De anatomie van de musculocutane zenuw

De musculocutane zenuw is een perifere zenuw in uw buitenarm. Het is de terminale tak van de laterale koord, die deel uitmaakt van de brachiale plexus die zich uitstrekt van je nek tot je oksel. De musculocutane zenuw draagt ​​vezels voor zowel motorische functie (beweging) als sensorische functie (gevoel).

Anatomie

Met uitzondering van de hersenzenuwen (in het hoofd), komen alle zenuwen in uw lichaam uit het ruggenmerg via de ruimtes tussen de wervels. Zenuwwortels die tussen de vijfde, zesde en zevende halswervels (C5, C6 en C7) in je nek komen, versmelten tot het laterale koord.

Het laterale koord splitst zich vervolgens af om te vormen:

1. Een deel van de medianuszenuw
2. De musculocutane zenuw

De musculocutane zenuw gaat dan verder en wordt de laterale huidzenuw van de onderarm, die ook wel de laterale onderarmhuidzenuw wordt genoemd.

Structuur

In de bovenarm, tussen je schouder- en ellebooggewrichten, heb je vier spieren:

• Biceps brachii
• Brachialis
• Coracobrachialis
• Triceps brachii

De triceps brachii bevindt zich in het achterste (achterste) compartiment, terwijl de rest zich in het voorste (voorste) compartiment bevindt. De musculocutane zenuw stuurt takken naar de drie spieren van het voorste compartiment.

Takken verbinden ook met het opperarmbeen en het ellebooggewricht.

In de onderarm, tussen je elleboog en pols, stuurt de laterale huidzenuw takken naar de huid van het voorste deel (duimzijde) van de arm.

Plaats

De musculocutane zenuw komt tevoorschijn onder de kleine borstspier van de bovenste borst, nabij je schouder en oksel. Dit deel van je lichaam wordt de oksel genoemd.

De zenuw verlaat de oksel en komt de arm binnen door door de coracobrachialis-spier te reizen, waar deze verbinding maakt met het opperarmbeen van de bovenarm.

De musculocutane zenuw loopt vervolgens langs de bovenarm tussen de brachialis en de biceps brachii-spieren. Als hij de elleboog nadert, doorboort hij het bindweefsel dat de diepe fascia wordt genoemd en komt hij tevoorschijn nabij de bicepspees en de brachioradialis-spier.

Van daaruit loopt het de onderarm in als de laterale huidzenuw en stuurt het takken af ​​tot het de pols net boven het duimgewricht bereikt.

Anatomische variatie

De musculocutane zenuw heeft verschillende bekende anatomische variaties. Bij sommige mensen kan het:

• Interactie met, hecht aan en wissel vezels uit met de medianuszenuw
• Ga onder de coracobrachialis-spier door in plaats van er doorheen te gaan

Functie

Het gedeelte van de musculocutane zenuw dat door de bovenarm loopt, zorgt voor motorische functie van de spieren die het innerveren. Nadat het de laterale huidzenuw is geworden, speelt het alleen een sensorische rol.

Motor functie

De drie spieren die door de musculocutane zenuw worden geïnnerveerd, werken allemaal samen om uw armen te bewegen.

De biceps brachii, vaak gewoon de biceps genoemd, is een van de bekendere spieren in het lichaam, dankzij het uitpuilende uiterlijk wanneer je je bovenarm buigt, evenals oefeningen die genoemd zijn om die uitstulping te veroorzaken, zoals bicepskrullen. Deze spier loopt van twee verbindingspunten bij de schouder tot aan je elleboog.

De musculocutane zenuw werkt samen met de biceps om de arm bij de elleboog en schouder te buigen om die klassieke bodybuilderhouding te creëren, en het stelt je ook in staat om je arm te draaien zodat je handpalm naar boven wijst.

Artsen tikken op de biceps-pees om reflexen van het C6-ruggenmergsegment te testen via de musculocutane zenuw.

De coracobrachialis ligt in je bovenarm, net onder de biceps. Het loopt ook van de schouder tot de elleboog. Het helpt uw ​​arm bij de schouder te buigen en speelt een ondergeschikte rol bij het naar uw lichaam trekken van de arm.

De brachialis-spier is de primaire spier die betrokken is bij het buigen van uw elleboog. Het begint in het midden van je bovenarm, waar het onder de biceps brachii ligt, gaat dan door de binnenkant van de elleboog om verbinding te maken met de ellepijp net onder het ellebooggewricht.

Bij het verschaffen van beweging aan de brachialis-spier, wordt de musculocutane zenuw verbonden door de radiale zenuw, een vertakking van het achterste koord. Het achterste koord deelt enkele zenuwwortels met het laterale koord.

Zintuiglijke functie

Terwijl de laterale huidzenuw langs de onderarm naar uw pols gaat, stuurt deze meerdere takken naar de huid. (Cutaan betekent huid.)

De zenuw geeft gevoel aan de voorste helft (duimzijde) van uw binnenarm vanaf de elleboog tot aan de basis van de duim en aan het voorste deel van uw buitenarm van elleboog tot pols.

Bijbehorende voorwaarden

De musculocutane zenuw raakt niet vaak geblesseerd omdat hij goed beschermd is in de oksel (nabij de schouder en oksel) en elders langs zijn loop door de arm. Meestal wordt musculocutane zenuwstoornis veroorzaakt door letsel aan de brachiale plexus, die talrijke zenuwen bevat.

Typisch wordt schade aan de plexus brachialis veroorzaakt door een penetrerend letsel aan de oksel, zoals een steek- of schotwond.

De zenuw kan ook worden beschadigd tijdens schouderoperaties. Schouderdislocatie veroorzaakt niet vaak schade aan de musculocutane zenuw, maar het gebeurt soms wel.

Schade aan deze zenuw kan leiden tot problemen met de weefsels in de zenuwbanen, waaronder:

• Verlies van gevoel in de huid aan de voorkant van de onderarm
• Verzwakte flexie van de schouder en elleboog
• Verzwakte rotatie van de arm

De hierboven beschreven armbewegingen, hoewel verzwakt, blijven mogelijk door andere spieren die bij deze bewegingen helpen, waaronder de pectoralis major en de brachioradialis.

De zenuw kan ook bekneld raken als gevolg van repetitieve stressblessures, meestal bij jonge atleten. Backpacken met een zware rugzak kan compressie van de brachiale plexus veroorzaken en resulteren in een aandoening die Erb's verlamming wordt genoemd.

Rehabilitatie

In gevallen van musculocutane zenuwbeschadiging ervaren sommige mensen spontaan herstel, maar zelfs als dat gebeurt, duurt het meestal enkele maanden.

Veel gevallen kunnen conservatief worden behandeld, zoals met rust, ijs, ontstekingsremmende medicijnen en fysiotherapie. Als die aanpak echter niet lukt, kan chirurgische decompressie noodzakelijk worden.

In sommige gevallen kan zenuwtransplantatie of zenuwoverdracht nodig zijn om de functie te herstellen.