Wat is een voorste tibialispeesruptuur?

Als u een plotselinge pijn aan de voorkant van uw enkel heeft gevoeld en moeite heeft om uw voet normaal te bewegen, kan het zijn dat u een pijnlijke verwonding heeft opgelopen, een tibialis anterior peesruptuur genaamd.

De tibialis anterieure pees bevestigt een spier aan de voorkant van je scheenbeen aan de voorkant van je voet. Een scheur in deze pees kan pijn en problemen veroorzaken bij het uitvoeren van normale activiteiten zoals lopen en rennen.

Anatomie van de tibialis anterior

De tibialis anterieure spier ontstaat vanaf de voorkant van je scheenbeen, ook wel bekend als het scheenbeen. Het gaat langs je scheenbeen en verandert in een pees die zich aan het bovenste binnenste gedeelte van je voet hecht. De naam is afgeleid van de locatie: tibialis, wat tibia betekent, en anterior, wat 'vooraan' betekent.

De functie van de anterieure tibialis is om uw voet en enkel dorsaal te buigen, waarbij u uw voet en tenen naar de voorkant van uw scheenbeen trekt. Tijdens het lopen trekt de tibialis anterior samen om uw voet en tenen op te tillen, waardoor ze de vloer vrijmaken. De spier dient ook om je tenen en voet naar binnen te trekken, een beweging die inversie wordt genoemd.

Een tibialis anterieure ruptuur is een relatief zeldzame verwonding, hoewel het de derde meest voorkomende peesscheur aan de onderste extremiteit is na de achillespees en de patellapees.

Het letsel wordt meestal veroorzaakt door een traumatische gebeurtenis waarbij uw voet en enkel met kracht naar beneden en naar buiten worden getrokken. Hierdoor wordt de pees maximaal uitgerekt, waardoor deze gaat scheuren.

Er zijn drie soorten peesscheur. Graad I is gewoon het overstrekken van de pees. Een scheur van graad II is een gedeeltelijke breuk van de pees en een scheur van graad III houdt een breuk van de volledige dikte van de pees in.

Tibialis Anterieure breuksymptomen

U kunt tekenen en symptomen krijgen die erop kunnen wijzen dat uw voorste tibialispees is gescheurd. Deze kunnen zijn:

• Pijn in de bovenkant van uw voet en enkel
• Zwelling rond uw voet, enkel en tenen
• Moeilijkheden om uw voet en tenen omhoog te trekken
• Pijn tijdens het lopen
• Verkleuring en blauwe plekken van uw voet en enkel

Als u uw voet of enkel heeft geblesseerd, moet u onmiddellijk uw arts raadplegen. Ze kunnen specifieke tests uitvoeren om uw aandoening te diagnosticeren en u op weg te helpen met de juiste behandeling.

Diagnose

Als uw arts vermoedt dat u uw voorste tibialispees heeft gescheurd, kunnen speciale tests worden uitgevoerd om het vermoeden te bevestigen of af te wijzen. Ten eerste kan uw arts een klinisch onderzoek uitvoeren en de zwelling, het bewegingsbereik van uw voet en de kracht van de spieren rond uw voet beoordelen.

Er kan een röntgenfoto worden gemaakt om elke botafwijking zoals een enkelfractuur uit te sluiten. De gouden standaard diagnostische test voor het bevestigen van een anterieure tibialisruptuur is magnetische resonantie beeldvorming (MRI). Een MRI toont de weke delen structuren rond uw voet en enkel en de diagnose van tibialis anterior ruptuur kan worden bevestigd (of afgewezen).

Behandeling

De eerste behandeling van een anterieure tibialisruptuur omvat rust, ijs en immobilisatie. Dit wordt gedaan om de gewonde weefsels te beschermen en een omgeving te bevorderen waarin genezing kan plaatsvinden. Uw arts kan u vragen een brace te dragen om uw voet en enkel een paar weken stil te houden terwijl de zaken genezen.

Graad I tranen van de tibialis anterieure pees vereisen doorgaans geen operatie. Na een paar weken immobilisatie kunt u beginnen met het rehabiliteren van het letsel. Een breuk van graad II kan een paar weken rust vereisen, maar daarna kunt u beginnen met fysiotherapie om de mobiliteit van uw voet en enkel veilig te herstellen.

Een graad III-ruptuur van volledige dikte van uw tibialis anterieure pees vereist meestal een operatie om te herstellen. De operatie omvat het maken van een of twee kleine incisies in de bovenkant van uw voet om toegang te krijgen tot de pees.

De pees kan dan met hechtingen weer aan het bot worden vastgemaakt. Soms wordt een naburige pees, de extensor hallucis longus, gebruikt om de reparatie te versterken.

Na de operatie zult u waarschijnlijk geen gewicht op uw onderste extremiteit kunnen dragen, dus heeft u wellicht een rollator of krukken nodig om te lopen. Uw voet en enkel zullen waarschijnlijk worden geïmmobiliseerd in een gegoten of verwijderbare laars.

Rehabilitatie

De revalidatie van een gescheurde tibialis anterieure pees begint meestal ongeveer drie of vier weken na het letsel. Als u een operatie nodig heeft, begint uw revalidatie ongeveer vier weken na uw chirurgische ingreep.

U kunt er baat bij hebben om tijdens de revalidatie met een fysiotherapeut (PT) te werken. Uw PT kan uw toestand beoordelen en u begeleiden tijdens uw herstel. Er zijn verschillende componenten om te revalideren na een voorste tibiale peesruptuur.

Gewichtsbelasting en looptraining

Wanneer u voor het eerst een operatie ondergaat om uw tibialis anterior te herstellen, draagt ​​u geen gewicht. Dat betekent dat u geen gewicht op uw voet kunt plaatsen. Uw PT kan u leren hoe u op de juiste manier met krukken kunt lopen.

Naarmate u vordert met uw revalidatie, kunt u beginnen met het belasten van uw onderste extremiteit. Gewoonlijk houdt progressieve gewichtsbelasting in dat u gedurende een week ongeveer 25% van uw gewicht door uw voet plaatst, en dat vervolgens gedurende een week verhoogt tot 50%. Nadat u een week hebt besteed aan het plaatsen van 75% van uw gewicht door uw voet, kunt u beginnen met het dragen van volledig gewicht.

Uw PT kan u helpen bij het lopen met krukken. Meestal worden in eerste instantie twee krukken gebruikt als u niet belast bent. Naarmate u vordert met het dragen van het gewicht op uw voet, kunt u een kruk en eventueel een rechte stok gebruiken om te lopen.

Uw PT kan met u samenwerken om uw lopen te verfijnen door looptrainingstechnieken te gebruiken. Ze kunnen je opzij laten stappen of over obstakels heen lopen. Dit type training kan helpen om de manier te verbeteren waarop uw voet en enkel de belasting kunnen verdragen die erop wordt uitgeoefend tijdens het lopen.

Bereik van beweging

Het progressieve bewegingsbereik van uw voet en enkel kan ook een belangrijk onderdeel zijn van uw revalidatie na een peesruptuur van de voorste tibialis.

Een reeks bewegingsoefeningen kan passief worden gedaan, waarbij uw PT uw voet beweegt terwijl u rust, of de oefeningen kunnen actief zijn waarbij u uw spieren gebruikt om uw voet geleidelijk in specifieke richtingen te bewegen om het bewegingsbereik van de enkel en voet te verbeteren.

Bewegingsrichtingen voor de enkel omvatten gewoonlijk dorsaalflexie, plantairflexie (met uw voet naar beneden wijzen), inversie (uw voet naar binnen bewegen) en eversie (uw voet naar buiten bewegen). Bewegingsoefeningen en rekoefeningen voor de teen kunnen ook worden gedaan.

Versterking

Uw PT kan oefeningen voorschrijven om de kracht van de spieren rond uw enkel te verbeteren na een tibialis anterieure ruptuur.

Een weerstandsband kan in eerste instantie worden gebruikt om de spierfunctie van de tibialis anterior, tibialis posterior, enkel-evertoren en kuitspieren te verbeteren. De banden kunnen verschillende diktes hebben om veilig verder te gaan met versterken.

Naarmate u verbetert, kan meer geavanceerde versterking worden gedaan. Hielverhogingen kunnen de kuitkracht verbeteren, en staande teenverhogingen kunnen de functie van uw tibialis anterieure spieren verbeteren.

Gewichtdragende oefeningen zoals mini-squats of lunges kunnen worden uitgevoerd zodra de volledige gewichtsbelasting is bereikt. Evenwichtsoefeningen kunnen ook worden gedaan.

Handmatige technieken

Tijdens uw PT-sessies kan uw therapeut handmatige technieken gebruiken om zwelling te verminderen, de mobiliteit van littekenweefsel te verbeteren en het bewegingsbereik te vergroten. Massage kan worden gedaan om de spieren te ontspannen en de zwelling rond uw voet en enkel te verminderen. Handmatige weerstandsoefeningen kunnen worden gedaan om de spieractivering en kracht te verbeteren.

Prognose

Als u uw voorste tibialispees heeft gescheurd, kunt u verwachten dat u binnen acht tot twaalf weken terugkeert naar uw vorige niveau van functie en activiteit. Het verloop van uw herstel hangt af van de ernst van uw verwonding en uw niveau van functioneren en lichamelijke gezondheid op het moment van verwonding.

Elke persoon is anders, dus uw specifieke herstel kan iets langer of sneller zijn. Werk nauw samen met uw arts en zorgteam om uw specifieke verwachte prognose te begrijpen.

Een woord van Verywell

Een breuk van de tibialis anterieure pees aan de voorkant van uw scheenbeen en enkel kan een pijnlijk letsel zijn dat leidt tot problemen met lopen, rennen en volledig deelnemen aan werk en recreatieve activiteiten.

Het begrijpen van de symptomen en het behandelen van de verwonding is een belangrijke stap om de juiste behandeling te krijgen. Hard werken tijdens revalidatie en herstel kan helpen om de beweging van uw onderste ledematen te verbeteren en u snel terug te brengen naar uw vorige functieniveau.