Een overzicht van geografische tong

Goedaardige migrerende glossitis, ook wel geografische tong genoemd, is een onschadelijke (goedaardige) ontstekingsaandoening die het slijmvlies van de tong aantast. Het veroorzaakt verkleurde kale plekken op het oppervlak van de tong die vaak verschijnen in een "eilandachtige" verdeling, waardoor het oppervlak van de tong eruitziet als een kaart.

Symptomen

Hoewel het uiterlijk van een geografische taal ongebruikelijk is en alarmerend kan zijn als iemand het nog niet eerder heeft meegemaakt, is de aandoening volkomen goedaardig.Sommige mensen realiseren zich zelfs niet eens dat ze de aandoening hebben totdat deze wordt opgemerkt tijdens een examen, zoals een routinematige gebitsreiniging. Gemeenschappelijke kenmerken zijn onder meer:

• Kale plekken of laesies op het oppervlak van de tong
• Verkleuring van de tong, meestal witte vlekken
• Verhoogde gebieden op de tong met een gedefinieerde rand
• Af en toe kunnen laesies optreden in andere slijmvliesgebieden van het lichaam, zoals de schaamlippen

Deze foto bevat inhoud die sommige mensen misschien grafisch of verontrustend vinden.

Zie foto

Mensen die geografische taal ervaren, hebben vaak perioden van remissie wanneer ze helemaal geen laesies hebben. Wanneer laesies op de tong aanwezig zijn, kunnen ze willekeurig komen en gaan, van grootte of vorm veranderen, van locatie veranderen, van kleur veranderen (meestal zien ze eruit als wit, geel, roze of rood). Ze kunnen slechts één deel van de tong of meerdere gebieden aantasten.

Veranderingen in de laesies die verband houden met geografische taal vinden vaak plaats in de loop van meerdere dagen. Sommige veranderingen kunnen in de loop van één dag plaatsvinden, vaak binnen enkele uren.

Voor de meeste mensen is de aandoening pijnloos. Sommige mensen die een geografische taal ervaren, melden echter gevoeligheid voor warm of gekruid voedsel, zuur voedsel zoals citrusvruchten, alcohol en tabak.

Hoewel mensen zich vaak zorgen maken dat de laesies die verband houden met geografische taal, hen vatbaar kunnen maken voor ernstigere gezondheidsproblemen, is er geen bewijs dat de aandoening het risico van een persoon op ernstigere ziekten, zoals mondkanker, verhoogt.

Hoewel de veranderingen in het uiterlijk die door de aandoening worden veroorzaakt, kunnen komen en gaan, veroorzaken ze geen permanente schade aan de tong en wordt niet aangenomen dat de aandoening op de lange termijn gevolgen voor de gezondheid heeft.

Oorzaken

De exacte oorzaak van geografische taal is onbekend. Er zijn echter veel voorgestelde theorieën en mogelijke associaties die zijn onderzocht.

Veel mensen met de aandoening hebben gemeld dat het lijkt te verschijnen in tijden van stress. Anderen hebben opgemerkt dat de aandoening af en toe in gezinnen kan voorkomen, wat impliceert dat er bepaalde genetische of omgevingscomponenten kunnen zijn. Een onderzoek naar het mogelijke verband met psoriasis identificeerde een genvariant ininterleukine-1 bèta(IL-1B) als een predisponerende factor voor het ontwikkelen van geografische taal.

In sommige gevallen zijn bepaalde parafunctionele gewoonten, zoals tandenknarsen, in verband gebracht met de ontwikkeling van geografische taal. Bovendien lijken mensen met een aandoening die bekend staat als gespleten tong ook vaker een geografische taal te hebben. Er zijn ook verschillende andere mogelijke oorzaken van geografische taal:

• Dieetgerelateerde oorzaken (voedselgevoeligheden en tekorten aan voedingsstoffen)
• Allergieën (metalen en milieu)
• Hormoongerelateerde oorzaken (gebruik van orale anticonceptiva)
• Dermatologische aandoeningen (psoriasis en eczeem)
• Auto-immuunziekten en andere ontstekingsaandoeningen
• Chronische ziekten (diabetes)
• Erfelijke aandoeningen (chronische granulomateuze ziekte)

Hoewel veel theorieën worden onderzocht, moet het huidige onderzoek nog een definitieve oorzaak voor geografische taal vaststellen, en links naar bepaalde aandoeningen (zoals psoriasis) blijven speculatief.

Diagnose

Geografische taal treft zowel mannen als vrouwen van alle leeftijden en raciale achtergronden. Het lijkt vaker voor te komen bij kinderen Hoewel wordt aangenomen dat de aandoening een zeer klein percentage van de bevolking treft, realiseren veel mensen zich misschien niet dat ze het hebben.

Geografische taal wordt vaak incidenteel gediagnosticeerd; een arts of tandarts kan de aandoening opmerken tijdens een routine-onderzoek.

Soms zoeken mensen echter specifiek medische hulp wanneer ze de aandoening opmerken, omdat ze zich zorgen maken dat het een teken is van een ernstig gezondheidsprobleem, zoals een infectie of kanker.

De diagnose geografische tong wordt meestal gesteld nadat een arts de mond visueel heeft onderzocht en vragen heeft gesteld, bijvoorbeeld wanneer de laesies zijn verschenen en of ze pijn veroorzaken. Er zijn een paar andere aandoeningen die op geografische taal kunnen lijken en die een arts misschien wil uitsluiten, waaronder:

• brandwonden door chemicaliën
• psoriasis
• een schimmelinfectie zoals candidiasis
• lichen planus
• contactstomatitis (gevoeligheden of allergische reacties op stoffen zoals tandpasta)
• zelden orale kankers

Omdat de aandoening onschadelijk en meestal pijnloos is, bestellen artsen meestal geen specifieke tests om de aandoening te diagnosticeren. Als er onzekerheid bestaat over de diagnose, of als een arts een andere aandoening met een vergelijkbaar uiterlijk wil uitsluiten, kan hij een weefselmonster van de tong nemen voor een biopsie.

In de meeste gevallen is het karakteristieke uiterlijk van geografische tonglaesies echter voldoende om een ​​zelfverzekerde diagnose te stellen en andere aandoeningen uit te sluiten.

Behandeling

Geografische tong vereist geen behandeling omdat het goedaardig is, vanzelf verdwijnt en meestal geen pijn veroorzaakt. Als iemand met de aandoening gevoeligheid opmerkt voor bepaalde voedingsmiddelen, dranken of substanties (zoals tabak of tandpasta), wil hij misschien weten wat de laesies irriteert en deze vermijden op momenten dat de aandoening aanwezig is of oplaait.

Als iemand die een geografische taal ervaart, aanhoudende pijn of gevoeligheid heeft, kan een arts plaatselijke behandelingen voorschrijven, zoals corticosteroïden of retinoïden. Als de pijn ernstig is, kunnen plaatselijke anesthetica of middelen die de tong verdoven, worden aangeboden. Mondspoelingen kunnen ook worden gebruikt om elk ongemak dat verband houdt met de aandoening te verzachten.

Afhankelijk van de oorzaak kunnen sommige mensen met geografische taal baat hebben bij het proberen van medicatie om allergieën te behandelen (antihistaminica). Voor mensen met een chronische gezondheidstoestand (zoals psoriasis) en als gevolg daarvan een geografische taal ervaren, worden de laesies meestal opgelost door de onderliggende aandoening te behandelen.

Een woord van Verywell

Aangezien de meeste mensen met goedaardige migrerende glossitis niet beseffen dat ze het hebben, kan het alarmerend zijn om pijnlijke laesies in de mond te vinden. Hoewel de aandoening meestal geen medicatie vereist, kunnen degenen die pijn ervaren, baat hebben bij een behandeling met lokale steroïden, antihistaminica of verzachtende mondspoelingen. Als een rode vlek bloedt, groter wordt, onregelmatige contouren of oppervlak ontwikkelt, pijn veroorzaakt of langer dan enkele weken aanhoudt, moet men een arts raadplegen om een ​​ernstiger laesie uit te sluiten, zoals een laesie veroorzaakt door tongkanker.