Bloedingstypen en behandeling

Technisch gezien betekent bloeding (of bloeding) bloeding, van welke omvang dan ook.

In de medische gemeenschap is de term gereserveerd voor significante of ernstige bloedingen, die levensbedreigend kunnen zijn. Bloeden kan optreden vanuit elke lichaamsopening, zoals de mond, oren of anus, maar kan ook optreden door trauma zoals een diepe snee. Het gebruik van bloedverdunnende medicijnen, zoals coumadine of heparine, kan het risico op bloedingen aanzienlijk verhogen, waardoor het moeilijk wordt om het bloeden onder controle te houden als de wond of het probleem aanzienlijk is.

Categorieën en ernst

In de geneeskunde wordt bloeding gecategoriseerd op basis van hoe ernstig het is. Ter vergelijking betekent bloeddonatie doorgaans een verlies van 5-10% van het totale bloedvolume, wat het lichaam doorgaans zonder problemen aankan.

Categorie 1: tot 15% van het totale bloed is verloren gegaan. Meestal is er geen behandeling nodig. Kleine bloeding, zoals een gemakkelijk te beheersen bloedneus, snijwond of ander soort letsel.

Categorie 2: 15-30% bloedverlies. Vereist doorgaans IV-vloeistof en kan vermoeidheid, duizeligheid en bleekheid veroorzaken. Een ernstiger verwonding of ziekteproces is meestal verantwoordelijk voor dit soort bloedverlies, maar het kan gebeuren bij lichte verwondingen wanneer het bloeden moeilijk te stoppen is.

Categorie 3: 30-40% bloedverlies. Vereist medische aandacht en vereist mogelijk vocht en transfusie met gedoneerd bloed. De patiënt kan strijdlustig, prikkelbaar, verward, zwak, vermoeid, moe en bleek worden.

Categorie 4: meer dan 40% bloedverlies. Vereist een agressieve medische noodbehandeling met zowel bloedvervanging als intraveneuze vloeistof. Een levensbedreigende aandoening, medische hulp moet onmiddellijk worden ingeroepen en bloedverlies moet worden gestopt om de patiënt te laten overleven.

Een persoon die tot categorie 1 behoort, kan uiteindelijk een bloeding van categorie 4 worden als er geen medische hulp wordt ingeroepen. Het is belangrijk om snel een behandeling voor bloeding te zoeken, in plaats van te wachten tot de bloeding stopt. Zelfs een bloeding die zo gering is als een bloedneus, kan zeer ernstig worden als de bloeding langer dan 20-30 minuten aanhoudt.

Patiënten die een bloedverdunner gebruiken, moeten zich ervan bewust zijn dat bloeden een grote uitdaging kan zijn om thuis te stoppen en bereid zijn om behandeling te zoeken als ze een wond oplopen, zelfs als de wond klein lijkt. gestopt, zelfs een lichte bloeding, moet medische hulp tot gevolg hebben.

Patiënten die geen bloedproducten accepteren

Sommige religies verbieden transfusies, voor die personen kunnen andere methoden worden gebruikt om het bloeden onder controle te houden en het lichaam te ondersteunen terwijl er langzaam meer bloed wordt aangemaakt. Voor personen die een operatie plannen maar geen transfusie van een andere persoon kunnen krijgen, kan bloed worden opgeslagen ter voorbereiding op de mogelijkheid van bloeding. Dit wordt vaak "bloedloze chirurgie" genoemd.