Er zijn twee hoofdtypen beroerte. Uiteindelijk zijn beide een probleem dat wordt gekenmerkt doordat bloed niet kan gaan waar het zou moeten. Bij ischemische beroerte stroomt het bloed niet door een geblokkeerde slagader en sterven hersencellen door zuurstofgebrek.
John Moore / Staff / Getty ImagesOverzicht
Bij hemorragische beroerte stroomt bloed uit een gescheurde slagader rechtstreeks in hersenweefsel in plaats van door de bloedvaten te stromen. Wanneer een slagader in de hersenen scheurt, duwt het bloed hersenweefsel opzij terwijl het vecht voor ruimte in de schedel. Als gevolg hiervan raakt hersenweefsel getraumatiseerd en kan het afsterven. Als het hersenweefsel te veel wordt verplaatst, kan dit leiden tot blijvende schade en de dood.
Oorzaken
Een veel voorkomende oorzaak van intracerebrale bloeding is trauma; soms lijkt de bloeding echter vanzelf te gebeuren.
De meest voorkomende oorzaak van spontane intracerebrale bloeding is hoge bloeddruk (hypertensie). Chronisch hoge bloeddruk kan de wanden van slagaders verzwakken, vooral diep in de hersenen waar kleine bloedvaten zich aftakken van grotere slagaders. Wanneer hoge druk tegen die zwakke bloedvatwanden drukt, kan de slagader barsten.
Het is ook niet ongebruikelijk dat een ischemische beroerte verandert in een bloedingsgebied. Dit proces wordt een hemorragische conversie genoemd. De ischemische beroerte doodt hersenweefsel en dood hersenweefsel is kwetsbaarder dan levende hersenen. Deze kwetsbaarheid omvat de wanden van andere bloedvaten, die dan eerder scheuren. Omdat ischemische beroerte meestal wordt behandeld met bloedverdunners, dragen medicijnen ook bij aan dit soort intracerebrale bloeding.
Hoewel hoge bloeddruk de meest voorkomende oorzaak is van spontane intracerebrale bloeding in het algemeen, verschilt de meest waarschijnlijke reden voor bloeding per leeftijd. Bij ouderen kan een aandoening die cerebrale amyloïde angiopathie wordt genoemd, leiden tot intracerebrale bloeding. Bij deze aandoening hoopt zich een abnormaal eiwit, genaamd amyloïde, op in de wanden van bloedvaten. Dit maakt de bloedvaten kwetsbaarder en gemakkelijker te breken. In tegenstelling tot hypertensieve intracerebrale bloeding, die vaak diep in de hersenen gebeurt, veroorzaakt amyloïde angiopathie vaker bloedingen aan de rand van de hersenen. Bij kinderen zijn aangeboren vaatafwijkingen de meest voorkomende oorzaak van spontane intracerebrale bloeding. Gelukkig zijn deze relatief zeldzaam.
Andere bijdragen aan intracerebrale bloeding zijn onder meer:
- Hersentumors
- Vasculitis
- Septische embolie
- Moyamoya
- Cocaïne en amfetaminen
- Infecties zoals herpes simplex encefalitis
- Bloedverdunnende medicatie
- Aangeboren bloedingsstoornissen
Tekens
Iemand met een intracerebrale bloeding kan neurologische symptomen hebben zoals gevoelloosheid, tintelingen of zwakte, net als een ischemische beroerte. De neurologische symptomen zijn afhankelijk van de locatie van de bloeding. Bovendien kan het bloed leiden tot een verhoogde druk in de schedel, wat leidt tot hoofdpijn, misselijkheid, braken en afnemend bewustzijn.
Omdat hersenweefsel bestand is tegen compressie door bloed, hebben de symptomen van intracerebrale bloeding de neiging om binnen enkele minuten tot uren te verergeren. Dit in tegenstelling tot subarachnoïdale bloeding, die plotseling optreedt.
Diagnose
Naast het onderzoeken van de patiënt, zullen artsen een dringende computertomografie (CT) -scan van het hoofd willen bestellen. Nieuw bloed zal helder verschijnen op CT-scans.
Behandeling
Tegen de tijd dat een intracerebrale bloeding wordt gediagnosticeerd, is er al een bepaalde hoeveelheid schade aangericht. De focus zal liggen op het voorkomen dat de bloeding erger wordt. De bloeddruk moet strak worden gecontroleerd. Als er een bloedverdunner in het systeem van de patiënt zit, kan medicatie worden gegeven om dit om te keren.
De volgende stap is het voorkomen van bijwerkingen van de bloeding, zoals verhoogde intracraniale druk. Om ervoor te zorgen dat de patiënt goed wordt verzorgd, worden de meeste patiënten met een intracraniële bloeding overgebracht naar een neurologische IC.
Herstel
Na één jaar varieert de mortaliteit bij mensen met intracerebrale bloeding van 51% tot 65% - waarbij de helft van die sterfgevallen zich binnen de eerste twee dagen voordoet. De locatie en omvang van de bloeding, evenals de leeftijd, gezondheid en bewustzijnsniveau van het slachtoffer, spelen allemaal een rol bij de overlevingskans. Als het slachtoffer een bloedverdunnende medicatie gebruikte, is de uitkomst waarschijnlijk slechter.
Het is moeilijk te zeggen hoe vaak mensen met een intracerebrale bloeding terugkeren naar een goed niveau van zelfstandig functioneren. Sommige mensen geloven dat, omdat het bloed hersenweefsel verplaatst in plaats van het direct van zuurstof te beroven, mensen die een hemorragische beroerte overleven, relatief goede resultaten kunnen hebben in vergelijking met mensen met ischemische beroertes van vergelijkbare grootte. Het is echter moeilijk met zekerheid te zeggen. Recente schattingen van een relatief goed resultaat na intracerebrale bloeding variëren van 12 tot 39 procent. Er is duidelijk meer informatie nodig.
