Spasticiteit als symptoom van multiple sclerose

Op een bepaald moment in het verloop van hun ziekte ervaart de meerderheid van de mensen met multiple sclerose (MS) spasticiteit, een term die een toename van uw spierspanning beschrijft. Hoewel dat misschien een goede zaak klinkt als u op zoek bent naar een tonic, betekent het eigenlijk dat uw spieren niet zo veel of zo gemakkelijk ontspannen als zou moeten, wat resulteert in onvrijwillige spierspasmen. Hierdoor beïnvloedt spasticiteit uw beweging, waardoor het een motorisch symptoom wordt in plaats van een sensorisch symptoom zoals pijn of gevoelloosheid.

Heel goed / Cindy Chung

Symptomen

Hoewel het in elke spier in uw lichaam kan voorkomen, heeft spasticiteit de neiging om meestal de benen te treffen. U kunt het ook ervaren in uw armen, de spieren in uw rug en romp, en dichtbij of in uw gewrichten. Spasticiteit heeft ook de neiging asymmetrisch te zijn, wat betekent dat u merkt dat het erger is of vaker voorkomt aan de ene kant van uw lichaam dan aan de andere.

De symptomen die u kunt ervaren als uw spieren krampen, zijn onder meer:

• Stijfheid
• Moeilijkheden om het getroffen gebied te verplaatsen
• Een zwaar gevoel
• Krapte
• Pijn die varieert van mild tot ernstig
• Krampen
• Achiness

Uw spasmen kunnen erger zijn als u 's ochtends wakker wordt of' s nachts wanneer u probeert te slapen.

Zoals alles bij MS, treft spasticiteit iedereen anders, en het kan zich bij elk individu op verschillende onvoorspelbare manieren manifesteren - zelfs in de loop van een dag.

Soorten spasmen

Er zijn verschillende soorten spierspasmen die kunnen optreden bij MS, waaronder:

• Extensor-spasmen: deze treden op wanneer een ledemaat, meestal uw been, verstijft en u het gewricht niet kunt buigen, waardoor de ledemaat zich van uw lichaam aftrekt. Deze spasmen hebben meestal invloed op de quadriceps, de grote spieren aan de voorkant van uw dij, waardoor uw onderbeen wordt gestrekt. Spasmen van de adductoren, die zich aan de binnenkant van het bovenbeen bevinden, zijn zeldzamer, maar kunnen ervoor zorgen dat uw benen dicht bij elkaar komen, waardoor het moeilijk wordt om ze van elkaar te scheiden.
• Flexorspasmen: bij deze spasmen buigen (samentrekken) uw ledematen naar uw lichaam. Dit type spasme heeft bijna altijd invloed op uw benen, vooral de hamstrings of heupbuigers.
• Clonus: dit is de term voor wat er gebeurt als uw spieren herhaaldelijk schokken of trillen, vergelijkbaar met wat er gebeurt bij sommige soorten aanvallen. De meest voorkomende vormen van clonus zijn wanneer uw voet snel en herhaaldelijk op de grond tikt, of wanneer uw knie of enkel herhaaldelijk schokt na stimulatie, zoals tikken op het gewricht (eerder reageren met de normale reactie van één tik of schok).
• Stijfheid: dit kan worden gezien als milde spasticiteit. Hoewel niet zo dramatisch als sommige van de hierboven beschreven spasmen, kan het, wanneer spieren zich langzaam ontspannen, problemen veroorzaken bij het lopen of het gebruik van uw handen en vingers om delicate bewegingen uit te voeren. In sommige gevallen is de stijfheid geen groot probleem. In andere gevallen kan het problemen met de mobiliteit veroorzaken of pijnlijk genoeg zijn om uw dagelijks leven te verstoren.

Een klassieke manifestatie van spasticiteit is de MS-knuffel, die optreedt wanneer de kleine spieren tussen uw ribben spasmen.

Oorzaken

Net als de meeste andere MS-symptomen wordt spasticiteit voornamelijk veroorzaakt door demyelinisatie, wat in dit geval uw spierspanning verhoogt. Vanwege langzame of onderbroken zenuwimpulsen kunnen uw spieren reageren door niet zo snel te ontspannen als ze zouden moeten, onvrijwillig aanspannen of blijven hangen. gecontracteerd voor lange tijd of zelfs constant.

Er zijn verschillende factoren die spasticiteit kunnen verergeren en spasmen kunnen veroorzaken, zoals:

• Infecties, zoals luchtweg-, urineweg- of blaasinfecties
• Pijn
• Zweren of afbraak van de huid
• Snelle of plotselinge bewegingen
• Een verhoging van de interne temperatuur (bijvoorbeeld vanwege koorts of overmatige lichaamsbeweging)
• Een volle blaas
• Kleding binden, wrijven of irriteren
• Vochtigheid
• Te warm of te koud zijn
• Constipatie
• Problemen met houding
• Extreme omgevingstemperaturen
• Stress, zorgen of angst

Effecten

Voor veel mensen kan spasticiteit een ergernis of een voorbijgaand probleem zijn dat het lopen de ene dag belemmert, maar de volgende dag afwezig is. Het kan zijn dat snel lopen of traplopen moeilijker is dan voorheen. Anderen kunnen zelfs baat hebben bij lichte spasticiteit of stijfheid, omdat het een zekere mate van spierzwakte kan tegengaan en het gemakkelijker kan maken om te staan ​​of te lopen.​

Dat gezegd hebbende, voor sommige mensen kunnen ernstige vormen van spasticiteit of stijfheid een mobiliteitsprobleem veroorzaken, omdat lopen moeilijk of onmogelijk wordt. Sommige spasmen kunnen bijvoorbeeld verergeren wanneer u vanuit uw bed in een rolstoel gaat.

Bovendien kunnen sommige strekspasmen zo plotseling en sterk zijn dat u uit een stoel of bed kunt vallen. Flexorspasmen kunnen ervoor zorgen dat uw ledematen in pijnlijke posities worden gehouden en leiden tot secundaire gewrichtspijn.

Behandeling

Er zijn veel verschillende behandelingen voor spasticiteit, afhankelijk van het soort spasmen dat u heeft, de ernst en hun reactievermogen op medicatie. Het doel van de behandeling is om uw spierspanning voldoende te verminderen om uw motorische functie te verbeteren, maar niet zozeer dat uw spieren zwak worden, wat mogelijk veiligheidsproblemen kan veroorzaken.

Daarom is het belangrijk dat u nauw samenwerkt met uw zorgteam om het beste behandelplan voor uw individuele behoeften te vinden. Gebruik onze Doctor Discussion Guide hieronder om een ​​gesprek met uw arts te beginnen over de juiste behandeling voor u.

Discussiegids voor multiple sclerose voor artsen

Download onze afdrukbare gids voor uw volgende doktersafspraak om u te helpen de juiste vragen te stellen.

Download PDF E-mail de gids

Stuur naar uzelf of een geliefde.

Aanmelden

Deze Doctor Discussion Guide is verzonden naar {{form.email}}.

Er is een fout opgetreden. Probeer het alstublieft opnieuw.

Medicijnen

De eerste behandelingslijn voor spasticiteit zijn orale medicatie, waaronder:

• Baclofen
• Zanaflex (tizanidine)
• Neurontin (gabapentine)
• Benzodiazepines, zoals Klonopin (clonazepam), Valium (diazepam) en Xanax (alprazolam)
• Dantrium (dantroleen)

Het type medicatie dat uw arts voorschrijft, is afhankelijk van de locatie, het type en de ernst van uw spasmen. U kunt zelfs een combinatie van sommige van deze medicijnen nodig hebben.

Magnesium voor nachtelijke spasmen

Voor nachtelijke spasmen kan uw arts eerst proberen u 250 mg tot 500 mg magnesium voor het slapengaan in te nemen. Begin deze behandeling - of enige andere suppletie - echter niet alleen; supplementen kunnen de medicijnen die u gebruikt verstoren of, in het geval van magnesium, een darmfrequentie of urgentie veroorzaken die u al moet verergeren.

Als geen van deze medicijnen effectief is of uw situatie een andere behandeling vereist, zijn andere goedgekeurde medicatie-opties:

• Intrathecale baclofen: deze geïmplanteerde pomp injecteert baclofen in de ruimte in uw wervelkolom die hersenvocht bevat.
• Botulinumtoxine-injecties: een evidence-based review door de American Academy of Neurology (AAN) wees uit dat botulinumtoxine-injecties, met name Botox (onabotulinumtoxinA), Dysport (abobotulinumtoxinA) en Xeomin (incobotulinumtoxinA), effectief zijn bij het verminderen van de spierspanning en verbetering van de passieve functie bij volwassenen met spasticiteit van de bovenste ledematen. Botox en dysport zijn ook effectief bij het verminderen van spasticiteit van de onderste ledematen. De AAN concludeerde dat de vierde formulering van botulinumtoxine-injectie, Myobloc (rimabotulinumtoxinB), waarschijnlijk ook de spasticiteit van de bovenste ledematen vermindert.

Hoe Botox wordt gebruikt om te helpen bij spasticiteit

Niet-farmacologische behandelingen

Omdat ze u extra verlichting kunnen bieden, zijn er enkele niet-farmacologische behandelingen die u ook kunt proberen, zoals:

• Triggers vermijden: Uw medicatie zal niet zo effectief zijn als u niet werkt om de bovengenoemde triggers te vermijden of te elimineren. U kunt bijvoorbeeld enkele ontspanningstechnieken leren die u kunt gebruiken als u onder stress staat, zorg ervoor dat u voldoende vezels binnenkrijgt, oefen een goede houding en blijf uit de buurt van mogelijk irriterende kleding.
• Fysiotherapie: dit omvat gewoonlijk strekken - hetzij passief (iemand strekt uw ledematen voor u uit) of actief (u strekt uw spieren) - of hydrotherapie (trainen in water). U kunt ook leren hoe u een goede houding kunt behouden, een belangrijk element bij het minimaliseren van spasticiteitsklachten.
• Ergotherapie: een ergotherapeut kan u helpen met hulpmiddelen die u mogelijk nodig heeft, zoals beugels, aangepaste stoelen, rolstoelen en hulpmiddelen om te slapen of om uw houding te verbeteren.

Door uw triggers te beheren, uit te rekken en een goede houding te behouden, kunt u uw symptomen van spasticiteit zo verminderen dat u misschien niet eens medicatie nodig heeft.

Complementaire en alternatieve geneeskunde (CAM)

Veel mensen die last hebben van spasticiteit, proberen aanvullende en alternatieve methoden om het te verlichten, waaronder:

• Yoga
• Reflexologie
• Biofeedback
• Massage
• Tai chi
• Transcraniële magnetische stimulatie (TMS)
• Transcutane elektrische zenuwstimulatie (TENS)
• Trillingen van het hele lichaam
• Geleide beelden

Hoewel er beperkt wetenschappelijk bewijs is om het gebruik van deze methoden te ondersteunen, vinden sommige mensen ze nuttig, en deze therapieën kunnen ook andere weldadige voordelen hebben.

Cannabidiol Spray voor oromucosaal gebruik

Een orale spray afgeleid van cannabis genaamd Sativex (nabiximols) is een andere mogelijke optie om spasticiteit te behandelen. Een systematische review uit 2019 van observationele onderzoeken naar dit specifieke gebruik van dit product wees uit dat de spray effectief en veilig is als aanvullende behandeling voor MS-patiënten die niet goed reageren op de regelmatig voorgeschreven medicijnen voor spasticiteit of deze niet verdragen. .

Bijna 42 procent tot 83 procent van de patiënten zag een vermindering van hun spasticiteitssymptomen met ten minste 20 procent binnen de eerste maand van de behandeling (de gemiddelde dosis was vijf tot zes verstuivingen per dag), en deze afname hield zes tot twaalf maanden aan.

Bijwerkingen zoals duizeligheid, slaperigheid, misselijkheid en vermoeidheid troffen 10 procent tot 17 procent van de deelnemers, maar deze effecten namen in de loop van de tijd af. De onderzoekers vonden ook geen bewijs dat langdurig gebruik van de spray leidde tot misbruik of ontwikkeling van tolerantie.

Sativex is momenteel niet goedgekeurd in de Verenigde Staten, maar is beschikbaar in een aantal andere landen. Als u cannabisspray wilt proberen, gebruik het dan niet alleen. Bespreek met uw arts hoe u het kunt verkrijgen en welke dosering voor u geschikt is.

De beste alternatieve remedies voor multiple sclerose

Chirurgie

In de meest ernstige gevallen van spasticiteit is er een chirurgische optie waarbij uw zenuwen worden doorgesneden. Dit is echter zelden nodig of gebruikt.

Een woord van Verywell

Probeer bij het beheersen van uw spasticiteit uw best te blijven bewegen, strekken, bepaalde triggers te vermijden en deel te nemen aan therapieën zoals fysiotherapie of hydrotherapie. Zorg ervoor dat u ook uw geest behandelt. Laat uw arts weten of uw spasticiteit uw kwaliteit van leven beïnvloedt, zodat u beiden aan een plan kunt werken dat u zal helpen zich op uw best te voelen.