Oorzaken en risicofactoren van fibromyalgie

Niemand weet wat fibromyalgie veroorzaakt, en dat kan een zenuwslopend feit zijn voor de vier miljoen mensen in de Verenigde Staten waarvan wordt aangenomen dat ze de aandoening hebben. Sommige wetenschappers hebben gesuggereerd dat fibromyalgie een centrale sensibiliseringsstoornis is, waarbij zenuwcellen in de hersenen en het ruggenmerg zijn ofwel hyperreactief of de remmende systemen die bedoeld zijn om de verwerking van pijnsignalen te temperen, zijn onderactief.

Anderen geloven dat fibromyalgie het resultaat is (geheel of gedeeltelijk) van psychologische spanningen. Hoewel niemand op dit moment echt een duidelijke oorzaak kan achterhalen, is er overeenstemming dat fibromyalgie een multidimensionale aandoening is met enkele bekende risicofactoren, waaronder geslacht, leeftijd, stressniveau en genetica.

Geslacht

Statistisch gezien hebben vrouwen meer kans op fibromyalgie dan mannen. Ongeveer 75% -90% van degenen bij wie fibromyalgie wordt vastgesteld, zijn vrouwen van middelbare leeftijd Hoewel de reden hiervoor niet geheel duidelijk is, kunnen geslachtshormonen niet alleen een rol spelen bij de verspreiding van de ziekte, maar ook bij de frequentie en ernst van de symptomen.

Dit blijkt gedeeltelijk uit een studie uit 2017 die in het tijdschrift is gepubliceerdGynaecologie en endocrinologie,waaruit bleek dat fibromyalgie veel vaker werd gezien bij jonge vrouwen met premenstrueel syndroom (PMS) dan bij vrouwen zonder.

Andere gevallen lijken samen te vallen met het begin van de menopauze, waarbij de hormoonspiegels dramatisch dalen. Dit ondersteunt verder een rol van oestrogeen bij fakkels die verband houden met het premenstrueel syndroom, waarbij cyclische afname van oestrogeen tot meer pijn zou kunnen leiden.

De testosteronniveaus dalen ook, wat suggereert dat veranderingen in het "mannelijke hormoon" (dat in feite bij beide geslachten aanwezig is) ook een rol kunnen spelen bij de ontwikkeling van fibromyalgiesymptomen. Hoewel onderzoek ontbreekt, toonde een onderzoek uit 2010 van het University of Nebraska Medical Center aan dat de progressieve afname van de testosteronniveaus naarmate een man ouder wordt, wordt weerspiegeld door een toename van de frequentie en ernst van musculoskeletale pijn die kenmerkend is voor fibromyalgie.

Sommige onderzoekers suggereren dat het percentage fibromyalgie bij mannen in feite veel hoger kan zijn dan geschat, vooral omdat mannen minder geneigd zijn om een ​​behandeling voor chronische gegeneraliseerde pijn te zoeken dan vrouwen.

Leeftijd

Veel mensen beschouwen fibromyalgie als een aandoening die postmenopauzale vrouwen treft, een perceptie die grotendeels wordt beïnvloed door tv-advertenties voor fibromyalgiemedicijnen die bijna uitsluitend vrouwen van in de vijftig en zestig als patiënt casten. In feite ontwikkelt fibromyalgie zich meestal tijdens de vruchtbare jaren van een vrouw en wordt het meestal gediagnosticeerd tussen de 20 en 50 jaar.

Over het algemeen neemt het risico echter toe naarmate u ouder wordt.Hoewel de algemene prevalentie van fibromyalgie bij de algemene bevolking tussen de 2% en 4% ligt, zal deze met de leeftijd toenemen tot ongeveer 8% onder degenen rond de 70 jaar.

Met dat gezegd zijnde, kan het soms jaren duren voordat de chronische wijdverspreide pijn eindelijk wordt herkend als fibromyalgie. In feite concludeerde een onderzoek uit 2010, uitgevoerd door de Academic Department of Rheumatology aan King's College London, dat het gemiddeld 6,5 jaar duurt vanaf het begin van de symptomen om een ​​bevestigde diagnose van de aandoening te krijgen.

Minder vaak kan fibromyalgie kinderen en tieners treffen in een ongebruikelijke vorm van de aandoening die bekend staat als juveniel fibromyalgiesyndroom (JFMS).

Psychologische stress

Stress kan ook een versnellende factor zijn voor fibromyalgie, hoewel het enigszins een kip-en-ei-situatie is. Hoewel het bijvoorbeeld bekend is dat fibromyalgie vaak samengaat met stressgerelateerde stoornissen zoals chronisch vermoeidheidssyndroom (CVS), depressie, prikkelbare darmsyndroom (IBS) en posttraumatische stressstoornis (PTSD), hoe precies die relaties werk is het niet.

Met aandoeningen zoals PTSD lijkt de associatie te suggereren dat psychologische symptomen op de een of andere manier fysieke symptomen kunnen veroorzaken, hetzij somatisch (door fysiologische functies te veranderen), psychosomatisch, of beide. Bij CVS, depressie en IBS kunnen de relaties meer oorzaak en gevolg zijn, waarbij bepaalde psychologische spanningen fysieke symptomen veroorzaken en bepaalde fysieke symptomen psychologische / cognitieve symptomen veroorzaken.

Onderzoek naar de gemengde aard van fibromyalgie suggereert dat er vier subtypen kunnen zijn:

• Fibromyalgie zonder psychiatrische aandoeningen
• Fibromyalgie met pijngerelateerde depressie
• Fibromyalgie die samen optreedt met klinische depressie
• Fibromyalgie als gevolg van somatisatie (de neiging om psychische problemen te ervaren met lichamelijke symptomen, zoals kan optreden bij PTSS)

Evenzo zijn slaapproblemen kenmerkend geassocieerd met fibromyalgie.Terwijl bepaalde slaapstoornissen zoals obstructieve slaapapneu naast fibromyalgie kunnen voorkomen en bijdragen aan hoge percentages chronische vermoeidheid, andere slaapgerelateerde problemen zoals slaapstart (hypnische schokken) en slaaponderbrekingen worden verondersteld een gevolg te zijn van neurotransmitterstoornissen in het centrale zenuwstelsel.

Wat de oorzaak of het gevolg ook is, herstellende slaap (waarbij slaappatronen worden genormaliseerd) houdt rechtstreeks verband met een vermindering van pijnsymptomen.

Genetica

Genetica lijkt een rol te spelen bij de ontwikkeling van fibromyalgie, hoewel dit mogelijk te wijten kan zijn aan meerdere genetische varianten, in plaats van één. Op dit moment moeten wetenschappers de combinatie van de honderden mogelijke pijnregulerende genen in jouw lichaam.

De rol van genetica bij fibromyalgie wordt gedeeltelijk bewezen door een uitgebreid overzicht van onderzoeken van het Chonnam National Medical Hospital in Korea, die een opvallend familiaire clustering van fibromyalgie aantoonden.

Terwijl er onderzoek aan de gang is, zijn er aanwijzingen dat mensen met het zogenaamde 5-HT2A-receptor 102T / C-polymorfisme mogelijk een hoger risico op fibromyalgie lopen.