Longtransplantaties om COPD te behandelen

Longtransplantaties worden vaak gebruikt voor personen met chronische obstructieve longziekte in het eindstadium (COPD) die aan specifieke criteria voldoen. De ziekte wordt geclassificeerd als eindstadium wanneer opflakkeringen en ademhalingsproblemen mogelijk levensbedreigend zijn geworden en elke andere behandelingsweg, zowel medisch als chirurgisch, is uitgeput.

Alles bij elkaar worden elk jaar ongeveer 2.000 longtransplantaties uitgevoerd in de Verenigde Staten, volgens statistieken van de Scientific Registry of Transplant Recipients in Minneapolis.

Voordelen van longtransplantatiechirurgie

Longtransplantaties kunnen de kwaliteit van leven aanzienlijk verbeteren en veel van de fysieke functies herstellen die mensen met stadium 4 COPD hebben geweigerd. In termen van opties suggereert huidig ​​onderzoek dat een bilaterale longtransplantatie (de vervanging van beide longen) doorgaans gunstiger is op de lange termijn in vergelijking met een enkelvoudige longtransplantatie.

Hoewel longtransplantaties tot nu toe de overlevingskansen op de lange termijn bij mensen met COPD nog niet verhogen, blijven de kwaliteit en de duur van de kortetermijnoverleving verbeteren. Volgens het onderzoek:

• Tussen 80 en 90 procent van de personen die een transplantatie ondergaan, overleeft het eerste jaar.
• Tussen 41 procent en 52 procent overleeft vijf of meer jaar.

Bovendien kan 66,7 procent van de mensen met een bilaterale transplantatie vijf jaar of langer leven, vergeleken met slechts 44,9 procent van degenen met een enkelvoudige longtransplantatie.

Selectie van kandidaten voor longtransplantatie

Over het algemeen wordt een persoon beschouwd als kandidaat voor een longtransplantatie als hij of zij een levensverwachting heeft van twee jaar of minder. Bovendien wordt doorgaans een leeftijdsgrens van 65 jaar geadviseerd voor een enkelvoudige longtransplantatie en 60 jaar voor een bilaterale transplantatie. Statistieken hebben weinig voordelen laten zien in de overlevingstijd of kwaliteit van leven voor personen ouder dan dit.

Andere criteria zijn onder meer:

• Met een FEV1 van minder dan 20 procent
• Het ervaren van chronische hypercapnie (overmatig koolstofdioxide) en verlaagde bloedzuurstofniveaus
• Ervaren secundaire pulmonale hypertensie
• Een BODE-indexscore hebben van minder dan zeven (wat wijst op een verkorte levensverwachting)

Op basis van een beoordeling van het individuele geval kan er enige speelruimte zijn in deze cijfers. Selectie omvat ook een beoordeling of de persoon ambulant is, een sterk ondersteuningssysteem heeft en gemotiveerd is om fysiotherapie, lichaamsbeweging, stoppen met roken en andere levensstijlveranderingen voorafgaand aan en na de operatie te ondergaan.

Personen met een eerdere longoperatie, zoals een longvolume-reductieoperatie (LVRS) of een bullectomie, kunnen ook in aanmerking komen als ze aan de criteria kunnen voldoen.

Postoperatieve complicaties

Het feit dat een longtransplantatie een belangrijke ingreep is die een aanzienlijk risico op complicaties met zich meebrengt, doet niet onderuit. Ze kunnen ademhalingsgerelateerd of niet-ademhalingsgerelateerd zijn.

Ademhalingsgerelateerde complicaties zijn complicaties die rechtstreeks de longen aantasten en kunnen zijn:

• Ischemie-reperfusieletsel (schade veroorzaakt wanneer bloed terugkeert naar het weefsel na een periode van zuurstoftekort)
• Bronchiolitis obliterans (obstructie van de luchtwegen door acute ontsteking)
• Tracheale malacia (ingeklapte luchtpijp)
• Atelectasis (ingeklapte long)
• Longontsteking

Daarentegen zijn niet-respiratoire gerelateerde complicaties die welke andere organen aantasten of gerelateerd zijn aan de immuunonderdrukkende geneesmiddelen die worden gebruikt om orgaanafstoting te voorkomen. Hoewel orgaanafstoting de meest directe zorg is na transplantatiechirurgie, kunnen andere zijn:

• Infectie
• Lymfoproliferatieve ziekte (veroorzaakt wanneer te veel witte bloedcellen, lymfocyten genaamd, worden geproduceerd bij personen met een gecompromitteerd immuunsysteem)
• Lymfoom (kanker van het immuunsysteem)
• Systemische hypertensie
• Nierfalen
• Diabetes na transplantatie

Een woord van Verywell

Hoewel longtransplantaties altijd als een laatste redmiddel worden beschouwd, hebben technologische vooruitgang en postoperatieve zorg geleid tot meer succes dan ooit tevoren.

Dat gezegd hebbende, moet de grootst mogelijke zorg worden besteed om ervoor te zorgen dat u niet alleen de voordelen van de behandeling begrijpt, maar ook de uitdagingen begrijpt waarmee u te maken kunt krijgen in de weken, maanden en jaren na de operatie.

De risico's kunnen hoog zijn. Alles bij elkaar genomen zal ongeveer 50 procent van de personen die een longtransplantatie ondergaan van een niet-verwante donor chronische afstoting ervaren (gekenmerkt door het progressieve verlies van orgaanfunctie in de loop van jaren).

De verbetering van deze tarieven hangt grotendeels af van het beheer van complicaties. Dit betekent dat u als patiënt zich volledig moet inzetten om elke stap te zetten die nodig is om uw algehele gezondheid te verbeteren. Uiteindelijk,uzijn een van de belangrijkste factoren bij het bepalen van uw succes op lange termijn.