Bij diverticulaire aandoeningen zijn er in de meeste gevallen geen symptomen, bij diverticulaire aandoeningen is er geen reden om ernaar op zoek te gaan of om het te behandelen. Het zou echter kunnen worden ontdekt als wat artsen zullen noemen een "incidentele" bevinding op een screening colonoscopie.
Divertikels komen vaker voor bij mensen ouder dan 40 jaar. Vanaf de leeftijd van 50 jaar wordt aanbevolen dat mensen met een gemiddeld risico op het ontwikkelen van colon- en endeldarmkanker een colonoscopie ondergaan. Die colonoscopie wordt gedaan om poliepen te zoeken, die de voorloper zijn van darmkanker. Alle poliepen die tijdens een colonoscopie worden gevonden, worden verwijderd, wat effectief voorkomt dat ze kankercellen worden.
Tijdens een dergelijke screening-colonoscopie zal de arts die de test voltooit, ook uitkijken naar andere mogelijke bevindingen in de dikke darm. In sommige gevallen kan dat betekenen dat u divertikels ontdekt die momenteel geen symptomen veroorzaken.
Als er symptomen zijn waarvan wordt vermoed dat ze afkomstig zijn van divertikels die ontstoken zijn en een aandoening veroorzaken die diverticulitis wordt genoemd, kunnen een of meer tests worden uitgevoerd om dit te bevestigen. Tests die kunnen worden gedaan om diverticulaire aandoeningen te diagnosticeren, zijn een colonoscopie of een abdominale computertomografie (CT) -scan.
Colonoscopie
Een colonoscopie is een test die wordt gedaan om in de dikke darm te kijken. De dikke darm is waar water wordt opgenomen en voedsel dat niet volledig is afgebroken, verder wordt verwerkt. Na zijn weg naar het einde van de dikke darm, wordt de ontlasting opgeslagen in het rectum, waar deze uiteindelijk als stoelgang door het anale kanaal en de sluitspier verlaat.
Voorbereiding op de test
Tijdens een colonoscopie wordt een colonoscoop, een lange buis met een lampje en een camera aan het uiteinde, door de anus naar boven gestoken. Om deze test te voltooien en het zo comfortabel mogelijk te laten zijn voor patiënten, worden enkele stappen genomen in de dagen ervoor.
Het is belangrijk dat de dikke darm vrij is van ontlasting, zodat de arts die de test voltooit, onbelemmerd naar de wand van de dikke darm kan kijken. Dit wordt een colonoscopievoorbereiding of voorbereiding genoemd en wordt meestal als het meer uitdagende deel van de hele procedure beschouwd.
De arts die de colonoscopie afmaakt, schrijft een voorbereidingsprocedure voor op basis van de voorkeur in de praktijk en rekening houdend met eventuele overwegingen over de patiënt (zoals andere gezondheidsproblemen of eventuele voorkeuren).
De voorbereidingen worden meestal gedaan met behulp van sterke laxeermiddelen die in vloeibare of pilvorm kunnen worden gegeven, en soms in combinatie. In sommige gevallen kan ook een klysma worden gebruikt. Vasten voor de test is ook noodzakelijk, dus een dieet met heldere vloeistoffen wordt meestal de middag vóór de test voorgeschreven en niets te eten of drinken na middernacht de avond voor de test.
Voorafgaand aan de colonoscopie wordt een infuus gestart om vocht en verdovende medicatie toe te dienen. Nadat de kalmerende middelen zijn gegeven, zal de arts de test voltooien. Als de test voorbij is, worden de sedativa gestopt en worden de patiënten wakker en worden ze korte tijd gecontroleerd. Het is niet veilig om te rijden vanwege de kalmerende middelen, dus een vriend of familielid zal naar huis moeten rijden. Nadat ze de rest van de dag hebben gerust en het rustig aan hebben gedaan, kunnen de meeste mensen de volgende dag terugkeren naar hun normale schema.
Resultaten verkrijgen
Voor sommige patiënten kan een vervolgafspraak met een arts of andere zorgverlener nodig zijn om over de resultaten van de test te praten. In sommige gevallen kunnen poliepen worden verwijderd of kunnen biopsieën worden genomen tijdens de colonoscopie.
Er zullen tests op die weefsels worden gedaan en de arts krijgt de uitslag. Als er divertikels zijn gevonden, zal dat ook worden besproken, evenals of dat enige invloed heeft op voeding of levensstijl.
Wat is een virtuele colonoscopie?Abdominale CT-scan
Diverticulaire aandoeningen kunnen ook worden gediagnosticeerd door middel van een CT-scan. Deze test is een soort röntgenfoto die gespecialiseerd is om de organen en structuren in de buik te zien. Deze test kan worden gebruikt om diverticulaire aandoeningen te diagnosticeren, vooral als er momenteel darmsymptomen zijn (zoals pijn of bloeding) en een colonoscopie niet mogelijk is.
Een CT-scan is een pijnloze en niet-invasieve test. De output is een elektronisch beeld dat gemakkelijk kan worden bekeken en getransporteerd. De enige voorbereiding is een paar uur vasten voorafgaand aan de test.
Wat te verwachten
U wordt gevraagd om metalen sieraden of andere metalen voorwerpen, zoals brillen, te verwijderen. De CT-machine is groot, met een tafel die in de machine schuift. U gaat op de tafel liggen en wanneer de test begint, zal de tafel de machine in bewegen totdat u zich in de juiste positie bevindt. De machine gebruikt een röntgenfoto om foto's te maken. De technicus die de test uitvoert, zal eventuele instructies geven, omdat het belangrijk is om op bepaalde punten stil te blijven en de adem in te houden. De test duurt gewoonlijk ongeveer 30 minuten, afhankelijk van het aantal afbeeldingen dat nodig is.
Contrastkleurstof wordt gebruikt zodat sommige lichaamsstructuren beter tot hun recht komen op de uiteindelijke afbeeldingen. Voor een afbeelding van de dikke darm wordt de kleurstof zowel als drankje als in een infuus gegeven. De drank wordt voor aanvang van de test gegeven.
Resultaten verkrijgen
Na de CT-scan wordt de eventueel noodzakelijke follow-up geïndividualiseerd op basis van de resultaten van de test en de gezondheid van de patiënt. In sommige gevallen wordt de test niet alleen gedaan voor de mogelijkheid van diverticulitis, maar ook om de mogelijkheid te beoordelen van andere aandoeningen die de symptomen kunnen veroorzaken. Wanneer diverticulitis wordt gediagnosticeerd, is vanwege de acute aard van deze aandoening onmiddellijk een behandelplan nodig. Als er divertikels in de dikke darm worden aangetroffen, maar deze geen symptomen veroorzaken, kan het nodig zijn om het dieet en de levensstijl aan te passen.
.jpg)
.jpg)
.jpg)
