Wat is een cohortonderzoek?

Een cohortonderzoek kijkt vaak naar 2 (of meer) groepen mensen die een ander kenmerk hebben (bijvoorbeeld wat rookt en andere niet) om te proberen te begrijpen hoe het specifieke kenmerk een uitkomst beïnvloedt. Het doel is om de relatie tussen het gedeelde attribuut van een groep (in dit geval roken) en het uiteindelijke resultaat te begrijpen.

pixelfit / Getty Images

Cohortstudie-ontwerp

Er zijn twee categorieën van evidence-based medisch onderzoek bij mensen:

Experimenteel onderzoek: dit omvat een gecontroleerd proces waarbij elke deelnemer aan een klinische proef wordt blootgesteld aan een soort interventie of situatie, zoals een medicijn, vaccin of blootstelling aan het milieu. Soms is er ook een controlegroep die niet ter vergelijking wordt blootgesteld. De resultaten zijn afkomstig van het volgen van de effecten van de blootstelling of interventie gedurende een bepaalde periode.

Observationeel onderzoek: dit is wanneer er geen interventie is. De onderzoekers observeren eenvoudig de blootstelling en resultaten van de deelnemers gedurende een bepaalde periode in een poging potentiële factoren te identificeren die van invloed kunnen zijn op verschillende gezondheidsproblemen.

Cohortonderzoeken zijn longitudinaal, wat betekent dat ze plaatsvinden over een bepaalde periode - vaak jaren - met periodieke check-ins bij de deelnemers om informatie vast te leggen zoals hun gezondheidstoestand en gezondheidsgedrag.

Ze kunnen zijn:

• Potentieel: begin in het heden en ga door in de toekomst
• Retrospectief: begin in het heden, maar kijk naar het verleden voor informatie over medische resultaten en gebeurtenissen

Doel van cohortstudies

Het doel van cohortonderzoeken is om de medische kennis en praktijk te bevorderen, bijvoorbeeld door een beter begrip te krijgen van de risicofactoren die de kans op het krijgen van een bepaalde ziekte vergroten.

Deelnemers aan cohortonderzoeken worden bij elkaar gegroepeerd op basis van een gemeenschappelijk kenmerk, zoals van dezelfde geografische locatie zijn, hetzelfde beroep hebben of een diagnose van dezelfde medische aandoening hebben.

Elke keer dat de onderzoekers inchecken bij deelnemers aan cohortonderzoeken, kunnen ze hun gezondheidsgedrag en resultaten gedurende een bepaalde periode meten. Een onderzoek kan bijvoorbeeld twee cohorten omvatten: een die rookt en de andere die niet rookt. Aangezien de gegevens in de loop van de tijd worden verzameld, zouden de onderzoekers een beter idee hebben of er een verband lijkt te bestaan ​​tussen een gedrag - in dit geval roken - en een bepaalde uitkomst (zoals longkanker bijvoorbeeld). Het is een feit dat u zich geen zorgen hoeft te maken.

Sterke punten van cohortstudies

Veel van de huidige kennis van de medische beroepsgroep over ziekterisicofactoren is afkomstig van cohortonderzoeken. Naast het aantonen van ziekteprogressie, helpen cohortstudies onderzoekers ook bij het berekenen van de incidentie, de cumulatieve incidentie, het relatieve risico en de hazard ratio van gezondheidsproblemen.

• Omvang: Grote cohortstudies met veel deelnemers geven onderzoekers meestal meer zelfverzekerde conclusies dan kleine studies.
• Tijdlijn: Omdat ze de progressie van ziekten in de loop van de tijd volgen, kunnen cohortonderzoeken ook nuttig zijn bij het opstellen van een tijdlijn van een gezondheidstoestand en om te bepalen of specifiek gedrag mogelijk bijdragende factoren aan de ziekte zijn.
• Meerdere metingen: vaak stellen cohortstudies onderzoekers in staat om meerdere resultaten van dezelfde blootstelling te observeren en te volgen. Als een cohortstudie bijvoorbeeld een groep mensen volgt die chemotherapie ondergaan, kunnen onderzoekers de incidentie van misselijkheid en huiduitslag bij de patiënten bestuderen. In dit geval is er één blootstelling (chemotherapie) en meerdere uitkomsten (misselijkheid en huiduitslag).
• Nauwkeurigheid: Een ander sterk punt van cohortonderzoeken - met name prospectieve cohortonderzoeken - is dat onderzoekers mogelijk in staat zijn om de blootstellingsvariabele, andere variabelen en de gezondheidsresultaten van de deelnemers relatief nauwkeurig te meten.
• Consistentie: resultaten die in een onderzoek worden gemeten, kunnen uniform worden uitgevoerd.

Retrospectieve cohortstudies hebben hun eigen voordelen, namelijk dat ze relatief snel, gemakkelijk en goedkoop kunnen worden uitgevoerd dan andere soorten onderzoek.

Hoe onderzoeksdeelnemers worden beschermd

Zwakke punten van cohortstudies

Hoewel cohortstudies een essentieel onderdeel zijn van medisch onderzoek, kennen ze ook hun beperkingen.

Deze kunnen zijn:

• Tijd: Onderzoekers brengen niet simpelweg deelnemers voor één dag naar het lab om een ​​paar vragen te beantwoorden. Cohortstudies kunnen jaren - zelfs decennia - duren, wat betekent dat de kosten van het uitvoeren van de studie behoorlijk kunnen oplopen.
• Zelfrapportage: hoewel retrospectieve cohortstudies minder duur zijn, hebben ze hun eigen significante zwakte doordat ze kunnen vertrouwen op de zelfrapportage van deelnemers over vroegere omstandigheden, resultaten en gedragingen. Hierdoor kan het moeilijker zijn om nauwkeurige resultaten te krijgen.
• Uitval: gezien de lange tijdsbesteding die nodig is om deel te nemen aan een cohortonderzoek, is het niet ongebruikelijk dat deelnemers stoppen met dit soort onderzoek. Hoewel ze het volste recht hebben om dat te doen, kan het risico op vooringenomenheid mogelijk toenemen als te veel mensen de studie verlaten.
• Gedragsverandering: een andere zwakte van cohortonderzoeken is dat deelnemers hun gedrag kunnen veranderen op manieren die ze anders niet zouden doen als ze geen deel uitmaakten van een onderzoek, wat de resultaten van het onderzoek zou kunnen veranderen.
• Potentieel voor vooroordelen: zelfs de best opgezette cohortstudies zullen niet zo robuuste resultaten opleveren als die bereikt worden via gerandomiseerde gecontroleerde studies. Dit komt doordat het ontwerp, d.w.z. mensen worden in groepen ingedeeld op basis van bepaalde gedeelde eigenschappen - er is een inherent gebrek aan randomisatie.

Een woord van Verywell

Medicijnen, apparaten en andere behandelingen komen na jarenlang onderzoek op de markt. Er zit een lange reis tussen de eerste tests van vroege formuleringen van een medicijn in een laboratorium en het zien van commercials ervoor op tv met een lijst met bijwerkingen die onmogelijk snel kunnen worden gelezen.

Denk aan de laatste keer dat u een lichamelijk onderzoek had. Uw arts heeft waarschijnlijk verschillende van uw vitale functies gemeten en u een bloedtest gegeven, en vervolgens aan u gerapporteerd over de verschillende gedragingen die u mogelijk moet veranderen om uw risico op het ontwikkelen van bepaalde ziekten te verkleinen. Die risicofactoren zijn niet alleen maar gissingen; veel daarvan zijn het resultaat van cohortonderzoeken.