Hoe een geurtest de ziekte van Parkinson kan voorspellen

Wanneer mensen aan de ziekte van Parkinson denken, zijn de eerste symptomen die meestal in je opkomen motorische symptomen zoals een tremor in rust, stijfheid of een traagheid van beweging.

Druivenafbeeldingen / Getty-afbeeldingen

Maar niet-motorische symptomen, zoals stemmingsstoornissen en slaapproblemen, komen ook vaak voor bij Parkinson. Een niet-motorisch symptoom waar experts zich in het bijzonder op concentreren, is een verlies van reuk, dat optreedt bij ongeveer 90 procent van de mensen met de ziekte van Parkinson in een vroeg stadium.

Dit verlies van geur (hyposmie of olfactorische disfunctie genoemd) schaadt niet alleen de kwaliteit van leven van een persoon, maar het is een van de eerste symptomen van Parkinson.

Dus als we dit idee nog een stap verder nemen, geloven experts dat als de geurstoornis van een persoon vroegtijdig wordt ontdekt, dit een aanwijzing kan geven voor hun onderliggende neurologische ziekte - en er is nu onderzoek dat dit idee in realiteit heeft omgezet.

Onderzoek achter de geurtest voor het voorspellen van de ziekte van Parkinson

In een studie inNeurologie,het reukvermogen van meer dan 2500 gezonde mensen werd geëvalueerd in 1999-2000. Deze deelnemers waren gemiddeld 75 jaar oud en woonden allemaal in de grootstedelijke gebieden Pittsburgh, Pennsylvania en Memphis, Tennessee.

Hun reukvermogen werd onderzocht met behulp van de Brief Smell Identification Test (BSIT). In deze test krabden en rookten de deelnemers eerst 12 verschillende geuren. Vervolgens moesten ze verschillende geuren, zoals kaneel, citroen, benzine, zeep en ui, identificeren uit vier meerkeuzevragen.

Verschillende datatools werden vervolgens gebruikt om mensen te identificeren die tot en met 31 augustus 2012 de ziekte van Parkinson ontwikkelden.

De resultaten lieten zien dat tijdens een gemiddelde follow-upperiode van 9,8 jaar 42 incidentele gevallen van de ziekte van Parkinson werden gevonden en daarmee een verband werd gevonden tussen een slecht reukvermogen en een hoger risico op Parkinson. Dit betekent dat mensen met het slechtste reukvermogen (wat betekent dat ze scoorden in het laagste tertiel van de totale BIST-scores) het hoogste risico hadden om de ziekte van Parkinson te ontwikkelen.

Interessant is dat toen de studie werd opgesplitst in ras en geslacht, de link het sterkst was bij blanke deelnemers, in vergelijking met Afrikaans-Amerikaanse deelnemers, en bij mannen, in vergelijking met vrouwen.

Wat betekenen de resultaten?

De boodschap die je hier mee naar huis neemt, is dat "snuifproeven" het risico van een persoon om de ziekte van Parkinson te ontwikkelen, kunnen voorspellen. Dat gezegd hebbende, er zijn een paar kanttekeningen waarmee u rekening moet houden.

Een daarvan is dat een verlies van geur te wijten kan zijn aan andere gezondheidsproblemen dan Parkinson. Andere neurologische aandoeningen zoals de ziekte van Alzheimer kunnen reukstoornissen veroorzaken, evenals niet-neurologische aandoeningen zoals chronische rhinosinusitis. Daarom is het bedenken van een geurtest specifiek voor PD belangrijk, en onderzoekers hebben dit nog niet allemaal uitgezocht.

Ten tweede moeten ‘geurproeven’ testen op de juiste geurverstoring. Gewoon zeggen dat iemand reukverlies heeft, is nogal vaag. Misschien heeft de ene persoon moeite om onderscheid te maken tussen geuren, terwijl een ander geen geuren kan herkennen. Of een persoon kan een hogere drempel hebben voor het detecteren van geuren.

Daarmee suggereert onderzoek dat er bij Parkinson een gunstige afname is in geurherkenning in plaats van geurdetectie, wat betekent dat ze het kunnen 'ruiken', maar niet kunnen zeggen wat het is.

Ten slotte is het van cruciaal belang om te onthouden dat een link of associatie gewoon een connectie of een bevinding is op basis van statistieken - het is niet 100 procent voorspellend voor één persoon. Met andere woorden, een persoon kan zijn reukvermogen verliezen en nooit de ziekte van Parkinson krijgen. Evenzo zijn er mensen met de ziekte van Parkinson die hun reukvermogen behouden.

Oorzaak van geurverlies bij de ziekte van Parkinson

Het is onduidelijk waarom olfactorische disfunctie optreedt bij de ziekte van Parkinson. Deskundigen hebben ontdekt dat geurverlies correleert met een lager aantal cholinerge neuronen (zenuwcellen die de chemische stof in de hersenen, acetylcholine, afgeven) in de nucleus basalis van Meynart - een gebied van de hersenen dat uitsteekt naar de primaire reukcortex waar je het gevoel krijgt van geur.

Met deze informatie kunnen reukproeven die zich richten op het detecteren van cholinerge disfunctie ideaal zijn. Het is echter nog te vroeg om te vertellen, dus er moet meer onderzoek worden gedaan.

Bovendien hebben sommige onderzoekers gesuggereerd dat de ziekte van Parkinson in feite kan beginnen in het spijsverteringsstelsel en de reukbol (een gebied van de hersenen dat de reukzin regelt), en niet in de substantia nigra (waar het uiteindelijk leidt tot dopamine-producerende zenuwcellen). dood). Dit kan de reden zijn waarom vroege symptomen, zoals constipatie en verlies van reuk, jaren eerder beginnen dan motorische symptomen zoals tremor in rust en spierstijfheid.

Een woord van Verywell

Of wetenschappers uiteindelijk een geurtest ontwikkelen om het risico op de ziekte van Parkinson te beoordelen, of zelfs een diagnose te stellen, is onduidelijk. Maar in ieder geval kan deze interesse in het verlies van geur ertoe leiden dat artsen Parkinson overwegen wanneer hun patiënten erover beginnen. Anders gezegd, het kan voorkomen dat dit symptoom over het hoofd wordt gezien, wat meestal het geval is.

Misschien kunnen wetenschappers in de toekomst de ziekte van Parkinson stoppen, wanneer het in de reukbol blijft hangen voordat het de substantia nigra bereikt.