Nieuwsberichten dat het COVID-19-vaccin van Pfizer een werkzaamheid van meer dan 90% had, wekte de hoop dat de immuniteit van de kudde - en uiteindelijk het einde van de huidige pandemie - niet alleen haalbaar was, maar ook dichterbij dan veel mensen zich hadden voorgesteld. verrassend, maar plaatste het vaccin naast de vaccins die werden gebruikt om ooit gevreesde ziekten zoals mazelen, rubella, waterpokken en polio te voorkomen.
Hoe spelveranderend het Pfizer-vaccin (en het even effectieve mRNA-1273-vaccin van Moderna) ook mag zijn bij het bieden van bescherming tegen de ziekte van COVID-19, de resultaten weerspiegelen geen volledige "steriliserende immuniteit".
Dit is het type immuniteit dat volledig voorkomt dat een ziekteverwekkende ziekteverwekker zoals COVID-19 een infectie ontwikkelt. Steriliserende immuniteit verschilt van effectieve immuniteit doordat deze ziekte kan voorkomen, maar toch kan leiden tot asymptomatische infectie.
Het steriliseren van immuniteit blijft de heilige graal van COVID-19-vaccinonderzoek, hoewel verschillende kandidaten in de pijplijn veelbelovend zijn. Toch zijn er onderzoekers die zich afvragen of we wel een 100% effectief vaccin nodig hebben om COVID-19 achter ons te plaatsen en onder mensen als polio in de annalen van wereldwijde pandemieën.
Tenzij een vaccin steriliserende immuniteit biedt, bestaat de kans dat het virus op anderen kan worden overgedragen, zelfs als de besmette persoon geen symptomen heeft.
Matthew Horwood / Getty ImagesWat is steriliserende immuniteit?
Steriliserende immuniteit is het beste scenario voor een COVID-19-vaccin en iets dat niet helemaal ondenkbaar is. De vaccins die zijn ontwikkeld voor bijvoorbeeld het humaan papillomavirus (HPV), bieden dit niveau van immuunbescherming. Het verschil is natuurlijk dat HPV niet wordt overgedragen via respiratoire druppeltjes, en daarin ligt de centrale uitdaging voor de ontwikkelaars van COVID-19-vaccins. .
Wanneer COVID-19-infectie optreedt, hecht het virus zich aan een eiwit dat angiotensineconverterend enzym 2 (ACE2) wordt genoemd en dat zich vermenigvuldigt in zowel de bovenste luchtwegen als de onderste luchtwegen. Dit geeft het virus de middelen om zich aan deze ademhalingsweefsels en cellen vast te haken en een infectie te vestigen.
Hoewel de huidige vaccinkandidaten hebben aangetoond dat ze de symptomen en het aantal virussen in de onderste luchtwegen kunnen verminderen, is er tot op heden geen bewijs van steriliserende immuniteit in de bovenste luchtwegen.
Om steriliserende immuniteit te bereiken, moet een vaccin een specifieke immunologische respons opwekken, meestal in de vorm van neutraliserende antilichamen (NAb). Dit zijn defensieve eiwitten die door het immuunsysteem worden gesynthetiseerd en die zich specifiek richten op een ziekteverwekkend organisme zoals een virus en deze neutraliseren.
De uitdaging is dat vaccins niet altijd voldoende en / of specifiek genoeg reageren. Dat was het geval met HIV-vaccins, die tot op heden niet de overvloed aan NAbs hebben kunnen stimuleren die nodig zijn om de veelheid aan genetische subtypes van het virus te neutraliseren.
De uitdagingen waarmee de ontwikkelaars van COVID-19-vaccins worden geconfronteerd, zijn misschien niet zo ontmoedigend. Om te beginnen muteert COVID-19 lang niet zo snel als het influenzavirus, wat betekent dat de NAbs die worden gegenereerd door de eerste generatie vaccins mogelijk een langdurigere bescherming bieden. Dit kan op zijn beurt de algehele verspreidingssnelheid van het virus verminderen, op voorwaarde dat het minder kans heeft om te muteren en unieke stammen te creëren.
Maar zonder een robuuste verdediging in de frontlinie op de plaats waar COVID-19 het lichaam binnendringt - namelijk het slijmvliesweefsel van de neus, keel en bovenste luchtwegen - blijft er een kans op herinfectie bestaan.
Immuungeheugen opbouwen
Als je verwijst naar het immuunsysteem, kun je het grofweg in twee delen indelen:aangeboren immuniteit(een gegeneraliseerde frontlinie waarmee je wordt geboren) enverkregen immuniteit(waarbij het immuunsysteem een gerichte reactie lanceert op elke vreemde agent die het tegenkomt).
Met verworven immuniteit produceert het immuunsysteem niet alleen antilichamen die de afweer- en natural killer (NK) -cellen lanceren die het lichaamsvreemde agens direct aanvallen, maar ook geheugencellen die op de schildwacht blijven nadat een infectie is gewist. Dit immunologische "geheugen" stelt het lichaam in staat om snel te reageren als het vreemde agens terugkeert.
De vraag die veel onderzoekers stellen, is hoe robuust en langdurig de geheugenrespons kan zijn met de eerste generatie COVID-19-vaccins?
Een deel van de bezorgdheid vloeit voort uit het feit dat COVID-antilichaamspiegels na infectie de neiging hebben af te nemen, wat suggereert dat het beschermende voordeel beperkt is. Deze daling wordt vooral gezien bij mensen met een milde of asymptomatische infectie bij wie de antilichaamrespons in de eerste plaats meestal laag is.
Dat gezegd hebbende, is het feit dat NAb-niveaus dalen na een infectie niet ongebruikelijk. Daarom kunnen mensen die verkouden worden, in hetzelfde seizoen gemakkelijk opnieuw besmet raken. Het verschil met COVID-19 is dat vroege studies suggereren dat geheugen-B-cellen, een type immuuncel geproduceerd door het beenmerg, prolifereren, zelfs nadat de NAb-niveaus zijn gedaald.
Deze geheugencellen wachten op de terugkeer van het virus en beginnen 'nieuwe' NAbs te produceren als en wanneer ze dat doen. Er zijn steeds meer aanwijzingen dat het immuunsysteem een ruime voorraad B-geheugencellen produceert, zelfs bij mensen met een milde of asymptomatische ziekte.
Een studie van november 2020 gepubliceerd inDe celmeldde dat geheugen-B-cellen die COVID-19 NAbs kunnen produceren, werden aangetroffen bij mensen met een milde infectie en dat hun aantal in de loop van de tijd leek toe te nemen.
Als zodanig kunnen geheugen-B-cellen, zelfs als de NAbs zijn verminderd, de niveaus snel aanvullen. Dit kan infectie mogelijk niet volledig voorkomen, maar kan het risico op symptomatische infectie helpen verminderen.
Hebben we steriliserende immuniteit nodig?
Toen het nieuws over afnemende NAb-niveaus voor het eerst in de media werd gemeld, gingen velen ervan uit dat dit betekende dat de immuniteit op de een of andere manier na verloop van tijd "verloren" was gegaan. De veronderstelling was waarschijnlijk voorbarig, deels omdat er niet de golven van COVID-herinfecties zijn geweest die velen hadden voorspeld.
Met uitzondering van een man uit Hongkong die tweemaal besmet bleek te zijn met een andere stam van COVID-19, zijn er enkele andere sterk gedocumenteerde gevallen. Zelfs in dat geval was de man de tweede keer asymptomatisch, wat suggereert dat de primaire infectie mogelijk bescherming bood tegen ziekte.
Uiteindelijk weet niemand echt hoeveel antilichamen er nodig zijn om zich tegen COVID-19 te verdedigen. Bovendien spelen antilichamen, hoe belangrijk ze ook zijn, alleen een rol bij de algehele verdediging van het lichaam.
Andere immuuncellen, T-cellen genaamd, worden gerekruteerd tijdens een infectie om geïnfecteerde cellen te zoeken en te vernietigen of om het replicatievermogen van het virus te verstoren. Bovendien is een subset van T-cellen, CD4-helper-T-cellen genaamd, verantwoordelijk voor het activeren van geheugen-B-cellen als het virus terugkeert. Deze kunnen jarenlang aanhouden.
En hoewel hun aantal klein is, hebben deze CD4-helper-T-cellen nog steeds het vermogen om een robuuste immuunafweer op gang te brengen. Dit wordt gedeeltelijk bewezen door de resultaten van de Moderna-vaccinproef.
Klinische studies hebben aangetoond dat het Moderna-vaccin 90 dagen na de reeks van twee doses een hoge en aanhoudende NAb-respons opwekt. Hoewel de geheugenrespons onbekend blijft, suggereert de aanwezigheid van CD4-helper-T-cellen bij deelnemers aan het onderzoek dat het vaccin mogelijk een langdurigere bescherming biedt.
Toch zijn er velen die geloven dat het steriliseren van immuniteit het uiteindelijke doel van de ontwikkeling van vaccins moet blijven. Ze beweren dat, hoewel de immuunrespons van de Pfizer- en Moderna-vaccins sterk lijkt, niemand echt zeker weet hoe lang de respons zal duren.
En dit kan een probleem zijn, aangezien asymptomatische infecties nog steeds het potentieel hebben om anderen te infecteren. Een vaccin dat een volledige steriliserende immuniteit biedt, stopt daarentegen de infectie voordat deze optreedt en voorkomt verdere verspreiding van het virus.
Vooruitgang en uitdagingen
Aangezien miljoenen mensen wereldwijd zullen worden gevaccineerd met de Pfizer- en Moderna-vaccins, wordt er in de vroege fase 2-ontwikkeling steeds meer aandacht besteed aan verschillende op eiwitten gebaseerde COVID-19-vaccins.
COVID-19-vaccins: blijf op de hoogte van de beschikbare vaccins, wie ze kan krijgen en hoe veilig ze zijn.
Deze op eiwitten gebaseerde kandidaten, gemaakt van onschadelijke fragmenten van COVID-19 (spike-eiwitten genoemd), worden gecombineerd met een secundair middel (een adjuvans genaamd) dat het immuunsysteem activeert.
Hoewel op eiwitten gebaseerde vaccins meer tijd nodig hebben om zich te ontwikkelen dan de messenger RNA (mRNA) -modellen die door Pfizer en Moderna worden gebruikt, hebben ze een lange gebruiksgeschiedenis en een uitstekende staat van dienst op het gebied van veiligheid en effectiviteit. Sommigen hebben zelfs een glimp van volledige immuniteit geboden in het vroege COVID-19-onderzoek.
Een op eiwitten gebaseerd vaccin van de fabrikant Novavax zou steriliserende immuniteit hebben bereikt bij primaten. Latere fase 2-onderzoeken hebben aangetoond dat het veilig is voor mensen en een sterke NAb-respons kan genereren. Verder onderzoek is nodig. .
Aan de andere kant is het bekend dat vaccins zoals deze een robuuste CD4 T-celrespons stimuleren, maar een adjuvans nodig hebben om een even sterke NK-celrespons te geven.Het is onduidelijk of het Novavax-adjuvans, afgeleid van een plantenpolysaccharide, in staat zal zijn om de een-tweetje te geven die nodig is om steriliserende immuniteit bij mensen te bereiken.
Een woord van Verywell
De snelheid waarmee de vaccins Pfizer en Moderna zijn ontwikkeld en gedistribueerd, was niet minder dan verbazingwekkend, en de klinische gegevens tot dusver waren grotendeels positief.
Dit zou echter niet moeten suggereren dat het tijd is om je bewaking te verlagen als het gaat om sociale afstandelijkheid en gezichtsmaskers. Totdat voldoende grote delen van de bevolking zijn gevaccineerd en er meer gegevens zijn teruggestuurd, is het belangrijk om waakzaam te blijven en de richtlijnen voor de volksgezondheid na te leven.
Aan de andere kant, laat u niet beïnvloeden door het feit dat de vaccins voor iets minder dan 100% effectief zijn. Nieuwsberichten over afnemende antilichaamrespons weerspiegelen noch de complexe aard van verworven immuniteit, noch het beschermende voordeel van vaccinatie, zelfs als steriliserende immuniteit niet wordt bereikt.
Als u zich zorgen maakt over de COVID-19-vaccinatie of gewoon meer informatie wilt, bel dan het ministerie van Volksgezondheid in uw land. Velen hebben hotlines opgezet om vragen te beantwoorden en actuele informatie over COVID-19 te verstrekken.
.jpg)
