Als iemand een beroerte heeft, betekent dit dat een deel van het hersenweefsel is afgestorven. Een beroerte wordt meestal veroorzaakt door de onderbreking van de bloedstroom naar een deel van de hersenen. Veel voorkomende vasculaire problemen die tot een beroerte kunnen leiden, zijn onder meer een bloedstolsel of problemen met bloedvaten in de hersenen, zoals een aneurysma of ontsteking.
Morsa-afbeeldingen / Digital Vision / Getty-afbeeldingen
Nadat een persoon een beroerte heeft gehad, zal de arts proberen de specifieke oorzaak vast te stellen, aangezien de onderliggende oorzaak van een beroerte vaak de beste therapie bepaalt. Tot 40% van de tijd kan er echter geen specifieke oorzaak voor de beroerte worden vastgesteld. Een beroerte waarvan de oorzaak na een grondige evaluatie onbekend blijft, wordt een cryptogene beroerte genoemd. (De term 'cryptogeen' betekent simpelweg dat de oorzaak cryptisch of verwarrend is.)
Wanneer worden beroertes cryptogeen genoemd?
Na een beroerte kan het soms behoorlijk moeilijk zijn om te bepalen of de onderbreking van de bloedtoevoer naar de hersenen werd veroorzaakt door een bloedstolsel dat zich ter plaatse heeft gevormd (trombus), een bloedstolsel dat van elders naar de hersenen is gereisd (embolie), of ander vasculair probleem.
Een beroerte mag pas cryptogeen worden genoemd als een volledige medische evaluatie geen specifieke oorzaak heeft onthuld. In het algemeen moet een dergelijke evaluatie beeldvorming van de hersenen omvatten (met een CT-scan of MRI-scan), beeldvorming van de bloedvaten die de hersenen voeden (carotis duplex of transcraniële Doppler-onderzoeken), mogelijk angiografie, en een aantal laboratoriumtests om bloed te testen. glucose, nierfunctie, bloedplaatjesfunctie en stollingsfunctie (PT / PTT / INR).
Bovendien moet een volledige echocardiografische studie van het hart worden uitgevoerd, waarbij wordt gezocht naar mogelijke cardiale bronnen van een embolie. Dergelijke hartbronnen zijn onder meer bloedstolsels in het hart (meestal in het linker atrium), patent foramen ovale (PFO), een aneurysma van het atriale septum, atriale fibrillatie of mitralisklepprolaps (MVP).
Als er zelfs na deze grondige evaluatie geen specifieke oorzaak voor een beroerte kan worden vastgesteld, wordt de beroerte als cryptogeen beschouwd.
Er zijn veel mogelijke onderliggende oorzaken van cryptogene beroertes, en mensen die worden bestempeld als een cryptogene beroerte, vormen een heterogene groep. Naarmate de medische wetenschap is verbeterd en ons vermogen om de oorzaak van een beroerte te identificeren ook is verbeterd, is het aantal mensen dat een cryptogene beroerte zou hebben, begonnen te dalen. "Cryptogene beroerte" blijft echter een vrij veel voorkomende diagnose.
Wie krijgt een cryptogene beroerte?
Het profiel van mensen die een cryptogene beroerte hebben gehad, is over het algemeen hetzelfde als dat van mensen die een beroerte hebben gehad met een aanwijsbare oorzaak. Het zijn meestal oudere personen met de typische risicofactoren voor hart- en vaatziekten.
Cryptogene beroertes komen evenzeer voor bij mannen en vrouwen. Ze komen mogelijk vaker voor bij zwarten en Latinx-mensen. Hoewel cryptogene beroertes bij jongere mensen (onder de 50 jaar) veel aandacht krijgen van artsen en onderzoekers, suggereren studies dat de feitelijke leeftijdsverdeling van cryptogene beroertes dezelfde is als bij niet-cryptogene beroertes. de oorzaak van een beroerte identificeren bij jongere mensen is ongeveer hetzelfde als bij oudere mensen.
Outlook na cryptogene beroerte
Over het algemeen blijkt de prognose van een patiënt die een cryptogene beroerte heeft gehad iets beter te zijn dan voor niet-cryptogene beroertes. Over het algemeen zijn deze beroertes meestal kleiner dan niet-cryptogene beroertes, en de prognose op lange termijn is iets beter. Toch is het tweejarige percentage recidiverende beroerte na een cryptogene beroerte gemiddeld 15% tot 20%.
Aangezien de behandeling om een recidiverende beroerte te voorkomen afhangt van de oorzaak van de beroerte (antistolling met warfarine na een embolische beroerte, antibloedplaatjestherapie met aspirine of clopidogrel na een trombotische beroerte), is de beste therapie na een cryptogene beroerte onduidelijk. De consensus onder experts op dit punt neigt echter naar het gebruik van plaatjesremmende therapie.
Hoe een beroerte wordt behandeldDe PFO-controverse
Een van de meer controversiële aspecten van cryptogene beroertes is de vraag hoe vaak ze worden veroorzaakt door een patent foramen ovale (PFO), een "gat" in het septum tussen de rechter- en linkerkant van het hart. Sommige cryptogene beroertes worden ongetwijfeld veroorzaakt door bloedstolsels die een PFO passeren en naar de hersenen reizen. Dit fenomeen is echter vrij zeldzaam, terwijl PFO's zeer vaak voorkomen. (PFO's kunnen bij maximaal 25% van alle individuen worden geïdentificeerd door middel van echocardiografie.)
Waarschijnlijk om deze reden zijn studies die de mogelijke voordelen van het gebruik van PFO-sluitingsapparaten hebben geëvalueerd bij patiënten die cryptogene beroertes hebben gehad, teleurstellend. Er is geen vermindering van het aantal volgende beroertes vastgesteld. Tegelijkertijd stellen de procedures die worden gebruikt om PFO's te sluiten patiënten bloot aan de mogelijkheid van ernstige bijwerkingen.
Het is nog steeds waarschijnlijk dat het sluiten van PFO's bij bepaalde patiënten waarschijnlijk gunstig zou zijn. Maar op dit moment is er geen bewezen methode om te bepalen welke patiënten met een cryptogene beroerte en PFO baat zouden hebben bij PFO-sluiting.
Sommige onderzoeken suggereren echter dat artsen, door gebruik te maken van een transcraniële Doppler-studie, in combinatie met een bubbelonderzoek, kunnen beginnen met het detecteren van die specifieke patiënten bij wie cryptogene beroertes mogelijk zijn veroorzaakt door een PFO. Verdere studies zullen nodig zijn om te beoordelen of het sluiten van de PFO volgende beroertes bij deze subgroep van patiënten zal verminderen.
Op dit moment vinden de meeste experts het redelijk om PFO-sluiting uit te voeren bij mensen onder de 60 jaar die een cryptogene beroerte hebben gehad en een verdachte Doppler-studie. Er wordt echter aangenomen dat de routinematige sluiting van PFO's bij andere mensen met een cryptogene beroerte vandaag niet kan worden gerechtvaardigd. De American Academy of Neurology waarschuwde in 2016 voor het routinematig aanbieden van PFO-sluiting aan mensen die cryptogene beroertes hebben gehad.
Boezemfibrilleren en cryptogene beroerte
Boezemfibrilleren is een bekende oorzaak van embolische beroerte en patiënten met boezemfibrilleren moeten over het algemeen worden gestold. Er zijn aanwijzingen dat een aanzienlijke minderheid van patiënten met een cryptogene beroerte mogelijk "subklinische" atriumfibrilleren heeft - dat wil zeggen, episodes van atriumfibrilleren die geen significante symptomen veroorzaken en daarom niet worden herkend.
Verder zijn er gegevens die suggereren dat ambulante hartbewaking op de lange termijn nuttig kan zijn bij het identificeren van subklinische atriale fibrillatie bij patiënten die een cryptogene beroerte hebben gehad. Bij deze patiënten zou, net als bij andere patiënten met atriumfibrilleren, antistolling waarschijnlijk het risico op recidiverende beroerte verminderen.
Om deze reden moet ambulante monitoring worden uitgevoerd op iedereen die een cryptogene beroerte heeft gehad om te zoeken naar episodes van atriumfibrilleren.
Een woord van Verywell
Bij een aanzienlijke minderheid van de mensen die aan een beroerte lijden, kan na een grondige medische evaluatie geen specifieke oorzaak worden vastgesteld. Hoewel mensen met een dergelijke cryptogene beroerte over het algemeen een betere prognose hebben dan degenen bij wie een definitieve oorzaak wordt gevonden, moeten ze speciale aandacht krijgen bij het zoeken naar mogelijke onderliggende oorzaken, in het bijzonder voor mogelijke patent foramen ovale of atriumfibrilleren.
