Perichondritis is een infectie van het perichondrium, het weefsel dat het kraakbeen dat het buitenste deel van uw oor vormt, omringt en voedt. Het lijkt op chondritis, een infectie van het kraakbeen van uw oor. Zonder de juiste en snelle behandeling kan perichondritis een permanente cosmetische verandering veroorzaken.
IAN HOOTON / SCIENCE PHOTO LIBRARY / Getty ImagesVeelvoorkomende oorzaken hebben meestal betrekking op trauma aan het weefsel en omvatten:
- Oorpiercing, vooral hoog op het kraakbeengedeelte van het oor
- Chirurgisch trauma
- Sportblessure of ander bot trauma
- Insectenbeten
- Brandwonden
- Snijwonden of snijwonden van welke aard dan ook in het oor
- Slecht behandelde otitis externa (zwemmersoor)
- Auto-immuunziekte, zoals granulomatose met polyangiitis en recidiverende polychondritis
Diagnose
De diagnose van perichondritis is ongecompliceerd en gebaseerd op de geschiedenis van trauma aan het oor en het uiterlijk van het geïnfecteerde gebied. In de beginfase lijkt perichondritis op cellulitis. Uw arts zal een grondige anamnese afleggen om eventuele hierboven genoemde risicofactoren te identificeren en uw oor onderzoeken. Ook al doet het waarschijnlijk een beetje pijn, uw arts zal waarschijnlijk in uw oor knijpen om te zien of er sprake is van 'geven' of fluctuaties, aangezien dit kan duiden op een abces of chondritis. Als u meerdere gevallen van perichondritis heeft gehad, zal uw arts u doorverwijzen naar een reumatoloog om te bepalen of u een auto-immuunziekte heeft.
Symptomen
Omdat het doorboren van het kraakbeen van het buitenoor een veel voorkomende praktijk is, lijkt het op dit moment de meest voorkomende oorzaak van perichondritis te zijn. Perichondritis wordt veroorzaakt door de bacterieStaphylococcus aureus.
Perichondritis kan zich manifesteren door de volgende veel voorkomende symptomen:
- Roodheid
- Zwelling
- Pijn
- Pus of andere vloeistofafscheiding (in ernstige gevallen)
- Koorts (in ernstige gevallen)
- Vervorming van de oorstructuur (in ernstige gevallen)
Als u recidiverende perichondritis ervaart, kunt u andere, minder vaak voorkomende symptomen ervaren, waaronder:
- Slappe oor
- Plotseling gehoorverlies
- Duizeligheid
- Verstoorde balans
- Tinnitus
- Oordrainage
- Middenoorontstekingen
Behandeling
De behandeling van uw perichondritis zal gebaseerd zijn op uw lichamelijk onderzoek. Als uw arts een abces vermoedt, wordt er een kleine incisie gemaakt om de etter af te voeren. Uw arts zal dan het afgetapte gebied inpakken met een met antibiotica omhuld gaasje of lint. Als verpakking wordt gebruikt, zal uw arts een vervolgafspraak maken om de verpakking te verwijderen. Na verloop van tijd zal het oor vanzelf genezen zonder hechtingen.
Ongeacht de aanwezigheid van etter, zal uw arts u antibiotica voorschrijven. Augmentin of Keflex zijn veel voorkomende antibiotica die worden voorgeschreven om perichondritis te behandelen. Afhankelijk van de ernst van de infectie worden antibiotica voorgeschreven om oraal in te nemen of intraveneus toe te dienen.
Auto-immuun perichondritis wordt behandeld met steroïden zoals prednison om de immuunrespons te onderdrukken en te voorkomen dat het kraakbeen van het oor (en andere delen van het lichaam) aanvalt. Na het starten van de behandeling zal uw arts u ook doorverwijzen naar een reumatoloog voor verdere follow-up met betrekking tot uw auto-immuunziekte.
Perichondritis voorkomen
Soms is perichondritis niet te voorkomen, zoals bij accidenteel letsel. Als u echter het kraakbeen in uw oor doorboort, vooral in het bovenste deel van uw oor, loopt u een aanzienlijk groter risico op het ontwikkelen van perichondritis. U kunt ook uw risico op het ontwikkelen van perichondritis vergroten door meerdere piercings dicht bij elkaar in uw bovenoor te hebben. Door uw oorpiercings in uw oorlel te houden, kunt u het risico op complicaties die verband houden met uw oorpiercings aanzienlijk verminderen. De prognose van perichondritis is goed als het onmiddellijk wordt behandeld; een volledig herstel wordt doorgaans verwacht.
.jpg)
.jpg)
