Malte Mueller / Getty-afbeeldingen
Belangrijkste leerpunten
- Een nieuwe studie suggereert dat trauma uit de kindertijd zowel de ontwikkeling als de respons op de behandeling van multiple sclerose later in het leven kan beïnvloeden.
- Eerdere studies hebben een verband gevonden tussen trauma bij kinderen en chronische aandoeningen.
- Omgaan met stress en andere psychische problemen is essentieel voor het behandelen van een chronische ziekte.
In een nieuwe studie ontdekten onderzoekers van de Universiteit van Illinois in Urbana-Champaign dat trauma uit de kindertijd van invloed kan zijn op zowel de ontwikkeling als de respons op de behandeling van multiple sclerose (MS) later in het leven.
MS is een auto-immuunziekte waarbij het immuunsysteem de beschermende bedekking van zenuwcellen van de hersenen, het ruggenmerg en / of de ogen aanvalt en vernietigt. De aanvangsleeftijd voor MS ligt doorgaans tussen de 20 en 40 jaar, hoewel dit kan variëren.
Uit de studie bleek dat muizen die stress ervoeren toen ze jong waren, meer kans hadden om immuuncelreceptoren te activeren. De januari-studie werd gepubliceerd in het tijdschriftNature CommunicationsEerdere studies hebben al een verband aangetoond over hoe stress bestaande gevallen van MS kan verergeren.
"Wat hier nieuw is, is het idee dat stress uit je kindertijd je aanleg voor auto-immuunziekten jaren en zelfs decennia later in je leven kan beïnvloeden", Jeffrey Kane, MD, kinderneuroloog en neurofysioloog bij Child Neurology Consultants in Austin, die niet bij het onderzoek betrokken was. , vertelt Verywell.
Wat dit voor u betekent
Trauma kan van invloed zijn op meerdere aspecten van iemands leven, waaronder hun lichamelijke gezondheid. Als u trauma en stress in uw leven probeert aan te pakken, kunt u mogelijk helpen bij het omgaan met chronische aandoeningen.
Het onderzoek
Onderzoekers bestudeerden deze traumareactie bij muizen door muizen te vergelijken die kort van hun moeder waren gescheiden en een injectie met zoutoplossing hadden gekregen, en muizen die bij hun moeder bleven en de injectie niet kregen. Ze ontdekten dat muizen die dit trauma hadden meegemaakt, meer kans hadden om experimentele auto-immuun encefalomyelitis (EAE) te ontwikkelen.
EAE is een algemeen experimenteel model voor MS waarin de belangrijkste componenten van de ziekte, waaronder ontsteking, voorkomen. De meeste geneesmiddelen die momenteel worden gebruikt om MS bij mensen te behandelen, zijn ontwikkeld en getest op EAE-modellen.
EAE-modellen vertalen zich echter niet exact naar MS bij mensen, met als belangrijk verschil dat T-cellen in MS in een ander compartiment worden geactiveerd dan in EAE's.
Uit de studie bleek dat de muizen die EAE ontwikkelden een langdurige afgifte van het stresshormoon noradrenaline hadden, wat het lichaam van een persoon helpt zich voor te bereiden op actie. Omdat deze receptoren lange tijd actief waren, waren ze toen minder toegerust om de ontsteking van EAE te bestrijden.
De muizen die in dit onderzoek EAE ontwikkelden van stress, reageerden ook niet goed op interferon beta-1a, een intramusculaire injectie die vaak wordt gebruikt om mensen met verschillende vormen van MS te behandelen.
Hoewel dit onderzoek aangeeft dat er mogelijk een verband bestaat tussen trauma uit de kindertijd en MS, waarschuwt Kane ervoor kindertrauma niet als een risicofactor voor MS te beschouwen. "Het is duidelijk dat de meeste kinderen met een emotioneel trauma geen MS ontwikkelen", zegt hij. “En de meeste mensen met MS hebben in hun jeugd geen ernstig emotioneel trauma gehad.Je moet voorzichtig zijn bij het leggen van een direct verband, maar het risico op basis van dit bewijs is zeker groter. "
Kane zegt ook dat, hoewel kindertrauma een risicofactor kan zijn, ouders niet per se gealarmeerd hoeven te zijn. "Een slechte ervaring hebben op de kleuterschool of in de eerste klas, dat is waarschijnlijk niet genoeg om hun risico [voor MS] te vergroten", zegt hij. "We moeten onze kinderen natuurlijk beschermen, maar we willen niet te ver de andere kant op gaan en ze nooit het leven laten ervaren."
Stress en chronische gezondheidsproblemen
Eerdere studies hebben het verband tussen trauma bij kinderen en chronische aandoeningen onderzocht. Een studie uit 2010, gepubliceerd in het tijdschriftGrenzen in de psychologiegaf eerder aan dat kindertrauma kan bijdragen aan chronische ziekten op volwassen leeftijd, waarbij ook de geestelijke gezondheid en sociaaleconomische status een rol spelen. Deze studie onderzocht gegevens van een Canadian Community Health Survey uit 2005 en ontdekte dat meer traumatische gebeurtenissen in de kindertijd verband hielden met toegenomen chronische aandoeningen.
Mensen die trauma ervaren, lopen mogelijk een hoger risico om bepaalde aandoeningen te ontwikkelen. "We weten al lang dat mensen die een trauma hebben meegemaakt een verhoogd risico hebben op reumatoïde artritis", vertelt Adam Kaplin, MD, PhD, Chief Scientific Officer van MyMD Pharmaceuticals, aan Verywell. "Trauma in het vroege leven heeft ertoe geleid dat mensen vatbaar zijn voor specifieke gezondheidsgevolgen die lijken te vervallen in immuun- en hyperactiviteitgerelateerde aandoeningen."
Onderzoek uit 2013 gepubliceerd in het tijdschriftRampengeneeskunde en paraatheid voor de volksgezondheidontdekte dat 30% van de geïsoleerde of in quarantaine geplaatste kinderen een posttraumatische stressstoornis ervoer Kaplin vraagt zich af hoe trauma van de COVID-19-pandemie immuungerelateerde aandoeningen op de lange termijn zal beïnvloeden.
"Kinderen zijn duidelijk getraumatiseerd, en hun mate van angst en depressie gaat in geen verhouding tot oudere mensen door het dak", zegt hij. "Zullen we een stijging van het aantal auto-immuunziekten zien als gevolg van de gevolgen van COVID-19 gedurende zo'n aanhoudende en lange periode?"
Stress en trauma aanpakken
Of iemand nu een trauma heeft uit zijn kindertijd of uit zijn volwassenheid, het beheer van de geestelijke gezondheid kan een belangrijk onderdeel zijn van het omgaan met MS of een andere chronische aandoening. Onderzoek suggereert dat een ontsteking door aandoeningen zoals MS het risico op depressie en zelfs suïcidaliteit bij mensen kan verhogen.
Er zijn ook bepaalde psychische aandoeningen die vaker voorkomen bij mensen met MS dan in de algemene publicatie. Een onderzoek uit 2007 wees uit dat het volgende vaker voorkomt bij mensen met MS:
- Depressieve stoornis
- Elke angststoornis
- Gegeneraliseerde angststoornis
- Bipolaire stoornis
- Stoornissen in verband met middelenmisbruik
Kane zegt dat mensen met chronische gezondheidsproblemen zich bewust moeten zijn van de mogelijke langetermijneffecten van het niet aanpakken van stress. "Ik denk dat alle mensen met auto-immuunziekten rekening moeten houden met hoe ze hun leven zullen leiden door fysieke, emotionele stress te minimaliseren", zegt hij.
Enkele manieren waarop mensen hun stress op een gezonde manier kunnen aanpakken, zoals aanbevolen door het Center for Disease Control and Prevention, zijn onder meer:
- Haal diep adem en mediteer
- Probeer evenwichtige maaltijden te eten
- Train regelmatig
- Zorg voor voldoende slaap
- Vermijd overmatig gebruik van middelen zoals alcohol
- Blijf voor uw gezondheid zorgen zoals aanbevolen door uw arts
- Praat met anderen over hoe u zich voelt