Hoe Californië de wetten van de barmhartige Samaritaan opnieuw definieerde

Volgens een uitspraak van het Californische hof van beroep uit 2007 was de barmhartige Samaritaanwet vrijwel afgeschaft, waardoor degenen die anderen helpen risico liepen op aansprakelijkheid en juridische schade. De controversiële beslissing werd in december 2008 bekrachtigd door het Hooggerechtshof van Californië.

Hoewel de lezing van de wet suggereert dat barmhartige Samaritanen worden beschermd tegen burgerlijke aansprakelijkheid, zijn er beperkingen aan wie als Samaritaan kan optreden, zelfs in levensbedreigende situaties.

Bescherming voor onbaatzuchtige daden

Barmhartige Samaritaanse wetten zijn bedoeld om leken te beschermen die, om geen andere reden dan vriendelijkheid, een medemens in nood te hulp schieten. Het algemene concept is dat, zolang u hulp verleent zonder de verwachting van betaling of beloning, u immuun bent voor aansprakelijkheid als er letsel, materiële schade of zelfs de dood plaatsvindt. De wetten kunnen variëren, maar elke staat in de Verenigde Staten heeft een vorm van barmhartige Samaritaanse wet.

Echter, een uitspraak van 21 maart 2007 door het California Court of Appeal, Second Appellate District / Division 3 beperkte de staatswet door vast te stellen dat alleen degenen die "dringende medische zorg" verlenen beschermd zijn tegen schade.

Hoewel de term op het eerste gezicht misschien onschadelijk genoeg lijkt, is de definitie van het hof van beroep nog steeds verdeeldheid blijven zaaien tussen veel juridische experts en ethici.

Spoedeisende medische zorg definiëren

Het probleem dat veel mensen hebben met de uitspraak van de rechtbank, is dat het eng definieert wat "spoedeisende medische zorg" betekent. In hun uitspraak verklaarde de rechtbank dat de term geen acties omvatte die verband hielden met redding, maar alleen acties die verband hielden met het verlenen van medische zorg.

De uitspraak was naar aanleiding van een zaak waarin een lekenredder genaamd Lisa Torti een gewond slachtoffer, Alexandra Van Horn, uit een auto haalde waarvan Torti dacht dat die in brand zou vliegen. Als gevolg van de redding raakte Van Horn verlamd. De advocaten van de aanklager voerden aan dat de acties van de Torti onnodig de verlamming veroorzaakten en dat de juiste actie zou zijn geweest om te wachten tot getrainde paramedici ter plaatse waren.

Hoewel Torti een eerste samenvattend vonnis van een rechter van een hogere rechtbank zocht en won, werd de beslissing later vernietigd door het hof van beroep, deels gebaseerd op het gebruik van de term 'medisch'.

Juridische interpretatie van medische zorg

De oorspronkelijke wet van de barmhartige samaritaan van Californië was opgenomen als onderdeel van afdeling 2.5 van de gezondheids- en veiligheidscode van Californië. Divisie 2.5 omvat onder meer de medische nooddiensten voor de staat. Ten tijde van de redding in 2004 luidde de status in Divisie 2.5 met betrekking tot de bescherming van barmhartige Samaritanen als volgt:

Oorspronkelijk statuut 1799.102

"Niemand die te goeder trouw, en niet ter compensatie, spoedeisende hulp verleent op de plaats van een noodsituatie, is aansprakelijk voor enige civiele schade als gevolg van een handeling of nalatigheid. De plaats van een noodsituatie omvat niet de afdeling spoedeisende hulp en andere plaatsen waarmedische zorgwordt meestal aangeboden. "

Volgens de uitspraak van het hof van beroep betekende het woord "medisch" dat alleen medische zorg verleend op de plaats van een noodsituatie onder de wet valt. Het verplaatsen van een slachtoffer naar een veiligere locatie was volgens de rechtbank geen medische zorg maar een reddingsactie. In een opgesplitste beslissing van 4 tegen 3 maakte het Hooggerechtshof van Californië de weg vrij voor Van Horn, het slachtoffer, om Torti, de barmhartige Samaritaan, te vervolgen.

Ter verdediging van de beslissing van de rechtbank verklaarde rechter H. Walter Croskey: "Er kunnen omstandigheden zijn waarin het verplaatsen van iemand van zijn huidige locatie een kwestie van medische noodzaak is, zoals wanneer een slachtoffer van koolmonoxidevergiftiging naar een verse bron moet worden overgebracht. lucht Wij zijn niet van mening dat het verplaatsen van een persoon dat wel isnooitde uitlevering van spoedeisende medische zorg, alleen dat was in dit geval niet het geval. "

Daarentegen waren de drie rechters in de minderheid van mening dat, hoewel Torti fouten maakte die een rechtszaak rechtvaardigden, ze geen reden zagen om de wet opnieuw te interpreteren.

De nieuwe wet van Californië

In reactie op een protest van juridische activisten, hebben de wetgevers van Californië onmiddellijk het gedeelte van het statuut herschreven om de bedoeling van de wet beter weer te geven:

Gewijzigd statuut 1799.201

"Geen enkele persoon die te goeder trouw, en niet voor compensatie, een noodsituatie maaktmedische of niet-medische zorgof bijstand op de plaats van een noodsituatie is aansprakelijk voor civiele schade als gevolg van een handeling of nalatigheid anders dan een handeling of nalatigheid die neerkomt op grove nalatigheid of opzettelijk of moedwillig wangedrag. "

De wetgever had gehoopt de langdurige bescherming te versterken door te stellen: `` Het is de bedoeling van de wetgevende macht om andere individuen aan te moedigen om zonder compensatie vrijwilligerswerk te doen om anderen in nood te helpen tijdens een noodsituatie, terwijl ervoor wordt gezorgd dat die vrijwilligers die zorg verlenen verantwoord handelen. "

Ondanks de schijnbare ommekeer vertoont de gewijzigde wetgeving nog steeds juridische gebreken.

Uitsluitingen en conflicten

Het grootste probleem met het gewijzigde statuut is dat het iedereen uitsluit wiens handelen (of nalaten) als "grove nalatigheid" wordt beschouwd. In juridische termen is grove nalatigheid het bewust en vrijwillig negeren van de noodzaak om redelijke zorg te gebruiken, die waarschijnlijk voorzienbaar letsel of schade zal veroorzaken.

Hoewel je zou kunnen zeggen dat barmhartige Samaritanen, door de aard van hun daden, waarschijnlijk niet ernstig nalatig zijn bij het verlenen van noodhulp, is er genoeg "bewegingsruimte" in de taal om zorgen te baren.

In een situatie van leven en dood kan de keuze om te handelen soms leiden tot onbedoelde schade als de barmhartige Samaritaan een ongetraind medisch beroep is. Als zodanig zou kunnen worden gesteld dat elke medische fout "ernstig nalatig" zou kunnen zijn als de verdachte niet kan bewijzen datniet handelenzou tot een slechtere uitkomst hebben geleid. Soms kunnen zelfs de beste medische experts dit niet bepalen.

In zo'n geval is het voor een aanklager gemakkelijk om, als hij voor de rechter wordt gebracht, de handelingen van een Samaritaan als roekeloos af te schilderen, vooral als de veroorzaakte schade blijvend of ernstig is.

Het is belangrijk erop te wijzen dat de uitsluiting die verband houdt met grove nalatigheid en opzettelijk of moedwillig wangedrag alleen voorkomt in de onderafdeling gewijd aan leken. Buiten dienst zijnde professionals, zoals brandweerlieden of politieagenten, worden volledig beschermd onder het gewijzigde statuut.

Bovendien kunt u volgens de huidige wet schuldig worden bevonden aan nalatigheid als u een reddingspoging start en deze vervolgens zonder specifieke reden verlaat.