier niet genoeg schildklierhormonen, wat ook resulteert in een gebrek aan energie. Oorzaken van hypothyreoïdie zijn onder meer een auto-immuunziekte zoals de ziekte van Hashimoto, een aandoening waarbij het lichaam de schildklier aanvalt en ervoor zorgt dat deze minder schildklierhormonen aanmaakt.

Hypothyreoïdie kan ook het gevolg zijn van blootstelling aan grote hoeveelheden radioactief jodium door behandeling met hyperthyreoïdie, wat vervolgens resulteert in permanente hypothyreoïdie.

Hypothyreoïdie kan ook een bijwerking zijn van bestralingstherapie die wordt gebruikt om kankers in het hoofd en nek te behandelen Zwangerschap kan ook hypothyreoïdie veroorzaken, evenals een aangeboren afwijking vanaf de geboorte waarbij de schildklier zich niet goed ontwikkelt.

Genetica

Aandoeningen zoals de ziekte van Hashimoto en de ziekte van Graves kunnen erfelijk zijn. Naast de familiegeschiedenis zijn er verschillende andere risicofactoren voor zowel hypothyreoïdie als hyperthyreoïdie, waarvan sommige (inclusief geslacht en zwangerschap) elkaar overlappen.

• Leeftijd en geslacht (vrouwen ouder dan 60 met een hoog risico)

• Bestaande aandoening (auto-immuunziekte zoals diabetes type 1 of coeliakie)

• Hypofyse-aandoening

• Zwangerschap (vrouwen die zwanger zijn of die in de afgelopen zes maanden een baby hebben gekregen met een hoog risico)

• Geslacht (vrouwen met een hoger risico)

• Familie- of persoonlijke geschiedenis van auto-immuunziekten (coeliakie, lupus, reumatoïde artritis)

• Trauma aan de schildklier uit het verleden

• Huidige of recente zwangerschap

• Roken

• Recent gebruik van jodiumcontrast (zoals dat wordt gebruikt in CT-scans)

Risicofactoren voor levensstijl

Er zijn bepaalde leefstijlfactoren die het risico op schildklieraandoeningen verhogen. Ze bevatten:

• Roken, aangezien tabak stoffen bevat die de schildklier aantasten, ontstekingen veroorzaken en de opname van jodium en de productie van schildklierhormonen verhinderen.
• Psychologische stress, zoals een scheiding of het verlies van een vriend of familielid.
• Letsel of trauma aan de schildklier.
• Geschiedenis van bepaald medicijngebruik in grote hoeveelheden, zoals lithium (gebruikt in veel stemmingsstabilisatoren) en jodium.

Een van de grootste hindernissen bij het diagnosticeren van schildklieraandoeningen is dat veel van de symptomen ervan voorkomen bij veel verschillende soorten ziekten. Een van de belangrijkste stappen die u moet nemen als u denkt dat u een probleem met uw schildklier heeft, is bloedonderzoek laten doen.

Dit toont de hoeveelheid schildklierhormonen in uw bloedbaan en kan een belangrijke stap zijn om uw aandoening correct te diagnosticeren en te behandelen.

Een woord van Verywell

Als u een van de aandoeningen heeft waarbij u een hoog risico loopt op een schildklieraandoening, moet u uw schildklier regelmatig door uw arts laten controleren. Als u meer symptomen heeft die verband houden met uw aandoening, neem dan ook contact op met uw arts. Er zijn veel risicofactoren en oorzaken voor schildklieraandoeningen, maar vroege diagnose en behandeling zijn cruciaal bij schildklieraandoeningen en de meeste gezondheidsproblemen.

lees hoe schimmelinfecties en schildklieraandoeningen met elkaar in verband kunnen worden gebracht.