Minderheidsstressverwijst naar de manier waarop individuen uit ondervertegenwoordigde of gestigmatiseerde groepen een aantal stressfactoren ervaren die rechtstreeks verband houden met de identiteit van een minderheid. Toen het concept van minderheidsstress voor het eerst werd voorgesteld door een onderzoeker in 1995, werd het gedefinieerd als een vorm van stress die is afgeleid van de minderheidsstatus. Met name bij homomannen werd de chronische stress die verband houdt met stigmatisering gezien als:
- Geïnternaliseerde homofobie, wat in wezen discriminerende overtuigingen zijn die op zichzelf gericht zijn voor iemands homoseksualiteit.
- Verwachtingenvan afwijzing en discriminatie
- Ervaringenvan discriminatie
Heldenafbeeldingen / Getty-afbeeldingen
Wie kan minderheidsstress ervaren
Ondanks de focus op seksuele en genderminderheden in het eerste onderzoek, blijft de stress bij minderheden niet beperkt tot die groepen. Minderheidsstress kan worden ervaren door
- Mensen van kleur (geïnternaliseerd racisme)
- Geslachtsdiverse kinderen en volwassenen (geïnternaliseerde transfobie)
- Moslims, sikhs en andere religieuze personen die geen meerderheid vormen
- Personen met een handicap
- Andere groepen worden als verschillend gezien in de lokale samenleving
Minderheidsstress is zowel additief als intersectioneel. Met andere woorden, personen die tot meerdere minderheidsgroepen behoren, ervaren vaak meer stress bij minderheden dan personen die slechts tot één minderheidsgroep behoren. Bovendien kunnen mensen met intersectionele identiteiten stressfactoren ervaren die uniek zijn voor die identiteiten.
Zoals het minderheidsstressmodel stelt, kan het deel uitmaken van een minderheidsgroep of een gestigmatiseerde groep stressvol zijn, zelfs als mensen geen expliciete vooringenomenheid ervaren. Gewoon verwachten dergelijk gedrag te ervaren, kan fysieke en mentale gezondheidsproblemen veroorzaken.
Micro-agressies kunnen ook tot stress leiden. Micro-agressies zijn wanneer mensen op discriminerende manieren handelen die subtiel of indirect zijn, vaak zonder het te beseffen. Een voorbeeld hiervan is wanneer twee vrienden aan het winkelen zijn en mensen erop staan te praten met degene die geen rolstoel gebruikt, zelfs als zij niet degene is die de vraag stelt of de interactie heeft. Een ander voorbeeld is wanneer mensen onbewust de straat oversteken omdat ze een jonge man van kleur zien naderen, waar ze dat niet zouden doen als hij blank was.
Minderheidsstress en gezondheidsverschillen
Gezondheidsverschillen worden gedefinieerd als gezondheidsverschillen tussen groepen die verband houden met sociale of economische nadelen. Er is aangetoond dat homoseksuele, lesbische, biseksuele en transgenderjongeren een aantal gezondheidsverschillen ervaren die verband houden met stress bij minderheden. Veel andere minderheidsgroepen ervaren ook een of meer gezondheidsverschillen.
Over het algemeen is aangetoond dat gezondheidsverschillen verband houden met een aantal factoren, waaronder verschillen in:
- Toegang tot gezondheidszorg
- Kwaliteit van zorg
- Toegang tot gezonde voeding, binnen- en buitenruimtes
- Kwantiteit en kwaliteit van het onderwijs
Stress en discriminatie kunnen alle genoemde items beïnvloeden.
Slechts zeer zelden kunnen gezondheidsverschillen tussen groepen worden teruggevoerd op feitelijke biologische verschillen tussen groepen. Ze houden veel vaker verband met sociale en medische ongelijkheden, zowel actueel als historisch. Ze houden ook vaak verband met gedrag dat kan worden verergerd door stress bij minderheden.
Elk aspect van stress bij minderheden kan de gezondheidsrisico's en -resultaten beïnvloeden - zowel direct als indirect.
Geïnternaliseerd stigma (homofobie / racisme) en gezondheidsverschillen
Geïnternaliseerd racisme, homofobie en andere vormen van stigmatisering kunnen de gezondheid op verschillende manieren beïnvloeden. De meest voor de hand liggende manier is dat wanneer mensen een fundamenteel aspect van zichzelf niet leuk vinden (of zelfs haten), dit kan leiden tot angst, depressie en andere vormen van psychische stoornissen. Het kan ook leiden tot risicovol gedrag, zoals onbeschermde seks of illegaal drugsgebruik. Dit gedrag kan worden gebruikt om een gevoel van zelfhaat te verdoven of af te leiden.
Er is ook aangetoond dat geïnternaliseerd racisme verband houdt met abdominale obesitas, mogelijk gemedieerd door een of andere vorm van stressreactie. Abdominale obesitas is in verband gebracht met een verhoogd risico op een aantal gezondheidsproblemen, waaronder insulineresistentie, diabetes en hart- en vaatziekten.
Verwachtingen van discriminatie en gezondheidsverschillen
Verwachtingen van discriminatie kunnen leiden tot zowel hypervigilantie als vermijding. Hypervigilantie kan leiden tot gevoelens van stress en depressie. Het kan ook leiden tot uitputting, veranderingen in eetlust en andere gezondheidsproblemen. Het kan zelfs de ervaring van pijn beïnvloeden.
Vermijding kan zelfs nog meer directe gevolgen hebben voor de gezondheid en gezondheidsverschillen. Als iemand bijvoorbeeld bang is om naar de dokter te gaan omdat ze bang is dat hij of zij vijandig tegenover haar staat, kan dat direct gevolgen hebben voor haar gezondheid. Ze wordt misschien niet zo vaak getest als nodig is of neemt deel aan preventieve gezondheidscontroles om haar gezondheid te behouden. Ze kan zelfs zorg vermijden als ze ziek of gewond is, waardoor het risico op het ontwikkelen van gezondheidsproblemen en / of handicaps op de langere termijn toeneemt.
Het is aangetoond dat angst voor discriminatie in de gezondheidszorg leidt tot het vermijden van zorg. Het vermijden van zorg kan leiden tot vertragingen bij het testen en behandelen, wat een negatief effect heeft op de algehele gezondheid.
Ervaringen met discriminatie en gezondheidsverschillen
Ervaringen met discriminatie kunnen de gezondheid zowel indirect als indirect beïnvloeden. Wat betreft de indirecte effecten van discriminatie op de gezondheid, kan het bijvoorbeeld zijn dat een persoon uit een minderheidsgroep geen huisvesting kan krijgen die dicht bij toegankelijke gezondheidszorg ligt. Ze kan het zich misschien niet veroorloven om vrij te nemen van haar werk. Beide dingen kunnen ervoor zorgen dat ze minder snel toegang krijgt tot gezondheidszorg.
Ze zou in een voedselwoestijn kunnen wonen of ergens waar het niet veilig is om te wandelen of te fietsen om aan lichaamsbeweging te doen. Gebrek aan toegang tot gezond voedsel en goedkope, veilige lichaamsbeweging kunnen beide ingrijpende gevolgen hebben voor de algehele gezondheid.
Discriminatie treft ook een aantal andere levensdomeinen die indirecte effecten hebben op de gezondheid, zoals het risico op opsluiting.Deze problemen van systemisch racisme zijn ook betrokken bij de hoge hiv-percentages die worden gezien bij zwarte mannen die seks hebben met mannen.
Er zijn ook de directe effecten van discriminatie op de gezondheid. Discriminatie veroorzaakt nog sterkere stresseffecten dan alleen verwachten mishandeld te worden. Bovendien blijkt dat zorgverleners een lagere kwaliteit van zorg verlenen aan personen uit verschillende minderheidsgroepen, wat soms, maar niet altijd, het gevolg is van bewust racisme, seksisme of andere vormen van vooringenomenheid. Het is, misschien vaker, het resultaat van impliciete vooringenomenheid - vooringenomenheid die buiten het bewuste bewustzijn ligt.
Het is aangetoond dat impliciete vooringenomenheid tegen raciale minderheden invloed heeft op een aantal aspecten van interacties tussen artsen en patiënten. Deze omvatten alles, van behandelbeslissingen tot welke diagnoses worden vermoed en welke tests worden besteld.
Een bijzonder doordringend probleem dat is gemeld, is dat zwarte Amerikanen systematisch te weinig worden behandeld voor pijn. Dit wordt toegeschreven aan de opvattingen dat zwarte mensen een "dikkere" huid hebben die minder gevoelig is voor pijn, wat leidt tot de neiging om de pijn die ze ervaren te onderschatten. Onderzoek heeft aangetoond dat artsen die geen impliciete vooroordelen tegen zwarte mensen hebben, deze aannames niet doen of de pijn van hun patiënt te weinig behandelen.
Er is ook het probleem van expliciete vooringenomenheid. De baanbrekende National Transgender Discrimination Survey die in 2016 werd uitgebracht, toonde aan dat bijna een op de vijf transgender individuen zorg in de gezondheidszorg was geweigerd. Dat houdt niet alleen in dat genderbevestigende zorg wordt geweigerd, maar ook dat behandeling wordt geweigerd voor noodgevallen, zoals botbreuken en andere trauma's. Meer dan een kwart gaf aan te zijn lastiggevallen in een medische omgeving.
Een woord van Verywell
Hoe kunnen we als samenleving eraan werken om de effecten van de stress van minderheden op gezondheidsverschillen aan te pakken? Het belangrijkste is om te beseffen dat racisme, heteroseksisme en andere vormen van discriminatie niet alleen gaan over kwetsende dingen zeggen en op mensen neerkijken. Ze zijn systematisch en hebben invloed op zoveel delen van onze wereld en ons leven - inclusief lichamelijke en geestelijke gezondheid. In veel opzichten zijn openlijk racistische mensen een veel kleiner probleem dan onzichtbare systemen van ongelijkheid die de vormen van het leven van mensen verstoren.
Een groot deel daarvan is het vergroten van het bewustzijn van de manieren waarop vriendelijke, intelligente en goedbedoelende mensen onbewuste overtuigingen kunnen dragen die een enorme impact kunnen hebben op de volksgezondheid. Scholen en universiteiten moeten medische en andere professionals beter voorlichten over impliciete vooringenomenheid en de manieren waarop niet-onderzochte overtuigingen en veronderstellingen van invloed zijn op de besluitvorming in de gezondheidszorg en de uitkomsten van patiënten. De meeste mensen bedoelen het redelijk goed. Ze weten gewoon niet wat ze niet weten - en ze kunnen de dingen niet zien waarvan ze niet beseffen dat ze ernaar zouden moeten kijken.
.jpg)
