Wat vrouwen met PCOS moeten weten over magnesium

Magnesium is het vierde meest voorkomende mineraal in het lichaam en vrouwen met PCOS krijgen er misschien niet genoeg van. Volgens een studie in deJournal ofGynaecologie en endocrinologie, hebben vrouwen met een magnesiumtekort 19 keer meer kans op PCOS.

Magnesium speelt een rol als cofactor bij enkele belangrijke processen in het lichaam. Het is betrokken bij de signalering van insuline en glucose en magnesium is nodig om hartcontracties te reguleren, om maar een paar belangrijke functies te noemen. Het is aangetoond dat het hebben van een tekort aan magnesium uw risico op het ontwikkelen van diabetes type 2 verhoogt en wordt in verband gebracht met slechtere gezondheidsresultaten. Dit is wat vrouwen met PCOS moeten weten over magnesium en hoe ze het beste een optimaal niveau kunnen behouden.

Waarom vrouwen met PCOS magnesium nodig hebben

Het hebben van een optimaal magnesiumgehalte heeft veel voordelen. Van magnesium is aangetoond dat het pijn en ontsteking vermindert, een betere slaap bevordert en PMS-symptomen verlicht. Maar de grootste voordelen van magnesium voor vrouwen met PCOS zijn wellicht het vermogen om angst te verlichten en de bloeddruk en insuline te verlagen.

Vermindert angst

Angst (evenals depressie) treft veel vrouwen met PCOS. Aangenomen wordt dat een laag magnesiumgehalte een onderliggende oorzaak van angst is. Een overzicht van 18 studies gepubliceerd inVoedingsstoffen,toonde aan dat magnesium een ​​gunstig effect heeft voor mensen met angst. Personen die magnesiumsuppletie krijgen, zien afname van veel voorkomende angstsymptomen zoals apathie, angstig gedrag, woede, nervositeit, slapeloosheid, snelle pols of hartkloppingen. Er wordt aangenomen dat magnesium werkt om de prikkelbaarheid van het zenuwstelsel te kalmeren en zo angst te verminderen. Van magnesiumsuppletie is ook aangetoond dat het een betere slaap bevordert, wat ook een gunstig effect kan hebben op angst.

Verbetert de insulineresistentie

In vergelijking met vrouwen zonder PCOS hebben vrouwen met het syndroom hogere insulinespiegels, waarbij de meeste vrouwen met PCOS insulineresistentie hebben. Een belangrijke rol van magnesium is bij de glucose- en insulineregulatie om glucose te helpen de cellen binnen te dringen waar het wordt gebruikt voor energie. Onvoldoende magnesium, of het nu gaat om een ​​slechte voeding, levensstijl of andere factoren, kan voorkomen dat glucose de cellen in voldoende hoeveelheden binnendringt. Als gevolg hiervan hebben mensen met insulineresistentie de neiging om vermoeidheid en problemen met het reguleren van de bloedsuikerspiegel te ervaren. Voldoende magnesium kan daarom de insulineresistentie verbeteren en uw risico op het ontwikkelen van diabetes type 2 verminderen.

Verlaagt de bloeddruk

Sommige vrouwen met PCOS hebben een hoge bloeddruk, ook wel hypertensie genoemd. Hoge bloeddruk is een risicofactor voor hartaandoeningen. Van een dieet dat rijk is aan fruit en groenten (beide uitstekende bronnen van magnesium) is aangetoond dat het een effectieve manier is om hoge bloeddruk te verlagen, evenals andere metabolische aspecten bij vrouwen met PCOS. Een overzicht van negen studies gepubliceerd inNutrition Journal ontdekte dat hoe meer magnesium in uw cellen, hoe groter de kans dat u een lagere bloeddruk heeft.

Waarom de meeste vrouwen met PCOS geen magnesium hebben

Vrouwen met PCOS en vrouwen met andere stofwisselingsaandoeningen zoals insulineresistentie, metabool syndroom en diabetes type 2 hebben vaak een tekort aan magnesium. Een theorie is dat chronische insuline het magnesiumgehalte verlaagt. Hoewel het hebben van deze medische problemen een direct effect kan hebben op het magnesiumgehalte, zijn er ook veel andere factoren die het magnesiumgehalte kunnen beïnvloeden.

Mensen die diëten eten met weinig fruit, groenten en volle granen, hebben de neiging om magnesium tekort te schieten. Grote hoeveelheden alcohol of geraffineerd voedsel in het dieet, zoals brood, crackers, sommige granen en gebakken goederen, bevatten niet voldoende hoeveelheden magnesium. Eiwitrijke diëten of het eten van te veel voedingsmiddelen die oxaalzuur bevatten (te vinden in spinazie en snijbiet) of fytinezuur (te vinden in zaden en granen), kunnen ook de opname van magnesium beïnvloeden.

Soms kunnen andere factoren de opname van magnesium beïnvloeden. Het innemen van te grote hoeveelheden van bepaalde voedingsstoffen zoals natrium, calcium of ijzer kan de opname van magnesium beïnvloeden, evenals bepaalde medicijnen zoals anticonceptiepillen of diuretica. Zelfs leefstijlfactoren zoals leven onder hoge stress kunnen de niveaus beïnvloeden. Dat zijn een heleboel factoren die magnesium kunnen beïnvloeden, en daarom is het belangrijk dat vrouwen met PCOS genoeg van dit belangrijke mineraal krijgen.

Controleren op een tekort aan magnesium

Helaas is er niet één goede of gemakkelijke test om magnesiumniveaus te detecteren. Bloedspiegels zijn onbetrouwbaar omdat het grootste deel van magnesium in het bot wordt aangetroffen. Het lichaam werkt zo dat als het magnesiumgehalte in het bloed laag begint te worden, magnesium uit de botten wordt getrokken om het bloedgehalte op peil te houden. Lees hieronder om te zien of u een van de volgende tekenen en symptomen heeft die kunnen wijzen op een magnesiumtekort.

Tekenen dat u mogelijk een magnesiumtekort heeft

Elke vrouw met PCOS is anders, maar dit zijn enkele veel voorkomende klachten bij mensen met een laag magnesiumgehalte:

• Gewichtstoename
• Vermoeidheid
• Ongewenste haargroei (ook bekend als hirsutisme)
• Dunner wordend haar op het hoofd
• Onvruchtbaarheid
• Acne
• Stemmingswisselingen
• Bekkenpijn
• Hoofdpijn
• Slaapproblemen

Aanbevolen hoeveelheden en voedselbronnen van magnesium

De aanbevolen dagelijkse hoeveelheid (ADH) voor magnesium bij volwassen vrouwen is 320 mg. Voedselbronnen zoals chocolade, avocado's, bladgroenten, fruit, noten, zaden, bonen en volle granen zijn goede bronnen van magnesium, maar kunnen onvoldoende hoeveelheden bevatten als je een tekort hebt.

Er zijn veel soorten magnesiumsupplementen. Degenen die het best worden opgenomen en meer biologisch beschikbaar zijn, zijn onder meer magnesiumaspartaat-, glycinaat-, citraat-, lactaat- en chloridevormen. Magnesiumoxide en magnesiumsulfaat worden over het algemeen niet zo goed geabsorbeerd Orale en transdermale crèmevormen van magnesium worden over het algemeen beter opgenomen dan Epson-zouten.

Omdat magnesium in water oplosbaar is, is toxiciteit zeldzaam, omdat overtollige hoeveelheden via de urine worden uitgescheiden. Overmatige consumptie van magnesium (drie tot vijf gram per dag) kan leiden tot bijwerkingen zoals diarree, maagklachten en uitdroging.

Gebruik geen magnesium als u een hartprobleem heeft dat "hartblok" wordt genoemd, of nierproblemen of nierfalen.